Clients to remember...🔥

Welkom op Girlsreview.nl

Lid worden van deze geweldige club? Minder reclame? Meld je nu aan!

Registreren
Ja is het ook, vooral omdat ie vroeger hier in de contreien heel bekend was als DJ.
Heb m een keer ontmoet, was ergens wel tragisch, arme man was schuw door een verleden van drugsgebruik, dus alle luiken dichtonnebril op etc. Wel echt een aardige man
Heb je toevallig de docu van Robbie Williams gezien?
Doet mij hier wel aan denken. Zijn vaak de lieve mensen in de maatschappij die ineens bekend worden door iets te doen wat ze oprecht leuk vinden. Maar de heisa eromheen is dan net te veel 🙏🏽
Ik hoop dat je oom nu in vrede ah hemelen is ❤️
Even ter verduidelijking: mam zag m iets vaker en toen is dat over de collectie platen besproken.
Lief dat je het even in context zet. Ik begrijp het
En wij zijn fan jou en je verhalen. De liefde voor je klanten en het werk algemeen klinken erdoorheen 😁😘
Lief dit waardeer ik enorm 🥰🥰

Er was ook eens na 6 maanden een heer terug gekomen naar me. Was al eerder geweest maar ik zat vaak vol.
Het raakt me als iemand de moeite neemt terug te komen. Niet alleen voor de seks maar ook voor de klik.
In de jaren dat ik actief ben, heb ik wel gemerkt dat pauzes goed zijn om niet helemaal vd kaart te raken (emotioneel, financieel).
Dus ja, ik ben een tevreden mens 🥰❤️

Weltrusten allemaal ❤️
 
Laatst bewerkt:
Wow! Je bent snel! Vond mvr Potter het ook leuk? 😍🥰
Mevrouw Potter is effe met een vriendin op vakantie, maar los daarvan, die houdt eigenlijk alleen van die zware, moeilijke films. Waar ze zeker niks mee heeft zijn actiefilms en zware sci-fi. The Rain hoort niet in deze categorieën thuis, dus ik denk wel dat ze zou hebben meegekeken (als ze thuis zou zijn geweest).
 
Is het niet, maar de beleving (ugh, haat dat woord) is wel beter, doordat je een veel fysiekere connectie met de muziek hebt door alles wat je er voor moet doen.
Exact. Een plaat heeft een afgekaderd begin en een einde, geeft een tijdsgeest weer en is vaak ook rondom een concept samengesteld (bijvoorbeeld de latere Beatlesplaten en de Beach Boys). Dat alles mis je met bijvoorbeeld een playlist op Spotify.
Heb nog een mooie Mattheus passion op LP
Same here. Mag binnenkort weer!
Beatles mag zeker niet ontbreken.
Tijdloos: Happiness is a warm gun op the white album. Meest seksueel beladen nummer van de Fab Four. Ongehoord schokkend in 1968.
 
Privacy

De dame op de foto hier ben ik niet, het is een avatar 😉

Hoewel ik sterke gelijkenissen met haar heb, kies ik ervoor niet pontificaal op de foto te gaan met mijn gezicht.
Velen sekswerkers doen dit niet overigens.

Natuurlijk zijn er sekswerkers die in niets lijken op de foto's in de advertentie en het is meer dan logisch dat je als klant je dan bedrogen voelt.

Toch wil ik graag belichten waarom velen sekswerkers ervoor kiezen om geen foto's te gebruiken of foto's waar ze op lijken maar niet zelf zijn.
○•Dan heb ik het over de sekswerkers die niet uit zijn op misleiding, in zoverre dat ze geen millimeter op de foto lijken.•○

Privacy.
Hoewel ik persoonlijk voorstander van sekswerk ben, is het algemeen niet aanvaard om sekswerker te zijn.
Het woord "hoer" klinkt negatief. Het echoed naar gebruikt worden, jezelf niet op waarde schatten, jezelf verkopen voor een paar centen.
Lil Kleine rapt erover in 1 van zijn liedjes.

Persoonlijk vind ik het een vorm van emancipatie en feminisme.
Dat je niet misbruikt hoeft te worden, dat je niet al je emoties hoeft te investeren in een sekspartner die eigenlijk alleen uit is op seks zonder verbintenis of verbinding.

