even niet wandelen ivm spannende privé ontwikkelingen.

Welkom op Girlsreview.nl

Lid worden van deze geweldige club? Minder reclame? Meld je nu aan!

Registreren
Ik denk dat jullie gezamenlijk redelijk dicht bij de waarheid zitten.

Er zitten veel haken en ogen aan.

En juist dat zou kunnen zijn waardoor de relatie uiteindelijk toch niet werkt.

Het verklaart ook waarom ze geen behoefte aan andere mannen had als we niet samen waren. Dan richtte ze zich op meisjes, wat misschien nog wel meer haar doelgroep is.

Wel is het dan raar dat ze, toen er enorm geldgebrek was, koos voor het dvp vak als tijdelijke oplossing.
Maar haar eigen verklaring daarvoor is dat ze het daardoor juist echt als een vak kon uitoefenen.

Ze weet sinds ze 14-15 was dat alle mannen op haar geilen en heeft zelf interesse mannen en vrouwen, maar iets meer in vrouwen.

Dus een relatie met 1 man en uitstapjes naar vrouwen vindt zij een goede optelsom.

Maar omdat ze in het verleden ook echt relaties heeft gehad met vrouwen, is het voor mij toch bedreigend. Vooral omdat die lesbische of bi-vrouwen net zo hard een relatie als einddoel hebben (zeker in haar geval) als mannen dat zouden hebben die haar benaderen.

En daar waar je bij een man heel makkelijk zegt 'kappen nou', denk je bij een meisje al snel: ach, dat kan toch....

Maar eigenlijk is het gewoon 'een andere persoon' en dus ben je niet meer monogaam.

Ik kan daar weinig over zeggen omdat ik dan zelf ook wandel, maar dvp bezoekjes van een half of heel uur zijn meestal toch meer sex gericht.

De tijd gaat het uitwijzen welke kant de bal op rolt.

Het is inmiddels ook al iets waar ik mezelf bij neergelegd heb.

We zijn 4x 1-2 maanden samen geweest, hebben meerdere reizen gemaakt, hebben altijd veel lol samen, de sex klopt ook, maar aan het bisexuele aspect kan ik niets veranderen.

Het gevaar komt niet van andere mannen, het komt van andere vrouwen.

Overigens schijnt het een standaard-smoes te zijn van Zuid-Amerikaanse vrouwen dat ze zeggen dat ze lesbisch zijn als ze geen interesse (meer) hebben in een man, maar bij haar wist ik dit vanaf de start. Vond het toen alleen niet relevant om het er over te hebben.

Er zit gewoon een wereld van verschil tussen 4x of meer 2 maanden samen doorbrengen en definitief samen permanent in 1 land gaan wonen.

We zijn wel enorm aan elkaar gewend en ik vind haar looks te gek en haar als mens deels te gek, maar er zijn ook wat culturele haken en ogen.

Voorbeeldje: Als ze drinken, drinken ze soms tot ze echt ladderzat zijn. Er zit geen stopknop op zeg maar.

Ik drink ook wel eens wat te veel, maar ben bewuster.

Heb zelfs wel eens bijna een vliegtuig gemist omdat we op een airport in een bar zaten en ze nog graag een 2e cocktail wilde.

Dat kon gewoon echt niet omdat we nog naar de gate moesten lopen, dus zei ik dat en toen ontstond er ruzie.

Meestal is ze heel relaxed, maar zoiets kan ik moeilijk begrijpen.

Zonder mij erbij had ze dus een tweede drankje besteld, gerend, vlucht gemist en weer terug de buitenlandse stad in gemoeten.

Nieuwe ticket kopen, terug naar waar je al was, extra reisdag etc.

Gek genoeg denk ik dat dit soort keuzes soms cultureel bepaald zijn.

Geldt niet voor alle Zuid-Amerikanen, maar het tijdsbesef is soms ver te zoeken.
Grote stappen en lastige keuzes voor beide kanten als ik het zo lees.
Ik wens jullie beide veel wijsheid toe. Uiteindelijk is mijn ogen dicht bij jezelf blijven en zoeken naar de balans tussen hoofd en hart, datgene wat het beste werkt.
Klopt helemaal.

Het is zelfs goed mogelijk dat we besluiten om er, in ieder geval in dit stadium, niet full-time mee door te gaan en voor de friends with benefits variant te kiezen.

Elkaar af en toe zien. Hier, daar of elders.

Er zullen mensen zijn die zeggen: Zie je nou wel, het werkt niet, maar dit heeft volgens mij niet direct iets met haar kortstondige dvp-verleden te maken.

Misschien indirect hooguit iets met hoe ze door haar achtergrond, seksuele voorkeur, opvoeding in het leven staat.

Haar vader heeft 8 kinderen bij 6 vrouwen.

Ik heb de aantallen iets verdraaid om het onherkenbaar te houden.

Maar toen ik daar naar vroeg vond ze het heel normaal. Zo gaat dat, zei ze.

Het is superlachen met haar en het is een prachtige verschijning, maar dat zijn voor mij soms alarmbellen als het over een toekomst met iemand opbouwen gaat.

Maar we bekijken het per moment.
 
Laatst bewerkt:
Ik lees vooral onzekerheid van jou over jezelf.
Als je bi-vriendin met een andere vrouw is heeft ze daar op dat moment behoefte aan. Dat zegt niks over dat ze daar iets permanents mee wilt.
En als ze daar al iets permanents mee zou willen dan zal ze vroeg opf laat weer behoefte hebben aan een man.
Het hoppen in haar eigen relaties zegt daar ook iets over.

