Roxas
Meubelstuk
goed grief moet lang rijpen
Wie is er ontmaagd door dvp ?
- Onderwerp starter Weergave
- Startdatum
Ik ook, 31 jaar was ik. Lang gehoopt dat het op de normale manier zou lukken, uiteindelijk toch maar voor de betaalde route. Was ook niet meer gelukt op een normale manier, door mijn gebrek aan omgang met vrouwen werd het steeds ongemakkelijker. Door dvp bezoek toch meer zelfvertrouwen gekregen, en ben veel minder ongemakkelijk bij vrouwen. Toch heb ik nog steeds nooit een normale date gehad, blijft moeilijk als je wat introvert bent.
LiefdesLekker
Wandelaar
Ik ook. Ik was negenentwintig en wou toch eindelijk op zn minst eens voelen om intiem te zijn met een vrouw. Ik prijs me echt gelukkig met de dame die ik getroffen heb. Heel hoog gfe gehalte, en na de eerste keer nog een paar keer mee afgesproken. Ik heb nog steeds nooit een relatie gehad. Ik ben te introvert en onzeker. Ik kom niet op plekken waar mensen ontmoeten en voor Tinder ben ik ook niet geschikt. Maar ik heb wel een paar dvps ontmoet die tijdelijk een deel van de leegte vullen, en heb geen spijt dat ik heb gekozen voor deze bezoeken ipv langer te wachten.
@Dinges @LiefdesLekker en iedereen die ik nu over het hoofd zie: mooi dat jullie hier open over zijn, want dat helpt mogelijk anderen die met hetzelfde worstelen, en misschien heb je er zelf ook iets aan. 
Edit: enne, ik heb ook nog nooit een relatie gehad, dus het helpt mij ook.
Edit: enne, ik heb ook nog nooit een relatie gehad, dus het helpt mij ook.
Mooi dat je eerste keer gelijk een fijne ervaring was, een gfe is dan ook echt iets wat je op dat moment nodig hebt.
Mijn eerste dvp ging op haar rug liggen en zei: "You can touch me". Ik had echt geen idee wat ik daarmee moest. Pas de derde dvp die ik bezocht, een latina van ongeveer 15 jaar ouder dan mij, wist precies de juiste dingen te zeggen en te doen, en echt mijn eerste fijne ervaring te geven.
Oef, goed dat het je niet laten afschrikken en je uiteindelijk wel een goede dvp bent tegengekomen.
Ja, verkeerde keuze gemaakt. Het besluit om naar een privehuis te gaan was een beetje impulsief. Na dus 31 jaar nooit een vrouw aangeraakt te hebben, op een dag gewoon besloten om het te doen. Privehuis gebeld met zweet in mijn handen, om te vragen of ik langs kon komen. Ik kreeg gelijk de vraag met welke dame ik af wou spreken, ik had geen idee, ook niet goed naar de website gekeken. Maar ik kon ook langskomen, en daar een dame uitzoeken.
Aangekomen in het privehuis werd ik meegenomen naar de bar, en de gastvrouw zou de dames er even bij halen. Ik sta daar ongemakkelijk en zenuwachtig te zijn, terwijl er een stuk of 8 dames om mij heen komen te staan. Ze zien allemaal hoe zenuwachtig ik ben, want ik sta te trillen op mijn benen. En een aantal van de dames zijn wat aan het giechelen, staan te zwaaien, en proberen aandacht te vragen. De gastvrouw slaat letterlijk met haar hand op de bar en zegt: "Nou, welke wordt het?"
De meeste dames stonden om mij heen en lieten mij ongemakkelijk voelen, en één dame was rustig op een stoel gaan zitten met de beentjes over elkaar. Dat is de dame die ik gekozen heb, degene die mij op dat moment niet ongemakkelijk liet voelen. En deed mij dus 5 minuten later nog veel ongemakkelijker voelen door te zeggen: "You can touch me".
LiefdesLekker
Wandelaar
Ik heb zelfs al iemand meegemaakt waar dat amper mocht. Niet zoenen, niet knuffelen, niet aan haar tieten zitten, haar clit niet aanraken, verschrikkelijk. Mijn eerste was juist het tegenovergestelde, ik wist nog totaal niet wat ik moest, maar ik mocht overal aanraken, en zij zorgde dan dat ik het op een lekkere manier deed. Tijdens een latere date heb ik ook van haar leren zoenen, en het is nog steeds de manier die ik gebruik en het lekkerste vind. Je kan het soms slecht en soms goed treffen in deze wereld.
HotwifeAngie
Wandelaar
- 75
- 06/03/24
- 510
Als je het niet erg vindt dat ik dat vraag.. Was dat een fijne ervaring voor jou? Waren je verwachtingen niet te hoog gespannen dan?
1e keer dat je iemand neemt, 1e keer dat je genomen wordtKan je dan meerdere keren ontmaagd worden?
Maar goed.
Voor mij was de 1e keer ook een DVP toen ik midden 20 was. Ook omdat het frustrerend begon te worden dat ik iedere keer achter het net viste, of een aangeboden kans pas dagen later herkende.
Dame vertelde nog dat ze niet geloofde dat het mijn 1e keer was... Maar ook als dat echt gemeend was, dan was die 1e keer alleen een pijpbeurt en een rondje cowgirl. Dus gebrek aan ervaring was makkelijk te camoufleren.
Ik was 39 toen ik ontmaagd werd door een dvp, ik koos voor de eerste keer iemand die zelfs ouder was dan mijzelf om het ijs te ontdooien.
Ik was bijzonder zenuwachtig maar alles viel wel mee, daarna was ik toch over een bepaalde drempel.
Ik was vroeger als jonge gast beschaamd en iemand met weinig zelfvertrouwen, ik was bij de onopvallende van mijn leeftijdsgenoten en was zeer bescheiden.
Ik had het er moeilijk mee dat anderen zo gemakkelijk een vriendin konden krijgen en ik niet, ik werd er gefrustreerd door en had dan een vrij laag zelfbeeld over mijzelf, ik concentreerde mij op andere hobby's en kon zo op een andere manier gelukkig zijn in mijn leven, maar toen ik na veel jaren werken, zuinig te leven en leningen af te betalen kwam de gedachte meer en meer in mij op om dvp's te bezoeken.
Ik loop nog altijd niet over van zelfvertrouwen maar mijn houding tegenover vrouwen is toch wel veel veranderd, schaamte heb ik nog maar weinig of niet en eigenlijk hoeft dat niet maar zoiets moet je ergens met de jaren overwinnen en is ergens een vorm van uit uw comfortzone komen.
Ondertussen heb ik ongeveer een 140 tal verschillende dames bezocht waarbij ik bij de meeste een goed gevoel aan overhield.
De herinneringen nemen ze je niet meer af.
Ik ben blij dat ik de stap gezet heb en ik heb er geen seconde spijt van gehad en hoop dit nog vele jaren te kunnen doen.
Ik was bijzonder zenuwachtig maar alles viel wel mee, daarna was ik toch over een bepaalde drempel.
Ik was vroeger als jonge gast beschaamd en iemand met weinig zelfvertrouwen, ik was bij de onopvallende van mijn leeftijdsgenoten en was zeer bescheiden.
Ik had het er moeilijk mee dat anderen zo gemakkelijk een vriendin konden krijgen en ik niet, ik werd er gefrustreerd door en had dan een vrij laag zelfbeeld over mijzelf, ik concentreerde mij op andere hobby's en kon zo op een andere manier gelukkig zijn in mijn leven, maar toen ik na veel jaren werken, zuinig te leven en leningen af te betalen kwam de gedachte meer en meer in mij op om dvp's te bezoeken.
Ik loop nog altijd niet over van zelfvertrouwen maar mijn houding tegenover vrouwen is toch wel veel veranderd, schaamte heb ik nog maar weinig of niet en eigenlijk hoeft dat niet maar zoiets moet je ergens met de jaren overwinnen en is ergens een vorm van uit uw comfortzone komen.
Ondertussen heb ik ongeveer een 140 tal verschillende dames bezocht waarbij ik bij de meeste een goed gevoel aan overhield.
De herinneringen nemen ze je niet meer af.
Ik ben blij dat ik de stap gezet heb en ik heb er geen seconde spijt van gehad en hoop dit nog vele jaren te kunnen doen.
Mijn hemel, dan heb je het als gastvrouw ook totaal niet begrepen naar mijn mening. Zij had toch moeten zien dat deze manier van doen voor jou niet prettig was. Had je naar een separe moeten brengen en één voor één de dames laten voorstellen aan je. Misschien nog moeilijk voor je, maar dit was verre van fraai.
Geen enkel probleem! Dat was een superfijne ervaring voor mij, ondanks dat mijn lichaam niet meewerkte (geen of nauwelijks een stijve dus).
In mijn geval was ik al tientallen keren letterlijk langs de voordeur gelopen, maar durfde ik niet naar binnen.
Vooroordelen speelden door mijn hoofd: het is er vies, ze zijn er alleen voor het geld, willen me snel afwerken, willen niks doen, etc etc.
Uiteindelijk letterlijk over de drempel gestapt. Beste beslissing ooit!
Ik vertelde de gastvrouw dat ik nerveus was en mijn eerste keer, of ik daar dvp of seks mee bedoelde liet ik wat in het midden. Heel rustig en vriendelijk werd uitgelegd hoe het werkte.
Na de uitleg de voorstelkamer in en één voor één werden de dames voorgesteld. Wauw! Vriendelijk, leuk, toegankelijk. Het was al meer dan ik had kunnen dromen.
Vervolgens een dame gekozen die mij het fijnste leek, dat was meteen lastig, want ze waren allemaal leuk!
Op de kamer verteld dat het mijn eerste keer seks was en überhaupt dat ik aan een dame mocht zitten. Zij stelde mij direct gerust, vertelde de dvp spelregels en heeft me vervolgens op een hele relaxte manier laten kennismaken met haar lichaam en omgekeerd wat zij voor mij kon doen.
Ik presteerde zelf niks, maar ging met de grootste smile ooit op mijn gezicht naar buiten.
Dus zo voelde het om met een vrouw te zijn! Gekust, geknuffeld, aangeraakt te worden. Borsten, billen, hoe het is om te beffen, hoe het is om gepijpt te worden. Maar ook: hoe lekker het is om echt aandacht te krijgen van een vrouw en je het samen leuk kunt maken.
Ik wilde eigenlijk meteen weer, en weer, en weer. Die eerste twee jaar heeft me dat best wat gekost, want ik was echt even helemaal verslaafd.
Dus waren mijn verwachtingen hoog gespannen? Nee, het omgekeerde juist. Het was fantastisch en had ik twintig jaar eerder moeten doen.
LiefdesLekker
Wandelaar
@Lievadibas ik herken me erg in je verhaal. Als je niet zorgt dat je opvalt is het alsof je niet bestaat. Maar als het tegen je aard in lijkt te gaan om opvallend te doen en de aandacht te zoeken is het heel moeilijk om iemand te vinden die een relatie met je wilt. Heel veel factoren kunnen er voor zorgen dat je in een negatieve spiraal beland en nog onzekerder wordt. Toch een dvp opzoeken heeft dat in ieder geval geremd.
Achteraf had ik beter moeten voorbereiden, en misschien aan moeten geven dat het mij eerste keer was. Maar alsnog is het inderdaad niet een hele fraaie manier van voorstellen.
Herkenbaar dit. Aandacht vragen voelt zo onnatuurlijk voor mij. Je zou zoveel dingen kunnen leren om jezelf aantrekkelijker te maken, of praatjes aan te leren die "werken om te scoren", maar hoe lang moet je dat toneelstuk vol houden? Ik had gehoopt dat op één dag mijn bescheidenheid gewaardeerd zou worden, maar denk niet dat dat gaat gebeuren.
Laatst bewerkt:
Toffeetoday
Meubelstuk
Zoiets is al spannend genoeg, plus voor hetzelfde geld had je wel research gedaan en bleek je voorkeur dame niet te werken.
Nee jij treft geen blaam. De gastvrouw had beter moeten acteren op je noden toen je binnenkwam.
Ik ben pertinent niet van plan me ooit mooier of beter voor te doen dan ik ben, dus de datingscene is ook nooit aan mij besteed geweest, want dat voelde voor mij heel onecht.
Op zich ben ik ook best bescheiden denk ik, maar wat betreft vrouwen heb ik een ander verhaal. Ik ben opgegroeid tussen de vrouwen. Alle kinderen van mijn leeftijd in de buurt waren meisjes, dus ik speelde alleen met meisjes.
Mijn vader was "altijd" werken, waardoor ik thuis ook nog eens met vrouwen zat. Het stoer doen van jongens op school, en de interesses in voetbal, auto's, etc vond ik maar niks. Het seksistische gedrag richting en over de meiden ook niet.
