Verliefd op een prostituee (nr.1 topic van hookers)

Welkom op Girlsreview.nl

Lid worden van deze geweldige club? Minder reclame? Meld je nu aan!

Registreren
Ik ben nooit verliefd geweest op een meisje van plezier. Ik ben wel eens zó vol geweest van een afspraakje met mijn favoriete meisje, dat ik op de terugweg vergat over te stappen. Stond ik een treinstation te ver te wachten op de boemel terug. Zó in gedachten was ik. Ik was er zelfs niet boos door geworden; ik moest alleen maar om mezelf lachen.

Aaah, Leila, waarom ben je ooit gestopt? 😥
Dan heb je in ieder geval echt een topdate gehad 👍🏻
 
Tjah, aan sommige dames hangt een prijskaartje en aan sommige niet. Het is maar net wat je wil.
Ben je wel eens verliefd geweest? Liefde is niet; 'het is maar net wat je wil'.

Als je dat niet begrijpt verklaard het gelijk je quasi metaforisch geneuzel. Veel woorden maar de balle verstand ervan hebben omdat de empathie ontbreekt..

Ik kan gewoon niet begrijpen welke meerwaarde het heeft om iemand anders naar beneden te halen.

@Eagle99: "Of je dan in hun kwak neukend gaat roeren of het eruit zuigt is even aan jou. De een wil net wat meer dan de ander"


@Eagle99: "Tjah, aan sommige dames hangt een prijskaartje en aan sommige niet. Het is maar net wat je wil".


Scherpe vragen stellen, het niet kunnen begrijpen waarom en hoe iemand een relatie kan hebben wiens partner sex heeft heeft met anderen is normaal. En dan mag het ook best schuren, persoonlijk worden, grapje gemaakt worden, je mag me te kakken zetten, humor is zo beetje belangrijkste wat er is. Maar deze opmerkingen waren gesloten, zit geen belangstelling en waren met denigrerende ondertoon.

Dat vind ik heel jammer, voor mij gevoel is dit topic niet een wedstrijdje verpissen..
 
Ik ben 1 keer verliefd geweest op een meisje van plezier.

Ik leerde haar toevallig kennen op m'n werk nadat ze zwaar dronken met een groep vriendinnen (collegas) ergens was uitgekomen waar ze niet mochten zijn. Ze was een prachtige jonge vrouw en toen ik hen probeerde helpen, was ze zwaar aan het flirten (door de drank hoogstwaarschijnlijk). Ze was Zuid-Amerikaans en sprak gebroken Engels, wat doenbaar was in combinatie met mijn ondermaatse Spaans.

Na hen een taxi te regelen, kwam ik haar 2 dagen later tegen op redlights en herkende haar direct, zelfs met haar gezicht geblurred. Ze had namelijk enkele specifieke en unieke tattoos die er direct uitsprongen.

Direct een date mee geboekt en ze was nog beter dan ik had gehoopt. Ik ben er op die date snel verliefd op geworden en na nog enkele dates was haar account op redlights verdwenen en werkte haar nummer niet meer. Ze is waarschijnlijk terug naar haar thuisland gegaan, ze had me verteld dat ze dit enkel deed om genoeg geld te verdienen om haar kinderen te verzorgen.
 
Voor alle mannen die nog nooit echt verliefd zijn geweest: verliefdheid is geen keuze. Dus als je dit gevoel nooit echt hebt ervaren dan is het weinig zinvol aan deze discussie deel te nemen noch om adviezen te geven. Een verliefdheid overkomt je en is een niet uit te schakelen gevoel. Sommige mensen zijn sterker dan anderen in het uitschakelen van dergelijke gevoelens en vandaar dat alle goed en minder goed bedoelde adviezen/opmerkingen minder bruikbaar zijn voor de meesten. Om het verhaal van "lotgenoten" aan te horen kan wel een vorm van herkenning en acceptatie geven. Ik kan alleen maar zeggen dat ik onze lieve heer op mijn blote knietjes dank voor het feit dat ik echte liefde mag ervaren. En ja, hoewel we niet nu niet bij elkaar zijn, houdt onze relatie al jaren stand. Ze is al enkele jaren geleden gestopt en heeft het leventje helemaal achter zich gelaten.
 
Voor alle mannen die nog nooit echt verliefd zijn geweest: verliefdheid is geen keuze. Dus als je dit gevoel nooit echt hebt ervaren dan is het weinig zinvol aan deze discussie deel te nemen noch om adviezen te geven. Een verliefdheid overkomt je en is een niet uit te schakelen gevoel. Sommige mensen zijn sterker dan anderen in het uitschakelen van dergelijke gevoelens en vandaar dat alle goed en minder goed bedoelde adviezen/opmerkingen minder bruikbaar zijn voor de meesten. Om het verhaal van "lotgenoten" aan te horen kan wel een vorm van herkenning en acceptatie geven. Ik kan alleen maar zeggen dat ik onze lieve heer op mijn blote knietjes dank voor het feit dat ik echte liefde mag ervaren. En ja, hoewel we niet nu niet bij elkaar zijn, houdt onze relatie al jaren stand. Ze is al enkele jaren geleden gestopt en heeft het leventje helemaal achter zich gelaten.
Dat is prachtig 😍 zo zie je maar dat het toch mogelijk is. Respect voor de dame dat ze het wereld achter haar gelaten heeft ik denk wel dat het in het begin toch moeilijk geweest moet zijn voor haar maar zo zie je dat alles mogelijk is in het leven als je samen sterk genoeg bent. Geniet zo veel van elkaar. Het is jou gegund
 
Het is aardig om te zien hoe iedereen al 58 pagina's lang poogt het ongrijpbare grijpbaar te maken. Zeker qua liefde zijn er geen - of weinig regels. Je kunt nooit tevoren aan de hand definities en regels en zekerheden weten hoe iets afloopt. Of iets echt is, of iets kans heeft... etc etc. Dat is het vervelende van liefde, omdat je doorgaans bij liefde je geluk deels laat afhangen van een ander. Maar het is tegelijk het mooie.
Men heeft ooit eens religie bedacht, in een poging de chaos van het leven met regeltjes enigszins te kaderen. En doodgaan wat luchtiger te maken, want de hemel........
De waarheid, althans die van mij, is dat je weinig kunt kaderen. Hooguit je een keuze maken per moment in alle chaos, en dan maar afwachten of het de juiste was. En ach, als je altijd alles tevoren al zeker zou weten, hoe leuk is het leven dan nog....
Er is geen houvast, geen ijzeren regels... Alleen keuzes, En die moet je altijd zelf nemen.

Je kunt voorkeuren hebben en keuzes maken. Ik heb zelf eens een relatie gehad met een DVP, zonder daar op uit te zijn. En kan nou niet zeggen dat het een groot succes was. . Heeft me veel pijn bezorgd. Ws was dat niet eens gevolg van het feit dat zij DVP was, al hielp dat niet. Maar vooral door pittige psychische problemen bij haar. Hoe dan ook ben ik tot de dag van vandaag blij dat ik het destijds heb geprobeerd en er voor ben gegaan. Anders had ik nu zeker weten nog altijd gedacht: wat als....

Overigens, qua Vriendelijke Wandelaar... Ik las je berichten. Je lijkt me een goeie gast. Maar las ook dat de dame pas na enkele maanden aangaf verliefd te zijn. Deed me denken aan een dame, waarvan ik wist dat ze een lijste had gemaakt van klanten die potentiele echtgenoten konden zijn. Met als uitgangspunt: verblijfsvergunning. Ze checkte ze allemaal op oa huis en inkomen etc etc. Tot er een overbleef die het best bij haar plan zou passen. Is al tijd gelee trouwens, geen idee hoe dat af is gelopen. Maar moest er aan denken toen ik het las.

Ziezo, dat wilde ik even kwijt :)
 
Het is aardig om te zien hoe iedereen al 58 pagina's lang poogt het ongrijpbare grijpbaar te maken. Zeker qua liefde zijn er geen - of weinig regels. Je kunt nooit tevoren aan de hand definities en regels en zekerheden weten hoe iets afloopt. Of iets echt is, of iets kans heeft... etc etc. Dat is het vervelende van liefde, omdat je doorgaans bij liefde je geluk deels laat afhangen van een ander. Maar het is tegelijk het mooie.
Men heeft ooit eens religie bedacht, in een poging de chaos van het leven met regeltjes enigszins te kaderen. En doodgaan wat luchtiger te maken, want de hemel........
De waarheid, althans die van mij, is dat je weinig kunt kaderen. Hooguit je een keuze maken per moment in alle chaos, en dan maar afwachten of het de juiste was. En ach, als je altijd alles tevoren al zeker zou weten, hoe leuk is het leven dan nog....
Er is geen houvast, geen ijzeren regels... Alleen keuzes, En die moet je altijd zelf nemen.

Je kunt voorkeuren hebben en keuzes maken. Ik heb zelf eens een relatie gehad met een DVP, zonder daar op uit te zijn. En kan nou niet zeggen dat het een groot succes was. . Heeft me veel pijn bezorgd. Ws was dat niet eens gevolg van het feit dat zij DVP was, al hielp dat niet. Maar vooral door pittige psychische problemen bij haar. Hoe dan ook ben ik tot de dag van vandaag blij dat ik het destijds heb geprobeerd en er voor ben gegaan. Anders had ik nu zeker weten nog altijd gedacht: wat als....

Overigens, qua Vriendelijke Wandelaar... Ik las je berichten. Je lijkt me een goeie gast. Maar las ook dat de dame pas na enkele maanden aangaf verliefd te zijn. Deed me denken aan een dame, waarvan ik wist dat ze een lijste had gemaakt van klanten die potentiele echtgenoten konden zijn. Met als uitgangspunt: verblijfsvergunning. Ze checkte ze allemaal op oa huis en inkomen etc etc. Tot er een overbleef die het best bij haar plan zou passen. Is al tijd gelee trouwens, geen idee hoe dat af is gelopen. Maar moest er aan denken toen ik het las.

Ziezo, dat wilde ik even kwijt :)
Dat heb je mooi beschreven, je manier van schrijven is een soort van kunst. Het doet me denken aan mn oom wie filosoof en schrijver is, altijd erg indrukwekkend en tikkeltje jaloers makend haha.

Bedankt voor de tip/waarschuwing. Voor mijn gevoel ben ik inderdaad aan een lijntje gehouden maar dacht zelf meer onder het mom van: een leuke jongen die me beetje afleid. Ik woonde nog thuis op dat moment en verdien slechts beetje boven modaal. Als me vriendin een lijstje had, moet de keuze wel heel schaars zijn geweest dat ik uit de bus gekomen ben haha ;p. En misschien is het wel zo, maarja zoals je zelf zei. Ik ga meer spijt krijgen als ik het niet probeer dan wanneer het mislukt wanneer ik het wel probeer.
 
Heeft me veel pijn bezorgd. Ws was dat niet eens gevolg van het feit dat zij DVP was, al hielp dat niet. Maar vooral door pittige psychische problemen bij haar. Hoe dan ook ben ik tot de dag van vandaag blij dat ik het destijds heb geprobeerd en er voor ben gegaan. Anders had ik nu zeker weten nog altijd gedacht: wat als....
Heftig :( dat lijkt me zeer frustrerend, ik werk zelf in de psychiatrie. Ik kan me goed voorstellen dat het een hel kan zijn geweest. Je bouwt een connectie op en die wil je niet zomaar weggooien, bovendien ontstaat er denk ik een soort van verantwoordelijkheids gevoel..

Sterkte!
 
Het is aardig om te zien hoe iedereen al 58 pagina's lang poogt het ongrijpbare grijpbaar te maken. Zeker qua liefde zijn er geen - of weinig regels. Je kunt nooit tevoren aan de hand definities en regels en zekerheden weten hoe iets afloopt. Of iets echt is, of iets kans heeft... etc etc. Dat is het vervelende van liefde, omdat je doorgaans bij liefde je geluk deels laat afhangen van een ander. Maar het is tegelijk het mooie.
Men heeft ooit eens religie bedacht, in een poging de chaos van het leven met regeltjes enigszins te kaderen. En doodgaan wat luchtiger te maken, want de hemel........
De waarheid, althans die van mij, is dat je weinig kunt kaderen. Hooguit je een keuze maken per moment in alle chaos, en dan maar afwachten of het de juiste was. En ach, als je altijd alles tevoren al zeker zou weten, hoe leuk is het leven dan nog....
Er is geen houvast, geen ijzeren regels... Alleen keuzes, En die moet je altijd zelf nemen.

Je kunt voorkeuren hebben en keuzes maken. Ik heb zelf eens een relatie gehad met een DVP, zonder daar op uit te zijn. En kan nou niet zeggen dat het een groot succes was. . Heeft me veel pijn bezorgd. Ws was dat niet eens gevolg van het feit dat zij DVP was, al hielp dat niet. Maar vooral door pittige psychische problemen bij haar. Hoe dan ook ben ik tot de dag van vandaag blij dat ik het destijds heb geprobeerd en er voor ben gegaan. Anders had ik nu zeker weten nog altijd gedacht: wat als....

Overigens, qua Vriendelijke Wandelaar... Ik las je berichten. Je lijkt me een goeie gast. Maar las ook dat de dame pas na enkele maanden aangaf verliefd te zijn. Deed me denken aan een dame, waarvan ik wist dat ze een lijste had gemaakt van klanten die potentiele echtgenoten konden zijn. Met als uitgangspunt: verblijfsvergunning. Ze checkte ze allemaal op oa huis en inkomen etc etc. Tot er een overbleef die het best bij haar plan zou passen. Is al tijd gelee trouwens, geen idee hoe dat af is gelopen. Maar moest er aan denken toen ik het las.

Ziezo, dat wilde ik even kwijt :)
Iedereen heeft z'n eigen checklist. Gelukkig is die van een ieder weer anders, anders zou het al helemaal een ratrace worden. Maar je zou eens moeten weten wat er op die lijstjes staat…..
Kinderwens en vrijstaande villa scoren hoog. Grote piemel heel erg laag. Dat is alleen maar lastig.

Over het algemeen zijn working girls stabieler dan non-working girls. Als je als working girl ook nog mentale problemen hebt dan is werk bijna niet te doen.
 
Een 'jong ebony model' klinkt mij ideaal in de oren. Maar als je er 'smitten' op bent, wil je vast niet delen wie? 😏
ik ken haar nog maar 3 weken. Ze heeft met 3 mannen gedate, maar nu ben ik de favoriet ( ach ja , de woorden van een vrouw )
Even aanzien , Bovendien @Deug-genietje , jij houdt toch niet van dames met F cup?
 
Heftig :( dat lijkt me zeer frustrerend, ik werk zelf in de psychiatrie. Ik kan me goed voorstellen dat het een hel kan zijn geweest. Je bouwt een connectie op en die wil je niet zomaar weggooien, bovendien ontstaat er denk ik een soort van verantwoordelijkheids gevoel..

Sterkte
Dank, maar het is inmiddels al vele jaren geleden. De contacten waren al lang geheel verbroken. Een paar jaar terug hoorde ik dat ze zich van het leven heeft beroofd. Daar kwam inderdaad dat verantwoordelijkheidsgevoel even opborrelen: had ik meer kunnen doen... Maar ik weet dat ik niet meer had kunnen doen.

Overigens las ik ook dat DVP's juist stabieler zouden zijn. Dat is niet helemaal waar, denk ik. Verhoudingsgewijs zijn er vrij veel dames die wel een een nare ervaring of geestelijk deukje in de schaduw hebben meelopen. Een nare eravring op seksgebied is soms mede een oorzaak waarom ze seks en liefde beter kunnen scheiden dan anderen. En soms gaat het dan ook om het terugkrijgen van seksualiteit en macht daarover. En veel borderliners kunnen zich in het echte leven bijvoorbeeld niet of moeizaam en langdurig hechten aan mensen. Een bestaan als DVP is voor hen soms een uitkomst om toch mensen dichtbij te hebben en zich gewild en geliefd te voelen. Hetzelfde kan gelden voor iemand met narcisme. Kortom, ik zou dat niet met zekerheid durven beweren. Anderen krijgen door het werk juist wat klachten. Want eenvoudig werk is het niet.
 
Van de cliënten in de hulpverlening is maar een heel klein percentage sexwerker.
Dat gezegd hebbende betekent dat er dus heel veel mensen zijn die met nog meer ellende geconfronteerd worden dan 'onze' dames.
De meeste mensen hebben geen idee wat voor issues er soms spelen bij mensen met zgn macho beroepen.
Het is geen regel dat mensen alleen problemen hebben als ze in de hulpverlening zitten hoor. Dat zijn doorgaans alleen de mensen die het erkennen en er wat aan willen doen of die wordt opgelegd er iets aan te doen.
Maar uiteraard komen psychische problemen overal voor.
 
Het is geen regel dat mensen alleen problemen hebben als ze in de hulpverlening zitten hoor. Dat zijn doorgaans alleen de mensen die het erkennen en er wat aan willen doen of die wordt opgelegd er iets aan te doen.
Maar uiteraard komen psychische problemen overal voor.
Waar het mij omgaat is dat er nog steeds een hardnekkig vooroordeel is dat 'onze' dames per definitie meer problemen hebben dan de 'gewone' mensen.
 
Waar het mij omgaat is dat er nog steeds een hardnekkig vooroordeel is dat 'onze' dames per definitie meer problemen hebben dan de 'gewone' mensen.
Ik weet niet of dat alleen maar een hardnekkig vooroordeel is. Ik denk dat het relatief best vaak voorkomt. Maar het is zeker niet de regel. Er zijn zeker genoeg dames die alles prima op een rijtje hebben. De dames die ik hier af en toe voorbij zie komen, lijken me daar zeker voorbeelden van. En zij zullen beter kunnen inschatten in hoeverre het een hardnekkig vooroordeel is dan ik. Maar als DVP, waar je vaak in een gesloten omgeving zit en vaak ook niet of slechts met weinige buitenstaanders praat over je werk, is niet de makkelijkste positie om hulp te gaan zoeken. En dan liefst ook nog op een manier waar je je veilig en begrepen voelt en niet ook nog eens veroordeeld wordt op je werk.
 
Ik denk zeker dat ook veel wandelaars problemen hebben. Van slechte huwelijken tot autisme en van bindingsangst tot extreme verlegenheid. Maar het is geen wedstrijdje he. En ik denk dat de gemiddelde wandelaar wat makkelijker hulp kan zoeken.
 
Persoonlijk denk ik dat het eerder andersom is. Wandelaars hebben volgens mij meer problemen dan de vrouwen die ze bezoeken.
Waarom wandelaars meer problemen dan?
Maar om on-topic te blijven. Hoevaak zou het andersom voorkomen dat een dvp ook verliefd is op een klant? Ik zou denken bijna nooit omdat ze het veel zakelijker en klinische zien denk ik.
 
Terug
Bovenaan Onderaan