Hoe opgewonden ben je voordat je een dvp bezoekt?

Welkom op Girlsreview.nl

Lid worden van deze geweldige club? Minder reclame? Meld je nu aan!

Registreren

Hoe geil ben je voordat je een dvp bezoekt?

  • Extreem opgewonden

    Stemmen: 2 7,1%
  • Zeer opgewonden

    Stemmen: 6 21,4%
  • Opgewonden

    Stemmen: 7 25,0%
  • Enigszins opgewonden

    Stemmen: 7 25,0%
  • Licht geinteresseerd

    Stemmen: 6 21,4%

  • Totaal aantal stemmers
    28

ErinEruit

Wandelaar
42
15/04/25
51
8
Hallo heren,

Ik ben erg benieuwd hoe opgewonden iedereen is voordat je een dvp bezoekt in de raambuurten/ privehuizen/ prive-ontvangst via kinky/ sexjobs? Zelf ga ik namelijk alleen als ik echt beregeil ben zodat ik altijd klaarkom. Dat vinden de meeste dames namelijk fijn en dat geeft mij ook het geval dat ik mijn geld goed besteed. Ik hoor namelijk weleens van dames dat ze mannen ontvangen die na een halfuur niet klaarkomen en of hun erectie verliezen. Dan denk ik altijd, ja en daarom mastrubeer ik eigenlijk nooit omdat ik toch minimaal 4x per maand een dame bezoek maar ben benieuwd hoe dit nou zit bij andere heren.
 
Al voorpret tijdens het maken van de afspraak. Vlak voor de afspraak gezonde spanning. Tijdens de afspraak loopt de opwinding steeds verder op. Ondanks dat zakt mijn erectie wel eens weg of heeft moeite met überhaupt omhoog komen. Ligt meestal niet aan de dame, maar aan mijn zenuwen of het moment van de dag. Ja, uiteindelijk klaarkomen is heerlijk, maar het gaat mij veel meer om het vrijen en het fijne fysieke en mentale contact met een vrouw.
 
Voorpret zeker! Begint al bij het maken van de afspraak... en de communicatie daarom heen. Maar... de dag zelf... net heel 'cool'! Bijna 'zen' zelfs...

Op het moment van de (eerste) ontmoeting... 'Hallo! Wat zie jij er leuk uit'!
En dan... bij het ontdekken van haar lichaam... stijgt de opwinding crescendo! Haha!
 
Moet eerlijk zeggen dat niemand bij mij binnenkomt met een stijve, zelfs niet bij afspraken v dagen v te voren.. Pas als we naast elkaar op de bank gaan zitten en elkaar aanraken begint de bobbel te komen.

Niet klaarkomen gebeurd meestal bij mannen v een zekere leeftijd of door stress/oververmoeidheid. Die laatste begrijp ik niet dat ze dan om seks komen, dan weet je eigenlijk al dat het einde niet gaat lukken.
 
Voorpret zeker! Begint al bij het maken van de afspraak... en de communicatie daarom heen. Maar... de dag zelf... net heel 'cool'! Bijna 'zen' zelfs...

Op het moment van de (eerste) ontmoeting... 'Hallo! Wat zie jij er leuk uit'!
En dan... bij het ontdekken van haar lichaam... stijgt de opwinding crescendo! Haha!
Heel interessant! Bijna zen, zeg je zelfs. Bij mij knalt de sperma er al bijna uit als ik ga. Verder snap ik je bericht heel goed want dat heb ik ook maar ik word dan echt al keihard bij 1 aanraking
Moet eerlijk zeggen dat niemand bij mij binnenkomt met een stijve, zelfs niet bij afspraken v dagen v te voren.. Pas als we naast elkaar op de bank gaan zitten en elkaar aanraken begint de bobbel te komen.

Niet klaarkomen gebeurd meestal bij mannen v een zekere leeftijd of door stress/oververmoeidheid. Die laatste begrijp ik niet dat ze dan om seks komen, dan weet je eigenlijk al dat het einde niet gaat lukken.
Hoi JokePrive,
Ik vind het echt heel leuk dat jij reageert.
Ja komt dat vaak voor dat mannen zelfs gestrest/oververmoeid komen en dan niet kunnen klaarkomen?
 
Nu... dat 'Zen' binnenkomen heeft zo z'n voordelen hoor!
Vooreerst betekent dat zeker NIET ongeïntereseerd! Integendeel! Je geeft haar meteen ook een complimentje (of twee)...

Maar verder geef je haar meteen ook die 'uitstraling' van 'cool'... en zelfzekere man die weet wat hij wil. En vrouwen pikken dat meteen op!
 
Meestal niet eens licht geïnteresseerd en het wordt alleen maar minder. Heeft niks met de dames te maken, want die zijn vrijwel zonder uitzondering echt wel leuk en maken er het beste van, maar ik merk dat ik steeds minder opgewonden raak.

Heerlijk om een mooie dame te zien, aan te raken en zij mij, maar het is tevens ook zo'n gevoel van sleur, of het nu een bekende dame is of een nieuwe. Mijn gevoel zit er niet meer in, waardoor het nogal een routineus klusje wordt i.p.v. een geil spel.