Daardoor heb ik altijd vrij makkelijk met meiden kunnen praten, maar zag en zie ik ze altijd als vrienden en heb ik werkelijk nog altijd geen flauw idee of er meer kan zijn en hoe ik dat dan aan zou moeten pakken. "Gewoon vragen". Ja, misschien wel, maar het voelt zo raar voor me.
Roxas
Meubelstuk
Ik begrijp je. Ik ga mij ook niet anders voor doen dan wie ik ben. Ik heb tinder en zo ook geprobeerd. Een paar keer heb ik bijna een date gehad. Maar mijn eerlijkheid heeft mij zeker 1 date gekost waarschijnlijk meer.
Ook in mijn schooltijd als ik een meisje zag zitten was ik te braaf volgens. Ik ben geen stoer doener of rebel. Ik heb ook nooit een meisje betast.
Ik veel meisjes en vrouwen hadden mij graag maar enkel als een goede vriend of "broer".
Maar ik vertik het om mij anders voor te doen dan wie ik ben. Ik wil niet de rebel uit hangen de lak aan alles geeft. Of foto´s posten in dikke auto´s of kostum. Ik ben geen show off dat is ik niet.
Dit is bij mij een groot pijnpunt geworden. Ik kan echt niet meer op twee handen tellen hoeveel vrouwen mij een fijne vent vinden waar je goed mee kunt praten, die mij in vertrouwen nemen, hun hart bij mij kunnen luchten, maar stuk voor stuk niet meer willen zijn dan dat.
Begrijp me niet verkeerd, ik vind het echt fijn en mooi dat ik zo iemand voor ze ben en ik waardeer dat contact ook enorm, maar het steekt ondertussen net zo enorm dat ik telkens weer in de friendzone belandt. Het contact is met de meesten ondertussen verwaterd.
Ik koester de mooie momenten en gesprekken wel, maar er blijft telkens ook een vervelend gevoel achter waarom ik weer in de friendzone zat. Dat zou ik kunnen voorkomen door niet akkoord te gaan met zulk contact, maar daarvoor hou ik teveel van mensen die me na staan.
Wat ik maar in zoveel woorden wil zeggen: ik herken me wel in je verhaal.
Toffeetoday
Meubelstuk
Jullie zijn niet de enigen. Hier precies hetzelfde verhaal.
Al heb ik wel met de meesten nog goed contact.
Wat voor mij bevrijdend werkte was het besef dat ik geen relatie hoef of moet hebben op mijn leeftijd ook al lijkt dat wel de norm in de maatschappij van tegenwoordig.
Ik ga niet meer op zoek naar een vriendin, ik laat het op me afkomen en al blijf ik mn hele leven single, dan is dat jammer maar prima
Wat ik tot slot nog wil toevoegen is: trek je niet teveel aan van al die date Fotos en gezellige vakantie kiekjes, wie weet hebben ze elkaar net van tevoren verrot gescholden
Zo'n dikke 40 jaar geleden toen ik stage liep in Den Haag.
Zo groen als het boerengras waar ik vandaan kwam, behoorlijk onder de indruk van alle dames voor de ramen.
Al mijn moed verzameld en bij een dame naar binnen gegaan. Gelukkig was ze heel rustig en begripvol over mijn onzekerheid.
Maar het was een bijzondere ervaring!
Zo groen als het boerengras waar ik vandaan kwam, behoorlijk onder de indruk van alle dames voor de ramen.
Al mijn moed verzameld en bij een dame naar binnen gegaan. Gelukkig was ze heel rustig en begripvol over mijn onzekerheid.
Maar het was een bijzondere ervaring!
Laatst bewerkt:
Roxas
Meubelstuk
Wat je zegt heb ik ook. Ik ben het kots beu om in de friendzone te zitten. Wat het nog eens extra pijnlijk maakt zijn de momenten, waneer ze ( praktisch) zeggen. Had ik maar een vriend/ man als jij. Die er altijd voor mij is, waar ik mee kan praten en die luistert etc.
Dan denk je of zeg je geef mij een kans. Als je dan als antwoord krijgt nee dat zou raar zijn wat je bent als familie voor mij. Of ik wil je niet kwijt als goede vriend.
Dan is dat echt een slag in je gezicht (voor mij). Ik denk dan waarom krijg ik geen kans ? Wat is er niet goed genoeg aan mij? Waarom krijgt elke ex 10 kansen en ik 0?
En uit eindelijk idd verwatert het contact. Soms hoor je ze terug na een paar jaar. Van ik hoor je niet meer. Dan denk ik van had je me mss ook eens een kans gegeven. Want nu ben je me ook kwijt gegraakt als vriend zonder dat we een mislukte relatie gehad hebben.
Weet je Wat ik ook heb. Als een vrouw plots een tijdje niet meer antwoordt. Dat ik angst heb van oei heb ik terug te veel gestuurd?
Dat komt omdat ik het al een paar keer gehad heb dat ze uit het niets niet meer antwoorden. Als je dan vraagt na een tijd te wachten. Van is alles oké word je dan verweten dat je te veel stuurt. Als je dan vraagt waarom zeg je dan dat niet gewoon?
Ik wou je niet kwetsen...
Dat kwets mij 1000x meer dan dat ze gewoon zou zegen.of sturen van roxas je stuurt te veel of ik heb geen zin om te praten. Zelfs meer dan dat ze zou zeggen roxas je zaagt.
Ik kan dat niet ruiken dat ik te veel stuur, zeg dat gewoon.
maar flip niet opeens tegen mij uit het niets.Ik heb daar echt een soort trauma aan over gehouden.
Deze is inderdaad zo pijnlijk ook. Daardoor voel ik me weer bezwaard om het contact te beëindigen, ondanks al mijn eigen gevoelens, want liever haar als "vriend" in mijn leven dan helemaal niet.
Precies. Vriendje hier, vriendje daar, over iedereen uiteindelijk wat te zeuren en ik zit me maar braaf te verbijten. Of dat ze zegt een bepaalde kerel vreselijk te vinden en daar een paar weken later toch iets mee heeft.
Wat dat betreft is het even generaliserend zoveel makkelijker om met mannen zoiets aan de hand te hebben. Gewoon duidelijk, direct, zonder gedoe en drama. Uitpraten, ok, weten we ook weer van elkaar, even goede vrienden verder, en door.Ik kan dat niet ruiken dat ik te veel stuur, zeg dat gewoon.
Ik voel je broeder, echt, ik voel je.
Je mag natuurlijk het perspectief van de vrouw niet vergeten. Voor hun is er keuze genoeg en dat zorgt er automatisch voor dat ze zeer kieskeurig kunnen (en mogen) zijn. Dus naast jou zijn er waarschijnlijk nog zoveel die een of ander excuus te horen krijgen. En wat een vrouw zoekt in een man tegenwoordig kan héél uitgebreid zijn afhankelijk van waar ze staat in haar leven.
Soms moet je wel snoeien in je contacten (mannen en vrouwen), als je even stilstaat bij wie het gesprek op gang brengt en waarom het gesprek op gang wordt gezet dan ben je sommige beter kwijt dan rijk.
------
Back on topic; ook ik ben ontmaagd door een dvp. Was uiteraard geen top ervaring en duurde zelfs een tijd voor ik mijn ding gevonden had. Ben er wel volluit voor gegaan want de nieuwsgierigheid was me teveel geworden
Soms moet je wel snoeien in je contacten (mannen en vrouwen), als je even stilstaat bij wie het gesprek op gang brengt en waarom het gesprek op gang wordt gezet dan ben je sommige beter kwijt dan rijk.
------
Back on topic; ook ik ben ontmaagd door een dvp. Was uiteraard geen top ervaring en duurde zelfs een tijd voor ik mijn ding gevonden had. Ben er wel volluit voor gegaan want de nieuwsgierigheid was me teveel geworden
We kennen allemaal de hunk die alle vrouwtjes behandelen als een piece of shit maar op het einde van de avond toch mee naar huis gaan om ze, tegen wil en dank, te laten neuken door die patser. En dan 's anderendaags weer de traantjes die ze bij de goede vriend komen plengen…
I guess that's life…….
Klopt, maar ook even voor de duidelijkheid: ik leg geenszins de blaam compleet bij de ander hiervoor. Ik ga uiteindelijk over mijn eigen geluk en doe het ook voor een deel mezelf aan. Maar ik vind eveneens dat het in dit soort zaken van twee kanten moet komen.
