- 141
- 05/07/21
- 139
Mogelijk vandaag al een uitspraak van de jury in het proces tegen Ghislaine Maxwell, voormalig vriendin en werkneemster van Jeffrey Epstein. Gisteren werden de pleitredes van aanklager en verdediging gehouden in het proces in New York dat de helft korter duurde dan verwacht. Veel had ik sowieso niet verwacht van het proces omdat het onderzoek van de Palm Beach Politie indertijd (2005-2007) niets belastends tegen Maxwell had opgeleverd. De leider van dat onderzoek, Recarey, heeft jaren later in een van de civiele zaken die tegen de Britse waren aangespannen, als getuige dat ook expliciet bevestigd.
De FBI die een jaar na de PBPD een onderzoek (2006-2007) instelde naar eventuele federale misdrijven begaan tegen de (deels) minderjarige tienerprostituees die bij Epstein op bezoek kwamen, vond evenmin iets tegen Maxwell. Wel had toen een van de dametjes Maxwell genoemd, maar evenmin als alle anderen was deze vrouw geïnteresseerd in strafrechtelijke of civiele actie tegen Epstein en zijn medewerksters. Dat gebrek aan medewerking was de aanleiding voor de deal, de zgn. Non Prosecution Agreement (NPA), die Epstein in september 2007 met het federale Openbaar Ministerie sloot. Hierin werd Maxwell niet als medesamenzweerder genoemd, vier andere, jongere vrouwen wel die van strafvervolging gevrijwaard werden. Indirect werd Maxwell door deze NPA – deze zal Epstein miljoenen dollars aan advocatenwerk gekost hebben – beschermd omdat deze vrijwaring ook voor eventuele, niet bij name genoemd, potentiële co-conspirators gold. Noch Epstein had in 2019 opnieuw gearresteerd en vervolgd mogen worden, noch Maxwell in 2020; door dit toch te doen pleegde het federale Openbaar ministerie dus tweemaal contactbreuk.
De rechter heeft het beroep op de NPA dat haar advocaten vorig jaar maakten niet erg overtuigend verworpen. Ook werden telkens haar verzoeken om op borgtocht vrijgelaten te worden, afgewezen. Vanaf eind november werd duidelijk dat dit eigenlijk ook onterecht was geweest omdat het bewijs tegen haar uiterst zwak bleek. Dit stoelde namelijk hoofdzakelijk op de verklaringen van vier 'accusers' die in alle gevallen na de dood van Epstein in augustus 2019 met Justitie waren gaan samenwerken. Tijdens deze contacten waren alle vier ook verwikkeld in de aanvraag voor financiële compensatie van het Epstein Victims Compensation Fund. Afgelopen augustus werd bekend dat dit fonds in zijn verdelingsprogramma 125 miljoen dollar (geld uit de nalatenschap van Epstein) heeft verdeeld over 150 personen, een veelvoud van het aantal zgn. slachtoffers dat indertijd met de politie en de FBI in contact is genomen. Zowel hieruit als wat uit de zittingen boven water is gekomen, wordt aannemelijk dat de EVCP zeer lage bewijscriteria hanteerde bij de beoordeling. Al lieten de aanklagers telkens de vier dames expliciet ontkennen dat geld een rol had gespeeld en benadrukten zij dat het geld al voor het proces was uitgekeerd – de aanvragen voor compensatie van de vier werden alle gehonoreerd – en dus geen rol meer speelde, echter wijst alles erop dat deze 'accusers' die van de rechter ook victims genoemd mochten worden, hun aanvraag bij het fonds middels medewerking met justitie hebben proberen te authentiseren.
Vooral minor victim-1 vond ik verdacht die onder de alias Jane als eerste haar getuigenverklaring aflegde. Een paar maanden voor de dood van Epstein in mei 2019 had ze nog medewerking aan de FBI geweigerd toen deze haar benaderde, bleek uit het kruisverhoor van de verdediging. Omdat ze 26/27 jaar met het afleggen van haar verklaring gewacht had, moest ze op meer dan dertig vragen in de rechtszaal het antwoord schuldig blijven. Haar claim dat ze op veertienjarige leeftijd door Epstein misbruikt zou zijn, konden zij en de aanklagers op geen enkele wijze met bewijsmateriaal staven. Wel bleken twee voorvallen- de theatervoorstelling van de Lion King en haar optreden op de 80e verjaardag van een bekende journalist - die zij in 1994 plaatste toen ze 14 was, na onderzoek in 1997/98 te hebben plaatsgevonden. Met de omstandigheid dat zij met haar verklaringen wachtte tot na Epstein's dood maken deze 'vergissingen' het aannemelijk dat zij een legale seksuele relatie crimineel heeft proberen te maken door deze drie jaar in de tijd terug te verplaatsen (legale seks met 17/18 naar misbruik met 14 jaar). Anders dan de vrouwen die bij leven van E. gecompenseerd werden, waren er in het geval van Jane (actrice Nadia Bjorlin) geen bekennende dader en medesamenzweerder, maar een dode dader en een ontkennende medesamenzweerder (Maxwell). Schokkend vind ik het dat zij via het Epstein Victims Compensation Program toch 5 miljoen dollar heeft gekregen waarvan 2,1 miljoen naar haar advocaten ging, met een in de lucht hangend verhaal, afgelegd op een verdacht tijdstip en met onmiskenbare inconsistenties. Ik ben ervan overtuigd dat zij meineed heeft gepleegd.
Nadia Bjorlin
Accuser Kate had slechts legale seks met Epstein gehad, ook in de negentiger jaren. Onbegrijpelijk dat zij hiervoor gecompenseerd is door het EVCP en bovendien met een heel hoog bedrag; $ 3,25 miljoen. Haar verhaal dient er vooral om de inpalmende en assisterende rol van Maxwell te staven, maar kan evenmin met ondersteunend bewijs versterkt worden. Zij is de actrice Anouska de Georgiou (foto's hieronder).
Accuser Carolyn heeft in 2007 contact met de FBI gehad, maar liet het daarbij. Twee jaar later in 2009 spande zij een civiele zaak tegen Epstein en een zgn. medesamenzweerster aan die haar toen $445.000 opleverde. Hetgeen haar er niet van weerhield in 2020 opnieuw een schadeclaim in te dienen. Tijdens de zitting kon ze niet eens het precieze bedrag noemen dat ze dit keer kreeg, slechts dat het tussen 1 en 3 miljoen dollar lag. Ook haar verhaal is inconsistent en dan vooral met eerdere verklaringen die o.a. inhielden dat ze een jaar ouder was, geen seks met Epstein had maar hem alleen masseerde en Maxwell er niet in voorkwam. Het gaat hierbij om een drugsverslaafde vrouw.
Annie Farmer was de enige accuser die onder haar eigen naam optrad. Zij staafde haar getuigenis met o.a. haar dagboekaantekeningen. In New York bestond het "seksuele contact" uit het strelen van een voet, been en handje vrijen tijdens een filmvoorstelling in een bioscoop. Enige maanden (of een jaar volgens de verdediging) later onderging Annie op bijna 17-jarige leeftijd een massage door Maxwell met ontbloot bovenlijf waarbij Ghislaine haar borsten deels gemasseerd zou hebben. Fysiek contact met Epstein bestond uit liggend geknuffel waarbij de geslachtsdelen niet beroerd werden. Ook legaal wegens het seksuele zelfbeschikkingsrecht in Nieuw-Mexico dat aldaar op 16 jaar ligt. Even onbegrijpelijk als bij Kate is dat ze hiervoor met 1,5 miljoen dollar financieel schadeloosgesteld moest worden. Alleen het eerste incident in New York kon met een dagboekaantekening gestaafd worden; de tiener Farmer leek niet zoveel problemen met handje vrijen met een oudere man te hebben, de 42-jarie vond zichzelf zielig genoeg om het genoemde bedrag te ontvangen. Opmerkelijk was haar toelichting dat haar advocaat dit pro deo had binnengehaald; misschien vond deze het voldoende dat hij af en toe haar hand mocht vasthouden.
Annie Farmer
M.i. zijn alle dames in variabele mate narcistische, immorele vrouwen die uit hebzucht er niet voor terugdeinzen met valse of aangedikte verklaringen een onschuldig persoon voor de rest van haar leven achter de tralies te brengen.
Compensatie, in ieder geval in deze excessieve vorm, fungeert als omkoping. Ik hoop van harte dat dit showproces toch een vrijspraak oplevert. Het overige "bewijsmateriaal" en nog enkele getuigenissen waren niet meer dan window dressing. Memory, manipulation and money waren de steekwoorden van de verdediging, terecht.
De FBI die een jaar na de PBPD een onderzoek (2006-2007) instelde naar eventuele federale misdrijven begaan tegen de (deels) minderjarige tienerprostituees die bij Epstein op bezoek kwamen, vond evenmin iets tegen Maxwell. Wel had toen een van de dametjes Maxwell genoemd, maar evenmin als alle anderen was deze vrouw geïnteresseerd in strafrechtelijke of civiele actie tegen Epstein en zijn medewerksters. Dat gebrek aan medewerking was de aanleiding voor de deal, de zgn. Non Prosecution Agreement (NPA), die Epstein in september 2007 met het federale Openbaar Ministerie sloot. Hierin werd Maxwell niet als medesamenzweerder genoemd, vier andere, jongere vrouwen wel die van strafvervolging gevrijwaard werden. Indirect werd Maxwell door deze NPA – deze zal Epstein miljoenen dollars aan advocatenwerk gekost hebben – beschermd omdat deze vrijwaring ook voor eventuele, niet bij name genoemd, potentiële co-conspirators gold. Noch Epstein had in 2019 opnieuw gearresteerd en vervolgd mogen worden, noch Maxwell in 2020; door dit toch te doen pleegde het federale Openbaar ministerie dus tweemaal contactbreuk.
De rechter heeft het beroep op de NPA dat haar advocaten vorig jaar maakten niet erg overtuigend verworpen. Ook werden telkens haar verzoeken om op borgtocht vrijgelaten te worden, afgewezen. Vanaf eind november werd duidelijk dat dit eigenlijk ook onterecht was geweest omdat het bewijs tegen haar uiterst zwak bleek. Dit stoelde namelijk hoofdzakelijk op de verklaringen van vier 'accusers' die in alle gevallen na de dood van Epstein in augustus 2019 met Justitie waren gaan samenwerken. Tijdens deze contacten waren alle vier ook verwikkeld in de aanvraag voor financiële compensatie van het Epstein Victims Compensation Fund. Afgelopen augustus werd bekend dat dit fonds in zijn verdelingsprogramma 125 miljoen dollar (geld uit de nalatenschap van Epstein) heeft verdeeld over 150 personen, een veelvoud van het aantal zgn. slachtoffers dat indertijd met de politie en de FBI in contact is genomen. Zowel hieruit als wat uit de zittingen boven water is gekomen, wordt aannemelijk dat de EVCP zeer lage bewijscriteria hanteerde bij de beoordeling. Al lieten de aanklagers telkens de vier dames expliciet ontkennen dat geld een rol had gespeeld en benadrukten zij dat het geld al voor het proces was uitgekeerd – de aanvragen voor compensatie van de vier werden alle gehonoreerd – en dus geen rol meer speelde, echter wijst alles erop dat deze 'accusers' die van de rechter ook victims genoemd mochten worden, hun aanvraag bij het fonds middels medewerking met justitie hebben proberen te authentiseren.
Vooral minor victim-1 vond ik verdacht die onder de alias Jane als eerste haar getuigenverklaring aflegde. Een paar maanden voor de dood van Epstein in mei 2019 had ze nog medewerking aan de FBI geweigerd toen deze haar benaderde, bleek uit het kruisverhoor van de verdediging. Omdat ze 26/27 jaar met het afleggen van haar verklaring gewacht had, moest ze op meer dan dertig vragen in de rechtszaal het antwoord schuldig blijven. Haar claim dat ze op veertienjarige leeftijd door Epstein misbruikt zou zijn, konden zij en de aanklagers op geen enkele wijze met bewijsmateriaal staven. Wel bleken twee voorvallen- de theatervoorstelling van de Lion King en haar optreden op de 80e verjaardag van een bekende journalist - die zij in 1994 plaatste toen ze 14 was, na onderzoek in 1997/98 te hebben plaatsgevonden. Met de omstandigheid dat zij met haar verklaringen wachtte tot na Epstein's dood maken deze 'vergissingen' het aannemelijk dat zij een legale seksuele relatie crimineel heeft proberen te maken door deze drie jaar in de tijd terug te verplaatsen (legale seks met 17/18 naar misbruik met 14 jaar). Anders dan de vrouwen die bij leven van E. gecompenseerd werden, waren er in het geval van Jane (actrice Nadia Bjorlin) geen bekennende dader en medesamenzweerder, maar een dode dader en een ontkennende medesamenzweerder (Maxwell). Schokkend vind ik het dat zij via het Epstein Victims Compensation Program toch 5 miljoen dollar heeft gekregen waarvan 2,1 miljoen naar haar advocaten ging, met een in de lucht hangend verhaal, afgelegd op een verdacht tijdstip en met onmiskenbare inconsistenties. Ik ben ervan overtuigd dat zij meineed heeft gepleegd.