Binnen sekswerk heb ik ook ervaren dat een hoop mannen tegen hetzelfde hekele punt aanlopen: Het gevoel misbruikt te worden.
Als man is dit vaker financieel misbruik, waarbij ook de emoties gekwetst worden.

Binnen sekswerk ontmoeten we elkaar soms op juist dit punt.
En is er een afgekaderde ruimte om intimiteit te geven in ruil voor geld en dit kan ook werkelijk heel fijn zijn!
Voor beide misschien zelfs genezend omdat voor beide partijen de grenzen worden bewaakt.

Zo een klant, heeft een heel eigen leven. Familie, vrienden, in sommige gevallen een gezin met partner. Soms een eigen bedrijf of voorname positie met veel aanzien.
Zo een klant, vind ik persoonlijk, dient beschermt te worden.
Hier wordt het vaak een hobby genoemd. Ik zie toch ook dat het een emotionele behoefte vervuld van spanning, genot, gezien worden en jezelf man voelen. Vooral als dit met een sekswerker is die je graag ziet, mooi vind, interessant, lekker.

Als sekswerker geven we veel van onszelf bloot. Letterlijk.
In sommige gevallen ook emotioneel. Ik ben 1 van die sekswerkers die haar veilig voelt om binnen de afgekaderde ruimte mezelf emotioneel beschikbaar te stellen.
Sommigen sekswerkers kunnen het meer gescheiden houden van de emoties, desalniettemin hebben alle sekswerkers emoties. Alle sekswerkers moeten dus de ervaringen, soms hele nare, verwerken.
Het bloot geven van onze kant gaat dus heel diep..

En ook wij, elkeen, de mannelijke, de vrouwelijke, de non binaire, de hoger en lager geprijsde, in welke sector maar ook: Wij allemaal zijn mensen van vlees en bloed.
Ook wij hebben vaak nog een andere baan, een gezin, sommigen een partner, ouders, familieleden, vrienden en een heel sociaal leven los van sekswerk.

Onze klanten zien delen van ons die wij met niemand anders delen.
En waarvan we wellicht niet eens willen dat anderen deze zien of kennen van ons.
De voornaamste reden is afwijzing.
Afwijzing door de mensen waar wij het meest van houden en/of die ons nodig hebben.

Veel sekswerkers onderhouden met hun salaris een hele familie. Sommigen bouwen aan de toekomst dromen van familieleden door studies te betalen of hun eigen studie te bekostigen.
Verzorgen van de ouders of eigen gezin.
Of om zelf gewoon een fijner en gelukkiger leven te hebben.

We delen veel, sommigen delen zelfs hun gezicht en intieme gedachten.
Maar ook wij, de sekswerkers, hebben recht op privacy van de delen die wij voor onszelf willen houden, om welke reden dan ook.

We zijn geen publiekelijk bezit.
Los van degene die zoals ik aan het begin van deze post zei, in geen enkel geval lijkt op de foto's en uit zijn op in de val lokken.
Wil ik met deze post graag ruimte maken om uit te leggen waarom dit wel gebeurd.

Je familie of vrienden verliezen, of in de buurt bekend staan als hoer, iemand die makkelijk is en dergelijke. Die afwijzing maakt dat veel sekswerkers niet met het gezicht op de foto gaan.
Velen die dit wel makkelijker kunnen doen, hebben vaak het stigma binnen de eigen familie en vrienden al verbroken, of hebben familie en vrienden in een ander land.

Ik hoop dat ik hiermee wat ander licht op de situatie heb kunnen schijnen ❤️

*Hier post ik geen foto's van mijzelf, omdat je 100.000 hits krijgt met bijbehorende avatar als je Miss Tiffany zou intoetsen op google.
 
Laatst bewerkt:
Nooit geweten dat dit een 'westerse poes' werd genoemd, ook nooit geweten dat er zoiets was als een westerse poes. Wat een onzin 🤪

Goed verhaal 👍
Accepteer jezelf zoals je bent en geniet ervan! Of laat er aan sleutelen als je dat zelf graag wil. Maar bepaal het wel zelf, het is jouw lichaam.

Dat gezegd. Ik ben niet vies van haar op de poes, maar glad geschoren kan je het allemaal wel beter zien en ik vind het wel prettiger bij beffen 😇
Ik vind een streepje leuk. Landingsstrip genoemd
 
Privacy

De dame op de foto hier ben ik niet, het is een avatar 😉

Hoewel ik sterke gelijkenissen met haar heb, kies ik ervoor niet pontificaal op de foto te gaan met mijn gezicht.
Velen sekswerkers doen dit niet overigens.

Natuurlijk zijn er sekswerkers die in niets lijken op de foto's in de advertentie en het is meer dan logisch dat je als klant je dan bedrogen voelt.

Toch wil ik graag belichten waarom velen sekswerkers ervoor kiezen om geen foto's te gebruiken of foto's waar ze op lijken maar niet zelf zijn.
○•Dan heb ik het over de sekswerkers die niet uit zijn op misleiding, in zoverre dat ze geen millimeter op de foto lijken.•○

Privacy.
Hoewel ik persoonlijk voorstander van sekswerk ben, is het algemeen niet aanvaard om sekswerker te zijn.
Het woord "hoer" klinkt negatief. Het echoed naar gebruikt worden, jezelf niet op waarde schatten, jezelf verkopen voor een paar centen.
Lil Kleine rapt erover in 1 van zijn liedjes.

Persoonlijk vind ik het een vorm van emancipatie en feminisme.
Dat je niet misbruikt hoeft te worden, dat je niet al je emoties hoeft te investeren in een sekspartner die eigenlijk alleen uit is op seks zonder verbintenis of verbinding.

Binnen sekswerk heb ik ook ervaren dat een hoop mannen tegen hetzelfde hekele punt aanlopen: Het gevoel misbruikt te worden.
Als man is dit vaker financieel misbruik, waarbij ook de emoties gekwetst worden.

Binnen sekswerk ontmoeten we elkaar soms op juist dit punt.
En is er een afgekaderde ruimte om intimiteit te geven in ruil voor geld en dit kan ook werkelijk heel fijn zijn!
Voor beide misschien zelfs genezend omdat voor beide partijen de grenzen worden bewaakt.

Zo een klant, heeft een heel eigen leven. Familie, vrienden, in sommige gevallen een gezin met partner. Soms een eigen bedrijf of voorname positie met veel aanzien.
Zo een klant, vind ik persoonlijk, dient beschermt te worden.
Hier wordt het vaak een hobby genoemd. Ik zie toch ook dat het een emotionele behoefte vervuld van spanning, genot, gezien worden en jezelf man voelen. Vooral als dit met een sekswerker is die je graag ziet, mooi vind, interessant, lekker.

Als sekswerker geven we veel van onszelf bloot. Letterlijk.
In sommige gevallen ook emotioneel. Ik ben 1 van die sekswerkers die haar veilig voelt om binnen de afgekaderde ruimte mezelf emotioneel beschikbaar te stellen.
Sommigen sekswerkers kunnen het meer gescheiden houden van de emoties, desalniettemin hebben alle sekswerkers emoties. Alle sekswerkers moeten dus de ervaringen, soms hele nare, verwerken.
Het bloot geven van onze kant gaat dus heel diep..

En ook wij, elkeen, de mannelijke, de vrouwelijke, de non binaire, de hoger en lager geprijsde, in welke sector maar ook: Wij allemaal zijn mensen van vlees en bloed.
Ook wij hebben vaak nog een andere baan, een gezin, sommigen een partner, ouders, familieleden, vrienden en een heel sociaal leven los van sekswerk.

Onze klanten zien delen van ons die wij met niemand anders delen.
En waarvan we wellicht niet eens willen dat anderen deze zien of kennen van ons.
De voornaamste reden is afwijzing.
Afwijzing door de mensen waar wij het meest van houden en/of die ons nodig hebben.

Veel sekswerkers onderhouden met hun salaris een hele familie. Sommigen bouwen aan de toekomst dromen van familieleden door studies te betalen of hun eigen studie te bekostigen.
Verzorgen van de ouders of eigen gezin.
Of om zelf gewoon een fijner en gelukkiger leven te hebben.

We delen veel, sommigen delen zelfs hun gezicht en intieme gedachten.
Maar ook wij, de sekswerkers, hebben recht op privacy van de delen die wij voor onszelf willen houden, om welke reden dan ook.

We zijn geen publiekelijk bezit.
Los van degene die zoals ik aan het begin van deze post zei, in geen enkel geval lijkt op de foto's en uit zijn op in de val lokken.
Wil ik met deze post graag ruimte maken om uit te leggen waarom dit wel gebeurd.

Je familie of vrienden verliezen, of in de buurt bekend staan als hoer, iemand die makkelijk is en dergelijke. Die afwijzing maakt dat veel sekswerkers niet met het gezicht op de foto gaan.
Velen die dit wel makkelijker kunnen doen, hebben vaak het stigma binnen de eigen familie en vrienden al verbroken, of hebben familie en vrienden in een ander land.

Ik hoop dat ik hiermee wat ander licht op de situatie heb kunnen schijnen ❤️

*de foto's op sexjobs, dat ben ik.
Hier post ik geen foto's van mijzelf, omdat je 100.000 hits krijgt met bijbehorende avatar als je Miss Tiffany zou intoetsen op google.
Helemaal terecht!
 
Privacy

De dame op de foto hier ben ik niet, het is een avatar 😉

Hoewel ik sterke gelijkenissen met haar heb, kies ik ervoor niet pontificaal op de foto te gaan met mijn gezicht.
Velen sekswerkers doen dit niet overigens.

Natuurlijk zijn er sekswerkers die in niets lijken op de foto's in de advertentie en het is meer dan logisch dat je als klant je dan bedrogen voelt.

Toch wil ik graag belichten waarom velen sekswerkers ervoor kiezen om geen foto's te gebruiken of foto's waar ze op lijken maar niet zelf zijn.
○•Dan heb ik het over de sekswerkers die niet uit zijn op misleiding, in zoverre dat ze geen millimeter op de foto lijken.•○

Privacy.
Hoewel ik persoonlijk voorstander van sekswerk ben, is het algemeen niet aanvaard om sekswerker te zijn.
Het woord "hoer" klinkt negatief. Het echoed naar gebruikt worden, jezelf niet op waarde schatten, jezelf verkopen voor een paar centen.
Lil Kleine rapt erover in 1 van zijn liedjes.

Persoonlijk vind ik het een vorm van emancipatie en feminisme.
Dat je niet misbruikt hoeft te worden, dat je niet al je emoties hoeft te investeren in een sekspartner die eigenlijk alleen uit is op seks zonder verbintenis of verbinding.

Binnen sekswerk heb ik ook ervaren dat een hoop mannen tegen hetzelfde hekele punt aanlopen: Het gevoel misbruikt te worden.
Als man is dit vaker financieel misbruik, waarbij ook de emoties gekwetst worden.

Binnen sekswerk ontmoeten we elkaar soms op juist dit punt.
En is er een afgekaderde ruimte om intimiteit te geven in ruil voor geld en dit kan ook werkelijk heel fijn zijn!
Voor beide misschien zelfs genezend omdat voor beide partijen de grenzen worden bewaakt.

Zo een klant, heeft een heel eigen leven. Familie, vrienden, in sommige gevallen een gezin met partner. Soms een eigen bedrijf of voorname positie met veel aanzien.
Zo een klant, vind ik persoonlijk, dient beschermt te worden.
Hier wordt het vaak een hobby genoemd. Ik zie toch ook dat het een emotionele behoefte vervuld van spanning, genot, gezien worden en jezelf man voelen. Vooral als dit met een sekswerker is die je graag ziet, mooi vind, interessant, lekker.

Als sekswerker geven we veel van onszelf bloot. Letterlijk.
In sommige gevallen ook emotioneel. Ik ben 1 van die sekswerkers die haar veilig voelt om binnen de afgekaderde ruimte mezelf emotioneel beschikbaar te stellen.
Sommigen sekswerkers kunnen het meer gescheiden houden van de emoties, desalniettemin hebben alle sekswerkers emoties. Alle sekswerkers moeten dus de ervaringen, soms hele nare, verwerken.
Het bloot geven van onze kant gaat dus heel diep..

En ook wij, elkeen, de mannelijke, de vrouwelijke, de non binaire, de hoger en lager geprijsde, in welke sector maar ook: Wij allemaal zijn mensen van vlees en bloed.
Ook wij hebben vaak nog een andere baan, een gezin, sommigen een partner, ouders, familieleden, vrienden en een heel sociaal leven los van sekswerk.

Onze klanten zien delen van ons die wij met niemand anders delen.
En waarvan we wellicht niet eens willen dat anderen deze zien of kennen van ons.
De voornaamste reden is afwijzing.
Afwijzing door de mensen waar wij het meest van houden en/of die ons nodig hebben.

Veel sekswerkers onderhouden met hun salaris een hele familie. Sommigen bouwen aan de toekomst dromen van familieleden door studies te betalen of hun eigen studie te bekostigen.
Verzorgen van de ouders of eigen gezin.
Of om zelf gewoon een fijner en gelukkiger leven te hebben.

We delen veel, sommigen delen zelfs hun gezicht en intieme gedachten.
Maar ook wij, de sekswerkers, hebben recht op privacy van de delen die wij voor onszelf willen houden, om welke reden dan ook.

We zijn geen publiekelijk bezit.
Los van degene die zoals ik aan het begin van deze post zei, in geen enkel geval lijkt op de foto's en uit zijn op in de val lokken.
Wil ik met deze post graag ruimte maken om uit te leggen waarom dit wel gebeurd.

Je familie of vrienden verliezen, of in de buurt bekend staan als hoer, iemand die makkelijk is en dergelijke. Die afwijzing maakt dat veel sekswerkers niet met het gezicht op de foto gaan.
Velen die dit wel makkelijker kunnen doen, hebben vaak het stigma binnen de eigen familie en vrienden al verbroken, of hebben familie en vrienden in een ander land.

Ik hoop dat ik hiermee wat ander licht op de situatie heb kunnen schijnen ❤️

*de foto's op sexjobs, dat ben ik.
Hier post ik geen foto's van mijzelf, omdat je 100.000 hits krijgt met bijbehorende avatar als je Miss Tiffany zou intoetsen op google.
Amen
 
Eens met je verhaal hoor, maar vanuit de klant geredeneerd wil ik toch een paar kanttekeningen maken ...

niet al je emoties hoeft te investeren in een sekspartner die eigenlijk alleen uit is op seks zonder verbintenis of verbinding
Er is een deel van de klanten die ook op meer uit is dan dat. Ik geloof niet dat ik nou die unicorn ben die meer wil dan platte seks. Ik ben juist gaan wandelen, omdat ik emotioneel en fysiek verbinding zoek met een vrouw, en pas op de laatste plaats seks.

Sekswerkers zijn voor mij de mogelijkheid om via seks een niet seksuele verbinding te voelen in de vorm van aanraking en een emotionele verbinding omdat het makkelijker is om me helemaal open en bloot te geven tegenover een vreemde. Beetje zoals de psycholoog dat ook voor me is geweest.

Als je jaar in jaar uit alleen maar die leuke kerel bent die zo goed kan luisteren, en zo fijn begripvol is, maar altijd op afstand wordt gehouden, dan ben je op een gegeven moment wel klaar met al die complimenten. Die betekenen dan niks meer, doen pijn, en dan ga je andere oplossingen zoeken: wandelen.

Dat is geen echte oplossing, misschien niet eens een goede oplossing, maar wel een oplossing waar volgens mij heel wat wandelaars gebruik van maken om hun pijn voor het ontbreken van een ware connectie, emotioneel en fysiek, enigszins mee te stillen.

Onze klanten zien delen van ons die wij met niemand anders delen.
En waarvan we wellicht niet eens willen dat anderen deze zien of kennen van ons.
De voornaamste reden is afwijzing.
Afwijzing door de mensen waar wij het meest van houden en/of die ons nodig hebben.
Dat is niet veel anders. Nou ja, wel anders voor ieder op zich, maar toch. Wij delen ook onszelf met de sekswerker, zoals we ons met niemand anders delen. Misschien omdat je niemand hebt om het mee te delen, maar ook omdat je misschien wel iemand hebt, maar niet bepaalde verlangens mee deelt.

Ons wandelaars staat ook afwijzing ten deel. Juist ook door de mensen waar wij het meeste van houden, maar die geen begrip hebben voor onze gevoelens, wensen, verlangens en al helemaal niet zullen begrijpen dat sommigen uit nood daar invulling aan geven door een sekswerker te bezoeken.

Wat ik er maar mee wil zeggen, vergis je niet in de mate waarin wij onszelf bloot geven, ons meest kwetsbare zelf tonen, en kanten van onszelf tonen die we niet graag naar buiten brengen en onze naasten ook geen goed woord voor over zouden hebben als ze het zouden weten.

Ik weet dat jij je daar ook echt niet in vergist. Jij weet wel dat niet alle klanten er alleen maar zijn om even hun kwakje te dumpen, maar ik wilde dit graag even expliciet hier gezegd hebben. Verder geloof ik helemaal dat het vak van sekswerker nog allerlei "uitdagingen" heeft die wij niet kennen.
 
Laatst bewerkt:
@ForumLurker ik doelde op mannen die vrouwen privé ontmoeten. Onbetaald. Die de illusie wekken dat ze de dame echt leuk vinden, maar Diego een dame alleen gebruiken voor seks..
Dan heb ik meer respect voor betalende klanten die open en eerlijk zijn.
Dan kan je juist binnen dat kader elkaar ontmoeten én zelfs intimiteit delen omdat de kaders duidelijk zijn.

Je weet uit ervaring dat mijn klanten sws niet alleen voor de seks komen, maar voor de klik. En dat vind ik ook fijn.


Over de afwijzing doelde ik inderdaad op ons beide: De wandelaar en de sekswerker.
We zitten niet helemaal in 2 verschillende partijen.

Alleen wij zijn beperkter anoniem..wat het wel kwetsbaarder maakt.
 
Eens met je verhaal hoor, maar vanuit de klant geredeneerd wil ik toch een paar kanttekeningen maken ...


Er is een deel van de klanten die ook op meer uit is dan dat. Ik geloof niet dat ik nou die unicorn ben die meer wil dan platte seks. Ik ben juist gaan wandelen, omdat ik emotioneel en fysiek verbinding zoek met een vrouw, en pas op de laatste plaats seks.

Sekswerkers zijn voor mij de mogelijkheid om via seks een niet seksuele verbinding te voelen in de vorm van aanraking en een emotionele verbinding omdat het makkelijker is om me helemaal open en bloot te geven tegenover een vreemde. Beetje zoals de psycholoog dat ook voor me is geweest.

Als je jaar in jaar uit alleen maar die leuke kerel bent die zo goed kan luisteren, en zo fijn begripvol is, maar altijd op afstand wordt gehouden, dan ben je op een gegeven moment wel klaar met al die complimenten. Die betekenen dan niks meer, doen pijn, en dan ga je andere oplossingen zoeken: wandelen.

Dat is geen echte oplossing, misschien niet eens een goede oplossing, maar wel een oplossing waar volgens mij heel wat wandelaars gebruik van maken om hun pijn voor het ontbreken van een ware connectie, emotioneel en fysiek, enigszins mee te stillen.


Dat is niet veel anders. Nou ja, wel anders voor ieder op zich, maar toch. Wij delen ook onszelf met de sekswerker, zoals we ons met niemand anders delen. Misschien omdat je niemand hebt om het mee te delen, maar ook omdat je misschien wel iemand hebt, maar niet bepaalde verlangens mee deelt.

Ons wandelaars staat ook afwijzing ten deel. Juist ook door de mensen waar wij het meeste van houden, maar die geen begrip hebben voor onze gevoelens, wensen, verlangens en al helemaal niet zullen begrijpen dat sommigen uit nood daar invulling aan geven door een sekswerker te bezoeken.

Wat ik er maar mee wil zeggen, vergis je niet in de mate waarin wij onszelf bloot geven, ons meest kwetsbare zelf tonen, en kanten van onszelf tonen die we niet graag naar buiten brengen en onze naasten ook geen goed woord voor over zouden hebben als ze het zouden weten.

Ik weet dat jij je daar ook echt niet in vergist. Jij weet wel dat niet alle klanten er alleen maar zijn om even hun kwakje te dumpen, maar ik wilde dit graag even expliciet hier gezegd hebben. Verder geloof ik helemaal dat het vak van sekswerker nog allerlei "uitdagingen" heeft die wij niet kennen.
Ik kan mij hier goed in vinden, en sluit mij bij lurker aan.
 
Je familie of vrienden verliezen, of in de buurt bekend staan als hoer, iemand die makkelijk is en dergelijke. Die afwijzing maakt dat veel sekswerkers niet met het gezicht op de foto gaan.
Veel DVP's geven aan dat het moeten liegen naar de directe omgeving (vrienden, familie enz) het meest belastende en vervelendste onderdeel is van het vak.
Hoewel veel wandelaars hun gewandel ook niet aan de grote klok willen hangen, lijkt het me toch echt van een heel andere orde.
Uiteraard hebben beide partijen hun recht op privacy.
 
Veel DVP's geven aan dat het moeten liegen naar de directe omgeving (vrienden, familie enz) het meest belastende en vervelendste onderdeel is van het vak.
Hoewel veel wandelaars hun gewandel ook niet aan de grote klok willen hangen, lijkt het me toch echt van een heel andere orde.
Uiteraard hebben beide partijen hun recht op privacy.

Klopt mee eens.

Het is zeg maar pijnlijk om te "liegen" over waar je werkt. Vooral tegen degenen waar je van houdt. Het is toch een soort muurtje wat je op trekt.

Heb je gemist Wolfie 🥰
 
Toen ik als DVP in São Paulo werkte, stelde ik mezelf te veel aan alle kanten bloot. Ik sprak er veel over met mijn vrienden en gebruikte mijn echte naam bij klanten. Voor degenen die het dichtst bij mij staan: ik zou ze toevoegen aan mijn persoonlijke profiel op Facebook of Instagram...
Wat er gebeurt, is dat zelfs na zeven jaar niet als DVP in São Paulo te hebben gewerkt, er nog steeds mannen zijn die via Facebook contact met mij opnemen met de vraag: "Ga je nog steeds uit?".
Er waren veel situaties van bedreigingen, chantagepogingen, virtuele en fysieke stalking... enz. enz.

Hier gebruik ik niet mijn echte naam omdat ik Suzanna's identiteit gescheiden wil houden van de "niet-Suzanna" identiteit. Het geeft mij een veiliger gevoel en controle over de situatie.

Al mijn vrienden weten wat ik doe, en mijn man ook. Ik heb dus geen stress over een dubbelleven. Mijn familieleden zijn dood of hebben geen contact met mij, dus het maakt mij ook niets uit.
Hoewel ik hier heel open over ben, praat ik er niet meer voortdurend over. Ik denk dat ik in de loop van de tijd volwassener ben geworden, ik weet niet hoe ik het moet uitleggen.

Ik kan me niet eens voorstellen hoe stressvol het is om dubbelleven :(
 
Het is zeg maar pijnlijk om te "liegen" over waar je werkt. Vooral tegen degenen waar je van houdt. Het is toch een soort muurtje wat je op trekt.
Dit lijkt me mentaal nog haast wel het moeilijkste aan het vak. Ik hoef gelukkig niet te liegen tegen een partner of zo, en ik kan me ook niet voorstellen dat ik dat zou kunnen als ik die wel zou hebben. Zou me echt zo waanzinnig slecht voelen als ik over mijn werk zou moeten gaan liegen of dat ik wandel. Een muurtje optrekken is niet iets wat ik kan, althans niet als het op liegen aankomt. Andere muurtjes heb ik genoeg die geslecht zouden mogen worden. 😅
 
Toen ik als DVP in São Paulo werkte, stelde ik mezelf te veel aan alle kanten bloot. Ik sprak er veel over met mijn vrienden en gebruikte mijn echte naam bij klanten. Voor degenen die het dichtst bij mij staan: ik zou ze toevoegen aan mijn persoonlijke profiel op Facebook of Instagram...
Wat er gebeurt, is dat zelfs na zeven jaar niet als DVP in São Paulo te hebben gewerkt, er nog steeds mannen zijn die via Facebook contact met mij opnemen met de vraag: "Ga je nog steeds uit?".
Er waren veel situaties van bedreigingen, chantagepogingen, virtuele en fysieke stalking... enz. enz.

Hier gebruik ik niet mijn echte naam omdat ik Suzanna's identiteit gescheiden wil houden van de "niet-Suzanna" identiteit. Het geeft mij een veiliger gevoel en controle over de situatie.

Al mijn vrienden weten wat ik doe, en mijn man ook. Ik heb dus geen stress over een dubbelleven. Mijn familieleden zijn dood of hebben geen contact met mij, dus het maakt mij ook niets uit.
Hoewel ik hier heel open over ben, praat ik er niet meer voortdurend over. Ik denk dat ik in de loop van de tijd volwassener ben geworden, ik weet niet hoe ik het moet uitleggen.

Ik kan me niet eens voorstellen hoe stressvol het is om dubbelleven :(
Ik stuur je een grote knuffel ❤️
 
Terug
Bovenaan Onderaan