Klaarstaan voor mensen met beperking of profiteren van de situatie? (Lisette Mepschen)

[Ardyv]

Ja is wat he. Heb je al een handicap en wordt je nogmaals een poot uitgedraaid. En dat zijn dan vrouwen die de standaard valide wandelaar liefst links laat liggen.
Heel confronterend dat je als gehandicapte nog eens 3 x zoveel moet betalen als regulier , dan voel je je nog meer een afgewezene.

 

[Roxas]

Ja is wat he. Heb je al een handicap en wordt je nogmaals een poot uitgedraaid. En dat zijn dan vrouwen die de standaard valide wandelaar liefst links laat liggen.
Heel confronterend dat je als gehandicapte nog eens 3 x zoveel moet betalen als regulier , dan voel je je nog meer een afgewezene.

Ik zal nooit begrijpen waarom sommige dames iemand met een lichaamelijke handicap weigeren.

Wat ik dan wel begrijp is mensen met een mentale/ verstandelijke handicap. Die mensen hebben iemand nodig die weet hoe je met hun moet omgaan. Als ook sommige hebben iemand vast nodig.

 

[ForumLurker]

Ik zal nooit begrijpen waarom sommige dames iemand met een lichaamelijke handicap weigeren.

Nou ja, heel nuchter bekeken staat het iedereen vrij om te weigeren wie ze maar willen, net zoals ze vrij zijn om een prijs te bepalen die ze willen.

Er is geen enkele verplichting om welke klant dan ook te moeten accepteren. Een dame heeft alle vrijheid daarin en daar zal ik nooit over morren.

Zeker in dit kwetsbare beroep mag men zich nooit gedwongen voelen, hoe sneu het mogelijk ook voor de klant in kwestie kan zijn.

Ik kan me best voorstellen dat ze dusdanig onpasselijk worden van sommige fysieke aandoeningen, dat ze niet meer hun werk kunnen doen zonder er zelf geestelijk een flinke klap door op te lopen.

En ja, er zijn er vast ook genoeg die de weg van de minste weerstand kiezen en er zich zo gemakkelijk mogen vanaf maken in de klantkeuze, maar dan nog staat het ze vrij om dat te doen.

Het liefst zou ik ook willen dat alle dames iedereen met open benen, ehm armen zouden ontvangen, maar dames hebben altijd nog het laatste woord over hun eigen lichaam en dat is maar goed ook, ondanks de nadelen die er voor ons klanten aan verbonden kunnen zijn.

 

[Toffeetoday]

Een trap wel of niet op kunnen zegt niks over de zwaarte van een handicap, alleen maar iets over wat een persoon op dat ene punt wel of niet kan.

True
Maar het is wel de grens die Joke trekt. Wat haar goed recht is trouwens.
Maar kom dan niet aan met ik ontvang ook mensen met (zwaardere) beperkingen en dus ben net zo nobel als de dame genoemd in dit topic.
Dat ben je namelijk niet.

 

[JokePrive]

Kan er weinig aan veranderen dat er een trap is.

Maar voordat die er was en ik op een begaande grond mijn diensten aanbood, kreeg ik toch echt personen met MS, in rolstoelen, met klompvoeten en zelfs een enkele blinde over de vloer.

Ben zelfs 2x keer op escort geweest bij iemand die enkel in bed kon liggen. Die was een beetje terughoudend naar mij, omdat een andere escort dame zijn portemonnee had leeggeroofd en er vandoor is gegaan. Waren 2x 2 hele leuke uurtjes bij hem

Dus.. trek niet meteen verkeerde conclusies als je niet weet wat ik in jaar allemaal heb uitgespookt.

 

[ForumLurker]

net zo nobel als de dame genoemd in dit topic.
Dat ben je namelijk niet.

Ten eerste: het is geen wedstrijd wie de meest gehandicapte klanten ontvangt of wie het meest gehandicapt is.

Is een arm missen minder erg dan een been? Blind erger dan een hand mussen? Niet kunnen lopen minder erg dan spasmen? Daar ga je altijd uiteindelijk de mist mee in.

En wat betreft nobel. Wat is nobeler: zeggen dat je de in jouw perceptie zwaardere gevallen ontvangt, maar in je prijsstelling zo hoog gaan zitten dat vrijwel niemand er werkelijk gebruik van kan maken, of dusdanig betaalbaar zijn dat je heel wat klanten binnen het gehele spectrum hebt gehad?

Als je 1.000 euro voor een date durft te vragen en ondertussen mooi weer loopt te spelen dat je zo'n groot hart hebt voor de gehandicapte medemens, dan ben je wat mij betreft alles behalve nobel bezig.

 

[Ice]

Ten eerste: het is geen wedstrijd wie de meest gehandicapte klanten ontvangt of wie het meest gehandicapt is.

Is een arm missen minder erg dan een been? Blind erger dan een hand mussen? Niet kunnen lopen minder erg dan spasmen? Daar ga je altijd uiteindelijk de mist mee in.

En wat betreft nobel. Wat is nobeler: zeggen dat je de in jouw perceptie zwaardere gevallen ontvangt, maar in je prijsstelling zo hoog gaan zitten dat vrijwel niemand er werkelijk gebruik van kan maken, of dusdanig betaalbaar zijn dat je heel wat klanten binnen het gehele spectrum hebt gehad?

Als je 1.000 euro voor een date durft te vragen en ondertussen mooi weer loopt te spelen dat je zo'n groot hart hebt voor de gehandicapte medemens, dan ben je wat mij betreft alles behalve nobel bezig.

Ik noem het zelfs hypocriet

 

[gaan op die banaan]

Ik noem het zelfs hypocriet

In dit geval zou ik zelfs een stapje verder gaan dan hypocriet. Als je jezelf voor de buitenwereld als weldoener laat zien, en vervolgens zwakkeren een poot uitdraait dan gaat dat veel meer richting oplichting.

Niemand hier zou het haar kwalijk nemen als ze zichzelf in de media voordeed als een persoon die de rijke gehandicapte mensen helpt. Alleen in de media die niet DVPs bezoeken zouden haar dan zien als iemand die gehandicapten een poot wilt uitdraaien. Ofwel dan komt ze niet als weldoener over en kan ze zichzelf geen schouderklopjes geven.

Dat gezegd hebbende. Ze mag zelf weten wie ze ontvangt tegen welke prijs. Maar ze moet zich niet voordoen als weldoener wanneer ze dat overduidelijk niet is