Een beetje gezonde spanning hoort er bij , bij de ramen valt het wel mee maar als ik naar een privéhuis ga heb ik altijd eerst het aanbellen waarbij ik hoop dat ze snel open doen voor de buurvrouw ineens naar buiten komt ( ik weet dat iemand die al jaren naast een privéhuis woont niet meer op of om kijkt van iemand die daar voor de deur staat maar toch voel ik me na al die jaren nog steeds betrapt op een of andere manier in zo'n geval) en vervolgens wie ik daar aan zal treffen als ik eenmaal binnen ben
Ik maak namelijk nooit een afspraak van te voren dus het is altijd weer een verassing of er iemand bij zit die ik leuk vind
