[Serieus] Het "day after" gevoel

Welkom op Girlsreview.nl

Lid worden van deze geweldige club? Minder reclame? Meld je nu aan!

Registreren

ForumLurker

Meubelstuk
Forumpionier
3.595
21/07/21
8.837
7
Benieuwd of meer mensen dit hebben, of dat ik toch alweer de enige ben.

Gisteren een fantastisch leuke date gehad in mijn vaste privéhuisje. Bij de voorstelronde kwam mijn favoriete dame binnen en ik zag haar gezicht helemaal opfleuren toen ze zag dat ik het was. Superfijn uurtje beleefd en de beste date in maanden gehad. Ging helemaal gelukkig en blij weg.

Echter, waar ik enorm last van heb is een "day after" depressie. Ik voel me zo leeg, triest en ongelukkig vandaag. Nou ben ik officieel ook wel chronisch licht depressief, maar na een waanzinnig leuke dag slaat dat extra hard toe lijkt het wel. Alsof yang keihard de balans met yin wil rechttrekken.

Ik snap best dat de meesten dit gevoel waarschijnlijk niet zullen hebben, maar ik ben benieuwd of er onder jullie toch zijn die dit (in mindere mate wellicht) ook bij zichzelf herkennen.
 
@De melkman Dank je! En nee, dat is nooit gecheckt. Ben een stukje gaan fietsen en heb net een halve appeltaart op. Bewegen en toegeven aan wat slechte gewoonten schijnt wel wat te helpen. Ook de wetenschap dat ik me morgen en zeker overmorgen weer een heel stuk beter zal voelen helpt.
 
Zou het misschien een onvervulde wens om niet voor sex te moeten betalen kunnen zijn die je dwars zit?
Niet het betalen en zelfs niet de sex op zich, maar ik heb nooit in mijn hele leven ook maar 1 seconde iemand gehad die van me hield. Ik heb het dat niet over de liefde van ouders voor hun kind (hoewel die ook minimaal was), maar over de wederzijds liefde tussen partners.

De knuffel in de ochtend, de kus voor het slapen gaan, de streling, de hartstocht, het intiem volledig in elkaar opgaan, het intense samenzijn tijdens de sex, de diepe gesprekken, het voor elkaar door het vuur gaan, het maken van gezamenlijke herinneringen en weten dat het goed is, zelf als er niks gezegd wordt.

Ik heb nooit liefde op die manier gekend. Heb heel wat pogingen ondernomen om iemand te vinden, maar nooit of te nimmer verder gekomen dan een eerste date. Dat is een element waarom ik me de dag na een dvp bezoek zo slecht voel.

Waarom kan het daar wel leuk zijn en vinden diverse dames mij oprecht een fijne klant met een leuke babbel, empathisch, gezellig, vriendelijk, netjes, verzorgd, en alle andere complimenten die ik krijg en volgens mij echt niet allemaal gelogen zijn, maar lukt het me maar niet om in het werkelijke leven iemand te vinden?

Het gevoel wat ik bij een dvp krijg staat zo haaks op wat ik ervaar in het dagelijkse leven, dat het daardoor extra hard binnenkomt als de kick van de dag ervoor vervlogen is.
 
Ken het gevoel wel, het is kut de deur uit te lopen met zowel zak als portemonnee leeg 😅

Terug naar de dagelijkse sleur.
Zou het niet fantastisch zijn om de hele dag een warm lichaam of mond om je lid te hebben.

Maar dat zou uiteindelijk ook gewoon worden, denk alvast na over je volgende bezoek, iets om naar uit te kijken.

Het leven is mooi 😉
 
Die illusie is zeker een onderdeel van het hele probleem. Deze specifieke dame ken ik al jaren en weet zeker dat ze blij is als ze mij ziet. In het echte leven zou ze me inderdaad niet zien staan, niet op die manier, niet als mogelijke partner en zo zie ik haar ook niet. Ze is wel een superfijn mens waar ik gewoon al blij van wordt hoe ze is en wie ze voor me wil zijn.
 
Niet het betalen en zelfs niet de sex op zich, maar ik heb nooit in mijn hele leven ook maar 1 seconde iemand gehad die van me hield. Ik heb het dat niet over de liefde van ouders voor hun kind (hoewel die ook minimaal was), maar over de wederzijds liefde tussen partners.

De knuffel in de ochtend, de kus voor het slapen gaan, de streling, de hartstocht, het intiem volledig in elkaar opgaan, het intense samenzijn tijdens de sex, de diepe gesprekken, het voor elkaar door het vuur gaan, het maken van gezamenlijke herinneringen en weten dat het goed is, zelf als er niks gezegd wordt.