Nadia Bjorlin
Accuser Kate had slechts legale seks met Epstein gehad, ook in de negentiger jaren. Onbegrijpelijk dat zij hiervoor gecompenseerd is door het EVCP en bovendien met een heel hoog bedrag; $ 3,25 miljoen. Haar verhaal dient er vooral om de inpalmende en assisterende rol van Maxwell te staven, maar kan evenmin met ondersteunend bewijs versterkt worden. Zij is de actrice Anouska de Georgiou (foto's hieronder).
Accuser Carolyn heeft in 2007 contact met de FBI gehad, maar liet het daarbij. Twee jaar later in 2009 spande zij een civiele zaak tegen Epstein en een zgn. medesamenzweerster aan die haar toen $445.000 opleverde. Hetgeen haar er niet van weerhield in 2020 opnieuw een schadeclaim in te dienen. Tijdens de zitting kon ze niet eens het precieze bedrag noemen dat ze dit keer kreeg, slechts dat het tussen 1 en 3 miljoen dollar lag. Ook haar verhaal is inconsistent en dan vooral met eerdere verklaringen die o.a. inhielden dat ze een jaar ouder was, geen seks met Epstein had maar hem alleen masseerde en Maxwell er niet in voorkwam. Het gaat hierbij om een drugsverslaafde vrouw.
Annie Farmer was de enige accuser die onder haar eigen naam optrad. Zij staafde haar getuigenis met o.a. haar dagboekaantekeningen. In New York bestond het "seksuele contact" uit het strelen van een voet, been en handje vrijen tijdens een filmvoorstelling in een bioscoop. Enige maanden (of een jaar volgens de verdediging) later onderging Annie op bijna 17-jarige leeftijd een massage door Maxwell met ontbloot bovenlijf waarbij Ghislaine haar borsten deels gemasseerd zou hebben. Fysiek contact met Epstein bestond uit liggend geknuffel waarbij de geslachtsdelen niet beroerd werden. Ook legaal wegens het seksuele zelfbeschikkingsrecht in Nieuw-Mexico dat aldaar op 16 jaar ligt. Even onbegrijpelijk als bij Kate is dat ze hiervoor met 1,5 miljoen dollar financieel schadeloosgesteld moest worden. Alleen het eerste incident in New York kon met een dagboekaantekening gestaafd worden; de tiener Farmer leek niet zoveel problemen met handje vrijen met een oudere man te hebben, de 42-jarie vond zichzelf zielig genoeg om het genoemde bedrag te ontvangen. Opmerkelijk was haar toelichting dat haar advocaat dit pro deo had binnengehaald; misschien vond deze het voldoende dat hij af en toe haar hand mocht vasthouden.
Annie Farmer
M.i. zijn alle dames in variabele mate narcistische, immorele vrouwen die uit hebzucht er niet voor terugdeinzen met valse of aangedikte verklaringen een onschuldig persoon voor de rest van haar leven achter de tralies te brengen.
Compensatie, in ieder geval in deze excessieve vorm, fungeert als omkoping. Ik hoop van harte dat dit showproces toch een vrijspraak oplevert. Het overige "bewijsmateriaal" en nog enkele getuigenissen waren niet meer dan window dressing. Memory, manipulation and money waren de steekwoorden van de verdediging, terecht.
Laatst bewerkt:
