Ik deed nog een late avondwandeling met een klein beetje de bedoeling van een bezoekje, maar alleen als de beste paar dames aanwezig waren.
Eentje bleek net klaar te zijn, want ze stond haar kamer af te sluiten, met een soort vrouwelijke concierge naast haar die ook weer een sleutel kreeg.
'Bel dan even dat je wilt langs komen', zei ze (in het Engels), 'ik had makkelijk nog een half uurtje langer kunnen blijven.'
Tsja, zo werkt de wandel-logica niet helemaal. Dames denken wellicht dat je altijd en eeuwig bij hun op bezoek gaat, maar al wandelende weet je meestal pas wie het gaat worden.
Dat is me wel vaker opgevallen. Ze redeneren veelal vanuit zichzelf en gaan er soms bijna vanuit dat zij meerdere klanten hebben maar wij maar 1 vaste dvp. Dat je een paar maanden niet geweest bent en dat zij zegt: Had je het druk op je werk? Geen tijd voor een bezoekje gehad?
Maar goed, deze dame vroeg opeens of ik met haar mee wilde lopen naar 'de auto'. Omdat het 's nachts toch best onveilig op straat kan zijn. Ook apart dat, in hun kamer voelen ze zich volstrekt veilig hoewel je ook nooit zeker weet wie je binnen laat en daar ga je handelingen mee doen, maar de Wallen zelf vinden ze dood eng.
Dat wilde ik best wel doen, maar ik voorzag even een scenario waarbij ik haar begeleidde (escorteerde?
) en dan bij een auto met lopende motor aankwam waarin een taxi chauffeur of vage Rus zat te wachten.
Dat ik 'nou, daar is ze dan!' kon zeggen en als een soort boodschappen jongen weer af kon druipen, terwijl die semi-criminele Rus meets loverboy dacht: Sukkel en met gierende banden weg reed.
Maar nee, even doorvragen leerde me: Eigen auto, parkeergarage, puur even meewandelen van raam naar auto.
Nou ben ik ook de beroerdste niet, dus daar gingen we, al babbelende over van alles en nog wat, de aankomende vakantie, onze families, hoe ze ooit gestart is, je kent het wel.
En dat is dan toch een raar momentje. Man van in de veertig, met meisje van midden twintig, op maandag-nacht wandelende over de Wallen. Straks kom ik een bekende tegen vergezeld door, zien mannen die hier ook wandelen dit nu aan ons of zouden we twee toeristen kunnen zijn, een vader en dochter wellicht zelfs....een apart moment.
Eenmaal de Wallen uit wordt het normaler, gewoon een man en een meisje, maar neemt het opeens een andere vorm aan.....dat je ook denkt: Wat loop ik hier eigenlijk te doen.
Vriendelijk, beleefd bijna, geinteresseerd verhalen aanhorend, maar van bil gaan gaat op zeker niet gebeuren, want werk-shift over. Ook eigenaardig, meisje wat je 6-8 x hebt bezocht, die je gepijpt heeft, waar je in allerlei standjes mee geneukt hebt, wiens borsten en billen je beet hebt gehad, die dan mooi uitgekamd haar, make-up, hoge hakken en sexy kleding heeft, loopt nu in haar veilige, onopvallende kloffie naast je.
Een gewone kennis, alleen heb je verder niet zo heel erg veel knappe, halverwege de twintig zijnde Oost-Europese vriendinnen, maar dat ter zijde.
Alles heb je er al zo'n beetje mee gedaan, zelfs nu ben je geil, maar je doet netjes alsof je een onbekende mooie meid voor het eerst aanspreekt.....net zo raar als wanneer je op straat een ex tegen komt waar je 5 jaar in alle denkbare standjes mee geneukt hebt, maar nu is dat gewoon niet meer zo en voel je beiden de afstand.
Afscheid genomen, kusjes, bedankt en ieder ons weegs gegaan. 'Zie je snel weer'.
Oh ja, dan wordt er wel weer binnen 10 minuten vol gesexed alsof dat de normaalste zaak van de wereld is.
Zeker, ik overdenk het allemaal te veel. Zou zelf dat vak daardoor ook nooit kunnen uitoefenen als ik een vrouw was. Zij zijn vaak toch meer doeners die bij thuiskomst gewoon in slaap vallen en acht uur later aan een nieuwe dag beginnen.
Ik heb ook zeker geen hekel aan de grijze gebieden, maar raar blijf ik het wereldje wel vinden.
Eentje bleek net klaar te zijn, want ze stond haar kamer af te sluiten, met een soort vrouwelijke concierge naast haar die ook weer een sleutel kreeg.
'Bel dan even dat je wilt langs komen', zei ze (in het Engels), 'ik had makkelijk nog een half uurtje langer kunnen blijven.'
Tsja, zo werkt de wandel-logica niet helemaal. Dames denken wellicht dat je altijd en eeuwig bij hun op bezoek gaat, maar al wandelende weet je meestal pas wie het gaat worden.
Dat is me wel vaker opgevallen. Ze redeneren veelal vanuit zichzelf en gaan er soms bijna vanuit dat zij meerdere klanten hebben maar wij maar 1 vaste dvp. Dat je een paar maanden niet geweest bent en dat zij zegt: Had je het druk op je werk? Geen tijd voor een bezoekje gehad?
Maar goed, deze dame vroeg opeens of ik met haar mee wilde lopen naar 'de auto'. Omdat het 's nachts toch best onveilig op straat kan zijn. Ook apart dat, in hun kamer voelen ze zich volstrekt veilig hoewel je ook nooit zeker weet wie je binnen laat en daar ga je handelingen mee doen, maar de Wallen zelf vinden ze dood eng.
Dat wilde ik best wel doen, maar ik voorzag even een scenario waarbij ik haar begeleidde (escorteerde?
) en dan bij een auto met lopende motor aankwam waarin een taxi chauffeur of vage Rus zat te wachten.Dat ik 'nou, daar is ze dan!' kon zeggen en als een soort boodschappen jongen weer af kon druipen, terwijl die semi-criminele Rus meets loverboy dacht: Sukkel en met gierende banden weg reed.
Maar nee, even doorvragen leerde me: Eigen auto, parkeergarage, puur even meewandelen van raam naar auto.
Nou ben ik ook de beroerdste niet, dus daar gingen we, al babbelende over van alles en nog wat, de aankomende vakantie, onze families, hoe ze ooit gestart is, je kent het wel.
En dat is dan toch een raar momentje. Man van in de veertig, met meisje van midden twintig, op maandag-nacht wandelende over de Wallen. Straks kom ik een bekende tegen vergezeld door, zien mannen die hier ook wandelen dit nu aan ons of zouden we twee toeristen kunnen zijn, een vader en dochter wellicht zelfs....een apart moment.
Eenmaal de Wallen uit wordt het normaler, gewoon een man en een meisje, maar neemt het opeens een andere vorm aan.....dat je ook denkt: Wat loop ik hier eigenlijk te doen.
Vriendelijk, beleefd bijna, geinteresseerd verhalen aanhorend, maar van bil gaan gaat op zeker niet gebeuren, want werk-shift over. Ook eigenaardig, meisje wat je 6-8 x hebt bezocht, die je gepijpt heeft, waar je in allerlei standjes mee geneukt hebt, wiens borsten en billen je beet hebt gehad, die dan mooi uitgekamd haar, make-up, hoge hakken en sexy kleding heeft, loopt nu in haar veilige, onopvallende kloffie naast je.
Een gewone kennis, alleen heb je verder niet zo heel erg veel knappe, halverwege de twintig zijnde Oost-Europese vriendinnen, maar dat ter zijde.
Alles heb je er al zo'n beetje mee gedaan, zelfs nu ben je geil, maar je doet netjes alsof je een onbekende mooie meid voor het eerst aanspreekt.....net zo raar als wanneer je op straat een ex tegen komt waar je 5 jaar in alle denkbare standjes mee geneukt hebt, maar nu is dat gewoon niet meer zo en voel je beiden de afstand.
Afscheid genomen, kusjes, bedankt en ieder ons weegs gegaan. 'Zie je snel weer'.
Oh ja, dan wordt er wel weer binnen 10 minuten vol gesexed alsof dat de normaalste zaak van de wereld is.
Zeker, ik overdenk het allemaal te veel. Zou zelf dat vak daardoor ook nooit kunnen uitoefenen als ik een vrouw was. Zij zijn vaak toch meer doeners die bij thuiskomst gewoon in slaap vallen en acht uur later aan een nieuwe dag beginnen.
Ik heb ook zeker geen hekel aan de grijze gebieden, maar raar blijf ik het wereldje wel vinden.
Laatst bewerkt:
