Voormalig lid 34323
Stamgast
Beetje wel, ja. Het moet wel, in mijn levenssituatie. Ik ga zover als ik kan gaan. Verder dan dit kan gewoon niet. Emotioneel wil je all the way gaan, maar rationeel weet je dat dit onmogelijk en vooral onverstandig is.Ook een beetje 'zelfkastijding' dus?
Ik zou over een uur bij haar op de stoep kunnen staan, als ik zou willen. Maar ik moet verstandig handelen. Dat is volwassenheid. Consequenties dragen en ze accepteren.
Lieve mensen. Ik denk dat ik een 'probleem' heb dat veel van ons hebben: een overgevoeligheid voor het vrouwelijk schoon. Ik ben gevoelig voor iedere vorm van schoonheid, of het nu muziek, kunst, dichtkunst of een mooi vrouwenlijf is. En ja, valkuil is dat die bewondering van haar schoonheid doorslaat in verliefdheid. Vooral als er ook nog eens een heel prettige persoonlijkheid bij zit. Het zijn prinsessen die wij bezoeken en zo moeten we ze ook behandelen. Deze dames brengen ons geluk. Ze verdienen eeuwige bewondering.
Ik houd van alle vrouwen, mijn hart is veel te groot. Hans de Booij snapte het.
Laatst bewerkt: