Maar even zonder gekheid, dat 'post nut clarity' is een leeg gevoel en ik heb dat in het verleden wel eens gehad na DVP bezoek. Ook al was het een toffe date, dan dacht ik daarna, zonde van het geld, de roes is weer weg. Heel vreemd. Maar gelukkig komt het vaker voor dat ik me na DVP bezoek weer helemaal fit en vrolijk voel. Echt therapie dus en een ontspannen gevoel.
voelde mij in ieder geval niet klote 
of vies, lekker gedouchedHangt ervan af wat ik voor de dame voel. Is er een echte klik? Dan voel ik me kil en leeg na een goede date. Omdat ik eigenlijk langer wil blijven, samen wil slapen, meer intimiteit etc.... Is de klik minder intens, dan voel ik me inderdaad fit en vrolijk.
Als dat echt zo is (en ik ontken het dus niet dat je die klik voelt), waarom jaag je dan die klik na? Zoals ik het lees heb je dan een uur plezier maar daarna voel je je meteen slecht en heb je een soort van liefdesverdriet. Lijkt mij geen leuke manier om met zo'n date om te gaan.
Op zich herken ik dat gevoel wel, maar alleen als de date (zeer) teleurstellend was. Dan ga je echt met een naar katergevoel weg. Maar dat gebeurt tegenwoordig zelden meer omdat ik meestal naar bekende dames ga, waar ik juist heel blij weer vertrek. En als ik toch naar een nieuwe dame ga, mijd ik de dames met kans op teleurstelling. Inmiddels heb ik wel een antenne ontwikkeld om die te herkennen.
Ja, zelfs voor seks geldt: als je het te vaak doet, gaat het speciale eraf en is het niet leuk meer. Het is net als met een lekker gerecht: als je het iedere dag eet, raak je het ook zat en is het niet lekker meer. Daarom kan het ook geen kwaad om soms eens een maandje, of twee misschien, de dames te laten voor wat ze zijn. Des te leuker en specialer is het als je daarna weer gaat.De laatste tijd doet het me vrij weinig meer. Altijd maar pussy wanneer ik maar wil; het wordt gewoon veel te makkelijk voor me gemaakt.Teveel sexen wordt op den duur gewoon heel erg saai en is ook erg vermoeiend. Maar het blijft altijd wel lekker; hoe viezer hoe beter!
Ik spreek max 1 keer per maand af met een dame dan heb ik iets om naar uit te kijken
ik heb een dame gevonden waar ik mij goed bij voel soms is het wat lastig om te wachten maar dat hoort er bij Mee eens en klinkt logisch maar maanden niet van bil gaan gaat hem echt niet worden voor mij. Zonde om al die heerlijke meiden voorbij te laten gaan en wat moet ik doen met mijn overschot aan tijd en geld?
Gokken ben ik allang mee gestopt, drugs gebruik ik niet, heb geen relatie, alles heb ik al, heb geen andere dure hobbies dus het enige waar ik nog plezier aan beleef zijn dvp's. Beter nu maar genieten en neukmoe zolang ik nog gezond ben en het me kan veroorloven. Dat is een terechte vraag, Richard, en ik ga er graag op in.
Dank voor deze uitleg. En zonder een waardeoordeel te vellen wil ik je wel waarschuwen goed op jezelf te passen. Gevoelens voor een DVP zijn gevaarlijk en als dat in een jaar al 2 keer is gebeurd moet je je wel even afvragen of dit de juiste hobby voor je is op de lange termijn.Dat is een terechte vraag, Richard, en ik ga er graag op in.
Ik heb heel lang last gehad van depressies. Tijdens een depressie is mijn gevoel afgestompt: ik voel mijn emoties niet, of ik herken ze niet. Het enige wat ik dan voel is een zware, uitzichtloze somberte waar geen einde aan lijkt te komen. Ik besta dan, maar ik leef niet echt. Niets heeft zin.
Gelukkig gaat het nu stukken beter. Ik voel mijn emoties weer en herken ze ook. Dat is niet altijd gemakkelijk om mee om te leren gaan, maar: elke emotie geeft mij de ervaring dat ik leef, dat ik bewust ben en dat die vreselijke somberte er niet meer is. Dat geldt ook voor de negatieve emoties: boosheid, angst, verdriet... Als ik ze ervaar, besef ik dat ik leef, voor 100%. En daarom zijn ook die emoties welkom.
Toen ik in juni vorig jaar begon met deze wandelhobby, was dat om iets in te halen van wat ik in al die jaren aan seks en intimiteit heb gemist. Ik nam me heilig voor om niet verliefd te worden op een sekswerker. Maar ja, hoe gaat het dan? Ik werd verliefd, op de tweede dame die me een fijn uurtje bezorgde. Ik heb er toen voor gekozen om haar een tijdje niet te bezoeken om van dat gevoel los te komen. Nu bezoek ik haar af en toe weer, voor een fijne betaalde seksdate en een vriendschappelijk praatje. Ze is heel prettig als ik én geil ben, én een geestelijke opkikker nodig heb.
Inmiddels heb ik gevoelens ontwikkeld voor een andere DvP. Hoe dat zich verder gaat ontwikkelen, weet ik nog niet, maar ik ben bereid om alle toppen en dalen van mijn emoties te ondergaan. Laat maar komen, dat liefdesverdriet. Of liefdesgeluk.
Amor fati - Wikipedia
nl.wikipedia.org
Dankjewel. Ik ben een grote jongen, komt goed
.
Daar bestaat geen misverstand over wat mij betreft@Krekel Helemaal mee eens dat kwetsbaar zijn je juist sterker kan maken, maar dat ik er ook zo over denk was misschien al wel duidelijk aan mijn opstelling en openstelling hier op dit forum.
.
Verdriet heb ik niet echt je kan terug gaan als je wil of kan
Pooiers zijn echt een afknapper ik ben ooit eens naar een "zelfstandige dvp geweest" achter af bleek dat er zeker nog 2 andere meisjes in andere kamers bezig waren dan had ik zo iets van dat is hier dus een huis waar ze meisjes in steken dat het geld moeten verdienenen en om de zo veel tijd komt er iemand langs om het geld op te halen sindsdien ben ik nooit meer geweest
Dat is inderdaad iets waar ik bewust op moet zijn. Tot nu toe ben ik zo'n arbeidsrelatie niet tegengekomen of (ik hoop van niet) is het mij niet opgevallen. Dank voor jullie bijdragen.
Het zit hem voral in de kleine dingen ik had het pas door eens dat het te laat was persoonlijk ga ik liever naar zelfstandigen om dat het geld dat ze verdiend volledig naar haar gaat en niet naar pooiers maar als ik alles op tel dat ik gezien heb klopte er toch het een en ander niet
Op wat voor manier niet ok? Geen opwinding, of voelde het nep, of knaagde het dat het "maar" een service was ondanks dat zij verder top is?
Heb ik ook precies zo gehad, daarna het weer opgepakt maar merk dat de frequentie een pak minder is dan voorheen
Daar hebben meer mannen last van, ze gaan naar een dvp toe en doen alsof zij hun vriendin is en komen dan bedrogen uit. Ik denk dat beginnende wandelaars daar meer moeite mee hebben dan ervaren wandelaars. Je moet als wandelaar beseffen dat een dvp niet je vriendin is, en accepteren dat bepaalde handelingen alleen voor de mannen bestemd zijn die zij echt leuk vindt. Je hebt wandelaars die extra voor tongzoenen betalen in de hoop dat ze gfe krijgen en die dat uiteindelijk van de desbetreffende dame niet krijgen en daardoor teleurgesteld worden. Hoe sneller je accepteert en door hebt dat een dvp niet je echte vriendin is hoe minder je daar in de toekomst last van zult hebben. Hou dus altijd in je achterhoofd dat het om betaalde seks gaat om teleurstellingen te voorkomen.
Dat was het niet in mijn geval. Ik wist wat een dvp was, maar dat gaf me geen voldoening meer. Het voelde zo leeg, ook al deed de dame nog zo haar best.
