Opeens afscheid nemen van een dvp

Welkom op Girlsreview.nl

Lid worden van deze geweldige club? Minder reclame? Meld je nu aan!

Registreren
Door te zeggen ware aard vind ik wel de schuld in de schoenen van de ander leggen. Daar waar 2 vechten hebben 2 schuld. Ikzelf kan dat alleen beamen maar dat komt omdat zij behoefte aan iets had waarin ik (niet) meer kon voldoen.
Ik begrijp je standpunt en ben het met je eens en herken het ook wel. Ik wilde daarmee alleen mijn teleurstelling duiden in sommige mensen waarvan ik een ander beeld in eerste instantie over had.
 
Ik begrijp je standpunt en ben het met je eens en herken het ook wel. Ik wilde daarmee alleen mijn teleurstelling duiden in sommige mensen waarvan ik een ander beeld in eerste instantie over had.
Had je het niet zien aankomen dan? Dat had je de teleurstelling kunnen besparen.
Wat mij over het algemeen op dit forum opvalt is dat er heeeeel veel mensen aannames doen. Iets wat ik heb geleerd in mijn werk is dat aannames de grootste valkuil zijn. Nu wil ik alles niet daarop schuiven maar als je het niet doet, maakt het je eigen gedrag enorm duidelijk. We noemen het ook de competentie sensitiviteit. Bewust worden wat jou gedrag bij een ander oproept.
 
Had je het niet zien aankomen dan? Dat had je de teleurstelling kunnen besparen.
Wat mij over het algemeen op dit forum opvalt is dat er heeeeel veel mensen aannames doen. Iets wat ik heb geleerd in mijn werk is dat aannames de grootste valkuil zijn. Nu wil ik alles niet daarop schuiven maar als je het niet doet, maakt het je eigen gedrag enorm duidelijk. We noemen het ook de competentie sensitiviteit. Bewust worden wat jou gedrag bij een ander oproept.
Aha, het werk van Daniel Ofman. Goed punt!
 
Door te zeggen ware aard vind ik wel de schuld in de schoenen van de ander leggen. Daar waar 2 vechten hebben 2 schuld. Ikzelf kan dat alleen beamen maar dat komt omdat zij behoefte aan iets had waarin ik (niet) meer kon voldoen.

Dat heeft wel een 'blaming the victim' tintje, die uitspraak . Natuurlijk is het vaak waar dat dingen van twee kanten niet (meer) werken.
Maar het is ook echt niet gek als mensen met een goede instelling een oplich(s)ter/narcist(e)/borderliner/golddigger niet al te snel herkennen, en dan is het pijnlijk als ze daar ten koste van teleurstelling, hartepijn en geld achterkomen .

Sommigen ontdekken dat zo'n misser pas als ze er een tijd mee getrouwd zijn , en die mentale (en financiele) schade is dan nog een stuk groter dan "slechts" ontdekken dat een DVP waarbij je dacht een enigszins extra goede relatie te hebben je na jaren nog voor geen loopje naar pinautomaat vertrouwd .

Misschien dat je inderdaad bij sommigen kunt zeggen dat je dat van zoveel kilometers zag aankomen dat ze een illusie hebben omtrent hun partners, speciale DVP, vrienden, familie , of werkgever waarvoor ze altijd een stap extra zetten -dat het een stukje 'eigen schuld' is - maar lang niet altijd .
 
@James Bianchi Heel herkenbaar wat betreft vriendschappen die ineens veranderen en je daardoor de ware aard van de vriend ziet. Laatst nog een "vriend" van meer dan tien jaar. Ik sta één keer lijnrecht tegenover zijn mening en meteen wordt ik vrijwel geghost ipv het uit praten of agree to disagree. Nou die vriendschap was voor mij blijkbaar waardevoller dan voor hem. Zo leer je mensen kennen.

*start Het Goede Doel "Eén keer trek je de conclusie. Vriendschap is een illusie..."
 