Laat haar haar bi-vriendinnen hebben, ook al zijn ze lesbisch. Ze houdt van jou en zal ook behoefte aan jou houden.
En als die behoefte aan jou niet blijft zou jullie relatie, ook zonder lesbische vriendinnen, evengoed vroeg of laat ten einde lopen.

Kijk liever hoe je elkaars vertrouwen versterkt. Kijk naar waarom jullie elkaar zo fijn vinden en versterk dat.
Concentreer je op wat jouw toegevoegde waarde in haar leven voor haar is.
Haar toegevoegde waarde voor jou is jou wel bekend, maar nu andersom denken.
Waarom kiest ze voor een relatie met jou en hoe kun je dit versterken?
Ben je een passant of wil je een blijver zijn?
Hier kan ik het helemaal mee eens zijn Boxer.

@knightrider Focus op de positieve dingen. Ze is voor een reden bij jou. Iedere relatie kan fout gaan, maar om nou van te voren daar zorgen over te maken en 100 dingen bedenken wat er fout kan gaan. Dat is bijna vragen om moeilijkheden.

Ook niet zelf in de slachtoffer rol kruipen van mijn meisje is met een andere vrouw en nu zit ik zielig op de bank alleen. Nee gun elkaar vrijheid in een relatie. Zal je relatie ten goede komen.

Als zij naar haar Lesbische vriendin gaat ga jij gewoon iets voor jezelf doen wat je leuk vind. Bijvoorbeeld naar de film of desnoods een dvp.

Nog een andere tip geef elkaar vertrouwen en wees niet jaloers. Aan jaloersheid gaat iedere relatie uiteindelijk ten onder. Dus probeer dat uit je hoofd te zetten.

Je lijkt me een aardige gast @knightrider. Dus vandaar deze tips. Je lijkt alles veel te veel te overpiekeren. Go with the flow zou ik zeggen en geniet. Je hebt zo'n beetje de meest lekkere vrouw van het westelijk halfrond naast je lopen. Dat zou toch een beetje zelfvertrouwen moeten geven. Enjoy!
 
Helemaal eens met wat @MrSmith zegt. Tracht niet alles tot in het detail te overdenken want dan zie je door de bomen het bos niet meer. Er zijn zoveel variabelen en omstandigheden waar je toch geen vat op hebt en waarvoor je dus ook niets kan inplannen.

Geniet gewoon van de goeie dingen en de minder goede zaken vergeet je snel genoeg. Wat voorbij is is voorbij en wat er morgen zal gebeuren weet niemand. Dus waar zou je je druk over maken?

Als ze echt zin heeft om naar Nederland te komen, dan zal zich dat wel uitwerken. Tracht het niet te forceren. En misschien vindt ze een vrouw die haar meer aantrekt dan jij. Maar is dat anders dan met een herero-vrouw die misschien een andere man aantrekkelijker vindt?
En daar waar je bij een man heel makkelijk zegt 'kappen nou', denk je bij een meisje al snel: ach, dat kan toch....

Maar eigenlijk is het gewoon 'een andere persoon' en dus ben je niet meer monogaam.
Maar moet je monogamie wel zo op een voetstuk plaatsen? Ik zou me daar ook niet al te druk over maken.

"Go with the flow" of "Wees als de zonnewijzer: tel alleen de zonnige uren".
 
@knightrider hoe is het nu tussen jullie?
@Boxer mooi omschreven je laatste reacties.
Hier ook wel mini ontwikkelingen met nieuwsgierig zijn naar iets met een andere vrouw. Maar hell no dat ik een relatie met een andere vrouw zou willen. Ten eerste is relatie van mij en mijn man super goed. Kunnen over alles praten en we zijn gewoon een sterk team samen. De sex is na 17 jaar nog steeds goed. Gemiddeld 3x per week is erg netjes lijkt me.
Donderdag m'n eerste bi uitstapje gemaakt. Mijn man was thuis en heeft mij alleen maar aangemoedigd om te gaan! Hij wist met wie ik was en kent haar ook. Dat was helemaal prima.
 
@knightrider hoe is het nu tussen jullie?
@Boxer mooi omschreven je laatste reacties.
Hier ook wel mini ontwikkelingen met nieuwsgierig zijn naar iets met een andere vrouw. Maar hell no dat ik een relatie met een andere vrouw zou willen. Ten eerste is relatie van mij en mijn man super goed. Kunnen over alles praten en we zijn gewoon een sterk team samen. De sex is na 17 jaar nog steeds goed. Gemiddeld 3x per week is erg netjes lijkt me.
Donderdag m'n eerste bi uitstapje gemaakt. Mijn man was thuis en heeft mij alleen maar aangemoedigd om te gaan! Hij wist met wie ik was en kent haar ook. Dat was helemaal prima.
Hoop dat je er van hebt genoten .en 3x in de week sex na 17 jaar er zullen velen jaloers zijn op jullie ,fijn dat jullie nog steeds zo kunnen genieten van elkaaar en van zo'n uitstapje doe je ook weer leuke ervaring van op ( geniet van het leven ) fijn warm weekend 👍
 
Even een update voor wie het nog interesseert en omdat ik via dit topic jullie incidenteel informeer....


Ze is nog een keer hierheen gekomen en dat was weer erg gezellig, maar er zijn toch ook haken en ogen.

Er zijn dingen die we erg leuk aan elkaar vinden en als het goed gaat, gaat het ook heel erg goed, maar er zijn ook dingen waarin we heel erg van elkaar verschillen.

Dat hoeft op zich geen probleem te zijn, zo gaat dat bij relaties, maar het leidt na ongeveer een maand samen bij haar tot irritatie, waarna ze zich, althans zo voelt het voor mij, opstelt als een typisch Zuid-Amerikaanse vrouw.

Stoer, onvriendelijk en erg beledigend.

En er zijn bij mij grenzen van wat je er uit kunt flappen waarna ik het direct weer vergeet.

Ze komt uit een hardere wereld en machismo speelt daar zeker een rol, maar ik ben niet het type latino guy die als een gedwee hondje achter een mooie dame aanloopt (die zie ik best vaak op straat nu ik er oog voor heb) en ik ben ook geen type die iemand een paar klappen geeft en die zegt: nu even normaal doen.

Ik ben...fijnbesnaarder. Subtieler. En dat zorgt er voor dat de good times supergoed zijn, maar tijdens de bad times beangstigde haar gedrag me zelfs wel eens.

Vind het ook helemaal niet moeilijk om dat zo te verwoorden.

Ze is prachtig qua looks en ook absoluut niet type domme slet ofzo, maar ze is wel heel complex en heel veeleisend.

De pieken zijn hoog, de dalen zijn laag zeg maar.

En misschien hebben dit soort dames het woord toxic wel uitgevonden, voor je het weet loop je op je teentjes.

Nou goed, dit klinkt allemaal opeens erg negatief en zo zwart wit is het allemaal niet, maar er zijn 2 kanten aan het verhaal.

En die tweede kant bevalt me niet en pas als ik weet dat we dat onder controle hebben zouden we echt hele grote stappen kunnen zetten (inburgering, definitief de taal leren, hier wonen en werken) en dat zou voor haar ook een grote stap zijn waarbij ze veel familie en vrienden amper nog ziet, dus we kwamen daar niet helemaal uit bleek bij het 4e bezoek.

Dat voelden we al een beetje en na drie weken super veel lol samen, diende zich toch weer zo'n negatievere fase aan en kregen we laaiende ruzie. Jullie horen alleen mijn perspectief, maar echt, de meesten die het objectief bekeken zouden inzien dat ik het soepel zou willen laten verlopen, maar het is echt een complexere dame dan je zou denken.

Ik was het wel eens met wat sommige mensen hierboven schreven, maar er zijn een stuk of 5 factoren die alles bemoeilijken.

Ik wil op een gegeven moment toch ietwat uitsluitsel en vertrouwen daarover en dat geeft ze me niet genoeg.

Goed, het ging geweldig, vervolgens minder, we twijfelden en er escaleerde het een en ander.

Toen zijn we vervroegd uit elkaar en kregen we online weer ruzie over iets en werd ik zelfs geblokkeerd.

Terwijl er eigenlijk geen goede reden was daarvoor en ze wist dat ik blokkeren echt super onplezierig vind, daar hebben we het in alle rust wel eens over gehad.

Ik maak het liever uit en blijf dan bevriend met de mensen met wie je toch een deel van je leven intiem bent geweest.

Maar na wat verwensingen volgde toch een block en heb ik me daar bij neergelegd.
Wat kun je anders?

De goede opletters zagen dat ik de afgelopen maand weer actiever was op het forum, nou daarom dus.

Is het een ramp? Nee, maar wel erg jammer. Maar uiteindelijk hebben we het dik anderhalf jaar samen vol gehouden, dus het is zeker een periode die me gaat bijblijven waarin we veel beleefd hebben samen.

Daar kon ik mee leven en daar had ik me ook al een beetje op ingesteld....tot ze vorige week opeens weer contact legde.

Dat zag ik niet aankomen en sommige van mijn vrienden waren direct wantrouwend mbt haar beweegredenen, maar ik bekijk alles gewoon altijd per moment.

Ik heb ook helemaal aan het begin wel eens gezegd dat elkaar 1 of 2x per jaar zien en ergens ter wereld een goede tijd samen hebben ook een denkbare variant is, hoewel ik in eerste instantie verliefd was en mikte op hier samen wonen.

We zijn nu wel op het punt dat het grote scenario onwaarschijnlijk is, hoewel het, zodra we contact hebben, wel weer heel vertrouwd is samen.

Maar ik ben niet naïef. Het is een directere cultuur en ze weet dondersgoed dat ze me eager maakt door een spannende foto van zichzelf te sturen.

Maar ik heb ook geen enkele reden om niet gezellig te babbelen met een prachtdame en als zij het een goed idee zou vinden om ergens af te spreken is het een overweging waard.

Alleen door onze banen, de afstand, onze vrienden en familie en de terugkerende ruzies die steeds na ongeveer een maand samen terugkeren heb ik twijfel of we ooit de grote stap gaan wagen.

Maar goed, zeg nooit nooit.

Verder:

Ik heb al een kind, zij wil geen kinderen, er is dus geen dringende reden om haast te maken en als ze leuk is, is ze ook echt heel leuk, alleen de extremen zijn groter dan bij mijn vorige relaties, dus nu prefereer ik een soort part-time en zij geloof ik ook.

Misschien zien we elkaar nooit meer, misschien binnenkort toch weer.

Het grote plan is van de baan, maar deze eerste week na de blokkade lijken we daardoor juist relaxter te communiceren.

Het zou kunnen dat we nu louter de voordelen willen, maar dat die bedoelde monogame relatie er door haar biseksualiteit nooit echt in zat, maar dat we wel erg gehecht aan elkaar zijn, maar ook onze eigen levens en ruimte nodig hebben.