Na een stuk of honderdtwintig verschillende dames, ruwe schatting, in al die jaren bezocht te hebben, zijn het ook maar lichamen geworden. Telkens een iets andere vorm, maar in grote lijnen weinig verschil, waardoor die opwinding weg is.

Daardoor komt het uiteindelijk neer op de persoonlijkheid die voor me staat en wat ze mij weet te brengen. Zoals gezegd hele leuke lieve dames meestal, maar logischerwijs eveneens altijd een dame die me "slechts" een dienst bewijst.

Soms met volle overgave en een oprechte klik, maar wel een dienst. Het is denk ik te gemakkelijk. Je betaald en je hebt een mooie vrouw in je armen. Het is geen verovering. Ik heb er geen moeite voor hoeven doen. Ik denk dat dat me nekt.

De eerste jaren was het spannend. Nieuwe dames, een nieuwe wereld waar ik me in begaf. Die spanning is helemaal weg. Het is zo gewoon geworden als een brood bij de bakker kopen. Lekker, maar het blijft uiteindelijk maar weer een boterham.

The seven year itch van een wandelaar. Misschien is die theorie niet alleen van toepassing op relaties en huwelijken, maar ook voor deze hobby. Na zeven jaar begint het geluk te dalen en moet er uit een ander vaatje getapt gaan worden.

Ik weet nog niet welk vaatje.
 
Meestal niet eens licht geïnteresseerd en het wordt alleen maar minder. Heeft niks met de dames te maken, want die zijn vrijwel zonder uitzondering echt wel leuk en maken er het beste van, maar ik merk dat ik steeds minder opgewonden raak.

Heerlijk om een mooie dame te zien, aan te raken en zij mij, maar het is tevens ook zo'n gevoel van sleur, of het nu een bekende dame is of een nieuwe. Mijn gevoel zit er niet meer in, waardoor het nogal een routineus klusje wordt i.p.v. een geil spel.

Na een stuk of honderdtwintig verschillende dames, ruwe schatting, in al die jaren bezocht te hebben, zijn het ook maar lichamen geworden. Telkens een iets andere vorm, maar in grote lijnen weinig verschil, waardoor die opwinding weg is.

Daardoor komt het uiteindelijk neer op de persoonlijkheid die voor me staat en wat ze mij weet te brengen. Zoals gezegd hele leuke lieve dames meestal, maar logischerwijs eveneens altijd een dame die me "slechts" een dienst bewijst.

Soms met volle overgave en een oprechte klik, maar wel een dienst. Het is denk ik te gemakkelijk. Je betaald en je hebt een mooie vrouw in je armen. Het is geen verovering. Ik heb er geen moeite voor hoeven doen. Ik denk dat dat me nekt.

De eerste jaren was het spannend. Nieuwe dames, een nieuwe wereld waar ik me in begaf. Die spanning is helemaal weg. Het is zo gewoon geworden als een brood bij de bakker kopen. Lekker, maar het blijft uiteindelijk maar weer een boterham.

The seven year itch van een wandelaar. Misschien is die theorie niet alleen van toepassing op relaties en huwelijken, maar ook voor deze hobby. Na zeven jaar begint het geluk te dalen en moet er uit een ander vaatje getapt gaan worden.

Ik weet nog niet welk vaatje.
Wat een mooi antwoord. Je hebt me hiermee wel aan het denken gezet.
Wat je beschrijft is heel herkenbaar denk ik: de afnemende opwinding bij ervaringen die ooit spannend waren maar nu routine zijn geworden. Het klinkt alsof je tegen een existentiële muur bent aangelopen binnen deze levensstijl.

Wat ik lees is dat je niet zozeer verlangt naar méér van hetzelfde, maar naar iets wat werkelijk betekenis heeft. De "verovering" die je mist gaat misschien niet alleen over de uitdaging, maar over de authenticiteit van wederzijdse belangstelling.

Enkele gedachten:

Misschien is dit een natuurlijk moment om je af te vragen wat intimiteit voor jou werkelijk betekent. Wat zoek je eigenlijk? Is het louter fysiek, of verlang je naar verbinding op een dieper niveau?

Sommigen die dit punt bereiken, ontdekken denk ik dat ze behoefte hebben aan relaties met meer emotionele wederkerigheid - waar beide partijen investeren in de verbinding, niet alleen als dienstverlening.

Ook zou je kunnen experimenteren met een compleet andere invulling van je tijd en energie. Nieuwe passies ontwikkelen, creatieve uitdagingen aangaan, of jezelf inzetten voor anderen kan soms een diepere voldoening geven dan we verwachten.

Die "seven year itch" waar je over spreekt is inderdaad een patroon dat in veel levensgebieden kan optreden denk ik. Het signaleert vaak niet het einde, maar een overgang naar een nieuwe fase waarin we op een andere manier voldoening kunnen vinden.
 
Terug
Bovenaan Onderaan