Hoe heb je je vrouw zover gekregen jou te laten wandelen?

[Koekenbakker]

• hoe ben je hier ooit over dit onderwerp begonnen met je vrouw?
• hoe was de reactie de eerste keer dat je dit bespreekbaar maakte?
• heeft het je relatie beïnvloed dat je bent gaan wandelen (positief en/of negatief)?
• hoe staat ze er op dit moment in OF is er ze ooit weer van teruggekomen, hoe ging dat dan?

Het begon tijdens een potje douchen tijdens een warme zomer een jaar of 5 a 6 geleden. We waren naar het strand geweest met een paar van haar vriendinnen. Tijdens het douchen waren we wat met elkaar aan het spelen en vertelde ik dat één van haar vriendinnen en wel lekker uit zag met haar badpak aan. We hadden altijd al fantasie praatjes tijdens de sex dus het was niet heel raar.

Een dag of twee later vroeg ze of ze die vriendin eens kon vragen om mee te spelen. Ik zei direct ja, maar het is er nooit van gekomen. M'n vrouw had veel tijd nodig om het überhaupt te durven vragen, maar de vraag werd niet goed beantwoord en uiteindelijk viel te vriendschap uit elkaar. Achteraf gezien heeft m'n vrouw er geen enkele spijt van, want het was toch een rotmens (haar woorden).

Enkele weken later liepen we door het bos en zei m'n vrouw dat ik ook wel zelf met andere dames mocht spelen. En zo gebeurde het. Heb ook tussendoor via Tinder nog twee dames ontmoet, eentje klikte niet echt, en met de andere heb ik bijna een jaar lang afgesproken en werd ik zo verliefd dat ik bijna mn huwelijk om zeep hielp.

Maar goed de afspraak was altijd dat het huwelijk er niet onder mocht lijden. Dus daar heb ik altijd voor gewaakt. Hoe moeilijk het ook was met die tweede hele leuke Tinder dame. Voorlopig hou ik het maar weer gewoon bij de dames van plezier. Iets minder gedoe.

Wat zij er momenteel van vindt? We hebben enorm veel inspiratie voor geile lichaam en waargebeurde momenten die ik allemaal heb mee gemaakt. Na 12 jaar samen zorgt dat er tenminste voor dat het nog steeds leuk is in de slaapkamer.

 

[Random0102]

Beste forumleden,

Een hele tijd geleden inmiddels alweer en ik zie dat volgende maand dit onderwerp zijn eerste verjaardag mag vieren.

De laatste reacties van @NomenNescio12345 en Jack Celliers vind ik mooie reacties, vooral omdat het van twee kanten belicht wordt!

De vraag of ik mijn partner dit ook gun?
Jazeker! Uiteraard gelooft zij daar niks van maar ik gun haar met alle liefde precies hetzelfde. Als argument heb ik gegeven dat als zij dat zou willen dat daar net als bij mij een onderliggende reden voor zou moeten zijn en dat ze dan blijkbaar een of meerdere behoeften heeft die ik niet waar kan maken, precies wat ik dus ook ervaar. Het feit dat zij dat niet gelooft zegt denk ik heel veel over het wederzijdse begrip.

Voor iedereen in dezelfde situatie
Nu wil ik beginnen met aan te geven dat ik ontzettend veel begrip heb gekregen voor mensen die in mijn situatie zitten en hun vrouw en/of gezin kosten wat kost niet kwijt willen omdat ze eigenlijk een heerlijk (soms druk en complex) leventje hebben. Tot je in deze situatie terecht komt bekijk je het altijd van de kant van degene die bedrogen is en nooit naar de achterliggende oorzaak, tot je in zo'n complexe (en ook weer niet) situatie terecht komt. Mensen beseffen denk ik vaak bij het horen van zo'n verhaal onvoldoende dat je heel veel van je partner houdt en zelf ook niet op zo'n situatie zit te wachten. Het liefste zou je een pilletje innemen en voorgoed van het probleem af zijn en in je eigen partner weer precies hetzelfde zien als nu bijna 12 jaar geleden.