Zij wat meiden, ik wat wandelen, maar ook veel lachen samen en af en toe meeten tijdens een mooi reisje of een maand hier.

Voor haar een goede manier om wat extra te reizen, voor mij een manier om part-time een intense tijd met een pracht-dame te beleven.

In eerste instantie had ik er echt totaal geen probleem mee om nooit meer te wandelen, ze is een fysieke tien die op de goede momenten ook helemaal mijn type is, dus ik was helemaal blij en zou zonder probleem voor een monogame relatie kiezen, maar door haar biseksualiteit en de meiden die ze ernaast wil, de relationele cultuur-verschillen, het niet jaloers worden als ik dan betaald of onbetaald ook wel eens scheef ga etc wordt het toch te warrig en krijgen we mot.

We dachten eerst dat die combi kan, maar het werkt uiteindelijk toch niet goed zo.

Dus wil ik dan wandelen afkappen en al te aanwezige dames (lesbo's die iemand eigenlijk voor zich willen winnen) afkappen, maar zij is eigenlijk altijd multi-relationeel geweest (een vriend en dames, soms zelfs een vriend en daarnaast 1 vaste vriendin) en het gaat dan bij mij toch wringen.

Dus als we beide part-time een goed idee vinden sluit ik dat niet uit, dan zijn we samen als we samen zijn en hoef ik verder ook niets te weten.

Vooralsnog was het aan, toen uit, nu alles op een laag pitje, maar opvallend relaxed weer.

Na anderhalf jaar lange afstands-relatie en elkaar veel zien, even afwachten dus wat er gebeurd.
 
Laatst bewerkt:
in alle twijfel en verwarring toch een redelijk helder verhaal: dit gaat 'm niet worden.
Dank voor je eerlijke uiteenzetting.
Het lijkt me ondanks alles toch een verdrietige conclusie na zoveel hoop en zoveel lol.
Teruglezend waren jullie ergens echt stapel op elkaar.
Dat is ook heel mooi.

Maar afstand en een wezenlijk andere cultuur maken de kans op een reeële toekomst samen niet makkelijker.
Ik heb zelf ook iemand die ik ken en leuk vind, komt hier waarschijnlijk met kerst. Dan ken ik haar bijna een jaar, maar nog nooit ontmoet en alle contact is dus online.
Kan dus alle kanten op, en afstand helpt niet om wezenlijk dichter bij elkaar te komen.

Nou ja, dat is een ander verhaal.
Van wat je allemaaL gedeeld hebt was het ook een mooie tijd.
Dus vind ik het, als complete buitenstaander, toch verdrietig om te lezen.
Je had iets anders gehoopt. En terecht.

Sterkte daarmee, en veel plezier met wat nu weer 'mag'. 🙏
 
in alle twijfel en verwarring toch een redelijk helder verhaal: dit gaat 'm niet worden.
Dank voor je eerlijke uiteenzetting.
Het lijkt me ondanks alles toch een verdrietige conclusie na zoveel hoop en zoveel lol.
Teruglezend waren jullie ergens echt stapel op elkaar.
Dat is ook heel mooi.

Maar afstand en een wezenlijk andere cultuur maken de kans op een reeële toekomst samen niet makkelijker.
Ik heb zelf ook iemand die ik ken en leuk vind, komt hier waarschijnlijk met kerst. Dan ken ik haar bijna een jaar, maar nog nooit ontmoet en alle contact is dus online.
Kan dus alle kanten op, en afstand helpt niet om wezenlijk dichter bij elkaar te komen.

Nou ja, dat is een ander verhaal.
Van wat je allemaaL gedeeld hebt was het ook een mooie tijd.
Dus vind ik het, als complete buitenstaander, toch verdrietig om te lezen.
Je had iets anders gehoopt. En terecht.

Sterkte daarmee, en veel plezier met wat nu weer 'mag'. 🙏
Als je iemand nog nooit ontmoet hebt zou ik erg uitkijken mocht er geld in omloop komen!

Maar goed, dat weet je zelf ook.

Het is ook verdrietig, maar het was niet 100% raak en toen ineens niet meer, hoewel dat voor de lezer misschien zo leek.

Er was veel positiefs, maar ook steeds na 4 weken een zelfde soort verloop.

De eerste twee keer heb ik haar enorm naar de mond gepraat, de derde keer niet, ook omdat ik moest weten hoe of wat mbt een volgend bezoek.

Toen we er niet uit kwamen en ik dus terugschakelde werd ze onvriendelijk.

Dat heeft mijn vertrouwen geschaad en dus schaak ik nu voorzichtiger.

Hoe mooi ze ook is en leuk ze ook kan zijn, er zijn een paar dingen die niet helemaal kloppen.

Ik vin haar te veel wisselen tussen aardig/poeslief en zonder reden niet aardig, ik was even, na alle momenten samen/sex/fun toch bang voor bedrog, alleen is dat onwaarschijnlijk doordat het al zo lang speelt, waarschijnlijk is het gewoon temperament.

Zij verbrak het contact, zij startte het contact weer, ik hou alles open, want in veel aspecten droomvrouw, maar als het plaatje op andere gebieden niet klopt, is alleen vrienden evt + friends with benefits mogelijk.

Ik wil iemand niet inperken maar me ook niet zelf benauwd voelen door een heftige latina die de dienst uitmaakt.

Ik zeg het nu wel heftiger dan het is overigens.

