Verliefd op een prostituee (nr.1 topic van hookers)

Welkom op Girlsreview.nl

Lid worden van deze geweldige club? Minder reclame? Meld je nu aan!

Registreren
Waar ik me aan erger in dit topic, is dat er louter extremen lijken te bestaan. Aan de ene kant mannen die daadwerkelijk geloven in een relatie met een dvp en iedere mogelijkheid van misbruik van gevoelens door een dame wegwuiven, en aan de andere kant mannen die geloven dat elke dvp een emotieloze kille machine is die niet tot oprechte gevoelens in staat is.

Waarom moet het per se één van de twee zijn? Er is hier continue een strijd gaande tussen deze twee 'kampen'. Zou het niet ook zo kunnen zijn dat: het heel weinig voorkomt dat een dvp verliefd wordt op een klant, dat die klant zich vaak inbeeldt dat er meer is dan een betaalde transactie, maar dat ze tegelijkertijd wél op persoonlijk niveau een goede klik hebben? Een dvp hoeft toch niet verliefd op je te zijn om je oprecht een fijne kerel te vinden? En het feit dat je betaalt betekent toch niet dat ze niet bepaalde klanten liever heeft dan anderen?

Persoonlijk snap ik de mannen niet die er zo absoluut in zijn dat álles wat een dvp doet en zegt wel geacteerd moét zijn. Ze krijgt er immers voor betaald? Dat kan wel zijn, maar het blijven nog steeds mensen. En met mensen kun je een klik hebben, of niet. Ik heb wel eens binnen gestaan bij dvps die de vriendelijkheid zelve waren, die voluit met me mee babbelden, die me lief behandelden, en toch voelde ik aan alles dat het geacteerd was: geen klik dus. Bij andere dvps was hetzelfde gedrag wél oprecht, dus wel een klik, zoiets voel je aan.

Dan kan iemand daar wel heel cynisch over doen en zeggen dat die laatsten dan zeker beter acteerden. Maar waarom zou je altijd van het slechtste in de mens uitgaan? Dat bedoel ik dus met extremen. Ik ben niet zo naief om te denken dat ze zonder geld ook met me zou neuken, of dat ze met me uit zou gaan als ik dat zou vragen. Dat is weer het andere uiterste. Maar er zit dus zeker iets tussen in: dat, ongeacht dat het een zakelijke relatie is, je alsnog twee mensen kunt hebben die elkaar wel fijn gezelschap vinden. Ik zie niet in waarom dat zo onvoorstelbaar is.


Gatverdamme, zo'n lelijke dikke vadsige kont. En dan zo'n poederdoos als gezicht met van die rare wenkbrauwen. Brrrrr!
Natuurlijk is het niet zwart-wit, en in de meeste 'praktijk' gevallen zitten er ergens tussen in. Als het lastig is voor iemand om in 'het gewone' leven een relatie te krijgen dan is het in het 'P4S' wereldje nog veel ingewikkelder. Ik kan alleen spreken over mijn eigen ervaringen en over dat wat ik om mij heen zie gebeuren. Laat het duidelijk zijn dat als je een relatie wilt, je die niet moet zoeken in het 'P4S' wereldje.
En als het dan toch gebeurt, het overkomt je / je wordt er door overvallen. Als je er niet voor 'relaties' openstaat bv omdat je al in een relatie zit is de kans ook klein.
 
Laatst bewerkt:
Smaken verschillen hèh...
Ik kan me niets voorstellen bij hele dikke vrouwen. Iedere gek heeft zo z'n gebrek. :)
volgens mij gaat het bij dit soort vrouwen om de "wespen" taille. Nornaal figuur maar een ontzettend dikke reet.
Voor de sex zal het nog wel gaan, maar je. moet je voorstellen dat je met zo'n vrouw met zo;n kont die buiten proporties is, over straat loopt. Dat is echt geen gezicht zo'n dame met een broek aan.

Niet iedereen hoeft het te weten maar in mijn geval: mijn kinderen, hun partners, mijn andere naaste familie en goede vrienden weten ervan en ze mogen haar heel graag.
Dan mag je van geluk spreken Carbon, ik denk niet dat iedereen zo ruimdenkend is,

Ik zat te denken, je zal haar voor moeten stellen aan bv je familie tijdens een bbq oid. Hallo Ome Harry, dit Denise. Denise, dit Ome Harry, de broer van mijn vader. Dan zegt Denise, nou Ome Harry, u ziet er wel heel anders uit zonder in de boeien te hangen of zonder die handboeien.
 
Laatst bewerkt:
Ik zat te denken, je zal haar voor moeten stellen aan bv je familie tijdens een bbq oid. Hallo Ome Harry, dit Denise. Denise, dit Ome Harry, de broer van mijn vader. Dan zegt Denise, nou Ome Harry, u ziet er wel heel anders uit zonder in de boeien te hangen of zonder die handboeien.
Denise is professioneel, dus die zal niks zeggen. Maar het kontakt met ome Harry zal wat ongemakkelijk blijven vooral als ome Harry voorkeuren heeft waar in de familie grapjes overgemaakt worden zonder dat men maar het flauwste vermoeden heeft van ome Harry's hobby. Ach, sinds 50 shades of grey kan een hoop. Maar als oom Harry zich graag laat fisten, een liefhebber is van double anal met black TS'n of graag zijn luier laat verschonen zal ome Harry bang zijn dat tante Truus achter zijn hobby komt. Ik denk dat, als ome Harry überhaupt Denise herkent, hij zich erg ongemakkelijk voelt. Tenzij hij echt een 'dirty old man' is, je weet wel zo'n oom met konstant foute funzige grappen die ze liever zien gaan dan komen.
 
Tenzij tante Truus ook een pro is.
Als dat toch eens allemaal waar zou zijn, dan zou ik echt dolgraag een keer op zo'n verjaardag langs willen komen. Een DVP die wordt voorgesteld. Dirty Harry die niet kan zitten vanwege alle attributen die zijn achterste heeft moeten inslikken, Tante Truus die al jaren in het vak zit. Laat ik zeggen dat je geen saaie verjaardag met een kringgesprek hoeft te verwachten.
 
Dan mag je van geluk spreken Carbon, ik denk niet dat iedereen zo ruimdenkend is,
Wat mij weleens verrast is dat zelfs een deel van de wandelaars niet erg ruimdenkend is ;-) zoals over de vrouwen wordt gesproken is toch vaak van het niveau van die sportkantine op tv. En als een dame echt een keer uitzonderlijk goed is wordt de recensie besloten met "behandel haar met respect" waarmee wordt geïmpliceerd dat dit voor haar collega's minder nauw luistert.
 
Nou als wandelaars al (te) weinig respect betonen , wat verwacht je dan van niet wandelaars en bijvoorbeeld vrouwen?
Ik heb n suggestie om er achter te komen.
Loop eens door t SKW op n avond. Er komen daar best veel meiden en vrouwen en koppels een beetje gniffelen om de dames van plezier
 
Nou als wandelaars al (te) weinig respect betonen , wat verwacht je dan van niet wandelaars en bijvoorbeeld vrouwen?
Ik heb n suggestie om er achter te komen.
Loop eens door t SKW op n avond. Er komen daar best veel meiden en vrouwen en koppels een beetje gniffelen om de dames van plezier
De gemiddelde mens is niet bijzonder verdraaglijk en van de rest zit de helft daaronder ;-)
Dat veel mensen respectloos zijn is geen goede aanleiding om daaraan mee te doen, wil ik maar zeggen.
 
Waar ik me aan erger in dit topic, is dat er louter extremen lijken te bestaan.
Heb ik me hier schuldig aan gemaakt haha? Dat was dan niet de bedoeling excuses. Het is zeer zeker niet zo zwart wit. Inderdaad. Ik dacht zelf ook eerder een relatie te hebben al maar pas maanden later zei ze verliefd te zijn.

Als er behoefte is wil ik best het hele verhaal vertellen. Misschien heeft het nog therapeutische werking voor mij;p
 
Laatst bewerkt:
Wat mij weleens verrast is dat zelfs een deel van de wandelaars niet erg ruimdenkend is ;-) zoals over de vrouwen wordt gesproken is toch vaak van het niveau van die sportkantine op tv. En als een dame echt een keer uitzonderlijk goed is wordt de recensie besloten met "behandel haar met respect" waarmee wordt geïmpliceerd dat dit voor haar collega's minder nauw luistert.
Oh man dat zinnetje vind ik echt tenenkromend. Alsof de gemiddelde wandelaar altijd maar als een zwijn tekeer gaat bij zo'n vrouw. Misschien ben ik naïef, maar ik heb het idee dat er toch nog gewoon heel veel normale mensen zijn die wel respect hebben voor vrouwen. En ik heb zelfs het idee dat die in de meerderheid zijn.

Helaas kun je niet uitsluiten dat er ook genoeg varkens zijn. En niet alleen in dit wereldje. Kijk voor de aardigheid eens wat een Stewardess in de regel voor haar kiezen krijgt in een vliegtuig. Fatsoen is niet voor iedereen weggelegd.
 
Poe, verliefd op een prostituee? Jazeker. Meerdere malen zelfs. Voor de eerste keer? Dat moet zeker al zo'n 25 jaar geleden geweest zijn. We waren beiden nog jong. In een tijd dat er nog heel wat moois te beleven viel aan het Zandpad in Utrecht. De Rooie Brug. In een tijd dat het niet zo boterde tussen mij en mijn vriendin, koos ik ervoor om kilometers heen en weer langs die bootjes te lopen. Met hun uitnodigende, aflopende steigers, waardoor je het idee had dat je zowat direct in de armen van de dames belandde nog voordat je een tijd en prijs overeengekomen was. En daar kwam ik haar tegen. Zwaar bepakt en gezakt, had ze de deur van haar bootje net geopend, ontdeed zich van de zware tassen en stalde haar make-up en haarborstels uit op het plateautje onder de grote spiegel. Het rooie licht had ze nog niet aangedaan, maar ik zag in de schemering van de kamer toch voldoende om te kunnen concluderen dat daar een leuke getinte dame haar intrek had genomen. Klaar om te beginnen aan haar 'shift'. Haar lange zwarte, gladde haren in een paardenstaart. Haar volle lippen en mooie sprekende ogen. Ik kan me niet meer herinneren wat ik haar precies gevraagd heb, maar ik moest er wel eerst voor terug naar de pinautomaat. Ze zou op me blijven wachten, verzekerde ze mij. De dichtstbijzijnde pinautomaat was lopend of op de fiets toch best wel een eindje (winkelcentrum Overvecht). Dus ik vreesde dat ze haar geduld zou verliezen en niet langer op me zou wachten en de eerste de beste wandelaar naar binnen zou lokken. En inderdaad zag ik haar tot mijn grote teleurstelling ook niet meer. Of wacht, was zij dat nu wel? In de deuropening? De verwarring was des te groter, dat er in de kamer waar ik haar aansprak, nu een totaal andere dame voor het raam leek te staan, te glunderen in het rooie schijnsel van de TL-buis. Ze had zich zo opgemaakt dat ik haar totaal niet meer herkende. Getransformeerd tot een Femme Fatale. Ze zag er fantastisch uit in haar rooie lingeriesetje. Haar lippen waren vuurrood en om te zoenen zo lekker. Haar ogen waren donker en groot, net als haar lekkere kont en haar borsten. Ze liet me binnen en de zware gordijnen gleden dicht. Ik had een heerlijk half uurtje (of was het een uurtje?) met deze jonge donkere Dominicaanse schone. En toen gebeurde het. Nadat ik in doggy-style was klaargekomen, stond ze op om met een tissue het condoom af te doen. Daarna liep ze naar het bad links achterin de kamer, liet het vollopen met warm water om zich te wassen. Nu 25 jaar later vraag ik me af of dit wel overeenkomt met de werkelijkheid. Welke prostituee gaat zich na elke klant uitgebreid baden in de badkuip?? Feit is wel dat ik naar haar toe liep, terwijl ze in bad zat en ze naar me opkeek toen ik voor haar stond. Als een magneet bogen we naar elkaar toe en we kustten elkaar intens en bleven we in elkaar verstrengeld. Ik voelde haar lippen, heet geworden door het badwater. Wat gebeurde hier? Dit was me nog nooit overkomen. Na onze intense omhelzing praatten we honderduit over van alles en nog wat. Kostbare uren gingen voor haar 'verloren'. Uren waarin ze anders geld kon verdienen. In plaats daarvan koos ze ervoor om mij in haar kamer bezig te houden. Vanaf toen ben ik vaak bij haar op bezoek geweest, in haar bootje aan het Zandpad. De wig tussen mij en mijn 'echte' vriendin werd steeds groter, de ruzies intenser, tot ik op een avond besloot niet meer naar huis te gaan, maar de nacht door te brengen bij 'mijn' Dominicaanse meisje. Het was een zwoele zomer, waarin de klanken van Un, Dos, Tres Maria van Ricky Martin ons liedje werd. Inmiddels was mijn vriendin vertrokken, wat de weg opende om mijn Dominicaanse vlam bij me thuis uit te nodigen. Ze verwende me met haar Dominicaanse schotels van geurige kip en rijst. Geen idee hoe ze dat klaarspeelde met de beperkte kruiden en specerijen die ik in het keukenkastje had staan. Het was een tijd van hete stomende seks onder de douche. Zondag ochtenden vol seks voor het ontbijt. Ik nodigde haar een weekend uit bij me thuis in mijn studentenflatje en ik betaalde haar destijds Hfl. 1000 (omgerekend zo'n €455). We liepen hand in hand door het plaatselijke winkelcentrum en ik had een enorme stijve alleen al door het vasthouden van haar hand en het kijken naar haar heerlijke latina curves. We maakten een paar foto's in het pasfotohokje. Als aandenken aan onze tijd samen. Dat weekend liet zij haar blauwe mouwloze Adidas shirtje bij mij thuis achter op bed. Ik bewaar tot op de dag van vandaag dit inmiddels vaalblauwe shirtje in mijn klerenkast. Af en toe draag ik het onder een overhemd of trui en glimlach ik als ik aan haar denk terwijl ik het shirtje uit de kast pak (ik glimlach vooral als ik haar dan weer zie in dit blauwe hempie waarin haar heerlijke borsten zo goed uitkwamen :) ). Door jaloezie is er helaas een einde gekomen aan onze relatie. En ook door de afstand tussen ons (zij woonde minstens twee uur verderop). Jaren later kwam ik haar eens toevallig tegen in de trein. Ze was op weg naar haar nieuwe werk, als kamermeisje in een groot hotel in een grote stad. Ze zag er nog steeds fantastisch uit, nu gekleed in een zacht roze trainingspakje. We hebben vanaf dat moment weer contact gehouden, maar dan als vrienden. Die elkaar een luisterend oor boden bij alledaagse problemen, of elkaar raadgeven in dilemma's waarmee we te maken hadden, op weg naar een leven als volwassene. Ik hoorde van haar dat haar huwelijk niet goed liep. Op een avond wilde ze me weer bellen om met mij te praten. Ik was thuis en zo was ook mijn nieuwe vriendin thuis. En razendsnel had zij de telefoon opgepakt en sprak een verwonderend 'hallo?'. Het was mijn Dominicaanse ex aan de andere kant van de lijn. Verbouwereerd gaf mijn vriendin de hoorn aan mij. Ik had niets over deze Dominicaanse verteld en als verstijfd en vertwijfeld keek ik mijn vriendin aan. 'Hallo?' riep ik door de hoorn en gooide deze daarna op de haak. Dat was het laatste wat ik van mijn Dominicaanse ex heb gehoord. De pasfoto's uit het hokje had ik in vieren gescheurd. Later had ik daar enorme spijt van gekregen en heb de stukjes provisorisch nog aan elkaar weten te plakken met een Pritt-stift. Totdat mijn nieuwe vriendin de foto zag en het afkeurde dat ik deze nog bewaarde. Daarna is ook deze gevierendeelde foto voorgoed verloren gegaan. De foto met haar lachende gezicht naast dat van mij zie ik nu alleen nog in mijn herinnering. Ik weet niet hoe het met haar gaat, of waar ze woont, maar ik weet dat deze mooie en goedlachse DVP mijn leven verrijkt heeft. Ik heb veel over haar en haar cultuur geleerd. En daarmee ben ik 'besmet' geraakt: liefde voor haar land, haar eten, haar muziek, haar taal en respect voor haar religie. Ik kan maar één ding concluderen: verliefd worden op een DVP kan het mooiste geschenk in je leven betekenen.
 
@el niño mimado!

Mooi en meeslepend beschreven. Je verteld het op een manier dat de lezer het gevoel geeft erbij te zijn!

Klote dat het vanwege jaloezie niet is gelukt.. dat zou niet nodig moeten zijn als beide niet te gek doen.

Zelf ben ik ook jaloers aangelegd. Vanwege mijn onzekerheid misschien Al in m'n kindertijd. Het sloeg nergens op, werd altijd als eerste gekozen met de gym, was sociaal, ik had m'n bouw mee. Toch bleef ik onzeker betreffende de dames haha.

Heb mezelf via YouTube assertiviteit aangeleerd. Het heeft goed gewerkt voor me. Al ben ik soms nog steeds onzeker en jaloers is het al met 80% afgenomen.

Ik weet m'n jaloezie redelijk goed te onderdrukken en ik weet ook dat als het uit zou gaan of als ze me zou belazeren. Then so be it. Gaan er weer andere deuren open
 
Jaloezie is vaak juist niet erg rationeel.

Zou de mensen de kost niet willen geven die ruzie thuis hebben als ze eens 5 minuten later thuis zijn van hun werk. Alsof ze in die 5 minuten wat uit hebben kunnen steken. :)
 
En áls ze al wat uit hebben kunnen steken in die 5 minuten of in het halve uur 'offline' wat dan nog, zou men zich kunnen afvragen. Waar is men precies bang voor? (= retorische vraag, hoeft niet beantwoord)
 
Jaloezie is vaak juist niet erg rationeel.

Zou de mensen de kost niet willen geven die ruzie thuis hebben als ze eens 5 minuten later thuis zijn van hun werk. Alsof ze in die 5 minuten wat uit hebben kunnen steken. :)
Nou, ik lees net in een ander topic dat de gemiddelde man het amper vijf minuten uithoudt tijdens de seks, dus...
 
Poe, verliefd op een prostituee? Jazeker. Meerdere malen zelfs. Voor de eerste keer? Dat moet zeker al zo'n 25 jaar geleden geweest zijn. We waren beiden nog jong. In een tijd dat er nog heel wat moois te beleven viel aan het Zandpad in Utrecht. De Rooie Brug. In een tijd dat het niet zo boterde tussen mij en mijn vriendin, koos ik ervoor om kilometers heen en weer langs die bootjes te lopen. Met hun uitnodigende, aflopende steigers, waardoor je het idee had dat je zowat direct in de armen van de dames belandde nog voordat je een tijd en prijs overeengekomen was. En daar kwam ik haar tegen. Zwaar bepakt en gezakt, had ze de deur van haar bootje net geopend, ontdeed zich van de zware tassen en stalde haar make-up en haarborstels uit op het plateautje onder de grote spiegel. Het rooie licht had ze nog niet aangedaan, maar ik zag in de schemering van de kamer toch voldoende om te kunnen concluderen dat daar een leuke getinte dame haar intrek had genomen. Klaar om te beginnen aan haar 'shift'. Haar lange zwarte, gladde haren in een paardenstaart. Haar volle lippen en mooie sprekende ogen. Ik kan me niet meer herinneren wat ik haar precies gevraagd heb, maar ik moest er wel eerst voor terug naar de pinautomaat. Ze zou op me blijven wachten, verzekerde ze mij. De dichtstbijzijnde pinautomaat was lopend of op de fiets toch best wel een eindje (winkelcentrum Overvecht). Dus ik vreesde dat ze haar geduld zou verliezen en niet langer op me zou wachten en de eerste de beste wandelaar naar binnen zou lokken. En inderdaad zag ik haar tot mijn grote teleurstelling ook niet meer. Of wacht, was zij dat nu wel? In de deuropening? De verwarring was des te groter, dat er in de kamer waar ik haar aansprak, nu een totaal andere dame voor het raam leek te staan, te glunderen in het rooie schijnsel van de TL-buis. Ze had zich zo opgemaakt dat ik haar totaal niet meer herkende. Getransformeerd tot een Femme Fatale. Ze zag er fantastisch uit in haar rooie lingeriesetje. Haar lippen waren vuurrood en om te zoenen zo lekker. Haar ogen waren donker en groot, net als haar lekkere kont en haar borsten. Ze liet me binnen en de zware gordijnen gleden dicht. Ik had een heerlijk half uurtje (of was het een uurtje?) met deze jonge donkere Dominicaanse schone. En toen gebeurde het. Nadat ik in doggy-style was klaargekomen, stond ze op om met een tissue het condoom af te doen. Daarna liep ze naar het bad links achterin de kamer, liet het vollopen met warm water om zich te wassen. Nu 25 jaar later vraag ik me af of dit wel overeenkomt met de werkelijkheid. Welke prostituee gaat zich na elke klant uitgebreid baden in de badkuip?? Feit is wel dat ik naar haar toe liep, terwijl ze in bad zat en ze naar me opkeek toen ik voor haar stond. Als een magneet bogen we naar elkaar toe en we kustten elkaar intens en bleven we in elkaar verstrengeld. Ik voelde haar lippen, heet geworden door het badwater. Wat gebeurde hier? Dit was me nog nooit overkomen. Na onze intense omhelzing praatten we honderduit over van alles en nog wat. Kostbare uren gingen voor haar 'verloren'. Uren waarin ze anders geld kon verdienen. In plaats daarvan koos ze ervoor om mij in haar kamer bezig te houden. Vanaf toen ben ik vaak bij haar op bezoek geweest, in haar bootje aan het Zandpad. De wig tussen mij en mijn 'echte' vriendin werd steeds groter, de ruzies intenser, tot ik op een avond besloot niet meer naar huis te gaan, maar de nacht door te brengen bij 'mijn' Dominicaanse meisje. Het was een zwoele zomer, waarin de klanken van Un, Dos, Tres Maria van Ricky Martin ons liedje werd. Inmiddels was mijn vriendin vertrokken, wat de weg opende om mijn Dominicaanse vlam bij me thuis uit te nodigen. Ze verwende me met haar Dominicaanse schotels van geurige kip en rijst. Geen idee hoe ze dat klaarspeelde met de beperkte kruiden en specerijen die ik in het keukenkastje had staan. Het was een tijd van hete stomende seks onder de douche. Zondag ochtenden vol seks voor het ontbijt. Ik nodigde haar een weekend uit bij me thuis in mijn studentenflatje en ik betaalde haar destijds Hfl. 1000 (omgerekend zo'n €455). We liepen hand in hand door het plaatselijke winkelcentrum en ik had een enorme stijve alleen al door het vasthouden van haar hand en het kijken naar haar heerlijke latina curves. We maakten een paar foto's in het pasfotohokje. Als aandenken aan onze tijd samen. Dat weekend liet zij haar blauwe mouwloze Adidas shirtje bij mij thuis achter op bed. Ik bewaar tot op de dag van vandaag dit inmiddels vaalblauwe shirtje in mijn klerenkast. Af en toe draag ik het onder een overhemd of trui en glimlach ik als ik aan haar denk terwijl ik het shirtje uit de kast pak (ik glimlach vooral als ik haar dan weer zie in dit blauwe hempie waarin haar heerlijke borsten zo goed uitkwamen :) ). Door jaloezie is er helaas een einde gekomen aan onze relatie. En ook door de afstand tussen ons (zij woonde minstens twee uur verderop). Jaren later kwam ik haar eens toevallig tegen in de trein. Ze was op weg naar haar nieuwe werk, als kamermeisje in een groot hotel in een grote stad. Ze zag er nog steeds fantastisch uit, nu gekleed in een zacht roze trainingspakje. We hebben vanaf dat moment weer contact gehouden, maar dan als vrienden. Die elkaar een luisterend oor boden bij alledaagse problemen, of elkaar raadgeven in dilemma's waarmee we te maken hadden, op weg naar een leven als volwassene. Ik hoorde van haar dat haar huwelijk niet goed liep. Op een avond wilde ze me weer bellen om met mij te praten. Ik was thuis en zo was ook mijn nieuwe vriendin thuis. En razendsnel had zij de telefoon opgepakt en sprak een verwonderend 'hallo?'. Het was mijn Dominicaanse ex aan de andere kant van de lijn. Verbouwereerd gaf mijn vriendin de hoorn aan mij. Ik had niets over deze Dominicaanse verteld en als verstijfd en vertwijfeld keek ik mijn vriendin aan. 'Hallo?' riep ik door de hoorn en gooide deze daarna op de haak. Dat was het laatste wat ik van mijn Dominicaanse ex heb gehoord. De pasfoto's uit het hokje had ik in vieren gescheurd. Later had ik daar enorme spijt van gekregen en heb de stukjes provisorisch nog aan elkaar weten te plakken met een Pritt-stift. Totdat mijn nieuwe vriendin de foto zag en het afkeurde dat ik deze nog bewaarde. Daarna is ook deze gevierendeelde foto voorgoed verloren gegaan. De foto met haar lachende gezicht naast dat van mij zie ik nu alleen nog in mijn herinnering. Ik weet niet hoe het met haar gaat, of waar ze woont, maar ik weet dat deze mooie en goedlachse DVP mijn leven verrijkt heeft. Ik heb veel over haar en haar cultuur geleerd. En daarmee ben ik 'besmet' geraakt: liefde voor haar land, haar eten, haar muziek, haar taal en respect voor haar religie. Ik kan maar één ding concluderen: verliefd worden op een DVP kan het mooiste geschenk in je leven betekenen.
Mooi verhaal en voor mij erg herkenbaar. Bij mij gaat om een dame van Nigeriaanse afkomst en we hebben nog altijd bijna dagelijks contact. De ups en downs hebben mij ook bij mij geleid tot het verlies van veel foto's maar gelukkig heb ik nog altijd contact en ga ik haar later dit jaar weer ontmoeten.
 
Kan blijkbaar niet posten zonder te quoten of ik zie de juiste knop niet.

Ik ga alleen maar "wandelen" als ik echt iets "voel" bij foto's en profiel. Heb op mijn 20 jarige wandelcarriere nog maar een 5tal keer gewandeld.

Meestal maak al paar weken op voorhand een keuze, geil ik mezelf weken op op die foto's, en spreek ik nadien maar af als die zin in haar blijft.

Heb sines een paar weken een nieuwe crush, gingen vandaag meeten maar is gisteren afgezegd omdat ze wegmoest vandaag en dat vergeten was.

Ik ga dan niet op zoek naar iets anders, ik blijf trouw wachten tot ze kan. Ondanks dat ik er nog nooit met afgesproken heb. Heb wel al gezien dat ze hier ook zit sinds een paar dagen dus ga niet veel meer zeggen.
 
Ik ga alleen maar "wandelen" als ik echt iets "voel" bij foto's en profiel. Heb op mijn 20 jarige wandelcarriere nog maar een 5tal keer gewandeld.

Meestal maak al paar weken op voorhand een keuze, geil ik mezelf weken op op die foto's, en spreek ik nadien maar af als die zin in haar blijft.
Heb je dan niet, dat als je de dame van de foto's in het echt ontmoet, dat het vaak een afknapper is? Zelf ga ik altijd naar de raamdames, maar ik lees hier vaak dat het of oude foto's zijn, inmiddels is de dame 10 jaar ouder en 20 kg dikker of dat het een heel ander persoon is dan op de foto's?
Voor mij is het uiterlijk van de dame wel het voornaamste waar ik naar kijk. Als het uiterlijk niet is wat ik zoek, kan ze nog zo goed zijn in bed, maar ik raak er niet opgewonden van.
 
Heb je dan niet, dat als je de dame van de foto's in het echt ontmoet, dat het vaak een afknapper is? Zelf ga ik altijd naar de raamdames, maar ik lees hier vaak dat het of oude foto's zijn, inmiddels is de dame 10 jaar ouder en 20 kg dikker of dat het een heel ander persoon is dan op de foto's?
Voor mij is het uiterlijk van de dame wel het voornaamste waar ik naar kijk. Als het uiterlijk niet is wat ik zoek, kan ze nog zo goed zijn in bed, maar ik raak er niet opgewonden van.
Meestal (toch bij de laatste 3) vind ik hun sociale media en kijk ik daar of de foto's wel up to date zijn. Zo blind een dame of ts daten doe ik niet.
 
Terug
Bovenaan Onderaan