Dat gezegd hebbende
Een tijd geleden heb ik met mijn partner afgesproken dat ik het een keer ga proberen maar op het moment dat ik dit daadwerkelijk ging doen bleek dat dat toch niet helemaal gewaardeerd werd. De afspraak was met een high class escort aangezien we niet per se op een eurootje hoeven te kijken en natuurlijk omdat dat mij gewoon heel leuk leek. Helaas heeft het niet geholpen dat ik in een behoorlijk explosieve situatie vertrok om naar de locatie toe te rijden en ik vind dan ook dat ik er beslist niet optimaal van heb kunnen genieten. Niettemin heb ik het inmiddels wel een keer mogen meemaken en is de relatie (nog ) in stand.

Met de wetenschap van nu had ik misschien het wel stiekem moeten doen omdat ik inmiddels heb begrepen dat een tweede keer in "goed overleg" er niet in gaat zitten. Jammer, alleen al om het feit dat de afspraak toch met een lichte knoop in mijn maag plaatsgevonden heeft, de oorzaak daarvan laat zich raden.
Momenteel zit ik (met vlagen) in dubio wat te doen. Of ik de persoon ben om dit stiekem te doen weet ik namelijk niet al kan je het allicht een keer geprobeerd hebben natuurlijk.

Een van de redenen voor een high class escort is de hoop dat de kans op een SOA daarmee wat kleiner zou zijn al heb je natuurlijk nooit garanties. Als je min of meer een "garantie" hebt dat PZC en NZC met klanten uit den boze is dan neem je hopelijk niks mee naar huis, al heb je ook daarvoor nooit 100% garantie, hopelijk alleen meer dan wanneer je naar een bordeel of raam gaat, waar ik overigens al helemaal niet de persoon voor ben.

 

[Jack Celliers]

Bedankt dat je ons een terugkoppeling geeft.

Jammer om te lezen dat het probleem zich nog niet heeft opgelost en dat een bezoek aan een prostituee nog steeds op weerzin/ weerstand stuit. Misschien is dat nog te vroeg, misschien zit dat er ook gewoon niet in. Misschien is het beeld wat je partner heeft van prostitutie wel te slecht. En laten we eerlijk zijn, in de media wordt dat beeld vaak aan misstanden gekoppeld en zelden aan geluk of op z'n minst een functie in onze samenleving. Want juist voor iemand die thuis geen seks heeft, is een bezoek aan een prostituee juist een goede oplossing; je gaat niet vreemd (het is puur zakelijk), niemand doet het tegen hun zin en geen verplichtingen.

Je schrijft dat je veel van je partner houdt en dat je haar niet kwijt wilt. Ik begrijp dat, een relatie is meer dan seks, maar seks is er wel onderdeel van. Net als met elkaar andere dingen doen. Met elkaar praten over familie, collega's, buren, vrienden, de situatie in de wereld etc. Maar het begrip dat de ander wél seksuele behoeftes heeft, dat moet ook jou partner begrijpen. En ze mag het dan geen fijn idee vinden, het gaat om jou behoefte en als zij van jou houdt, dan zal zij ook moeten inschikken.

Nu begrijp ik best dat niet iedereen op dezelfde golflengte zit qua hoeveel en wat voor seks je wilt. De een wil 1x per week, de ander 2x. De een wil SM, de ander wil gewoon "op en neer". Maar de een die wel wil en de ander totaal niet, dat gaat denk ik op den duur toch schuren. Wat als je over een paar jaar, ervan uitgaande dat je situatie niet verandert, een leuke collega tegenkomt die aangeeft wel iets meer te willen. Nu zeg je nog "nee, ik blijf m'n partner trouw", maar is dat over 5 of 10 jaar ook nog zo? Ook je partner zal moeten begrijpen dat er bij jou wel behoeftes zijn. Dus op z'n minst een date met een escort zo af en toe om een status quo te bereiken, dat zal ze moeten accepteren, hoe moeilijk ook. En als je toch stiekem gaat, wat als ze erachter komt? Gaat zij dan bij jou weg, omdat zij zich niet kan vinden in een prostituee-bezoek van jou?

Hopelijk gaat je partner ook inzien dat seks bij een relatie hoort. Of het nu met je partner is of anders, noodgedwongen, met een prostituee. Wat jij verlangt (seks) is niet gek. Dat je partner je dat onthoudt wel. Zie jezelf niet als veroorzaker van problemen. Je bent ook slachtoffer van de situatie. En als erover praten met je partner echt niet meer helpt (of ontaardt in ruzie bijvoorbeeld), dan moet je helaas toch gaan afvragen of jullie relatie nog wel de moeite waard is. Er zijn namelijk ook hele leuke vrouwen die wél van seks houden (ik kan het weten, ik ben al 18 jaar samen met zo'n vrouw)!

 

[jeffa]

Beste forumleden,

Een hele tijd geleden inmiddels alweer en ik zie dat volgende maand dit onderwerp zijn eerste verjaardag mag vieren.

De laatste reacties van @NomenNescio12345 en Jack Celliers vind ik mooie reacties, vooral omdat het van twee kanten belicht wordt!

De vraag of ik mijn partner dit ook gun?
Jazeker! Uiteraard gelooft zij daar niks van maar ik gun haar met alle liefde precies hetzelfde. Als argument heb ik gegeven dat als zij dat zou willen dat daar net als bij mij een onderliggende reden voor zou moeten zijn en dat ze dan blijkbaar een of meerdere behoeften heeft die ik niet waar kan maken, precies wat ik dus ook ervaar. Het feit dat zij dat niet gelooft zegt denk ik heel veel over het wederzijdse begrip.

Voor iedereen in dezelfde situatie
Nu wil ik beginnen met aan te geven dat ik ontzettend veel begrip heb gekregen voor mensen die in mijn situatie zitten en hun vrouw en/of gezin kosten wat kost niet kwijt willen omdat ze eigenlijk een heerlijk (soms druk en complex) leventje hebben. Tot je in deze situatie terecht komt bekijk je het altijd van de kant van degene die bedrogen is en nooit naar de achterliggende oorzaak, tot je in zo'n complexe (en ook weer niet) situatie terecht komt. Mensen beseffen denk ik vaak bij het horen van zo'n verhaal onvoldoende dat je heel veel van je partner houdt en zelf ook niet op zo'n situatie zit te wachten. Het liefste zou je een pilletje innemen en voorgoed van het probleem af zijn en in je eigen partner weer precies hetzelfde zien als nu bijna 12 jaar geleden.

Dat gezegd hebbende
Een tijd geleden heb ik met mijn partner afgesproken dat ik het een keer ga proberen maar op het moment dat ik dit daadwerkelijk ging doen bleek dat dat toch niet helemaal gewaardeerd werd. De afspraak was met een high class escort aangezien we niet per se op een eurootje hoeven te kijken en natuurlijk omdat dat mij gewoon heel leuk leek. Helaas heeft het niet geholpen dat ik in een behoorlijk explosieve situatie vertrok om naar de locatie toe te rijden en ik vind dan ook dat ik er beslist niet optimaal van heb kunnen genieten. Niettemin heb ik het inmiddels wel een keer mogen meemaken en is de relatie (nog ) in stand.

Met de wetenschap van nu had ik misschien het wel stiekem moeten doen omdat ik inmiddels heb begrepen dat een tweede keer in "goed overleg" er niet in gaat zitten. Jammer, alleen al om het feit dat de afspraak toch met een lichte knoop in mijn maag plaatsgevonden heeft, de oorzaak daarvan laat zich raden.
Momenteel zit ik (met vlagen) in dubio wat te doen. Of ik de persoon ben om dit stiekem te doen weet ik namelijk niet al kan je het allicht een keer geprobeerd hebben natuurlijk.

Een van de redenen voor een high class escort is de hoop dat de kans op een SOA daarmee wat kleiner zou zijn al heb je natuurlijk nooit garanties. Als je min of meer een "garantie" hebt dat PZC en NZC met klanten uit den boze is dan neem je hopelijk niks mee naar huis, al heb je ook daarvoor nooit 100% garantie, hopelijk alleen meer dan wanneer je naar een bordeel of raam gaat, waar ik overigens al helemaal niet de persoon voor ben.

Met stiekem doen kan je het wel vergeten. Verwacht niet dat het bij 1x blijft, want de situatie an sich veranderd er niet door. Een (goede) relatie is gebaseerd op vertrouwen wat je vervolgens dermate schaadt dat het daarna amper goedkomt (wanneer het uitkomt, vroeg of laat). Of je krijgt het verwijt altijd weer om de zoveel tijd als een boemerang terug in je gezicht. Iets wat wel meer (ex)forumleden hier meegemaakt hebben denk ik zo.