Dat heeft wel een 'blaming the victim' tintje, die uitspraak . Natuurlijk is het vaak waar dat dingen van twee kanten niet (meer) werken.
Dat s nou net wat ik bedoel. Blaming the victim is vanuit beide standpunten te bekijken maar je bent overtuigd vanuit je eigen standpunt ipv de ander. Dat is de welbekende spiegel voorhouden. Zodra je van je eigen gedrag bewust bent en de situatie echt niet aan jou ligt, want dat kan natuurlijk, dan heb je pas recht van spreken. En ik heb zelf dat ook mogen ondervinden.
 
Kwaliteis kwadrant van Ofman. Handige manier om te bekijken wat gedrag van een ander jou zelf doet.
(Jij noemt het …..)
Dit is mij op 18 jarige leeftijd ingefluisterd toen ik als student een bijbaantje had bij de grootste internet provider op de TD klantenservice. DeE zin heeft enorm indruk op mij gemaakt en ik denk er nog elke dag aan.
 
Het nare is dat mensen eigenlijk niet echt veranderen. Wat er niet in zit kan er niet uitkomen. En vaak zien wij nare eigenschappen niet. Of willen we ze niet zien. Het is niet altijd makkelijk om anderen te accepteren zoals ze zijn. Maar het begint natuurlijk met je zelf accepteren.
 
Het nare is dat mensen eigenlijk niet echt veranderen. Wat er niet in zit kan er niet uitkomen. En vaak zien wij nare eigenschappen niet. Of willen we ze niet zien. Het is niet altijd makkelijk om anderen te accepteren zoals ze zijn. Maar het begint natuurlijk met je zelf accepteren.
Veranderen kan wel, maar dan moet je wel de dood in de ogen hebben gezien.
 
@James Bianchi Heel herkenbaar wat betreft vriendschappen die ineens veranderen en je daardoor de ware aard van de vriend ziet. Laatst nog een "vriend" van meer dan tien jaar. Ik sta één keer lijnrecht tegenover zijn mening en meteen wordt ik vrijwel geghost ipv het uit praten of agree to disagree. Nou die vriendschap was voor mij blijkbaar waardevoller dan voor hem. Zo leer je mensen kennen.

Inderdaad - pijnlijk. En het klopt dat je pas bij tegenspoed (of zoals bij jou - een conflict(je) ) ontdekt wie echte vrienden zijn.
Wat dat betreft alle begrip voor het standpunt van @Johny Wandelaar om ,met enig risico op geld kwijt , liever vroeger dan later te ontdekken hoe DVP in het leven staat als je daar een iets meer dan strikt zakelijke relatie begint te krijgen .

*start Het Goede Doel "Eén keer trek je de conclusie. Vriendschap is een illusie..."

Als je geld hebt, heb je vrienden . Of , op dit forum , vriendinnen . Rijen dik, echte vriendinnen.
 
Dat is wat dramatisch.
Gewoon een stuk ouder worden , een paar keer op de bek gegaan zijn in iets, kinderen krijgen (of anderszins verantwoordelijheid moeten dragen ) maakt van een hoop vervelende mensen best heel geschikte lui.
30% maar geloof mij, ik was een heel ander persoon voordat ik het meemaakte. Ik heb letterlijk afscheid genomen van personen die er niet in meegingen. Vandaag de dag kijk ik naar mensen zoals ze zijn. Via chat is dat wel moeilijk en daarom wil ik mensen die mij bijstaan graag ontmoeten.
 
30% maar geloof mij, ik was een heel ander persoon voordat ik het meemaakte. Ik heb letterlijk afscheid genomen van personen die er niet in meegingen. Vandaag de dag kijk ik naar mensen zoals ze zijn. Via chat is dat wel moeilijk en daarom wil ik mensen die mij bijstaan graag ontmoeten.
Wel dat zou ik ook wel willen want tussen chat en IRL zit nog altijd een verschil in
 
Iedereen gebruikt iedereen. Dat is zo ongeveer de definitie van relaties. Je bent nooit met iemand samen omdat je niets van die persoon wilt of krijgt. Al is het een goed gevoel, hard lachen of een prima orgasme op zijn tijd ;)
Het kan zijn dat je minder krijgt dan je geeft, voor jouw gevoel. Maar je insteek is niet anders. Je wilt wel degelijk ook iets krijgen. Dat is menselijk. Daarom ben je bij/met die persoon.
Volgens mij is de beste manier van geven er niets voor terugwillen. En qua lenen heb je twee opties, je leent het uit alsof je het geeft. Dus zonder het terug te verwachten. Of je leent het uit met duidelijke afspraken en desnoods een contract. De voornaamste inschatting is dan dus, ben je bereid het te geven aan die persoon? En: kun je het missen? Is het antwoord op een van die vragen nee, dan niet doen.
 
