Algemeen Stamcafé

Welkom op Girlsreview.nl

Lid worden van deze geweldige club? Minder reclame? Meld je nu aan!

Registreren
cutter92 zei:
Blij dat deze schoonheid terug is, dan is Amy wellicht met verlof, k48 is haar vaste raam, iemand een idee?

Zijn er dames die geen moeite hebben met enkel een blowjob met facial of slikken? Geen oude latina's.
Klik om te vergroten...
Amy is voor twee maanden in het buitenland.
Misschien zou ze voor een weekje in september terugkomen, maar dit was nog niet zeker.
 
SM Kiana staat in Het Nieuwsblad, zie :)

Kiana getuigt over het leven en loon als sm-meesteres: "Eén keer heb ik de noodknop gebruikt"


Ooit deed ze aan 'normal sex'. Vandaag is Kiana een veelgevraagde sm-meesteres in Antwerpen. En wil ze een oud beeld van sekswerk kordaat bijstellen. "Op jonge leeftijd leer je al waar de zwakke plek van de man zit."

Op bed, met een zweep die ze geregeld hanteert.


"Ik wil hieraan meewerken en met een journalist als jou praten om een job zoals de mijne maatschappelijk aanvaardbaar te maken", zegt Kiana. "Het blijft een strijd. Ook in 2023, terwijl iedereen z'n mening heeft. Je mag me alles vragen, ik zal zien waarop ik antwoord. Je mag ook foto's van me maken, maar zonder dat m'n gezicht helemaal herkenbaar is. Mijn tattoos mogen in beeld komen." Non desistas non exieris staat er prominent op haar slaap: Latijn voor 'nooit ofte nimmer opgeven'.

Zo'n type is Kiana dus. Geen lammetje met een pooier om de hoek, maar een sekswerker die ook zélf haar contacten kiest. Door uitnodigende blikken uit te wisselen, veelzeggend met een vinger op het raam te tikken, of via een gsm-nummer in contact te blijven met de beste klanten. Dat laatste doet Kiana ook. Via een tussenpersoon die ze vertrouwt, is ons gesprek geregeld. Uitzonderlijk wil de vrouw met opgeschoren haren en gloeiende ogen met ons praten. Omdat ze een missie heeft: dat oude beeld van sekswerk aan de ketting leggen en, als het even kan, met de grond gelijk maken. Dan helpt het als je intelligent en welbespraakt bent en, welja, ervaring hebt met kettingen en vernedering.

BDSM soft hard lezen we op het deurbordje als we bij Kiara binnengaan. Voor de niet-ingewijden: Bondage, Dominance, Sadism en Masochism maken voorbij deze deur haar wereld uit. Want Kiana is sm-meesteres. Wie hier binnentreedt, staat dominantie te wachten. Op hoge zwarte hakken, van lederen laarzen waaraan geen eind lijkt te komen. "We kunnen naar boven gaan", zegt Kiana op een toon die alweer weinig twijfel toelaat. Volgt u?

Twee gezichten

Haar stemtimbre verraadt dat Kiana het hier altijd voor het zeggen heeft. En dat de kwestie omtrent haar (on)herkenbaarheid geen grap is. Daar start Kiana's strijd al voor een stuk. "In deze buurt kennen de klanten m'n tattoos en m'n gezicht", legt ze uit. "In de buitenwereld hangt het af van de situatie of ik me herkenbaar maak als sm-meesteres of niet." Als ze in een omgeving is waar niemand er aanstoot aan neemt, maakt ze er geen probleem van, zo blijkt. "Maar als ik bijvoorbeeld bij de bank ben om iets te regelen: nope. Dan zeg ik het zeker niet."

Klanten, zo toont een tafeltje in de hoek, kunnen hier betalen met een internationale kredietkaart, maar een rekening bij een Belgische bank kreeg Kiana nog niet. Ook al is ze zelfstandige met een goed inkomen. Nog een strijd die meisjes hier voeren.

Excusez le mot: vrouwen, in het geval van Kiana. Zij is duidelijk geen meisje van 20 meer, maar een zelfbewuste dominatrix van 30. Dankzij de versnelde levenslessen die deze job haar leerde, zou je er zelfs makkelijk nog een paar jaar bij kunnen doen. Hoe ze helder en afgebakend antwoordt, en daar leunend tegen een muur staat alsof niks haar kan deren. Meesteres van haar situatie. Maar ooit was Kiana wel een meisje. Eentje dat graag danste, nog niet Kiana heette en niet kon vermoeden hoe haar verdere leven zou draaien. Daarvoor moeten we terug naar Roemenië, waar ze opgroeide.

Kiana in haar vaste kamer.


Rolmodellen

"Het was helemaal geen bewuste keuze toen ik op jongere leeftijd Roemenië verliet", zegt Kiana. "Vragen zoals wat ik later wou worden, daar was ik nog helemaal niet mee bezig. Ik was vijftien en danste al. Wat ik wel al wist, is dat ik geen last op de schouders van m'n ouders wou zijn."

Zonder het met zoveel woorden uit te spreken, is het een hint naar het Roemenië van na de val van dictator Ceausescu, waar niemand ooit nog danste behalve kinderen, waar kansarmoede en uitzichtloosheid bleven regeren. Waar jonge mensen naar uitwegen zochten. "Weet je wat het ook voor Roemeense meisjes is?", zegt Kiana. "Ze zien en horen rond zich veel corruptie, machtsmisbruik. Tegelijk zien ze op tv chique, opgedirkte vrouwen met siliconenlippen of -borsten. Zo rijk willen ze ook worden, zo willen ze ook zijn. Roemeense meisjes hebben niet de goeie rolmodellen."

En dus zoeken ze zich een weg naar zo'n rijker bestaan. Niet zelden leidt die weg naar het volwassen entertainmentcircuit in Duitsland, waar snel veel geld te verdienen valt, en het westerse leven je toelacht. Zo liep ook Kiana's weg. "Ik ben in verschillende steden in Duitsland beginnen te werken. Hamburg, Stuttgart, Keulen … noem maar op. Normal sex, ja. Ik spreek er nog altijd goed Duits door. Hield ik van die job?" Voor het eerst lijkt Kiana even te moeten nadenken voor ze antwoordt. En dan: "Ik hield van het geld, dat zeker. Maar op den duur wou ik iets anders, en wou ik nog meer verdienen."

"Ik had toen rood haar, en ik had al tattoos. En een kinky mind. (lachje) SM was me op het lijf geschreven. Mensen begonnen ernaar te vragen, en ik begon ervan te houden. Ik leek het zelfs nodig te hebben. Ik heb in Duitsland zelfs nog een diploma in sm gehaald. Na een lessenreeks waarin je niet alleen leerde over veiligheid, maar ook over de energie die met sm gepaard gaat. Het is absoluut een uitwisseling van energie tussen mensen, tussen meesteres en klant."

Pijnlijk met naalden

Na Duitsland werd de volgende thuishaven voor mistress Kiana Antwerpen, waar ze in Villa Tinto extra veiligheid én energie vond. "Zo'n zeven jaar geleden ben ik in Antwerpen beland. Ik had er goeie dingen over gehoord. En ik was klaar om helemaal op sm in te zetten."


https%3A%2F%2Fstatic.nieuwsblad.be%2FAssets%2FImages_Upload%2F2023%2F08%2F18%2F42758ee5-40a7-4b67-b6e3-d1c6d9004e31.jpg


Zoveel mag blijken uit haar zelfvertrouwen, én uit de accessoires in de kamer. Van maskers over zwepen tot – god beware – kettingen aan het plafond: dit is een rood schrijn voor sm-devoten. Mannen komen hier om zich aan een kruis te laten binden of een klap voor de kop te krijgen als ze te lang naar Kiana's laarzen kijken. "I like the work", zegt Kiana nu met een stout lachje. Aan 'normale' penetratieseks doet ze niet meer. Zij leidt de dans, vanaf 200 euro per uur. Niks vrouwen in de verdrukking hier. Pàts. Het is het geluid van een kapotgeslagen prostitutiecliché op de grond.

"Samen met de evolutie die ik zelf doormaakte, evolueerde ook mijn klantenbestand", zegt Kiana. "Ik bereikte nog een ander level van energie uitwisselen. Met sommige mannen lukt dat heel goed, met anderen niet. Die vallen dan af. Geen erg. Ik maak een selectie. In al die jaren heb ik één keer de noodknop moeten gebruiken, omdat een klant me crazy bitch toesnauwde en vertrok zonder te betalen. Gelukkig eenmalig. Ik geloof dat sommigen zo zijn als ze een zwakheid bij je voelen. Dat laat ik niet meer toe. Ik wil op hetzelfde energieniveau zitten als m'n klant. Met de meesten lukt dat heel goed."

"Welke klanten dat dan zijn? Ik ga niet te veel details geven, omdat ik hen niet herkenbaar wil maken, maar ik kan wel zeggen dat hier nogal wat mannen komen die op zoek zijn naar een ontsnapping aan hun drukke, professionele leven. Mannen die hard werken. Veel uren kloppen. Zakenmannen ook, ja. Mannen die elke dag de baas moeten spelen. En hoe meer ze dat doen, hoe meer ze hier gedomineerd willen worden. Dat kan redelijk soft zijn, met een zweep op de billen. Maar het kan ook pijnlijk worden, met naalden. Of met (vouwt haar vingers tot een vuist) ball squeezing. Op jonge leeftijd leer je toch al dat daar de zwakke plek van een man zit?"

Veel anders dan knikken kan je bij zo'n stelling niet. Terwijl onze blik zich naar de kettingen aan het plafond richt. "Het is hier een veilige omgeving", zegt Kiana kordaat. "Misschien heeft het succes van m'n job ook te maken met het beeld van de man als vrijwillige slaaf dat in de buitenwereld niet gangbaar is. Maar sommigen stellen zich graag onderdanig op." Pats, nog een cliché op de grond.