Dit is echt helemaal the story of my life. Al tweemaal verliefd geworden op een meisje waar je dan in de friendzone mee terechtkomt. Sinds dan blok ik gewoon verliefheid en ga ook geen vriendschappen met vrouwen meer aan omdat ik schrik krijg dat ik verliefd zou kunnen worden.
Ben veel te braaf en te empatisch en ga toch terechtkomen in de friendzone. Ik ben de schouder om op te huilen en thats it. Heb het ermee gehad
Hoe dom kan je zijn als " de goede vriend " Ik sta werkelijk perplex.
Zowat 40 jaar geleden, bij een privédame in een studio in Antwerpen op de hoek van de Belgiëlei. Daar was destijds een flatgebouw waar zeker 80% van de studio's in gebruik waren door DVPs. Je kon het zien aan de belknopjes: als het belknopje met nagellak was gekleurd, was het de bel van een DVP.
Ze was eerder klein van gestalte, slank met een kleine B-cup, prominente tepels en lang zwart haar. Ze sprak Engels en Frans want ze kwam uit Canada en ze vroeg 5000 BEF voor één uur. In dat uur ben ik twee keer klaargekomen. Eerst heeft ze me klaargepijpt en daarna heeft ze me in cowgirl nog eens doen klaarkomen. Als ik het zo bedenk, heb ik gewoon een uur op m'n rug gelegen en heeft zij al het werk gedaan.
Een paar maanden voordien had er al wel een dame in een peep-show me eens afgetrokken. Ik neem aan dat dit niet telt als "ontmaagding". Eigenlijk was dat wel een verrassing. Normaal in de toenmalige peep-shows kon je wel "privé" gaan met de dames, maar er bleef altijd een raam tussen haar en jou. Ze gaf dan een show, meestal een soort masturbatie, en je mocht jezelf dan aftrekken. Maar deze dame opende het raam en greep m'n pik en rukte me klaar.
Ze was eerder klein van gestalte, slank met een kleine B-cup, prominente tepels en lang zwart haar. Ze sprak Engels en Frans want ze kwam uit Canada en ze vroeg 5000 BEF voor één uur. In dat uur ben ik twee keer klaargekomen. Eerst heeft ze me klaargepijpt en daarna heeft ze me in cowgirl nog eens doen klaarkomen. Als ik het zo bedenk, heb ik gewoon een uur op m'n rug gelegen en heeft zij al het werk gedaan.
Een paar maanden voordien had er al wel een dame in een peep-show me eens afgetrokken. Ik neem aan dat dit niet telt als "ontmaagding". Eigenlijk was dat wel een verrassing. Normaal in de toenmalige peep-shows kon je wel "privé" gaan met de dames, maar er bleef altijd een raam tussen haar en jou. Ze gaf dan een show, meestal een soort masturbatie, en je mocht jezelf dan aftrekken. Maar deze dame opende het raam en greep m'n pik en rukte me klaar.
Vergelijkbare onderwerpen
Partners
Leden online
- Denhaagggg
- Koen.Alter.Ego
- Pietje2023
- Rob;-)
- Bartje64
- Sirbbob
- Stud_61
- Bixby
- J.B.
- Leedeo
- Lovelysk13
- Roodbaard
- Johan86
- Bertje66
- Markb1983
- owjahjoh
- Piano man
- Seppe77
- VodkaRedbull
- Matt75
- Yoyoyy
- White Rabbit
- Motorman
- Toffeetoday
- KickenDesi
- Geilneef
- RiffRaff
- feestje
- Hongersex
- Boxer
- BobOnTop
- pep2012
- Brabolimbo
- Potatohead121
- ja1279
- Kwintsmax
- Mikeytheking
- Paultje1988
- Itsme_new
- Hornyjack33
- Bangor
- StoutePatje
- Toeppie
- Tantra-genieter
- Basvanzanten
- Beffer50
- SA Boy
- Joey81
- jatsee
- herikje
- John Jeremy
- Schoorsteenveger
- Mike
- Kwillem1
- Roxas
- Pieterdekale
- willem0718
- Jean66
- Paul82
- Paultje panter
- Mari1256
- rubbertruck
- The_baron
- Pussylicker
- Pietj94
- Hornybachelor
- Kapitein Eenhoorn
- Footlover53
- Marco
- booska9
- Flandrien
- Genietend Lid
- Roba
- Maarten83
- AmanSR