Lenen aan een DVP is extra oppassen, want naast je geld ben je straks ook een leuke dame kwijt, want ze verliest de motivatie om af te spreken.
Vul ipv "DVP" en "dame" liever "vrienden", "kennissen" of zelfs "familie" in en je hebt een wijze, algemene levensles / -regel te pakken.
Lenen leidt nu eenmaal heel vaak tot slechtere relaties dan voordat er geleend werd. Niet eens omdat het een bepaald type mensen is dat leent. Vrijwel iedereen kan op een bepaald moment in een situatie komen dat het erg verleidelijk of dringend noodzakelijk is geld te lenen, vooral als de bank niet meer of te weinig geeft. Vaak met de beste voornemens over en weer wordt er dan geleend. Terugbetalen is vaak moeilijker en leidt tot onbegrip over en weer over tempo, compensatie met andere dingen etc.
De terugbetaler gaat de ander mijden, de gulle lener verwacht bij elk contact toch wel op zijn minst een bericht. Het wordt nooit meer als geweest.
Bij een dvp geldt dan ook nog eens dat het vaak gemakkelijker is het contact te verbreken, desnoods elders te gaan werken. Zeker een huitenlandse zal wat minder gauw een leenheer thuis op de stoep hebben staan. En waar het intieme lichamelihke ook speelt, al of niet betaald, is pure zakelijkheid vaak moeilijk vol te houden. In beide richtingen.
En zeg nou zelf, meeleven tonen over problemen en dan een lening of leninkje weigeren is ook niet iedereen gegeven.
Na eerste slechte ervaringen doe ik het nog steeds wel eens. Maar ik probeer in het oog te houden of ik in het alleruiterste geval (dat best wel vaak voorkomt) dat ik het niet terug zou krijgen, daar vrede mij zou hebben. Maw als het ongevraagd opeens een gift zou worden.
Dat helpt. Ook om een grens te stellen als er dan weer eens de vraag komt of ik nog wat zou willen overmaken. Of als er vragen komen om hulp voor de familie (komt ook erg vaak voor bij dvp's, en dat is zeker vaak niet gelogen, omdat dat niet zelden de reden is om als dvp te werken -voor buitenlandsen-.
En komt het dan inderdaad niet terug en is de dame verdwenen, dan denk ik maar: ach, anders zou ik je waarschijnlijk minstens de helft als afscheidscadeau hebben gegeven. En voor de andere helft heb ik dan achteraf per bezoekje 20 if 30 euro meer betaald.
Maar zeker, het blijft toch wat zuur als je de kans niet krijgt te zeggen: het is goed, hou het maar, ik kan het best missen en je was het me waard. En soms zou je het prima vinden als je de dame kon verleiden terug te komen met een simpel "its oke, you can keep it as a present'. Met een risico van herhaling van zetten…
Mannen zijn maar zwakke wezens, zeker niet alleen maar rond hun middel.
WAT??? Spreek aub alleen voor jezelf, meneer Ghost!!
