Vrouw wil met mij naar de wallen

Welkom op Girlsreview.nl

Lid worden van deze geweldige club? Minder reclame? Meld je nu aan!

Registreren
Jouw situatie is niet gelijk aan iedere andere situatie. Het is niet voor niets in het leven geroepen. Ongelijkheid bestaat.
Dat is waar.

Iedere situatie is anders.

Maar als er ongelijkheid is, heb je daar iets mee te maken als je een relatie met iemand start.

Als het eindigt (mits geen kinderen) heb je daar niets meer mee te maken.

Iemand wist zich ook te redden voordat jij er was….en je bent niet meer samen.

Je kunt het ook vooraf vast leggen hè.

Ja, ik wil trouwen, maar garantie tot het huwelijk eindigt.

Dat hebben zelfs ver best slimme tech-giant, rock-sterren en presidenten onhandig geregeld.

Ik hoor wel eens dat iemand met een vermogen van 300 miljoen, 100 miljoen aan een of ander mooi dametje moet geven na 3 jaar samen…hoe dan?

Gewoon vooraf laten vast leggen. Dat gaat niet gebeuren.

Is ook niet onromantisch maar gewoon realistisch. Je zorgt voor iemand….zolang je samen bent. Daarna niet meer.

Maar voor je gezamenlijke kinderen heb je wel verantwoordelijkheid.

Maar als je die samen hebt en je gaat uit elkaar, moet jij ze 3 dagen per week nemen en werken en zij ook.

In 1x per 2 weken pappa zijn geloof ik ook niet zo.

Gewoon gelijke lasten en lusten.

Maar vrienden die zuchten en steunen vanwege alimentatie…..regel het goed vanaf de start, laat vastleggen dat dat niet gaat gebeuren.
 
Maar als er ongelijkheid is, heb je daar iets mee te maken als je een relatie met iemand start.

Iemand wist zich ook te redden voordat jij er was….en je bent niet meer samen.
Je snapt het niet.
Tijdens een relatie kan ongelijkheid ontstaan. Omdat de een minder gaat werken voor de kinderen en dus minder gaat verdienen. Diegene krijgt ene gat in het cv en ontwikkelt zich op gebied van carrière niet meer, doet geen werkervaring meer op in die periode.
Dit zijn afspraken die samen worden gemaakt om wat voor reden dan ook.
Die keuzes hebben dan bij gemeenschap van goederen ook invloed op beide partijen bij een scheiding.
Maar als je die samen hebt en je gaat uit elkaar, moet jij ze 3 dagen per week nemen en werken en zij ook.

In 1x per 2 weken pappa zijn geloof ik ook niet zo.

Gewoon gelijke lasten en lusten.
Een kind is geen voorwerp, 50/50 is voor veel kinderen helemaal niet prettig. stel je voor dat het andersom is. Het kind woont op 1 plek en de ouders wisselen iedere helft van de week van huis. Geen vaste basis. Heftig idee toch?
Soms werkt co-ouderschap, maar lang niet altijd en dat is ook heus niet altijd omdat de vader zijn verantwoordelijkheid niet neemt. Daarnaast is het voor de meeste 1 ouder gezinnen helemaal niet haalbaar om maar 3 dagen te werken. Zie maar eens rond te komen. In de praktijk betekent dit vaak dat de kinderen naar de opvang gaan.
 
Laatst bewerkt:
Dat is waar.

Iedere situatie is anders.

Maar als er ongelijkheid is, heb je daar iets mee te maken als je een relatie met iemand start.

Als het eindigt (mits geen kinderen) heb je daar niets meer mee te maken.

Iemand wist zich ook te redden voordat jij er was….en je bent niet meer samen.

Je kunt het ook vooraf vast leggen hè.

Ja, ik wil trouwen, maar garantie tot het huwelijk eindigt.

Dat hebben zelfs ver best slimme tech-giant, rock-sterren en presidenten onhandig geregeld.

Ik hoor wel eens dat iemand met een vermogen van 300 miljoen, 100 miljoen aan een of ander mooi dametje moet geven na 3 jaar samen…hoe dan?

Gewoon vooraf laten vast leggen. Dat gaat niet gebeuren.

Is ook niet onromantisch maar gewoon realistisch. Je zorgt voor iemand….zolang je samen bent. Daarna niet meer.

Maar voor je gezamenlijke kinderen heb je wel verantwoordelijkheid.

Maar als je die samen hebt en je gaat uit elkaar, moet jij ze 3 dagen per week nemen en werken en zij ook.

In 1x per 2 weken pappa zijn geloof ik ook niet zo.

Gewoon gelijke lasten en lusten.

Maar vrienden die zuchten en steunen vanwege alimentatie…..regel het goed vanaf de start, laat vastleggen dat dat niet gaat gebeuren.
Niet akkoord.
Als een vrouw en een man afspreken dat zij (deels of volledig) het huishouden doet en er voor de kinderen is, dan geeft zij haar carrière op. Dan is het maar logisch dat er later alimentatie is bij een scheiding. Immers, zonder dat op te geven had ze zelf veel verder en hoger kunnen staan op de arbeidsmarkt....
Haar dumpen en ze haar maar haar plan laten trekken zonder compensatie is "in dat geval" fout en egoïstisch.
 
Je snapt het niet.
Tijdens een relatie kan ongelijkheid ontstaan. Omdat de een minder gaat werken voor de kinderen en dus minder gaat verdienen. Diegene krijgt ene gat in het cv en ontwikkelt zich op gebied van carrière niet meer, doet geen werkervaring meer op in die periode.
Dit zijn afspraken die samen worden gemaakt om wat voor reden dan ook.
Die keuzes hebben dan bij gemeenschap van goederen ook invloed op beide partijen bij een scheiding.

Een kind is geen voorwerp, 50/50 is voor veel kinderen helemaal niet prettig. stel je voor dat het andersom is. Het kind woont op 1 plek en de ouders wisselen iedere helft van de week van huis. Geen vaste basis. Heftig idee toch?
Soms werkt co-ouderschap, maar lang niet altijd en dat is ook heus niet altijd omdat de vader zijn verantwoordelijkheid niet neemt. Daarnaast is het voor de meeste 1 ouder gezinnen helemaal niet haalbaar om maar 3 dagen te werken. Zie maar eens rond te komen. In de praktijk betekent dit vaak dat de kinderen naar de opvang gaan.
Klopt opvang.

Niet te veel want anders is het amper nog je kind, maar een goede balans tussen bij de een, bij de ander, werken en opvang.

En ik snap het allemaal wel, zeg alleen dat je het zo simpel mogelijk moet houden.

Kan wellicht niet altijd, maar sommige koppels hebben 3 jaar lol samen en daarna jarenlang gedoe.

Voorkom dat!

Het is maar lachen en neuken en het gaat niet eeuwig door dus duik niet als een blind paard in.

En als ik dan vrienden achteraf hoor zuchten en steunen, denk ik wel: Dit had soepeler gekund.

Daar blijf ik bij, hoewel situaties iets van elkaar verschillen.
Niet akkoord.
Als een vrouw en een man afspreken dat zij (deels of volledig) het huishouden doet en er voor de kinderen is, dan geeft zij haar carrière op. Dan is het maar logisch dat er later alimentatie is bij een scheiding. Immers, zonder dat op te geven had ze zelf veel verder en hoger kunnen staan op de arbeidsmarkt....
Haar dumpen en ze haar maar haar plan laten trekken zonder compensatie is "in dat geval" fout en egoïstisch.
Zij (of hij) moet ook nooit haar werk stop zetten.

Voor een relatie is dat ook echt waanzin om te doen, in het geval van kinderen >> deels jij, deels zij, deels samen, deels opvang.
 
Ok, duidelijk. Maar bij ons was er gewoon nooit sprake van alimentatie.

Ik snap dat principe niet zo.

Als je stopt, stop je. Waarom dan nog voorzien in haar levensonderhoud?

Met kinderen snap ik het wel, maar vrouwen zijn toch onafhankelijk?
Als de vrouw geen baan heeft genomen vanwege opvoeding kinderen is er geen gelijke situatie
 
Als de vrouw geen baan heeft genomen vanwege opvoeding kinderen is er geen gelijke situatie
Misschien moet je die keuze dan ook nooit maken.

Jij werkt, zij werkt, verdeel de tijd met de kids (of je nou samen bent of niet meer) en opvang voor de onmogelijke momenten.

(En ik zeg niet dat dat altijd makkelijk is…maar wel beter!)
 
Dat is dan al gepasseerd station
Ok, als je op jonge leeftijd dacht dat jullie eeuwig zouden blijven, jij hard zou werken en zij voor de kindjes zou zorgen en dus minder of niet zou werken, dan is het vanuit nu inderdaad een gepasseerd station.

Alleen zeg ik: Je had nooit naief moeten zijn.

Eigenlijk moet je bij het trouwen gelijk aan een evt scheiding denken. 😅

En bij evt kinderen hoe dat ingedeeld moet worden voor en na een evt break up.

Zo voorkom je alimentatie en ongelijkheid.
 
Eigenlijk moet je dit ook doen als je in een relatie zit en dvp bezoekt. Want het een sluit het ander niet uit.
En ja, ik weet inmiddels dat sommigen toestemming hebben..
Als je in een relatie zit en bv samenwoont en toch naar dvp's gaat is scheiden idd de beste optie.

Al dat stiekeme gedoe….

Uitzonderingen als je een deal hebt getroffen door afstand, 1 van de 2 invalide geworden etc.

En als 1 van de 2 geen zin meer heeft in sex en je wilt alletwee toch niet stoppen is er ook geen enkele reden om niet gewoon te zeggen: Ok, dan gaan we door, maar ik doe wel 2x per maand een bezoekje.

Is dat een deal dan is het helder, anders beter scheiden ipv een leugen leven.
 
Klopt opvang.

Niet te veel want anders is het amper nog je kind, maar een goede balans tussen bij de een, bij de ander, werken en opvang.

En ik snap het allemaal wel, zeg alleen dat je het zo simpel mogelijk moet houden.

Kan wellicht niet altijd, maar sommige koppels hebben 3 jaar lol samen en daarna jarenlang gedoe.

Voorkom dat!

Het is maar lachen en neuken en het gaat niet eeuwig door dus duik niet als een blind paard in.

En als ik dan vrienden achteraf hoor zuchten en steunen, denk ik wel: Dit had soepeler gekund.

Daar blijf ik bij, hoewel situaties iets van elkaar verschillen.

Zij (of hij) moet ook nooit haar werk stop zetten.

Voor een relatie is dat ook echt waanzin om te doen, in het geval van kinderen >> deels jij, deels zij, deels samen, deels opvang.
Je zei net dat je het principe van partneralimentatie niet snapt. Daar ben ik op in gegaan.
Nu gaat het over totaal wat anders. Scheidingen zijn altijd ingewikkeld en emotioneel en beste stuurlui staan aan wal.
 
Zij (of hij) moet ook nooit haar werk stop zetten.

Voor een relatie is dat ook echt waanzin om te doen, in het geval van kinderen >> deels jij, deels zij, deels samen, deels opvang.
Denk even met me mee, ik heb 2 scenario's:

A: 2 Ouders doen wat jij schetst, allebei minder werken, allebei minder stappen maken in hun carrière. Ze groeien allebei naar een modaal salaris. Na hun scheiding zijn ze elkaar niks verschuldigd en gaan ze lekker verder vanaf hun modale loon. Prima.

B: Moeders wordt fulltime huisvrouw, vaders gaat volle back carrière maken. Enigszins ouderwets maar nog altijd vrij standaard. Je mag de geslachten ook omdraaien, maar dat is gewoon zeldzamer. Vaders groeit door z'n harde werken door naar een topsalaris, meer dan het echtpaar samen verdiende in scenario A. Na hun scheiding zal papa een deel van zijn salaris moeten afstaan aan mama.

Het kan zomaar zijn, dat na scenario B, het scenario met alimentatie, allebei de partijen financieel beter af zijn, dan na het scenario A wat jij zo verheerlijkt. Zeker als 1 van de 2 gewoon veel betere carrièrekansen heeft dan de ander.
 
