Acclimatiseren, ik dacht: laat ik er maar eens een chique woord in gooien. Oftewel, wennen aan.
Als ik een huis binnen wandel, dan moet ik altijd even schakelen. Onderweg geweest, milde stress van verkeer en op tijd komen. Stuk moeten wandelen. Dagelijkse dingen en dan boem-pats ineens naar de relax modus moeten. Mij lukt dat niet. Als vervolgens de dame ook nog eens direct volle bak op me te keer gaat vanaf minuut één, dan kan het zijn dat ik mezelf zo probeer te forceren om in the mood te komen, dat het helemaal niks meer wordt.
Een praatje, op het gemak uitkleden, wasje, nog een beetje babbelen, beetje strelen en langzaam opbouwen, en dan na een kwartier of zo ben ik wel geacclimatiseerd. Niet dat het anders niet lekker is, maar mijn hoofd is er dan nog totaal niet bij.
Herkenbaar of kunnen jullie wel snel schakelen en rammen 'm er bij wijze van spreken al in als ze nog de deurklink vast heeft?
Als ik een huis binnen wandel, dan moet ik altijd even schakelen. Onderweg geweest, milde stress van verkeer en op tijd komen. Stuk moeten wandelen. Dagelijkse dingen en dan boem-pats ineens naar de relax modus moeten. Mij lukt dat niet. Als vervolgens de dame ook nog eens direct volle bak op me te keer gaat vanaf minuut één, dan kan het zijn dat ik mezelf zo probeer te forceren om in the mood te komen, dat het helemaal niks meer wordt.
Een praatje, op het gemak uitkleden, wasje, nog een beetje babbelen, beetje strelen en langzaam opbouwen, en dan na een kwartier of zo ben ik wel geacclimatiseerd. Niet dat het anders niet lekker is, maar mijn hoofd is er dan nog totaal niet bij.
Herkenbaar of kunnen jullie wel snel schakelen en rammen 'm er bij wijze van spreken al in als ze nog de deurklink vast heeft?