Ik heb nooit liefde op die manier gekend. Heb heel wat pogingen ondernomen om iemand te vinden, maar nooit of te nimmer verder gekomen dan een eerste date. Dat is een element waarom ik me de dag na een dvp bezoek zo slecht voel.

Waarom kan het daar wel leuk zijn en vinden diverse dames mij oprecht een fijne klant met een leuke babbel, empathisch, gezellig, vriendelijk, netjes, verzorgd, en alle andere complimenten die ik krijg en volgens mij echt niet allemaal gelogen zijn, maar lukt het me maar niet om in het werkelijke leven iemand te vinden?

Het gevoel wat ik bij een dvp krijg staat zo haaks op wat ik ervaar in het dagelijkse leven, dat het daardoor extra hard binnenkomt als de kick van de dag ervoor vervlogen is.
Betaalde sex gaat nooit vervangen waar jij naar verlangt, daar komt dat gevoel waarschijnlijk vandaan
 
Betaalde sex gaat nooit vervangen waar jij naar verlangt, daar komt dat gevoel waarschijnlijk vandaan
Dat denk ik ook.
En aan "op elk potje past een dekseltje"-geleuter heeft verder ook niemand iets.
Ik moet nu denken aan deze strip:
(let op: zwarte humor)
 
Betaalde sex gaat nooit vervangen waar jij naar verlangt, daar komt dat gevoel waarschijnlijk vandaan
Ik denk dat dat inderdaad meespeelt. Maar het zou ook wel eens met dopamine kunnen te maken hebben. Alsof je een soort kater hebt na een zware avond uit.

@ForumLurker Ja, dat denk ik dus wel. Of iets soortgelijk. Vraag is dan waarom wij er gevoeliger aan zijn? Aanleg? Ik weet niet of jij ook porno kijkt, daar zou het ook mee te maken kunnen hebben.
 
Zo herkenbaar dit. De aandacht, de liefde, de seks, het gezellig hebben met elkaar, de gedachte dat de DVP special voor mij zo lief en vriendelijk is. En dan de wil om opnieuw een afspraak te maken, je wil dit fijne gevoel niet kwijt.

Het kan heel goed zijn dar deze DVP je leuk vind, maar dit zal altijd als klant zijn. Ze verkoopt een illusie. Zodat ze weet dat je terug komt.
 
Veel sterkte man. Het is zeker niets om je over te schamen.

Als de date wat minder is, heb ik ook wel een kutgevoel. Maar als de date echt goed is meegevallen, kan ik er de dag zelf / dat erna echt nog van genieten.

Iks snap wel waar je vandaan komt, zeker als je een heel goede klik hebt met de dame, en alles zeer natuurlijk verloopt.

Zal de periode van het jaar zijn zeker? Merk dat ik in deze donkere dagen meer nood heb aan affectie dan in de zomer.
 
Wordt het voor jou nog wat erger omdat het winter is?

Zal de periode van het jaar zijn zeker? Merk dat ik in deze donkere dagen meer nood heb aan affectie dan in de zomer
Tis niet mijn favoriete periode nee. Ben erg van het licht. Hoe langer licht, hoe liever.

Als het zonnetje schijnt, iedereen lekker zomers rondloopt en naar mijn idee een stuk vrolijker is, dan ben ik ook wel wat sneller van dit vervelende gevoel af.

Nu heb ik idd vooral behoefte aan vastgehouden te worden, een arm om me heen, affectie meer dan lust en passie.
 
Benieuwd of meer mensen dit hebben, of dat ik toch alweer de enige ben.

Gisteren een fantastisch leuke date gehad in mijn vaste privéhuisje. Bij de voorstelronde kwam mijn favoriete dame binnen en ik zag haar gezicht helemaal opfleuren toen ze zag dat ik het was. Superfijn uurtje beleefd en de beste date in maanden gehad. Ging helemaal gelukkig en blij weg.

Echter, waar ik enorm last van heb is een "day after" depressie. Ik voel me zo leeg, triest en ongelukkig vandaag. Nou ben ik officieel ook wel chronisch licht depressief, maar na een waanzinnig leuke dag slaat dat extra hard toe lijkt het wel. Alsof yang keihard de balans met yin wil rechttrekken.

Ik snap best dat de meesten dit gevoel waarschijnlijk niet zullen hebben, maar ik ben benieuwd of er onder jullie toch zijn die dit (in mindere mate wellicht) ook bij zichzelf herkennen.
Weet niet hoe je dat doet hoor...
Maar... de dag na superfijne sex... voel ik me altijd geweldig!
 
Benieuwd of meer mensen dit hebben, of dat ik toch alweer de enige ben.

Gisteren een fantastisch leuke date gehad in mijn vaste privéhuisje. Bij de voorstelronde kwam mijn favoriete dame binnen en ik zag haar gezicht helemaal opfleuren toen ze zag dat ik het was. Superfijn uurtje beleefd en de beste date in maanden gehad. Ging helemaal gelukkig en blij weg.

Echter, waar ik enorm last van heb is een "day after" depressie. Ik voel me zo leeg, triest en ongelukkig vandaag. Nou ben ik officieel ook wel chronisch licht depressief, maar na een waanzinnig leuke dag slaat dat extra hard toe lijkt het wel. Alsof yang keihard de balans met yin wil rechttrekken.

Ik snap best dat de meesten dit gevoel waarschijnlijk niet zullen hebben, maar ik ben benieuwd of er onder jullie toch zijn die dit (in mindere mate wellicht) ook bij zichzelf herkennen.
Ik heb dit al geruimre tijd niet meer. Ik voel me dagenlang goed na een bezoek.
Wat voor mij geholpen heeft:
15 jaar geleden wachtte ik met dvpbezoek tot ik gefrustreerd was, nu ga ik om de anderhalve maand. Zo is een dvpbezoek iets positief. Vroeger was het negatief, na x mislukte pogingen tot onbetaalde seks.
Zie het ook als sport/massage/fitness/een bezoek bij de psycholoog: iets zakelijks dat je doet voor je welzijn.
Mijn favoriete dvp is heel zakelijk. Ze geeft zich een vol uur volledig en dan is het game-over. Niet veel gezever via whattsapp en een uitgebreid afscheid. Gewoon een knuffel en een kus. Laat dvp's die je verschillende berichtjes sturen erna wat links liggen. Zorg voor een duidelijk grens tussen betaald en onbetaald.
Denk niet teveel na, sport, vermijd suiker en fastfood, ga op een vast uur slapen.
 
Als ik dit gevoel had, dan was de date een aanfluiting en wilde ik dit zo snel mogelijk vergeten.
Heb vele topdates met dames waar ik verliefd op zou kunnen worden maar zodra ik de deur weer uitloop sta ik met beide benen weer nuchter op de grond. Geniet nog eventjes na van de positieve energie maar laat het ook snel los en denk al weer na over met wie ik een nieuwe topdate ga beleven. Afwisselen met mijn toppers houdt me verre van somberheid. Het leven is veel tekort en kan zo voorbij zijn dus geniet van de leuke momenten die je meemaakt en laat je ook niet er door gek maken. Zo zit ik tenminste in het leven.
 
Klinkt alsof je gewoon eenzaam bent. Na een intiem samenzijn met iemand die je aardig vindt, zit je de dag erna toch in je eentje op de bank met een bakkie koffie.

Jij mist gewoon iemand in je leven en na zo'n bezoek komt dat ff bewust binnen, zeker als je ook wat depressie gevoelens hebt ( wat rond de kerst altijd erger is ).

Hopelijk vind je ooit eens iemand die jou echt leuk vindt en v je houdt zoals je bent, en je niet enkel aardig vindt omdat je een paar flappen op een nachtkastje deponeerd.
 
@ForumLurker
Dapper dat je dit voor jezelf bespreekbaar durft te maken. Ik herken me wel beetje in wat je hierboven schreef over weinig succes bij de meiden (, even kort door de bocht)
Heb dr soms ook last van maar wat mij geholpen heeft is dat mijn beste vriendin tegen me zei:
Laat los dat je perse iemand moet hebben. Laat het gewoon op je afkomen hoe moeilijk dat soms is.

Verder sluit ik me aan bij Joke
 
Klinkt alsof je gewoon eenzaam bent.
Ja, klopt en niet alleen qua relatie. Ik zei laatst heel casual tegen een dame dat ik geen vrienden (met een e dus) heb, en schrok eigenlijk best van de vanzelfsprekendheid waarmee ik dat zei.

Eenzaamheid wordt vaak geassocieerd met echt oudjes die mensen om zich heen verloren hebben, of jongeren die uitgesloten worden.

In programma's zie je ook altijd alleen maar die groepen voorbij komen en echt ook niet ten onrechte hoor, maar ik, en ik kan niet de enige zijn, voel me daardoor vaak juist extra hard vergeten.

Nou ja, het zal de tijd van het jaar wel zijn. Ik wil ook weer niet hier een janktopic van maken. 🫣
 
Oud onderwerp: Hoi . Er is al meer dan 120 dagen geen bericht meer geplaatst in dit onderwerp.
Weet je zeker dat je reactie nog wel relevant is?
Terug
Bovenaan Onderaan