Want het is vaker wel goed, dan niet goed.
Maar voor heel grote stappen moet je helemaal zeker zijn.
 
is het niet gewoon een onoverkomelijk cultuurdingetje..
dat latina dames gewoon anders in elkaar steken dan een west Europese dame?
misschien heel zorgzaam en begaan met eigen kinderen en familie
maar dat tevens tegenover een eventuele partner ook wel..maar tot op zekere hoogte..
dat je altijd een soort van buitenstaander bent..zij het uit een andere familie (daar)..of cultuur land(hier)
dat je nooit echt het gevoel krijgt dat je bij elkaar hoort..
kan het niet precies verwoorden..
 
Begrijpelijk. En te veel nuance om als buitenstaander advies te geven. Of om een mening te ventileren zelfs.

Mij valt je volgende passage wel op:

"Dus wil ik dan wandelen afkappen en al te aanwezige dames (lesbo's die iemand eigenlijk voor zich willen winnen) afkappen, maar zij is eigenlijk altijd multi-relationeel geweest (een vriend en dames, soms zelfs een vriend en daarna 1 vaste vriendin) en het gaat dan bij mij toch wringen."

Zit dat je enorm dwars? Dat (bijna) polyamoreuze? Ik zou dat ook snappen. Ik heb zelf een partner die met velen (per week) vrijt. Maar dat is puur seksueel. Een tweede relatie naast de onze zou nooit werken.

Voorts wel goed dat het blokkeren stopte. Vermoedelijk had ze er zelf meer last van dan jij 😉
 
is het niet gewoon een onoverkomelijk cultuurdingetje..
dat latina dames gewoon anders in elkaar steken dan een west Europese dame?
misschien heel zorgzaam en begaan met eigen kinderen en familie
maar dat tevens tegenover een eventuele partner ook wel..maar tot op zekere hoogte..
dat je altijd een soort van buitenstaander bent..zij het uit een andere familie (daar)..of cultuur land(hier)
dat je nooit echt het gevoel krijgt dat je bij elkaar hoort..
kan het niet precies verwoorden..
Ja, tijdje veel in salsaclubs e.d. geweest, Zuid-Amerikaanse avonden en zo...

Het is altijd een beetje on steroids in vergelijking met West-Europese dames. Alles veel heftiger. De roze wolk en de aanbidding in het begin, maar ook de ruzies daarna.

Het zal vast geen betrouwbare steekproef zijn, maar veel van die relaties gingen toch fout. Voor mijn gevoel veel vaker dan gemiddeld. Wat bij elkaar bleef, was niet altijd een geweldige relatie. En dames die zonder hun partner op pad gingen, daar ging nog weleens een andere pik in....
 
Als je iemand nog nooit ontmoet hebt zou ik erg uitkijken mocht er geld in omloop komen!

Maar goed, dat weet je zelf ook.

Het is ook verdrietig, maar het was niet 100% raak en toen ineens niet meer, hoewel dat voor de lezer misschien zo leek.

Er was veel positiefs, maar ook steeds na 4 weken een zelfde soort verloop.

De eerste twee keer heb ik haar enorm naar de mond gepraat, de derde keer niet, ook omdat ik moest weten hoe of wat mbt een volgend bezoek.

Toen we er niet uit kwamen en ik dus terugschakelde werd ze onvriendelijk.

Dat heeft mijn vertrouwen geschaad en dus schaak ik nu voorzichtiger.

Hoe mooi ze ook is en leuk ze ook kan zijn, er zijn een paar dingen die niet helemaal kloppen.

Ik vin haar te veel wisselen tussen aardig/poeslief en zonder reden niet aardig, ik was even, na alle momenten samen/sex/fun toch bang voor bedrog, alleen is dat onwaarschijnlijk doordat het al zo lang speelt, waarschijnlijk is het gewoon temperament.

Zij verbrak het contact, zij startte het contact weer, ik hou alles open, want in veel aspecten droomvrouw, maar als het plaatje op andere gebieden niet klopt, is alleen vrienden evt + friends with benefits mogelijk.

Ik wil iemand niet inperken maar me ook niet zelf benauwd voelen door een heftige latina die de dienst uitmaakt.

Ik zeg het nu wel heftiger dan het is overigens.

Want het is vaker wel goed, dan niet goed.
Maar voor heel grote stappen moet je helemaal zeker zijn.

Helder.
Vertrouwen komt te voet en gaat te paard.
En is je vertrouwen 1 keer beschadigd, dan heb je een deuk. En dan versterkt de 2e, 3e of tigste keer alleen maar dat gevoel.

Dat hysterische latina gedrag, moet er niet aan denken.

Trouwens: tante pollewop uit Oekraïne heeft me totnutoe… 200 euro gekost. Dus dat valt mee na 6 maanden. En ze is absoluut niet op geld uit. Dat is fijn. En verder: staat alles vast in de sterren. 🌟
 
maat van me ging ooit als single jongen voor zijn werk naar Portugal..hij was robotprogrameur bij een bedrijf dat voor de Volkswagengroep productielijnen bouwde..
dus ook voor Seat..

lang verhaal kort..zat hij daar dus een half jaar..in een hotel van VW..
de schoonmaakster had hem al een paar keer gezien in hele dure merkkleding..dure telefoon bij etc..
die bleef uiteindelijk aan hem plakken..meid van half de 20 ,schitterend figuur minder gezicht..mja goed wij zijn ook masr hollandse boerenkinkels..
mijn maat was op sexgebied niks gewend verder..

dus toen hij te kennen gaf ,dat hij 'de sex van zijn leven had met haar'
wist ik al genoeg..
toen dat karwei erop zat nam hij ze mee naar hier..
betaalde alles voor haar..ze liet haar tanden opknappen ..zou nederlands gaan leren etc etc..
ik kon toen vanwege mijn werk al redelijk porto en de mentaliteit van die mensen..
dus zei ze meestal niet zoveel als ik in de buurt was..kapte telefoon gesprekken af ,als ik er bij uit gelopen kwam..ra ra waarom heh?

ineens had mevrouw ook familie in Breda wonen ,wat ze vergeten te zeggen was..toen woonde ze al een jaar of 5 hier..
mijn maat moest uiteindelijk voor VW naar Brazilië..eerst 6 weken naderhand 3 maanden
en zij bleef hier..
begint ze me na een week te smsen dat ze enkel koud water heeft met douchen..ofdat ik effe naar de ketel kon kijken?..
ik nog zo dom om dat te doen..
lang verhaal kort..heb ik de ketel gereset..en ben rap vertrokken..
mevrouw begon effe mijn maat zwart te maken en weet ik het wat..
begon ook handtastelijk te worden..stond een fles van die Moscatel op tafel ,met de dop eraf..
dus ik wist genoeg..
had ze terplekke zo kunnen neuken wasrschijnlijk..
de glans was van het sprookje af voor mevrouw..
en ze ging hem nu financieel en emotioneel kapot maken zei ze..

nog langer verhaal kort..
dat is aardig gelukt..
hij had voor overal en alles getekend qua verblijfsvergunning etc..
dus moest hij ,correct me if i'm wrong ,en dat zal heus gebeuren de helft overwaarde van zijn huis aan hem geven etc..
bergen ruzie met haar gehad..en bij haar ging echt het licht uit als ze kwaad was..
gooide met alles..huisraad ,messen..de tv..noem maar op..schopte zijn auto vol deuken..
het mooie was ..ik had haar afgewezen toen met geintje ketel..
dus ik zag de minachting elke keer in haar ogen..
ik sprak expres geen portogees meer tegen haar..maar enkel zwaar brabants dialect ,en dan werd ze nog kwader..
geen idee waar ze nu gebleven is inmiddels ..dit was allemaal rond 2010 zoiets..
dit heeft mijn maat heel veel geld en ellende gekost toen..
dus ja..het KAN anders lopen..
je haalt iemand met andere opvattingen en opvoeding cultuur naar hier..
wij die alles volgens regeltjes (moeten)doen en voor de bühne alles netjes willen hebben..
dat komt dikwijls niet goed..
 
Ik heb ook helemaal aan het begin wel eens gezegd dat elkaar 1 of 2x per jaar zien en ergens ter wereld een goede tijd samen hebben ook een denkbare variant is, hoewel ik in eerste instantie verliefd was en mikte op hier samen wonen.

Ik denk dat dit de betere variant is. Allebei gewoon lekker in eigen land wonen voorlopig en 2 x per jaar een vakantie van 3 weken samen ergens op deze aardbol. Bij voorkeur dus niet haar land en niet Nederland. Maar gewoon 3 a 4 weken genieten zonder druk en verwachtingen. Half jaar later nog een keer hetzelfde op een andere locatie.

Als dit goed gaat kun je zien hoe het verder gaat. Niet te ver vooruit kijken maar genieten samen.
TIjdsdruk ik er niet want zij wil geen kinderen. Dus geniet gewoon van lange vakanties met elkaar. Verder geen verwachtingen vooraf scheppen. Alleen maar genieten van de locatie en elkaar.

Niet alle traditionele samenlevingsvormen werken voor iedereen.
 
Gek , maar ik heb even helemaal geen zin in wandelen
Zin of niet, de hond moet ik toch elke dag uitlaten.

@ knightrider

Chapeau dat je toch een kijkje in je leven gaf en ons daarvan even deelgenoot van maakt.
Jij bent de enigste die weet of voelt wat de vervolg stappen zijn of gaan worden.
Maar je weet ook dat je mooie vrouwen meestal nooit alleen voor jezelf hebt.Gezien haar polygamie was je al vroeg bij kennis hiervan. Je schreef dat je verliefd was en wandelen op zou geven. Blijkbaar is dat gevoel dan nu weg en zou je ook gaan voor minder; af en toe vakantie.
Vrouwen zitten nu eenmaal anders in mekaar dan mannen, en ook door hun veranderende hormoonhuishouding elke maand!
Wat je ook doet, houd ons af en toe maar op de hoogte, suc6
 
Even een update voor wie het nog interesseert en omdat ik via dit topic jullie incidenteel informeer....


Ze is nog een keer hierheen gekomen en dat was weer erg gezellig, maar er zijn toch ook haken en ogen.

Er zijn dingen die we erg leuk aan elkaar vinden en als het goed gaat, gaat het ook heel erg goed, maar er zijn ook dingen waarin we heel erg van elkaar verschillen.

Dat hoeft op zich geen probleem te zijn, zo gaat dat bij relaties, maar het leidt na ongeveer een maand samen bij haar tot irritatie, waarna ze zich, althans zo voelt het voor mij, opstelt als een typisch Zuid-Amerikaanse vrouw.

Stoer, onvriendelijk en erg beledigend.

En er zijn bij mij grenzen van wat je er uit kunt flappen waarna ik het direct weer vergeet.

Ze komt uit een hardere wereld en machismo speelt daar zeker een rol, maar ik ben niet het type latino guy die als een gedwee hondje achter een mooie dame aanloopt (die zie ik best vaak op straat nu ik er oog voor heb) en ik ben ook geen type die iemand een paar klappen geeft en die zegt: nu even normaal doen.