Vergeet niet ook even het opgebouwde pensioen te delen met je ex dan. En de overwaarde van het huis te delen. En nog een nieuw stulpje uitzoeken tegen woekerprijzen.
Houd de gulp maar gesloten zou ik zeggen.
 
Je snapt het niet.
Tijdens een relatie kan ongelijkheid ontstaan. Omdat de een minder gaat werken voor de kinderen en dus minder gaat verdienen. Diegene krijgt ene gat in het cv en ontwikkelt zich op gebied van carrière niet meer, doet geen werkervaring meer op in die periode.
En bouwt ook minder pensioen op.
 
Nog even of topic, na 2018 is er, in Nederland, wel het een en ander veranderd.

In Nederland trouw je sinds 2018 automatisch in een beperkte gemeenschap van goederen, wat betekent dat bezittingen en schulden van vóór het huwelijk privé blijven, en alleen wat je tijdens het huwelijk samen opbouwt, gemeenschappelijk wordt; erfenissen en schenkingen blijven ook privé, tenzij er een clausule anders bepaalt. Wil je meer uitzonderingen maken, bijvoorbeeld alles apart houden, dan moet je huwelijkse voorwaarden laten opstellen bij de notaris, zoals koude uitsluiting voor volledige scheiding van vermogen.

De standaard: Beperkte gemeenschap van goederen
  • Wat blijft privé: Alles wat je bezat (bezittingen en schulden) vóór het huwelijk, inclusief je huis, auto, spaargeld en studieschuld.
  • Wat wordt gemeenschappelijk: Bezittingen en schulden die jullie tijdens het huwelijk opbouwen (bijvoorbeeld salaris, aankopen, hypotheek).
  • Erfenissen en schenkingen: Deze vallen niet in de gemeenschap, ook niet tijdens het huwelijk, tenzij de schenker of erflater expliciet anders bepaalt met een uitsluitingsclausule.
Afwijken van de standaard: Huwelijkse voorwaarden
  • Algehele gemeenschap van goederen (vóór 2018): Alles werd samen, maar dit is niet meer de standaard bij een huwelijk na 1 januari 2018.
  • Koude uitsluiting: Alle bezittingen en schulden blijven volledig gescheiden. Alles wat je verdient en koopt, is van jou.
  • Combinaties: Je kunt specifieke afspraken maken, bijvoorbeeld alleen de gezamenlijke woning in de gemeenschap betrekken, of afspreken dat erfenissen wel gedeeld worden.
 
Sommige vrouwen hebben zwaar fysiek werk en in het weekend is er ander werk. Geen tijd om te recuperen.
Als de vrouw er nog enigszins interesse in heeft dan maakt ze ook voor sex tijd vrij en moeite. Dan is het geen reden 7 dagen op rij, of weken of zelfs maanden.
Dus is het libido naar nulpunt gezakt of ze haalt ze de mosterd ergens anders of uit het nachtkastje.
 
Nog even of topic, na 2018 is er, in Nederland, wel het een en ander veranderd.

In Nederland trouw je sinds 2018 automatisch in een beperkte gemeenschap van goederen, wat betekent dat bezittingen en schulden van vóór het huwelijk privé blijven, en alleen wat je tijdens het huwelijk samen opbouwt, gemeenschappelijk wordt; erfenissen en schenkingen blijven ook privé, tenzij er een clausule anders bepaalt. Wil je meer uitzonderingen maken, bijvoorbeeld alles apart houden, dan moet je huwelijkse voorwaarden laten opstellen bij de notaris, zoals koude uitsluiting voor volledige scheiding van vermogen.

De standaard: Beperkte gemeenschap van goederen
  • Wat blijft privé: Alles wat je bezat (bezittingen en schulden) vóór het huwelijk, inclusief je huis, auto, spaargeld en studieschuld.
  • Wat wordt gemeenschappelijk: Bezittingen en schulden die jullie tijdens het huwelijk opbouwen (bijvoorbeeld salaris, aankopen, hypotheek).
  • Erfenissen en schenkingen: Deze vallen niet in de gemeenschap, ook niet tijdens het huwelijk, tenzij de schenker of erflater expliciet anders bepaalt met een uitsluitingsclausule.
Afwijken van de standaard: Huwelijkse voorwaarden
  • Algehele gemeenschap van goederen (vóór 2018): Alles werd samen, maar dit is niet meer de standaard bij een huwelijk na 1 januari 2018.
  • Koude uitsluiting: Alle bezittingen en schulden blijven volledig gescheiden. Alles wat je verdient en koopt, is van jou.
  • Combinaties: Je kunt specifieke afspraken maken, bijvoorbeeld alleen de gezamenlijke woning in de gemeenschap betrekken, of afspreken dat erfenissen wel gedeeld worden.
Oh ja, dat heet koude uitsluiting. Mooie romantische term als je gaat trouwen.

Ik zei tegen de notaris: Is niet nodig joh, wat van mij is, is van mij en haar jurkjes pas ik toch niet. En als we ruzie krijgen hang ik haar wel even driehoog uit het raam.

Andere tijden blijkbaar. Ze moesten er alletwee om lachen (notaris en vriendin) en het was geregeld.
Denk even met me mee, ik heb 2 scenario's:

A: 2 Ouders doen wat jij schetst, allebei minder werken, allebei minder stappen maken in hun carrière. Ze groeien allebei naar een modaal salaris. Na hun scheiding zijn ze elkaar niks verschuldigd en gaan ze lekker verder vanaf hun modale loon. Prima.

B: Moeders wordt fulltime huisvrouw, vaders gaat volle back carrière maken. Enigszins ouderwets maar nog altijd vrij standaard. Je mag de geslachten ook omdraaien, maar dat is gewoon zeldzamer. Vaders groeit door z'n harde werken door naar een topsalaris, meer dan het echtpaar samen verdiende in scenario A. Na hun scheiding zal papa een deel van zijn salaris moeten afstaan aan mama.

Het kan zomaar zijn, dat na scenario B, het scenario met alimentatie, allebei de partijen financieel beter af zijn, dan na het scenario A wat jij zo verheerlijkt. Zeker als 1 van de 2 gewoon veel betere carrièrekansen heeft dan de ander.
Maar hoe moet dat dan als hij denkt 'carriere' te gaan maken en toch in een of ander kutbaantje blijft steken ipv het oorspronkelijke plan, wat toch voor 80% van de mensen geldt.

Dan ga je van grote dromen en veel ambitie, dus naar relatie over en veel alimentatie.

Ik ben toch voor optie A.
 
Laatst bewerkt:
Denk even met me mee, ik heb 2 scenario's:

A: 2 Ouders doen wat jij schetst, allebei minder werken, allebei minder stappen maken in hun carrière. Ze groeien allebei naar een modaal salaris. Na hun scheiding zijn ze elkaar niks verschuldigd en gaan ze lekker verder vanaf hun modale loon. Prima.

B: Moeders wordt fulltime huisvrouw, vaders gaat volle back carrière maken. Enigszins ouderwets maar nog altijd vrij standaard. Je mag de geslachten ook omdraaien, maar dat is gewoon zeldzamer. Vaders groeit door z'n harde werken door naar een topsalaris, meer dan het echtpaar samen verdiende in scenario A. Na hun scheiding zal papa een deel van zijn salaris moeten afstaan aan mama.

Het kan zomaar zijn, dat na scenario B, het scenario met alimentatie, allebei de partijen financieel beter af zijn, dan na het scenario A wat jij zo verheerlijkt. Zeker als 1 van de 2 gewoon veel betere carrièrekansen heeft dan de ander.
Maar hoe moet dat dan als hij denkt 'carriere' te gaan maken en toch in een of ander kutbaantje blijft steken ipv het oorspronkelijke plan, wat toch voor 80% van de mensen geldt.

Dan ga je van grote dromen en veel ambitie, dus naar relatie over en veel alimentatie.

Ik ben toch voor optie A.
Ik denk dat de topicstarter nu met zijn vrouw over de Wallen loopt, hij is hier sinds gisterochtend niet meer geweest.
Het leken me weekend mensen. 😉
 
Terug
Bovenaan Onderaan