Ik kwam over jaren regelmatig bij een Aziatische dame op thuisontvangst.
Hoe langer ik bij haar kwam, hoe hoger de frequentie werd. Waren geregeld ontspannen en geile ontmoetingen, ik heb ook altijd ervoor gezorgd dat zij ook aan haar plezier kwam. Wij hadden een goed contact (dacht ik ten minste) en gezamenlijke onderwerpen om over te praten, waren ook wb. de seks goed op elkaar ingespeeld. Op een dag was ik eens vergeten om van tevoren ervoor te zorgen dat ik genoeg contanten op zak had. Omdat ik zo vaak kwam mocht ik geregeld aan het einde van onze sessies betalen.
Toen ik merkte dat ik geen voldoende contanten had veranderde de aardige, vertrouwde dame op eens om 180 °! Op eens boos, alleen nog €-tekens in haar ogen! Er is bij haar in de buurt op 3 min lopen een pin-automaat, dus geen probleem. Maar zij maakte daar wel een groot probleem van! Ik had in al de jaren al duizenden euro's naar haar gebracht. Nu kost ik haar op eens nog meer tijd (haar woorden) en moest ik mijn bagage als pand achter laten tot dat ik terug kwam met het geld. Vanaf de volgende keer zou ik sowieso vooraf moeten betalen.
Ik was toen erg teleur gesteld in haar gedrag en haar plotselinge wantrouwen. Dit nadat je denkt elkaar een beetje te kennen en te kunnen vertrouwen. Nee dus!
Ik ben nooit meer bij haar terug gegaan. Inmiddels ook al weer jaren geleden.
Zij is nog steeds actief en adverteert nog steeds met foto's die nu ten minste 10 oud zijn.
Hmm dat is wel naar. En wederom erg jammer. Want nu is zij ook weer een vertrouwde vaste klant kwijt. Het is wel illustrerend dat je dus niets meer dan een klant/inkomen voor haar bent.
Het enige zilveren randje is misschien dat je nu je duizenden euro's voor komende jaren weer kan spenderen aan mogelijk leukere mensen die je wel waarderen voor meer dan alleen je geld en vertrouwen na jaren contact.
 
Volgens mij is er ook een derde optie wat veel meer voor de hand ligt en dat is: lenen op goed vertrouwen en op eigen initiatief netjes terugbetalen en niet doen alsof er niks is uitgeleend... 🙄
Ik neem aan dat je bedoeld dat die ander het terugbetaald, toch? ;)
Klopt, die mogelijkheid is er. Maar dan was je toen je het leende ws wel bereid het eventueel ook te geven. Tuurlijk zijn er mensen die vertrouwen waard zijn en er geen misbruik van maken. Maar zeker weten doe je dat nooit, immers hoeveel huilie huilie-verhalen beginnen wel niet met: 'ik vertrouwde .....' :).
 
Schieten jullie specifieke momenten/ervaringen te binnen waarbij je opeens bij een voormalig favoriet dacht....ik ga niet meer terug....

Nou, ik heb dus onlangs weer zo'n moment gehad. In één bezoek is ze gedegradeerd van favoriet naar over en uit.

Ik zal verder niet in detail treden, maar in feite komt het er op neer dat ik ineens zag wat voor een heks er achter het masker schuilging. Ik kan er best kwaad over worden, maar het heeft geen zin. Wat je had opgebouwd is in één klap weggevaagd.

Trouwens, ik zie ook steeds vaker dat de dames bij ieder nieuw bezoekje er minder moeite voor doen. Ze denken je toch wel in de pocket te hebben of zo. Dat is voor mij ook een reden om er mee te stoppen.
 
Ik was vorige week bij één van m'n vaste DVP's nadat ze eigenlijk terug was van vakantie. Het was echt zo gezellig, ik wil nu met haar tongzoenen maar dat biedt ze normaal gesproken niet aan. Ik heb geappt en gevraagd of het misschien toch mogelijk is. Geen reactie.

De vraag is nu: zal ik er bij het volgende bezoek gewoon voor gaan of het van tevoren gewoon weer vragen? Waarschijnlijk het tweede omdat ze heel direct is. Ik denk niet dat ze het wil... en dan ga ik dus niet meer terug. Tegenwoordig geef ik dames die niet tongzoenen nooit een tweede bezoek maar deze dame is nog uit de tijd dat ik dat nog niet deed.

Heel jammer als ze het straks niet wil, maarja tongzoenen is voor mij echt een must anders voel ik teveel afstand. Dus dan maar weer op zoek naar iemand anders.
 
Ik kan me niet anders herinneren dan dat ik afscheid nam van een dvp waar ik meer dan 1x ben geweest die me "exclusief" nzc aanbood (overigens alleen van Thaise dit extra aanbod gehad) Ik ga er vanuit dat ik dus niet de enige ben die ze het aanbieden omdat ik "zo schoon" ben zoals ze zeggen. Ik ga er vanuit dat het merendeel van de wandelaars ook schoon is (hoor wel eens andere ervaringen van dvp's) en dus ook dat aanbod krijgen. Wetende dat ze in zijn voor nzc voel ik me niet meer op mijn gemak en ga niet meer terug. Ik zeg dat nooit. Dat merken ze dan wel als ze me nog herinneren tenminste.
 
Nou, ik heb dus onlangs weer zo'n moment gehad. In één bezoek is ze gedegradeerd van favoriet naar over en uit.

Ik zal verder niet in detail treden, maar in feite komt het er op neer dat ik ineens zag wat voor een heks er achter het masker schuilging. Ik kan er best kwaad over worden, maar het heeft geen zin. Wat je had opgebouwd is in één klap weggevaagd.

Trouwens, ik zie ook steeds vaker dat de dames bij ieder nieuw bezoekje er minder moeite voor doen. Ze denken je toch wel in de pocket te hebben of zo. Dat is voor mij ook een reden om er mee te stoppen.
Het kan heel plotseling gebeuren idd. Het is natuurlijk altijd een raar iets wat je 'opbouwt' met een dvp.

Soms ben ik bijna jaloers op de ongecompliceerde types die gewoon nooit vaker dan 1x naar een dame toe gaan, of zelfs de types die in hun bewoordingen uiterst vrouw-onvriendelijk overkomen.

Dan speel je het als klant en dvp beiden gewoon hard. Ligt niet in mijn aard, maar dan zijn het echt seksuele handelingen in ruil voor geld.

Zodra je persoonlijker wordt met iemand, verkikkerd raakt op een of meerdere dames, denkt tot een soort wederzijdse favorieten te gaan horen kun je je daar ernstig op verkijken.

Wat dat betreft kunnen dames sluw, maar daardoor ook juist weer oliedom zijn.

Ze kunnen een steenrijke client om een tientje zo verneuken dat hij nooit meer terug keert bij wijze van spreken.

Terwijl dat op de juiste manier inschatten juist iets is wat je bij een uitgenaste dame zou verwachten.

Maar ze hanteren vaak de methodiek van dag-werkers in derde wereld landen. Liever vandaag een euro, dan morgen een tientje.
Want op morgen kun je niet rekenen en vandaag is handje contantje.

Wederzijdse waardering tussen client en dvp kan veel waard zijn volgens mij. Steady inkomen, altijd goede service, zowel fysiek als geestelijk een connectie opbouwen.

En dan schiet je jezelf als dvp genadeloos in je voet als je je opeens keihard opstelt.

Ik heb het een keer gehad bij een dame waar ik op een zeer zomerse dag aankwam met een boxershort aan en bleek dat ik mijn geld vergeten was.

Heel dom natuurlijk, maar ze kende me al 2 jaar, wist dat ik 100% betrouwbaar was en de volgende keer moeiteloos het dubbele zou overhandigen.


Maar toch moest ik a la minute drie kwartier terug naar huis en daarna weer naar haar om het geld op te halen. Ik opperde nog dat we de afspraak ook konden cancellen, maar daar wilde ze ook niet van weten.

Dus ik in mijn geiligheid met 2 taxi's heen en weer gesjeesd en daarna de date gehad, maar eenmaal thuis wist ik eigenlijk gelijk dat ik nooit meer bij haar langs zou gaan.

Ben toch wel benieuwd naar je details @Oscular of ben je bang dat ze meeleest? Hoeft niet hoor, maar op zich kleine kans dat je verhaal zo herkenbaar is dat iemand direct denkt dan moet hij die of die persoon zijn.
 
Laatst bewerkt:
Ik was vorige week bij één van m'n vaste DVP's nadat ze eigenlijk terug was van vakantie. Het was echt zo gezellig, ik wil nu met haar tongzoenen maar dat biedt ze normaal gesproken niet aan. Ik heb geappt en gevraagd of het misschien toch mogelijk is. Geen reactie.

De vraag is nu: zal ik er bij het volgende bezoek gewoon voor gaan of het van tevoren gewoon weer vragen? Waarschijnlijk het tweede omdat ze heel direct is. Ik denk niet dat ze het wil... en dan ga ik dus niet meer terug. Tegenwoordig geef ik dames die niet tongzoenen nooit een tweede bezoek maar deze dame is nog uit de tijd dat ik dat nog niet deed.

Heel jammer als ze het straks niet wil, maarja tongzoenen is voor mij echt een must anders voel ik teveel afstand. Dus dan maar weer op zoek naar iemand anders.
Ik denk eigenlijk dat dit al vast staat.

Ze wil dat niet, jij wilt het wel.

Lijkt me ook niet ideaal als ze het dan toch gaat doen.....met enige afschuw, louter om jou te pleasen....
 
Ik kan me niet anders herinneren dan dat ik afscheid nam van een dvp waar ik meer dan 1x ben geweest die me "exclusief" nzc aanbood (overigens alleen van Thaise dit extra aanbod gehad) Ik ga er vanuit dat ik dus niet de enige ben die ze het aanbieden omdat ik "zo schoon" ben zoals ze zeggen. Ik ga er vanuit dat het merendeel van de wandelaars ook schoon is (hoor wel eens andere ervaringen van dvp's) en dus ook dat aanbod krijgen. Wetende dat ze in zijn voor nzc voel ik me niet meer op mijn gemak en ga niet meer terug. Ik zeg dat nooit. Dat merken ze dan wel als ze me nog herinneren tenminste.
Slimme keuze. Ik sta er precies zo in.

Al die onzin-praat van: Ja maar, jij doet het dan toch gewoon niet zonder met haar.....

Gewoon geen risico nemen. Nzc dames kunnen altijd iets onder de leden hebben en dat kun je ook via andere handelingen oplopen. Safety first.
 
Ik heb het wel verschillende keren meegemaakt. Vaak zijn er wel veel verschillende redenen. 3 x kondigden dames wel aan dat ze binnenkort zouden gaan stoppen, maar nooit werd er een datum genoemd en dan denk je zal wel meevallen. Tot 2 ineens echt weg waren en 1 er werkelijk mee stopte.

Verder meegemaakt met een dame waar ik heel goed contact mee had dat ze ineens niet meer reageerde. Niet dat ik geblokt was ofzo. Maar ze reageert gewoon niet meer. Heel vreemd. Een ander ging ook ineens zomaar weg, maar daar heb ik nog wel contact mee maar is niet meer in Nederland.

Eigenlijk nooit gehad naar iemand waar ik veel kwam dat ik gestopt ben omdat het gevoel minder werd. Wel dat ik minder regelmatig ging. Tussenpozen werden steeds langer. Maar als ik dan ging was het toch steeds weer leuk. Ik reken hier niet mee diegenen waar ik 1 keer naartoe ging en vaak op dat moment wel leuk, maar gevoel niet sterk genoeg was om terug te gaan.
 
Oud onderwerp: Hoi . Er is al meer dan 120 dagen geen bericht meer geplaatst in dit onderwerp.
Weet je zeker dat je reactie nog wel relevant is?
Terug
Bovenaan Onderaan