Ik ben...fijnbesnaarder. Subtieler. En dat zorgt er voor dat de good times supergoed zijn, maar tijdens de bad times beangstigde haar gedrag me zelfs wel eens.

Vind het ook helemaal niet moeilijk om dat zo te verwoorden.

Ze is prachtig qua looks en ook absoluut niet type domme slet ofzo, maar ze is wel heel complex en heel veeleisend.

De pieken zijn hoog, de dalen zijn laag zeg maar.

En misschien hebben dit soort dames het woord toxic wel uitgevonden, voor je het weet loop je op je teentjes.

Nou goed, dit klinkt allemaal opeens erg negatief en zo zwart wit is het allemaal niet, maar er zijn 2 kanten aan het verhaal.

En die tweede kant bevalt me niet en pas als ik weet dat we dat onder controle hebben zouden we echt hele grote stappen kunnen zetten (inburgering, definitief de taal leren, hier wonen en werken) en dat zou voor haar ook een grote stap zijn waarbij ze veel familie en vrienden amper nog ziet, dus we kwamen daar niet helemaal uit bleek bij het 4e bezoek.

Dat voelden we al een beetje en na drie weken super veel lol samen, diende zich toch weer zo'n negatievere fase aan en kregen we laaiende ruzie. Jullie horen alleen mijn perspectief, maar echt, de meesten die het objectief bekeken zouden inzien dat ik het soepel zou willen laten verlopen, maar het is echt een complexere dame dan je zou denken.

Ik was het wel eens met wat sommige mensen hierboven schreven, maar er zijn een stuk of 5 factoren die alles bemoeilijken.

Ik wil op een gegeven moment toch ietwat uitsluitsel en vertrouwen daarover en dat geeft ze me niet genoeg.

Goed, het ging geweldig, vervolgens minder, we twijfelden en er escaleerde het een en ander.

Toen zijn we vervroegd uit elkaar en kregen we online weer ruzie over iets en werd ik zelfs geblokkeerd.

Terwijl er eigenlijk geen goede reden was daarvoor en ze wist dat ik blokkeren echt super onplezierig vind, daar hebben we het in alle rust wel eens over gehad.

Ik maak het liever uit en blijf dan bevriend met de mensen met wie je toch een deel van je leven intiem bent geweest.

Maar na wat verwensingen volgde toch een block en heb ik me daar bij neergelegd.
Wat kun je anders?

De goede opletters zagen dat ik de afgelopen maand weer actiever was op het forum, nou daarom dus.

Is het een ramp? Nee, maar wel erg jammer. Maar uiteindelijk hebben we het dik anderhalf jaar samen vol gehouden, dus het is zeker een periode die me gaat bijblijven waarin we veel beleefd hebben samen.

Daar kon ik mee leven en daar had ik me ook al een beetje op ingesteld....tot ze vorige week opeens weer contact legde.

Dat zag ik niet aankomen en sommige van mijn vrienden waren direct wantrouwend mbt haar beweegredenen, maar ik bekijk alles gewoon altijd per moment.

Ik heb ook helemaal aan het begin wel eens gezegd dat elkaar 1 of 2x per jaar zien en ergens ter wereld een goede tijd samen hebben ook een denkbare variant is, hoewel ik in eerste instantie verliefd was en mikte op hier samen wonen.

We zijn nu wel op het punt dat het grote scenario onwaarschijnlijk is, hoewel het, zodra we contact hebben, wel weer heel vertrouwd is samen.

Maar ik ben niet naïef. Het is een directere cultuur en ze weet dondersgoed dat ze me eager maakt door een spannende foto van zichzelf te sturen.

Maar ik heb ook geen enkele reden om niet gezellig te babbelen met een prachtdame en als zij het een goed idee zou vinden om ergens af te spreken is het een overweging waard.

Alleen door onze banen, de afstand, onze vrienden en familie en de terugkerende ruzies die steeds na ongeveer een maand samen terugkeren heb ik twijfel of we ooit de grote stap gaan wagen.

Maar goed, zeg nooit nooit.

Verder:

Ik heb al een kind, zij wil geen kinderen, er is dus geen dringende reden om haast te maken en als ze leuk is, is ze ook echt heel leuk, alleen de extremen zijn groter dan bij mijn vorige relaties, dus nu prefereer ik een soort part-time en zij geloof ik ook.

Misschien zien we elkaar nooit meer, misschien binnenkort toch weer.

Het grote plan is van de baan, maar deze eerste week na de blokkade lijken we daardoor juist relaxter te communiceren.

Het zou kunnen dat we nu louter de voordelen willen, maar dat die bedoelde monogame relatie er door haar biseksualiteit nooit echt in zat, maar dat we wel erg gehecht aan elkaar zijn, maar ook onze eigen levens en ruimte nodig hebben.

Zij wat meiden, ik wat wandelen, maar ook veel lachen samen en af en toe meeten tijdens een mooi reisje of een maand hier.

Voor haar een goede manier om wat extra te reizen, voor mij een manier om part-time een intense tijd met een pracht-dame te beleven.

In eerste instantie had ik er echt totaal geen probleem mee om nooit meer te wandelen, ze is een fysieke tien die op de goede momenten ook helemaal mijn type is, dus ik was helemaal blij en zou zonder probleem voor een monogame relatie kiezen, maar door haar biseksualiteit en de meiden die ze ernaast wil, de relationele cultuur-verschillen, het niet jaloers worden als ik dan betaald of onbetaald ook wel eens scheef ga etc wordt het toch te warrig en krijgen we mot.

We dachten eerst dat die combi kan, maar het werkt uiteindelijk toch niet goed zo.

Dus wil ik dan wandelen afkappen en al te aanwezige dames (lesbo's die iemand eigenlijk voor zich willen winnen) afkappen, maar zij is eigenlijk altijd multi-relationeel geweest (een vriend en dames, soms zelfs een vriend en daarnaast 1 vaste vriendin) en het gaat dan bij mij toch wringen.

Dus als we beide part-time een goed idee vinden sluit ik dat niet uit, dan zijn we samen als we samen zijn en hoef ik verder ook niets te weten.

Vooralsnog was het aan, toen uit, nu alles op een laag pitje, maar opvallend relaxed weer.

Na anderhalf jaar lange afstands-relatie en elkaar veel zien, even afwachten dus wat er gebeurd.
😅knap van je om dit te delen met ons . Succes en hoop voor je dat je gauw een andere liefde vind , en jullie elkaar beter begrijpen , want met deze dame al is ze nog zo mooi ,en soms lief , gaat het niks worden je breekt alleen je zelf af , en bent steeds ongelukkig , en dat is zonden . In de tijd dat het goed gaat heb je in je achterhoofd , wanneer krijgt ze weer zo'n rare bui .
 
Mijn ervaring met latino vrouwen is dat het allemaal heel erg heftig is in de positieve zin en ook in de negatieve zin de seks is top of the Bill en ruzie maken iedermito maar dan in de negatieve zin dit geldt voor latino's dit zijn dus Italiaanse Roemeense Griekse Portugese en Spaanse dames ook ben ik vroeger veel in de Caribbean geweest en seks met de dames al daar namelijk venezuelaanse Colombiaanse en Braziliaanse zijn nog heftiger maar de ruzies zijn dat ook maar de zuid- en midden-amerikaanse vrouwen geven Wel erg veel om de relatie dus de man maar probeer ze niet figuurlijk te naaien want ik denk dat je laatste uur dan geslagen is
 
Mijn ervaring met latino vrouwen is dat het allemaal heel erg heftig is in de positieve zin en ook in de negatieve zin de seks is top of the Bill en ruzie maken iedermito maar dan in de negatieve zin dit geldt voor latino's dit zijn dus Italiaanse Roemeense Griekse Portugese en Spaanse dames ook ben ik vroeger veel in de Caribbean geweest en seks met de dames al daar namelijk venezuelaanse Colombiaanse en Braziliaanse zijn nog heftiger maar de ruzies zijn dat ook maar de zuid- en midden-amerikaanse vrouwen geven Wel erg veel om de relatie dus de man maar probeer ze niet figuurlijk te naaien want ik denk dat je laatste uur dan geslagen is
Je bent een punt aan het einde van je zin vergeten. :giggle:
 
Gek , maar ik heb even helemaal geen zin in wandelen. Wie heeft dat ook wel eens.
Ik heb dat ook weleens , dan wil gaan en ben opgewonden maar hoe dichter ik bij de tijd kom om weg te gaan ebt de lust weg , en dan in de avond heb ik spijt , want dan denk ik weer aan die heerlijke naakte lichamen 🤭. Maar kan dan niet gelijk de andere dag ,want ik moet altijd een smoes verzinnen om alleen weg te gaan 🫣😅
 
Gek , maar ik heb even helemaal geen zin in wandelen. Wie heeft dat ook wel eens.
Dat zal iedereen wel eens hebben, denk ik, als je bv te druk bezig bent met andere dingen, problemen moet oplossen, enz. Wandelen is gewoon een hobby, en je hebt nu eenmaal niet steeds tijd of zin voor een hobby. Overigens, achteraf halen we dan de gemiste kansen wel snel in. :giggle:
 
Die punten dat kan zeker kloppen we zitten hier ook niet op een tentamen Nederlands ik ben al een oude man en ik spreek dit allemaal in in mijn Chinese telefoon die dit omzet naar tekst ik vind dit reuze makkelijk maar inderdaad leestekens worden wel eens vergeten mijn excuses hiervoor.
Ik ga in het vervolg inderdaad mijn tekst eens even doorlezen en wat spaties en leestekens geven.
 
Gebeurt mij ook wel dat ik minder zin heb. Maar als ik de dame uiteindelijk tegenover me zie, is dat snel weer over hoor! :love:
Het omgekeerde gebeurt ook. Eigenlijk geen echte zin om nu te gaan wandelen, niet speciaal geil, maar dan zie je net 'die' dame die je wakker maakt, of je wordt ergens door iets getriggerd en je stapt spontaan ergens binnen. Dat zijn vaak leuke dates. Seks moet je niet altijd plannen. Met je partner plan je dat toch ook niet.
 
Die punten dat kan zeker kloppen we zitten hier ook niet op een tentamen Nederlands ik ben al een oude man en ik spreek dit allemaal in in mijn Chinese telefoon die dit omzet naar tekst ik vind dit reuze makkelijk maar inderdaad leestekens worden wel eens vergeten mijn excuses hiervoor
jij bent perfect dus ik weet niet of wij dit kunnen accepteren
 
Even niet wandelen ivm "spannende" ontwikkelingen had ik ook de afgelopen maanden. Maar de spanning is er weer af en toen kreeg ik ongeveer direct een appje van een oude bekende en zag ik dat een erg leuke dame die ik vorig jaar heb leren kennen weer in het land is. Het is alsof ze er een zesde zintuig voor hebben.
 
Terug
Bovenaan Onderaan