Voorgeschiedenis wandelaars

Welkom op Girlsreview.nl

Lid worden van deze geweldige club? Minder reclame? Meld je nu aan!

Registreren

Hansdeb

Vaste klant
121
02/03/22
208
1
Hoi, ik ben Hans, 54 jaar en nieuw op dit forum. Ik ben in het algemeen wel benieuwd naar het (globale) levensverhaal van "wandelaars". Er zullen mannen zijn die na jarenlang huwelijk verveeld zijn van hun vrouw, of mannen die zich niet echt kunnen of willen binden aan een vrouw.

Of, zoals in mijn geval, een beperking hebben (autisme) waardoor ze nog nauwelijks ervaring met vrouwen hebben. Ik wil hier best wel mijn verhaal delen. Misschien herkent iemand zich erin.

Ik herinner me dat ik al vanaf jonge leeftijd (lichamelijke) interesse had in meisjes (en vaak zelfs volwassen vrouwen). Maar ik durfde nooit een meisje te benaderen. Aan het eind van de lagere school deden sommige jongens dat, maar ik hield me afzijdig. Maar ik wilde wel heel graag.
In de eerste 2 klassen van de middelbare school waren er een aantal meisjes die geinteresseerd waren in mij, en dat ook niet verborgen. In plaats van de normale gang van zaken (dat je daar als jongen gebruik van maakt), was ik heel verlegen en durfde niks. Die meisjes zagen wel dat ik snel een rooie kop kreeg en gingen mij ermee pesten. Daardoor durfde ik daarna nooit meer wat, en deed er alles aan om meisjes te ontlopen. Dat was een beetje te succesvol, waardoor ik geen ervaring met meisjes opdeed. Maar ik wilde het van binnen wel erg graag.
Pas op mijn 26e had ik mijn eerste afspraakje met een meisje, maar dat liep op niks uit omdat ik totaal niet wist wat ik tegen meisjes moest zeggen. Dat ging zo een aantal jaren door met regelmatig onsuccesvolle afspraakjes totdat ik op mijn 33e een meisje ontmoette dat verliefd op mij werd en erg graag wilde (ik ook). Van haar heb ik mijn eerste zoen gehad, op mijn 33e !!!
Maar helaas was de sex geen succes, ik was hulpeloos, zenuwachtig en kon geen erectie krijgen als ze te dichtbij kwam. Dat laatste lukte alleen als ik porno aan het kijken was (wat ik al vele jaren deed). Maar als een vrouw te dichtbij kwam, was het afgelopen.

Bij belangstelling post ik deel 2. Ik beantwoord graag vragen.
 
ga je niet veel feedback op krijgen denk ik..
de meesten blijven grotendeels anoniem hier..maar ik kan me voorstellen dat de meesten inderdaad in het dagelijks leven moeite hebben in het omgaan met mensen
in het bijzonder vrouwen..dikwijls hoogopgeleid en wellicht daardoor autistische trekken hebben of high sensitive zijn..
of gewoon zichzelf onaantrekkelijk vinden..of het daadwerkelijk zijn en daardoor niet aan een vrouw geraken..
of..(in mijn geval)gewoon geen behoefte hebben aan vrouwelijk gezelschap en toch af ten toe een keer los willen..
bovendien heb ik gewoon te weinig tijd voor een vrouw in mijn leven ,,en hoef ik er geen met een rugzak vol met ex mannen van mijn leeftijd..
komt enkel gezeik van ..en geen beetje ook..
ken je dat gezegde 'de ideale vrouw ,is de vrouw die na de sex verandert in een bak bier en 4 goede maten'?
in mijn geval 'na de sex een motorfiets met minimaal 900cc'..
het is voor iedereen anders zoiets..
de meesten zouden wel willen..maar kunnen het niet..omdat ze gewoon mentaal in de knoop zitten of omdat ze gewoon niet voldoen aan de criteria van de moderne vrouw
vroeger was Henk de timmerman van de straat hierachter goed genoeg..
tegenwoordig moet het Joost zijn..van goede komaf..universiteit gedaan ,goede baan ,dik huis ,dikke auto,veel vakantie naar verre oorden ,altijd geld zat ..
dan val je snel buiten de boot..en dan is er gelukkig (tromgeroffel).Kinky ,nadat je eerst maanden op Tinder hebt gezeten..
 
Mooi dat je het aandurft om open een eerlijk je verhaal neer te pennen. Ik lees graag verder.

Zelf beschouw ik mij van de 'oude romantische garde'. Je weet wel: trouw beloofd in goede en kwade dagen. In mijn 35 jaar huwelijk meer dan genoeg van beide soort dagen mogen meemaken maar door ziekte van mijn echtgenote ben ik beginnen wandelen. Ik zie dat niet als ontrouw maar eerder een kans om er toch samen uit te geraken en samen te blijven.
 
Altijd netjes langdurige relaties gehad. Getrouwd, maar zij wilde scheiden.

Nu weer alleen en geen zin meer om in een relatie te investeren. Dan is wandelen ideaal als je behoefte hebt aan sex.

Vrouwen worden ook niet knapper als ze ouder worden. En ook hier het voordeel dat de keuze reuze is.

Kan ik ook ff mijn Spaans een beetje oefenen als bonus 😉
 
1 relatie gehad voor een hele lange tijd. Helaas kreeg ik k***er waarna ik haar niet meer kon geven wat ze verdiende. Daar hadden wij afspraken over gemaakt maar dat werkte niet. Ze werd zelfs verliefd op een "lover" en vertrok. Dus sindsdien was ik alleen en nu na een aantal jaar ook nieuw in deze wereld. Je wilt soms wel weer eens wat he. Ik heb al eens met een dame afgesproken en dat was best leuk. Binnenkort een 2e date met een mooie lieve dvp 😉.
 
Ikzelf ben zo'n beetje de geheime liefde van iemand... eerst 3 jaar in het geniep een relatie met haar, dan 10 jaar samengewoond (waarvan de 2 laatste jaren als broer en zus), dan uiteen gegaan, en opnieuw de geheime minnaar geworden van haar, zal wel zijn dat ze de enige is die mijn vertrouwen nog geniet. Ergens hou ik wel van de vrijheden nu. Misschien nooit relatie materiaal geweest, misbruikt als kind en zoekende naar de ware ik. Vele relaties achter de rug, goede en slechte.
 
Laatst bewerkt:
Ik was in mijn studententijd een paar keer op rij afgewezen. Toen heb ik mijn eerste dvp bezocht. En ik ben er nooit mee gestopt. Voor mij is wandelen iets zoals naar de kapper gaan, fitness of een psycholoog bezoeken. Ik doe het om de anderhalve maand en voel er mij goed bij (tenzij de date tegenviel). Het ontspant en geeft energie. Af en toe heb ik er een jaar mee gestopt, omdat ik er geen nood aan had, maar ik denk dat ik het mijn hele leven ga blijven doen.
 
Op een gegeven moment ben je ook te lang vrijgezel hee.. (noem het woord alleen nooit.. Want dan zou dat zielig of eenzaam betekenen)..
En voor sommige mensen voegt het niks toe verder..
Ik maak lange dagen, ben dikwijls om 06.00u al weg.. Tegen 16.00u terug..
Maak mijn eigen potje (of bij mijn ouders, altijd gezellig), dan een uurtje of anderhalf trainen.. Of ik ga motorrijden of de 540i een keer loslaten .. In of rondom mijn huis wat doen, wasje draaien, ramen zemen, de badkamer een grote beurt, de boekhouding, noem maar op
Hoeft geen vrouw bij.. Ik run het zelf wel..
Wat blijft er dan over?..
Nja sex.. Geweldig dan dat te koop is toch?
Nou moet dat wel in je karakter zitten, sommige gasten MOETEN diepe meningvolle gesprekken hebben, 3 kinderen, een caravan, een brave stationwagon..huisje boompje beestje..
I'm wired different, dat weet ik inmiddels en mijn omgeving ook..
End of story..
Misschien een heel erg verwend kut ventje inmiddels?.. Zou goed kunnen.. Is ook mogelijk
 
ik liep vanmiddag over t strand en dan zie je al die stelletjes , twintigers , zeventigers en alles ertussen met hond(en) erbij. En ik dacht opeens hoeveel ik veranderd ben in mijn leven. Vroeger wou ik altijd dolgraag een meisje, een vriendinnetje en nu lijkt me dat vreselijk. Laat mij maar beetje wandelen en mijn eigen ding doen dan ben ik gauw 110 en dan heb ik t weer gehad op deze aardbol.
 
