Klopt, het artikel wat je aanhaalt betekent dat iemand schuldig verklaard kan worden zónder straf, maar dat gebeurt alleen bij lichte feiten of uitzonderlijke omstandigheden.
De rechrer mag dat volgens de wet alleen doen als het feit gering is, de dader een bijzonder positief profiel heeft of zijn leven inmiddels volledig heeft gebeterd.
Denk dan bijvoorbeeld vooral aan een dief die terechtstaat maar zijn omstandigheden ; grote schulden, een gezin te onderhouden; geen eerder gepleegde feiten en openlijke schuldbekentenis en spijtbetuiging zorgen ervoor dat dit artikel wordt toegepast.
In een zedenzaak als die van Marco is dat praktisch uitgesloten. daar spelen vergelding, erkenning voor het slachtoffer en normbevestiging een veel grotere rol.
Reputatieschade of carrièreverlies zijn op zichzelf geen wettelijke redenen om van straf af te zien.
