Vandaag zat ik bij rendez vous in de huiskamer te wachten op mijn afspraak met Lois. De gastvrouw kwam vragen of ik er bezwaar tegen had dat er nog iemand in die kamer kwam zitten. Ik had geen bezwaar: het is toch duidelijk wat we daar komen doen. De gastvrouw zei: het is een moeder met haar zoon. Mmm, dat had ik niet verwacht. Ja, zei de gastvrouw, de zoon heeft een beperking en zijn moeder brengt hem zo nu en dan hier, zodat hij hier kan relaxen. Ik merkte dat het een soort stamgasten waren. De meisjes kenden hem en het was eigenlijk heel gewoon. Mooi dat die moeder dat doet voor haar zoon. Ik vond het wel bijzonder.