Op een gegeven moment ben je ook te lang vrijgezel hee.. (noem het woord alleen nooit.. Want dan zou dat zielig of eenzaam betekenen)..
En voor sommige mensen voegt het niks toe verder..
Ik maak lange dagen, ben dikwijls om 06.00u al weg.. Tegen 16.00u terug..
Maak mijn eigen potje (of bij mijn ouders, altijd gezellig), dan een uurtje of anderhalf trainen.. Of ik ga motorrijden of de 540i een keer loslaten .. In of rondom mijn huis wat doen, wasje draaien, ramen zemen, de badkamer een grote beurt, de boekhouding, noem maar op
Hoeft geen vrouw bij.. Ik run het zelf wel..
Wat blijft er dan over?..
Nja sex.. Geweldig dan dat te koop is toch?
Nou moet dat wel in je karakter zitten, sommige gasten MOETEN diepe meningvolle gesprekken hebben, 3 kinderen, een caravan, een brave stationwagon..huisje boompje beestje..
I'm wired different, dat weet ik inmiddels en mijn omgeving ook..
End of story..
Misschien een heel erg verwend kut ventje inmiddels?.. Zou goed kunnen.. Is ook mogelijk
Ik heb 2 kinderen, geen caravan,wel wat huizen,paar bomen en een beestje. Alsook de liefde van men leven(na men kinderen) en toch zoek ik ook diepe meningvolle gesprekken, maar dan meestal buitenshuis. Want thuis telt standvastigheid. Maar in een kamer , een hotel, op een plein,met een koffie of eender wat. Meestal na de sex,betalende maar toch liefdevolle en passionele sex, daar vind ik ze, dat tikkeltje extra in men enige leven op deze planeet. Dus ja ik denk ook wat different. Zoals de meesten hier.
 
Denk ook dat er vele hier niet gaan willen op antwoorden. Maar vraag mij soms ook af waarom andere wandelen.
Bij mij zelf is het jaren geleden begonnen. Toen nog een heel ander druk leven. Werken en 6 op 7 bezig zijn met een hobby, die ik dan voorrang gaf in de relatie. Zo mindere ervaringen opgedaan met relaties. Soms de vriendin haar fout, maar ook dikwijls mijn fout(te weinig aandacht). Toen het zoeken achter iemand opgegeven en beginnen wandelen.
Na enkele jaren dan toch iemand op het juiste moment tegen gekomen. Hobby opgegeven en voluit voor de relatie gegaan(ook gestopt met wandelen). Die liep lang goed ( huisje,boompje,beestje) tot in het midden van de 1ste lockdown ze het ineens niet meer zag zitten. Veel kwijt geraakt en moeten opgeven. 2 weken na de relatie kwam het uit waarom het niet meer ging, tesamen met veel verhalen van andere mannen. Dus dan weer begonnen met wandelen. Wel merk ik dat het tijdens mijn 1ste periode enkel om de sex te doen was. Nu zoek ik toch meer gfe op en ook het liefst nog een deftig gesprek bij.
 
Bedankt voor jullie vele reacties, in sommige herken ik wel wat. Dit forum is voor mij anoniem genoeg om mijn verhaal te doen. Ik ben nu op een leeftijd dat ik terugkijk op mijn leven (midlife crisis noemen ze dat geloof ik), en ik zie de enorme kansen die ik heb gemist met vrouwen. Altijd gedroomd en gesmacht, nooit gedurfd, altijd onzeker en verlegen. Denkend "ze moeten me niet" of "ik ben niet goed genoeg".
Je zou me een incel kunnen noemen, maar ik koester geen haat of wrok tegen vrouwen. Het lag allemaal aan mij. Nu denk ik al een paar jaar dagelijks aan dat meisje in de 2e klas dat smoorverliefd op me werd, en hoe ik haar negeerde en weigerde met haar te dansen op de klassefuif. Terwijl ik inwendig steeds meer gefascineerd werd door haar, uitlopend in een jarenlange obsessie met 's avonds langs haar huis fietsen om een glimp op te vangen. Haar verliefdheid was inmiddels allang voorbij, maar nu was ik verliefd op/geobsedeerd door haar.
Ik was laatst erg geraakt door dit artikel, erg van toepassing op mij: https://www.bbc.com/news/stories-44143003 .
 
Maar, hier het beloofde tweede deel. Op mijn 33e dus mijn eerste zoen, maar een mislukte relatie. Omdat ze erg verliefd op me was, en zelf ook eenzaam, bleven we nog een tijdje vrienden. We knuffelden en zoenden in die tijd nog veel, maar zonder sex. Een vreemde relatie, maar voor ons beiden het beste dat we op dat moment konden krijgen. Uiteraard duurde dit niet lang, want zij ging verder "op zoek".
ik ben nu natuurlijk "op leeftijd", maar in mijn gloriejaren was ik volgens iedere definitie een aantrekkelijke man. Lang, slank, niet lelijk, goede baan, netjes.... Vaak kreeg ik uit mijn omgeving wel signalen dat men het vreemd vond dat ik geen vrouw had. Men vroeg er verder ook niet naar. Ik denk dat iedereen in mijn omgeving snel doorhad dat ik nog maagd was, hoewel ik dat onderwerp probeerde te verstoppen. Diverse vrouwen probeerden heel voorzichtig wel wat, maar ik reageerde onvoldoende, begreep hun signalen niet, ik wist niet hoe je moest flirten, en zou sowieso niet durven. Ik werkte decennialang op kantoren, en weet nu dat dat broednesten voor vreemdgangers zijn, verhalen te over. Maar ik was er nooit deel van.

