Ik woon in een stad waar woningbouwcorporaties - stichtingen die met gemeenschapsgeld huurwoningen in beheer hebben t.b.v. minvermogen- actief zijn. Omdat er hier nogal veel studenten wonen hebben de diverse corporaties ook studentenhuizen in beheer. Men zou verwachten dat dergelijke studenthuizen studenten van allerlei pluimage zouden herbergen. Maar niets is minder waar.
Overal heb je mensen die liever lui dan moe zijn; bij een woningbouwcorporatie is dat niet anders. Dus i.p.v. dat zij een student van een wachtlijst/woningnet halen, laten zij de huidige bewoners van studentenhuizen nieuwe bewoners uitkiezen. Dezen moeten voor een bewonerscommissie verschijnen; niet degene die al jaren vanuit een kippenhok aan de rand van de stad op zoek is naar een betere kamer heeft dan voorrang, maar iemand die leuk en tof is, uit een welvarend nest komt, ook lid van het corps is en kersvers in de stad gearriveerd is.
Deze fraaie, redelijk ruime en betaalbare studentenkamers zijn voor de rijke luis-zoontjes en dochters.; sociale woningbouw exclusief voor leden van het corps die heel sociaal die overbelaste functionaris onbezoldigd het werk uit handen nemen. Hospiteren noemt men dit voortrekken wat er voor kan zorgen dat zulke studentenpanden gedurende decennia feitelijk in handen zijn van het corps.
De buurt vaart er ook wel bij want ze zorgen voor levendigheid, vooral 's nachts met feestjes.