Gevoel na bezoek dvp

Welkom op Girlsreview.nl

Lid worden van deze geweldige club? Minder reclame? Meld je nu aan!

Registreren
Spijt had ik alleen in het begin van mijn wandelcarrière. Tegenwoordig verschilt dat per bezoek. Als ik een goede ervaring heb gehad voel ik me herboren. Bij een minder goede ervaring vind ik het vooral zonde van mijn geld, maar geen spijt dat ik het gedaan heb. Ook slechte ervaringen horen bij het leven. Ervan leren en verder gaan.
 
Ben benieuwd hoe jullie je doorgaans voelen na een bezoek te hebben gebracht aan een dvp. Ik heb doorgaans spijt. Voor het bezoek heerst de geilheid natuurlijk. Na het bezoek komt het rationele en vind ik het zonde van mijn geld en tijd.
o_O

Dan doe je écht iets niet goed.
Verkeerde dame, verkeerde plaats, geen klik?
Als het niet goed voelt........., omdraaien en wegwezen.
Of van tevoren jezelf beter (laten) informeren. :censored:
 
Ben benieuwd hoe jullie je doorgaans voelen na een bezoek te hebben gebracht aan een dvp. Ik heb doorgaans spijt. Voor het bezoek heerst de geilheid natuurlijk. Na het bezoek komt het rationele en vind ik het zonde van mijn geld en tijd.
Ik herken hier wel iets in. Voor het bezoek geilheid, en na de daad een schuldig gevoel tegen over mij zelf. Niet zozeer dat het zonde is van mijn geld of tijd. Maar meer dat ik mij zelf zo moet verlagen, om voor geld sex te hebben.
 
OP beschrijft post-nut clarity volgens mij. Anyway ...

De eerste maanden voelde het alsof ik de hele wereld aan kon na een bezoek. Voelde me helder, gelukkig, zat prettiger in mijn vel dan ik ooit gezeten had. Dat gevoel hield dan gemiddeld telkens bijna een week aan.

Na verloop van tijd begon die euforie af te zwakken. Dat lag aan gewenning enerzijds, maar ook dat ik ondertussen door die eerdere positieve boosts beter in staat was om prettig in mijn vel te zitten zonder daar iets externs voor nodig te hebben.

Vervolgens is het heel lang een leuke verslaving geweest met hele leuke contacten en heel fijne dates waar ik telkens met een heerlijk gevoel naar buiten liep, maar ik dat gevoel vaak niet langer dan een uur of twee nog kon vasthouden nadien.

Daarna in een beetje een dipje terecht gekomen waar ik meer uit gewoonte ging dan dat ik er nou echt behoefte aan had. Nog altijd blij een dame te zien, maar liep eigenlijk vrijwel altijd zonder een postief of negatief gevoel steeds naar buiten.

Flinke pauze ingelast toen ik tot dat besef kwam en net toen het weer begon te kriebelen brak de COVID hel los.

Afgelopen jaar toen het weer een paar maanden kon wel geweest en dat was weer bijna ouderwets fijn, in die zin dat ik met een goed gevoel naar buiten stapte en dat gevoel niet direct weg was, maar sleur blijft een beetje op de loer liggen.

Gelukkig dat ik nu weer even niet naar mijn huisjes kan, want dat maakt het verlangen wel weer een stuk groter.

TLDR; Begin heel blij, toen minder blij, toen niet blij, nu weer beetje blij.
 
Ik herken hier wel iets in. Voor het bezoek geilheid, en na de daad een schuldig gevoel tegen over mij zelf. Niet zozeer dat het zonde is van mijn geld of tijd. Maar meer dat ik mij zelf zo moet verlagen, om voor geld sex te hebben.
Jammer. Ik heb dat dus absoluut niet. Ik heb geprobeerd om te daten maar het voelde juist niet goed om een dame als sidechick te hebben. Een relatie aangaan met een dame die zelf haar man bedriegt zag ik ook niet zitten tenzij ze zelf ook open is thuis en op de lange termijn gaf betaalde sex gewoon minder gedoe. Daarnaast kom ik al tijd te kort met genoeg andere zaken en zit ik er echt niet op te wachten om een tweede relatie te onderhouden… 😵‍💫
 
Jammer. Ik heb dat dus absoluut niet. Ik heb geprobeerd om te daten maar het voelde juist niet goed om een dame als sidechick te hebben. Een relatie aangaan met een dame die zelf haar man bedriegt zag ik ook niet zitten tenzij ze zelf ook open is thuis en op de lange termijn gaf betaalde sex gewoon minder gedoe. Daarnaast kom ik al tijd te kort met genoeg andere zaken en zit ik er echt niet op te wachten om een tweede relatie te onderhouden… 😵‍💫
Zo zie je maar, dat iedereen er anders in staat. Gelukkig ook maar.
 
Ik herken hier wel iets in. Voor het bezoek geilheid, en na de daad een schuldig gevoel tegen over mij zelf. Niet zozeer dat het zonde is van mijn geld of tijd. Maar meer dat ik mij zelf zo moet verlagen, om voor geld sex te hebben.
Dit bedoel ik. Het blijft toch zakelijk iets. Voor jou heeft ze iemand afgewerkt en de volgende na jou wacht al. Zij is op dat moment een speciaal persoon voor jou, maar andersom ben jij meer een getalletje waar ze geld aan verdiend. Dit besef komt later pas als je naar huis rijdt. Gelukkig bezoek ik al minder dames en hoop dat ik het helemaal kan laten
 
Je moet ook alleen maar gaan als je je goed voelt, niet opgebrand bent
Mijn stelregel is altijd, eerst mijn werk klaar, de boekhouding op orde
Een dag van tevoren even een dame opzoeken op Kinky, recensies zoeken
Alvast contact leggen een dag vantevoren.. Om te voelen wat voor type ze is..
Zorgen dat ik een vol magazijn heb op de dag.. Afspreken en gaan..
Komt meestal wel goed dan..
Natuurlijk handel ik ook wel eens impulsief als ik ineens zin heb en ga dan onvoorbereid naar een dame..
Terwijl mijn hoofd niet op orde is.. Dat loopt meestal minder goed af..
Maar zelfs dan heb ik geen spijt.. Meestal dezelfde week alweer vergeten..
De mooie dingen vergeet ik niet zo rap.. Maar om alle 200+ vrouwen en ervaring op een hoop te gooien.. Nee, daar ga ik nooit geen spijt van hebben..
 
. Maar meer dat ik mij zelf zo moet verlagen, om voor geld sex te hebben.I
:confused:

Is écht de verkeerde mindset, hoezo "verlagen" dan?
Is het iets minderwaardigs dan om door middel van een betalende overeenkomst sex te hebben?
Als je dat denkt/voelt moet je idd iets anders zoeken om aan je gerief te komen, vrouw of vriendin wellicht?
 
:confused:

Is écht de verkeerde mindset, hoezo "verlagen" dan?
Is het iets minderwaardigs dan om door middel van een betalende overeenkomst sex te hebben?
Als je dat denkt/voelt moet je idd iets anders zoeken om aan je gerief te komen, vrouw of vriendin wellicht?
het bezoeken van de dvp is ook echt een noodgreep. veel liever heb ik een paar scharrels waar ik af en toe mee gaat eten of wat drinken en daarna spetterende sex, helaas gaat mij dat, naarmate ik ouder wordt wat moeilijker af, omdat ik nogal visueel ben ingesteld qua smaak van vrouwen.
 
Zo af en toe heb ik een date die dan iets tegenvalt, dan is mn verwachtingspatroon wss te hoog of anders geweest. Daar kan ik wel wat spijt van hebben, maar kan ook een leermoment zijn.
Maar als ik mn mn vaste DPV afkom, dan loop ik altijd met een big smile naar buiten, nooit spijt.
Het heeft denk ik ook wel te maken met de juiste klik en de geleverde diensten
 
Het laatste jaar is het wel meer aan me gaan knagen dat betalen voor seks; overigens niet het feit dat maar vooral de prijs zelf (imo tamelijk belachelijk; 150,- pu laat staan de nieuwste prijstrends). De dagen van 2/3x id week gaan zijn iig wel ver achter me, ga ik hier in NL ook zeker niet meer doen (geen spijt, wel realisatie veel teveel aan uitgegeven). Zit nu op eens id maand ofzo een keertje gaan, wel herkenbaar wat ForumLurker zegt btw; dat zelfde traject heb ik min of meer ook door lopen en momenteel niet eens de echte lust/behoefte meer iets van gewoonte/vastigheid houden ook zodat ik niet helemaal mijn intresse in vrouwelijk schoon verlies ;)

Anyway ik ga dan wel alleen nog maar naar dames die ik al ken en btj pro zijn; de rest/nieuwe probeersels voldeden idd niet aan me verwachtingspatroon; misschien is het wel allemaal in mijn hoofd maar volgens mij waren de dates pre-corona gemmideld velen malen beter. Nu mis ik wel de euforie van wat nieuws maar anderzijds heb ik iig achteraf nooit spijt ofzo. Maar ik herken het gevoel wel hoor; als single man zou je het gwn liever 'echt' hebben so yeahhh ook ik had liever wat (of toch iig 1 :p) scharrels hahaha maar afgelopen jaar was via tinder/badoo/etc proberen wat te scoren zowaar deprimerender dan de corona lockdowns en heb ik toch maar conclusie getrokken dat ik liever betaal voor seks dan dat ik me verlaag tot echt simpen op zo'n manier ;).
 
Maar meer dat ik mij zelf zo moet verlagen, om voor geld sex te hebben.
Toen ik aan deze mooie hobby begon, was mijn verwachting dat ik me ook zo zou voelen. Schuldig, omdat ik mijzelf en de dame in kwestie zou 'verlagen'. Niet dus: ik voel me meestal tevreden en dankbaar voor een prettige dienst die mij verleend is. Een teken dat ik mij aardig heb bevrijd van de benauwde christelijke moraal waarmee ik ben opgevoed :).
 
Op de heenweg ben ik vaak wat gespannen. Tijdens de date valt dit van me af en kom ik helemaal tot rust. Op de terugweg zweef ik bijna naar huis. Al staat er 10km file dan kan ik me daar nog steeds niet druk over maken. Wat dat betreft is er voor mij geen betere therapie te verzinnen. 😁

Soms wel eens teleurgesteld als het niet lekker liep, maar PCT herken ik gelukkig niet.

Wat @ForumLurker schrijft is wel herkenbaar helaas. Ik betrap mezelf er soms op dat ik uit gewoonte ga i.p.v. een behoefte. Dan wordt het meestal niet zo'n geweldige date.
 
:confused:

Is écht de verkeerde mindset, hoezo "verlagen" dan?
Is het iets minderwaardigs dan om door middel van een betalende overeenkomst sex te hebben?
Als je dat denkt/voelt moet je idd iets anders zoeken om aan je gerief te komen, vrouw of vriendin wellicht?
Een fuckbuddy kan ook. Er zijn genoeg vrouwen die alleen fuckbuddies zoeken. Ik heb het niet over one-night stands, hoewel er helemaal niets mis mee is als ONS je ding is. De apps Feeld en SDC zijn er gericht op. Je kunt ook op Tinder en Bumble proberen maar deze zijn meer gericht op serieuze relaties.
 
Meestal ben ik wel heel enthousiast ervoor. Dat enthousiasme bouwt zich langzaam op in de dagen ervoor. Ik kies meestal voor afwisseling, waardoor er soms ook wel spijt achteraf is. Spijt dat ik met dat geld wel iets anders had kunnen doen.
 
Als het een geslaagde date was gelukkig en kan er dan nog tot de andere dag van na genieten. Als het een tegenvaller was, dan wel spijt van het weg gesmeten geld. En als het een afspraak is met 1van de favo's kan de happy mood al van de dag ervoor zijn
 
Ben benieuwd hoe jullie je doorgaans voelen na een bezoek te hebben gebracht aan een dvp. Ik heb doorgaans spijt.
Ik heb ook meestal spijt , zij het dan om het feit dat de mooie tijd er al weer op zit en dat ik alweer de kassa een beetje de tijd moet geven om wat aan te groeien om dan zo snel mogelijk terug een afspraak te maken met een van mijn lekkere schatjes. Als je spijt heb over je tijd en je geld kan je volgens mij beter werken aan afbouwen en stoppen met wandelen .
Op de heenweg ben ik vaak wat gespannen. Tijdens de date valt dit van me af en kom ik helemaal tot rust. Op de terugweg zweef ik bijna naar huis. Al staat er 10km file dan kan ik me daar nog steeds niet druk over maken. Wat dat betreft is er voor mij geen betere therapie te verzinnen. 😁
Dit is ook iets wat ik wel herken , zelfs al ben ik al 10 keer bij een dame geweest (jawel voor mij kan dit , ik ben een tamelijk vast klant voor mijn kransje dames) toch is er op de heenweg altijd nog een spanning aanwezig , maar eenmaal binnen is die compleet weg . Buiten komen is is altijd heel zen . volledig ontspannen, nog nooit een slechte ontmoeting gehad eigenlijk . Dat zweven op de terugweg is wel gevaarlijk , want hierdoor ben ik eens op een file ingereden . gelukkig zonder grote schade. sindsdien toch iets minder zweverig op de terug weg .
 
Oud onderwerp: Hoi . Er is al meer dan 120 dagen geen bericht meer geplaatst in dit onderwerp.
Weet je zeker dat je reactie nog wel relevant is?
Terug
Bovenaan Onderaan