Tot 1998, voordat ik internet had, was ik heel beperkt in contactmogelijkheden. Mijn weinige vrienden waren ook rare snuiters, zeker geen mensen waarmee je samen "achter de meiden" aankon. Om vrouwen te ontmoeten deed ik jarenlang allerlei cursussen zoals Tai chi, Zenmeditatie en yoga. Ik begon met prostitueebezoek, maar ook daar lukte de "sex" niet. Ik raakte meer en meer geinteresseerd in SM achtige activiteiten als onderdanige. Voor mijn gevoel waren vrouwen moeilijk, onduidelijk, niet recht door zee, en hadden ze het op het gebied van sex krijgen maar lekker makkelijk vergeleken bij mannen.

Toen kwam internet in 1998 mijn eenzame leven binnen. Een enorme bron van p*rno, en fetish-sites. Ook de eerste dating sites, waar ik ging rondkijken. En ja hoor, daar waren al die prachtige en gewillige dames uit de voormalige Sovjetunie. Ik kon mijn ogen niet geloven. Ik ging met diverse dames corresponderen, en met een klikte het bijzonder. Zij is naar Nederland gekomen en we zijn een paar jaar later getrouwd. Met haar heb ik wel sex gehad, maar niet erg bevredigend voor beiden. Maar ze was wel erg verliefd (ik geloof oprecht) en bleef me 10 jaar lang trouw. Helaas begon het bij haar ook te knagen, en zij kreeg een relatie op haar kantoor. Uiteindelijk zijn we gescheiden.

Nu ben ik alweer 10 jaar alleen, en ik gaf de moed op om ooit nog een vrouw te vinden. Tot mijn 50e waren er nog wel eens belangstellende blikken van vrouwen, maar ik wist inmiddels hoe het zou gaan. Ik had eigenlijk wel vrede met mijn leventje, tot ik in 2020 op Facebook dat meisje van de 2e klas vond waar het allemaal mee begon. Ik legde contact met haar, en voor het eerst chatte ik met haar (indertijd nooit een woord tegen haar durven zeggen). Zij was 24 jaar getrouwd geweest, nu alweer 6 jaar gescheiden en in een nieuwe relatie. Zoals zij haar huwelijk beschreef leek het of ze ook niet zo gelukkig was. Dit bracht bij in mijn huidige toestand, waarin ik dagelijks aan haar denk en fantaseer hoe het had kunnen zijn.
 
