Dat stuk herken ik wel in mezelf hoor. Ik ben van het relaxt, "we kijken wel hoe de wind waait" dates.

Ik haal veel plezier aan het bezig zijn met de dame en de date glad te laten verlopen, maar stel dan vaak mezelf op het tweede plan.

De date is dan echt wel leuk geweest en ik ben eigenlijk niks te kort gekomen, maar denk ook weleens: waarom vroeg ik nou niet om even dit of dat?

Pleasers, het is fijn om dat te kunnen zijn, maar soms ook weleens lastig ja, dat herken ik dus zeker wel.

Pff, nou dat ben ik zeker niet, maar ik heb er wel één die tussen pleasure en pain hangt en minuten kan duren. Niet altijd even tof.