 

[HoekerLoeker]

Bedankt dat je ons een terugkoppeling geeft.

Jammer om te lezen dat het probleem zich nog niet heeft opgelost en dat een bezoek aan een prostituee nog steeds op weerzin/ weerstand stuit. Misschien is dat nog te vroeg, misschien zit dat er ook gewoon niet in. Misschien is het beeld wat je partner heeft van prostitutie wel te slecht. En laten we eerlijk zijn, in de media wordt dat beeld vaak aan misstanden gekoppeld en zelden aan geluk of op z'n minst een functie in onze samenleving. Want juist voor iemand die thuis geen seks heeft, is een bezoek aan een prostituee juist een goede oplossing; je gaat niet vreemd (het is puur zakelijk), niemand doet het tegen hun zin en geen verplichtingen.

Je schrijft dat je veel van je partner houdt en dat je haar niet kwijt wilt. Ik begrijp dat, een relatie is meer dan seks, maar seks is er wel onderdeel van. Net als met elkaar andere dingen doen. Met elkaar praten over familie, collega's, buren, vrienden, de situatie in de wereld etc. Maar het begrip dat de ander wél seksuele behoeftes heeft, dat moet ook jou partner begrijpen. En ze mag het dan geen fijn idee vinden, het gaat om jou behoefte en als zij van jou houdt, dan zal zij ook moeten inschikken.

Nu begrijp ik best dat niet iedereen op dezelfde golflengte zit qua hoeveel en wat voor seks je wilt. De een wil 1x per week, de ander 2x. De een wil SM, de ander wil gewoon "op en neer". Maar de een die wel wil en de ander totaal niet, dat gaat denk ik op den duur toch schuren. Wat als je over een paar jaar, ervan uitgaande dat je situatie niet verandert, een leuke collega tegenkomt die aangeeft wel iets meer te willen. Nu zeg je nog "nee, ik blijf m'n partner trouw", maar is dat over 5 of 10 jaar ook nog zo? Ook je partner zal moeten begrijpen dat er bij jou wel behoeftes zijn. Dus op z'n minst een date met een escort zo af en toe om een status quo te bereiken, dat zal ze moeten accepteren, hoe moeilijk ook. En als je toch stiekem gaat, wat als ze erachter komt? Gaat zij dan bij jou weg, omdat zij zich niet kan vinden in een prostituee-bezoek van jou?

Hopelijk gaat je partner ook inzien dat seks bij een relatie hoort. Of het nu met je partner is of anders, noodgedwongen, met een prostituee. Wat jij verlangt (seks) is niet gek. Dat je partner je dat onthoudt wel. Zie jezelf niet als veroorzaker van problemen. Je bent ook slachtoffer van de situatie. En als erover praten met je partner echt niet meer helpt (of ontaardt in ruzie bijvoorbeeld), dan moet je helaas toch gaan afvragen of jullie relatie nog wel de moeite waard is. Er zijn namelijk ook hele leuke vrouwen die wél van seks houden (ik kan het weten, ik ben al 18 jaar samen met zo'n vrouw)!

Dit is nog eens een inhoudelijk zinnige reactie, chapeau! Zelf heb ik al eens uit de doeken gedaan in dit topic dat ik toestemming heb van mijn vrouw om naar de dames te gaan.

Het verhaal is heel herkenbaar, er is in onze relatie geen seks meer, maar we houden zielsveel van elkaar. Gelukkig vindt mijn vrouw het geen probleem dat ik naar dvp's ga.

Overigens, zit daar ook wel meteen de restrictie in, een dvp is prima, maar geen tinder of andere date. En dat snap ik heel goed. Bij een dvp weet je dat het een zakelijke transactie is. Bij een date kunnen er andere gevoelens bij komen kijken. En daar zit ik niet op de wachten en mijn vrouw uiteraard ook niet.

Het dilemma van @Random0102 is een duivelse. Als je vrouw aangeeft er niet voor open te staan, dan wordt het wel heel lastig. Daarmee besef ik mij terdegen dat ik in een bevoorrechte situatie zit.

En daarmee kan ik me dan ook (al zou het ten strengste tegen mijn principes ingaan) voorstellen dat het uiteindelijk stiekem gaat gebeuren.

 

[MrSmith]

Ik geef haar iedere week 1000 shoppinggeld. Kan ze aan iets anders denken.