Nou..
Bij mij is het anders gelopen..
Heb wel nooit echt vriendinnen gehad toen ik een tiener was..
Ben eigenlijk ook niet contactgestoord geweest of iets..maar het kwam er niet van..
Bovendien zat ik op de LTS, en daar zaten door de bak genomen geen meiden.. 🙈
Had wel advies Havo in de Citotoets op de lagere school, maar daar had ik toen geen trek in.. (misschien niet slim, so be it)
Ben al vroeg in de avonduren en op de zaterdag met mijn vader meegegaan, de steiger op.. Leverde goed op..
Tikte mijn eerste Honda Mt even contant af op mijn 16e..
Maar ging nooit of bijna nooit uit.. Dus kwam nooit echt in aanraking met meisjes van mijn leeftijd..
Uiteindelijk voor in de 20, toen ik eigenlijk al een eigen bedrijf, binnen het bedrijf was waar ik voor werkte..
Uiteindelijk toch getrouwd met min of meer het leukste vrouwtje wat toen voorhanden was.. Huis gekocht toen etc etc.. Toch een jaar of 10 getrouwd geweest.. Maar we groeiden steeds verder uit elkaar..
Ik was veel ondernemerder.. En reed het geld met aanhangers tegelijk binnen..
En het ging me steeds meer tegenstaan..
Dus punt achter gezet..
Huis verkocht, haar uitgekocht.. Spullen gedeelt..
Zij ging terug naar haar ouders, ik kocht een huis met veel werk eraan.. Hetgeen ik nu bezit.. Dat was mooi.. Want dan kon ik het gelijk maken zoals ik het wilde hebben.. Dus hop met 3 gasten van de bouw erin, en een half jaar later woonde ik er.
Een half jaar later gaf ik mijn uitvoerder een schitterende ontslagbrief, schreef me in bij Kvk en nam een gedeelte werk van mijn baas mee..
Kocht een 2e hands Volkswagen Transporter, nog wat extra gereedschap en weg was ik..
Had na mijn scheiding los kunnen gaan met drank/vrouwen, daten, flauwekul..
Maar heb gelukkig het kopie erbij gehouden..
Ben nou 15 jaar verder, en eigenlijk een jaar na mijn scheiding begonnen met raamdames.. Maar nooit overdreven..
Nooit 'al mijn geld naar de hoeren gebracht'.. Wat gekund had..
Bevalt me goed zo..
Zou ook niet meer passen, een vrouw erbij.. Of je zou allebei zo zelfstandig zijn, dat je eigenlijk al geen relatie meer hebt
Er zijn dagen bij dat ik niet 'echt' weet hoe laat ik thuis ben..
Maak mijn werk af, en ga pas weg als mensen content zijn..
Word heel de dag gebeld of geappt.. Al probeer ik er de goede klanten uit te filteren .. Heb maar 2 handen..
Bovendien is een groot deel van mijn werk zo specialistisch dat ik 100% het koppie erbij moet hebben..
Dan moet je geen kinderen hebben die je aandacht vragen of vrouw
Nogmaals, het is zo gelopen.. Ben er blij mee.. Het zij zo..
Ben niet verlegen rond vrouwen.. Ik denk zelfs dat het geen enkele moeite zou zijn om er eentje te strikken..
Merk ook soms wel dat ze me een leuke vent vinden.. Ben verzorgd, fysiek in orde voor een 40er (zou zeggen bovengemiddeld) ..rook niet, drink niet..
Maar het hoeft voor mij niet (meer).. Zou voor mij niks toevoegen..
(of ze moet eeuwenoude knipvoegen kunnen restaureren, dan kunnen we praten 😆)
 
Toen kwam internet in 1998 mijn eenzame leven binnen. Een enorme bron van p*rno, en fetish-sites. Ook de eerste dating sites, waar ik ging rondkijken. En ja hoor, daar waren al die prachtige en gewillige dames uit de voormalige Sovjetunie. Ik kon mijn ogen niet geloven.
Dat is dan tenminste een betere "hoek" van het wereldwijde web, Helaas is sinds die tijd ook een andere ontwikkeling gaande, met dank aan mensen met minder nobele intenties. Ik doel hierbij op de vrouwen die in feite niet bestaan, maar slechts vormgegeven worden door vrouwen die een inkomen proberen te vergaren door het misleiden van zoekende mannen. Van gewone relaties tot de diverse platformen van sekszoekende vrouwen; als de man maar betaalt. Dat ze nu verplicht zijn te melden dat er geen fysieke afspraken mogelijk zijn is in elk geval een kleine stap, maar verbieden zou beter zijn. Als het geen oplichting is, hoe mogen we het dan wel noemen?
Welbeschouwd kunnen we constateren dat het voor vrouwen een stuk eenvoudiger is in hun keuze voor een partner, zeker als het gaat om het lichamelijke, maar ook voor het hele pakket. Uiteraard hangt het samen met hoe aantrekkelijk de dame is, maar afgaande op de rato op een datingplatform is het het vooral wachten tot de juiste in beeld komt.
(Ook daar helaas oplichters actief, die dan soms vrouwen weten te benadelen voor kapitalen)

Het enige voordeel van internet ten opzichte van een uitgaansgelegenheid is dat je in elk geval al iets weet van de voorkeuren van de ander en als het meezit is die ander ook echt op de markt.
Je zult als man maar de halve avond met een leuke vrouw staan te babbelen tot ze op zeker moment zegt dat haar vriend staat te zwaaien dat het tijd is om naar huis te gaan.
 
Resumerend tot nu toe: bij iedereen is hetzelfde anders, want iedereen is anders. Wat is hetzelfde ? Wat gezien wordt als een "normale relatie" is er niet, is er niet meer, functioneert niet, of functioneert niet meer.

Is er niet maar wordt "onderhuids" toch gewenst. Is er niet en "het zij zo". Of is er wel, maar "voldoet niet" (helemaal), Is niet "genoeg". Dit alles vanuit het masculiene perspectief.

