Daar heb je helemaal gelijk in.
Ik kan je zeggen dat na het bekend worden van mijn avonturen buiten de deur ik mezelf en mijn diepste dalen wel tig keer ben tegengekomen.
HEt werd begin juni bekend, daarna heb ik 4 maanden uit huis gewoond, in die periode besloten we toch samen door te willen, we waren weer samen vanaf oktober, en na drie weken besloot mijn vrouw toch drie maanden apart te willen wonen. Ze wilde geen enkel contact, dus het werd totale radiostilte. Dat duurde tot half januari, daarna kwam ergens in een café the verdict - het was over en uit. Geen gesprek, geen toelichting, puur en alleen de mededeling).
Ik snapte haar probleem met mij, maar ik snapte ook mijn eigen probleem met haar.
Het was moeilijk dat het gebrek aan intimiteit, verbondenheid en seks nooit besproken kon worden tijdens onze poging tot hereniging.
Het werd een niet bestaand onderwerp.
Dan wordt het ingewikkeld om dichter bij elkaar te komen, wat ook niet meer gebeurd is.
Ik had eerlijk kunnen zijn, maar ik voelde dat ik daarmee de stekker er ook uit zou trekken. En dat wilde ik niet.
En ik vond het moeilijk om te bespreken dat ik iets wilde wat zij niet meer wilde, of sporadisch (1x per jaar/twee jaar) en dat ik dan toestemming zou vragen om dat soms met iemand anders te doen.
Hoe dan ook: ik voelde al jaren dat ik iets miste, en acteerde gelukkig te zijn, maar werd ook vermorzeld door mijn eigen eenzaamheid.
En dacht heel vaak: hoe ga ik een beetje leuk oud worden?
Door dan maar soms paydates te doen, wat het tekort aan seks ophief, maar niks deed aan het diepe gebrek aan verbondenheid en hechting.
Dus het was geen oplossing, het was symptoombestrijding.
En het lucht mij op dat dat nu voorbij is. Hoe triest het in de kern ook is dat mijn huwelijk met iemand die ik ken sinds de euro is ingevoerd (2000) en met wie ik heel lang een fijne relatie had, dat daar nu een einde aan komt.
Dus vooral verdriet over het verleden, en ook hoop op een toekomst met meer verbondenheid.
Die ik nu al meer heb met vrienden en familie, omdat ik niks meer op hoef te houden over hoe ik me voel, dus dichter bij mezelf sta.
Ik heb nu geen enkele behoefte aan een relatie.
Dat komt later wel, of niet.
Eerst mezelf weer een beetje op de rit krijgen.
Dank voor het lezen van al deze verhalen.