In de meeste culturen werd (en vaak nog: wordt) een "normale relatie" gedwongen opgelegd: er wordt een huwelijk geregeld. De vrouw werd "verkocht", aan de familie van de man (het omgekeerde kwam soms ook voor: de familie van de vrouw moest betalen om "haar kwijt te raken") en het woord "relatieproblemen" stond niet bij de "R" in het woordenboek.

De vrouw was eigendom en diende te gehoorzamen. Het huwelijk was voor iedereen - en speciaal voor sommigen, bijvoorbeeld homoseksuelen - een niet open te breken kast.

Het alternatief is onze maatschappij. Individu-gericht. Waarin iedereen maar zelf (al dan niet digitaal geholpen vandaag de dag) een partner met zoeken en een relatie moet aangaan en onderhouden. Maar waarbinnen je óók - op enig moment in je leven - kunt zeggen: niet voor mij - of: voor mij niet meer.

Een keuze zonder consequenties bestaat niet. Dus wie de geborgenheid van een goedlopende relatie wil ervaren (en "goedlopend" wordt op den duur soms een vraagteken) zal het avontuur en de vrijheid kunnen missen. En wie op enig moment de vrijheid prefereert, moet heel vaak de "intimiteit" van de relatie-geborgenheid ontberen.

En wat zien we dan ? Wil men seks ? Uiteraard. Niet voor niets is vanaf de oertijd tot en met een schilder als Picasso de stier het mannelijke symbool bij uitstek. En als het in de stier stormt, weten uitbuiters daarvan te profiteren. Dus oppassen geblazen als zij kinky pretendeert dat zij u met talrijke sexjobs herhaaldelijk de hemel in gaat "blasen".

Maar eigenlijk ... zoekt een gedeelte van die "vrije" individuen een substituut voor de ... intimiteit en geborgenheid die "idealiter" wordt gekoppeld aan een goed functionerende relatie. Dat geldt zeker nog al eens voor hen die "gedwongen" vrij zijn of vrij zijn gebleven.

Ook al is die gekochte liefdevolle intimiteit gebonden aan een beperkte tijd en accepteert men het "acteren" van de dame - en dat zweeft ergens tussen "acteren" is "handelen" en "acteren" is "toneelspelen".

Relationele gebondenheid gecombineerd met een grote mate van vrijheid is moeilijk te realiseren. Wellicht relationeel het moeilijkste dat er bestaat.

Maar die combinatie komt zo nu en dan wel degelijk voor (meestal op basis van heel concrete afspraken). Echter, men moet karakterologisch daarvoor geschikt zijn. Bijvoorbeeld niet geneigd zijn tot (overmatige) jaloezie.

De meeste mensen zijn voor zo'n koppeling ongeschikt. De meesten moeten kiezen voor het één of voor het ander. Soms voor het één èn het ander ... maar dan wèl het "ander" stiekem,

Dat is de onrechtvaardigheid van het leven: niemand kan kiezen met welk karakter (onder meer "stempel" / "brandmerk" in het klassieke Grieks) en met welke mogelijkheden en onmogelijkheden hij of zij wordt geboren.

Wij zijn allen gelijk in het verschillend van alle anderen. En daarom is iedereen "apart". Maar niemand "raar".

Of we zijn allemaal "raar". U kiest maar ...

Zo, en nu ga ik even kijken of er nog schoonheden zijn te vinden in de Geleen-beek en de Hunze-rivier. Ik houd van vissen - maar eenmaal gevangen, zet ik ze wel weer terug. Voor u. Sociaal hè ...
 
In de nieuwe tijd, mede dankzij social media en wat je allemaal ziet op Tiktok, is mij wel duidelijk geworden dat het voor vrouwen zeker niet makkelijk is om een betrouwbare man te vinden. Er zijn zoveel creeps, mannen die vrouwen mishandelen of onderdrukken. Maar voor mij is het te laat.
Ik denk nu maar bij mezelf: er zijn zoveel mannen van mijn leeftijd die in een uitzichtsloos huwelijk zitten zonder liefde (en waarschijnlijk sex), ik kan tenminste doen wat ik wil. En ik weet dat sommige van die mannen jaloers op mij zijn; toen ik 10 jaar geleden scheidde reageerden een groot aantal mannen in mijn omgeving een beetje jaloers. Zo van, jij kunt weer lekker iedere meid pakken, en "als ik nu weer vrijgezel zou zijn zou ik de halve stad platneuken".
Uiteindelijk zijn huwelijken ook eindig, er gaat er altijd 1 als eerste dood en de ander sterft eenzaam.
Het is soms lastig me vast te houden aan die gedachten, maar ik heb besloten regelmatig gebruik te maken van de DVP om zo toch nog iets van het leven mee te pakken. Zonder schuldgevoelens.
Maar ik was gewoon benieuwd hoe dit voor andere mannen is. Ik kende op school ook een paar jongens die, op zijn zachtst gezegd, niet erg aantrekkelijk waren en waar nooit een meisje naar keek. Als ik hun namen google vind ik niks. En ik vraag me dan af hoe het hun verlopen is. Als je begrijpt wat ik bedoel.
 
Dat is dan tenminste een betere "hoek" van het wereldwijde web, Helaas is sinds die tijd ook een andere ontwikkeling gaande, met dank aan mensen met minder nobele intenties. Ik doel hierbij op de vrouwen die in feite niet bestaan, maar slechts vormgegeven worden door vrouwen die een inkomen proberen te vergaren door het misleiden van zoekende mannen.

Je zult als man maar de halve avond met een leuke vrouw staan te babbelen tot ze op zeker moment zegt dat haar vriend staat te zwaaien dat het tijd is om naar huis te gaan.
Ik heb dat zeker wel voor ogen gehad bij mijn zoektocht in het oostblok. Ben niet over 1 nacht ijs gegaan, en zij was een goede, trouwe keuze. Ik heb aan haar veel te danken in mijn ontwikkeling en het ontdekken van mezelf. Dat ze me uiteindelijk verlaten heeft is volledig begrijpelijk.
Ik heb ook wel eens een date gehad met een leuke vrouw, op het eind zei ze dat ze nog niet toe was aan een relatie. Een week later zag ik haar hand in hand met een andere vent lopen.
Nee, uitgaansgelegenheden hebben mij nooit getrokken, sowieso ben ik geen nachtmens, maar het lijkt mij teveel een vleesmarkt. Dan heb ik liever een advertentie waar beiden zich beschrijven zodat je vast een eerste schifting kunt doen.
Bovendien had ik nooit het type vrienden waarmee je achter de meiden aan kon.
 
Ik wandel nu overigens zeer selectief. In de jaren 90, voor mijn huwelijk, langs de ramen van het Zandpad, maar daar stond je vaak echt na 5 minuten weer buiten, 50 gulden armer. Na mijn scheiding een hele tijd niks, tot een jaar of 5 geleden een keer. En dan de afgelopen maanden gemiddeld 1x per maand. Ik kies nu op basis van mijn voorkeuren op Kinky, en denk er van tevoren goed over na.
 
Ik heb het ook in overweging genomen, het zoeken naar een vrouw uit het oosten, ofwel Rusland ofwel Oekraïne, omdat ze daar wat minder moeilijk doen over dat ene getal, iets preciezer: dat van de leeftijd, waar veel vrouwen hier dat wel doen.
Leeftijdsverschil zou niet zo'n probleem moeten zijn, maar is het hier wel en daar niet, al is het maar omdat de vrouwen daar veel minder keuze hebben door het vrouwenoverschot.
Dat maakt het wel een beetje dat je in het land der blinden als eenoog koning bent..

Overigens kwam die overweging door het programma From Russia with love. (niet de film, maar de serie)
Helaas is de stap niet gezet tot nu toe, maar dat heeft meer te maken met een druk bestaan en op het moment hebben ze in die regio wel andere dingen aan hun hoofd...
 
Ik heb het ook in overweging genomen, het zoeken naar een vrouw uit het oosten, ofwel Rusland ofwel Oekraïne, omdat ze daar wat minder moeilijk doen over dat ene getal, iets preciezer: dat van de leeftijd, waar veel vrouwen hier dat wel doen.
Wat die vrouwen vooral waarderen aan westerse mannen, is dat ze trouwer zijn, meer relatiegericht, serieuzer. Maar misschien geldt dat alleen voor mannen die door Nederlandse vrouwen niet aangekeken worden. Die hebben vaak veel noten op de zang, je moet je op een bepaalde manier kleden, sommige vrienden bevallen hen niet dus daar mag je niet mee omgaan, etc. Voor een Nederlandse vrouw ben je vaak een accessoire die ze willen showen aan hun vriendinnen.
 
Ik kan me voorstellen dat niet iedereen zo open is inderdaad. Wel leuk om te lezen.
Ik wandel al sinds mijn 17e. Ik was met mede studenten na een bowling uitje in Scheveningen langs de Haagse ramen gegaan om te kijken. Later ben ik alleen teruggegaan en ook naar binnen.
Daar ben ik ontmaagd en tot nu toe (begin vijftig) blijven doen. Ik ga alleen nu meer voor een massage +.
Ook tijdens relaties ben ik het blijven doen. Ook als er op sex gebied niets te klagen viel. Het is een drang die ik niet kan weerstaan.
De frequentie kan wel heel verschillen van 2* week tot eens in de twee maanden.
Ik ben wel voor het opbouwen van een relatie met een dvp/masseuse. Daar wordt het alleen maar lekkerder van 😉
 
Ik kwam met 14 er achter wat met de meiden zoal mogelijk was. Eerste vriendin die met haar 14 jaar duidelijk geen beginner mee was.
Vanaf 16 relaties gehad. 4 jaar, 4 jaar en dan 31 jaar (nog steeds samen).

Alleen was ik er ook vroeg bij wat de dames van het vak betreft. Dus al tijdens mijn relatie met mijn eerste echte vriendin ging ik naar de dames. Het was de aantrekkingskracht van iets dat niet mag. En ik ben er nooit mee gestopt, ook al krijg ik thuis goede en voldoende seks (behalve anaal). Iedere keer weer is het de kick van het uitzoeken, het idee dat je straks weer een vrouw gaat neuken, en het uitleven van de fanatasie. Zo heb ik het vaak dat ik een bepaalde handeling in een porno zie of een bepaalde type vrouw, en dat wil ik dan ook. Dus als ik weer helemaal gek wordt van een porno waar een zwarte vrouw haar pink pussy laat zien, dan ga ik naar de dames, kies een zwarte vrouw (eigenlijk niet echt mijn type) en ga lekker mijn lul in het roze vlees stoppen. Dan weer eentje met grote tieten, een blondje, een thai, enz.

Ik zie het als een hobby. Ik kan ook zonder - tijdens Corona heb ik door home office gewoon thuis mijn vrouw geneukt. Voor Corona veel zakenreizen gehad en in ieder stadje een schatje (of meer dan een).

Verder huisje, boompje en geen beestje.
 
Ik ben getrouwd in 1983. De jaren ervoor wel vaak sex gehad, maar enkel met het meisje dat nu mijn vrouw is. Ik stam nog uit de generatie mannen dat niet dacht aan het genot van de vrouw. Zij vond er waarschijnlijk niet veel aan, en dus doofde alles wat uit. Na de geboorte van onze zoon had zij een zware post-natale depressie, en ik had mijn behoeften. Dus ging ik richting betaalde sex. Sindsdien ga ik enkel 2 tot 3 keer per jaar op zoek, maar dit nu al gedurende meer dan 30 jaar. Al zowat alles gedaan, raambuurt, massagesalon, bordeel, privé ontvangst, escort. Ik zoek echte gfe, maar dat vind je slechts sporadisch.
Voor mij is dit enkel om het leefbaar te houden in mijn relatie. Ik heb een schat van een vrouw die ik zeker niet kwijt wil, maar ik mis de sex.
 
Ik ben lang vrijgezel gebleven tot in mijn late twintigers. Veel belangstelling voor jongere vrouwen, maar de belangstelling was niet wederzijds, althans in mijn hoofd. Dan toch de vrouw van mijn leven ontmoet, 7 jaar jonger en vlug getrouwd, huis gekocht en aan kinderen begonnen. In 10 jaar 4 kinderen en een normaal huisje-tuintje-boompje-diertje. Ik daar erg veel energie in moeten steken en als een echte hoorndrager mezelf uitgesloofd om moeder de vrouw gelukkig te houden. Na 15 jaar bleek dat niet genoeg te zijn en is ze vertrokken. Ik merk nu dat ik gelukkiger ben dan ooit en heb geen zin meer om nog energie in een relatie te steken. Twee jaar na mijn scheiding heb ik mijn stoute schoenen aangetrokken en doen wat ik altijd al wou doen, nl neuken zonder enige verplichting. Kost dat geld, dan kost dat geld.
 
Op school/buiten werd ik door een aantal jongens gepest. Daardoor had ik een lage eigenwaarde en durfde ik niet op klasgenote's af te stappen. Toen ik een jaar of 20 was dacht ik... je hebt nog geen relatie gehad dus nog maagd straks ben je 50😉en dan doet `die het niet meer' en sindsdien leg ik regelmatig een bezoekje af. Opzich sta ik wel open voor een relatie maar ja dan moet je wel degene tegen komen en aangezien ik nog steeds geen tarzan ben geworden laat ik het gewoon op mij af komen. Het leven kun je tenslotte niet sturen.
 
Oud onderwerp: Hoi . Er is al meer dan 120 dagen geen bericht meer geplaatst in dit onderwerp.
Weet je zeker dat je reactie nog wel relevant is?
Terug
Bovenaan Onderaan