Droomjob

Zelfverzekerd met een zweepje poseert Kiana ten slotte voor de fotografe. Ze weet exact welke poses voor welke impact zorgen. Na geen uur staan we weer buiten, en hebben we niks betaald. Doen we niet, hoeft niet. Kiana verdient meer dan goed de kost, met haar vaste en losse mannen – nog nooit vrouwen – die hier komen. "Ik voel de crisis niet", zegt ze schouderophalend.

Nog één vraag hebben we: hoelang denkt ze dit leven nog te leiden? Zelfs op die vraag heeft ze het antwoord klaar. "Nog een paar jaar. Daarna heb ik genoeg gespaard om mijn volgende droomjob uit te oefenen." Welke droomjob dat dan is, wil ze niet gezegd hebben. Het uitspreken kan de droom alleen maar in gevaar brengen, denkt ze. Aandringen helpt niet. Natuurlijk niet. Kiana beslist.
 
www.gva.be

Karin (54) is huisbaas van Antwerps megabordeel Villa Tinto: “Alle kamers zijn hier rood geverfd op vraag van de sekswerkers”

51 ramen telt het gebouw dat het kloppende hart van de Antwerpse prostitutiebuurt vormt. Elke dag komen er een kleine 80 sekswerkers én hun klanten in Villa Tinto. Eén koppel Vlamingen is verantwoordelijk voor de verhuur van al die kamers. “Er staat bewust geen bad in de kamers”, vertelt...
www.gva.be www.gva.be


Karin (54) is huisbaas van Antwerps megabordeel Villa Tinto: "Alle kamers zijn hier rood geverfd op vraag van de sekswerkers"

51 ramen telt het gebouw dat het kloppende hart van de Antwerpse prostitutiebuurt vormt. Elke dag komen er een kleine 80 sekswerkers én hun klanten in Villa Tinto. Eén koppel Vlamingen is verantwoordelijk voor de verhuur van al die kamers. "Er staat bewust geen bad in de kamers", vertelt zaakvoerster Karin Vander Elst (54).

Kristof Bohez
Gisteren om 05:00

beste prostitutiebuurt ter wereld

"Antwerpen heeft een van de beste prostitutiebuurten in de wereld", schreef The New York Times. We gingen eens kijken hoe het eraan toegaat in en rond het grootste bordeel van België.
Vandaag deel 1: op bezoek bij Karin Vander Elst, zaakvoerster van Villa Tinto in het Antwerpse Schipperskwartier

Het is woensdagnamiddag in het Schipperskwartier. Buiten is het betrekkelijk kalm, een handvol mannen zoekt op het binnenplein de blik van vrouwen achter hun ramen, en ontwijkt daarbij elkaars blik. In het onthaal van Villa Tinto geven lampjes op een paneel aan welke kamer bezet is, enkel door met vingerafdruk geregistreerde sekswerkers. Er is ook een zaaltje met lockers, en een gelegenheidswinkeltje met goedkope glijmiddelen en condooms voor elke sekswerker die zich voor haar (of zijn) shift meldt. "Goedkoper dan in veel nachtwinkels", zegt de onthaaldame. "Met de inflatie zijn ook die dingen flink duurder geworden. Op deze manier willen we de meisjes steunen."
https%3A%2F%2Fstatic.gva.be%2FAssets%2FImages_Upload%2F2023%2F08%2F20%2F98b19c65-2d41-4557-bf29-04c1ccfb5a58.jpg

© N.-J. Kanyachalao
Op de eerste verdieping zitten we in de cockpit van Belgiës grootste bordeel, met de captain speaking: Karin Vander Elst, samen met haar man en jeugdliefde Franky De Coninck bezieler van een bouwbedrijf uit het Leuvense dat doorgaans scholen of flats bouwt, maar hier in 2002 begon te bouwen aan het meest avontuurlijke verhaal. Een sekswerkbolwerk dat een verleidelijk, veilig én rood lichtend voorbeeld in de sector moest worden.
Heel vaak staat Karin Vander Elst niet in de spotlights, maar deze keer wil ze wel spreken over de Villa, die straks 20 jaar bestaat. Terwijl haar man als bestuurder van het familiebedrijf alweer bezig is met een andere deal, zoals de totstandkoming van een Oostendse Villa Tinto.
Karin Vander Elst in de cockpit van Villa Tinto.

Karin Vander Elst in de cockpit van Villa Tinto. — © Nattida-Jayne Kanyachalao
Bovendien blijkt Vander Elst ook een betere HR-manager dan haar man als ze Tinto bezoekt. "Mijn man zegt altijd te snel ja als er vragen van de meisjes komen", glimlacht onze gastvrouw minzaam. Zelf is ze niet zozeer streng, veeleer sympathiek en beredeneerd tegelijk. En ze spreekt consequent over sekswerkers. Weg met dat oeroude h-woord dat vrouwen te vaak oneer aandoet.

Rondwandelen in de buurt

"Destijds kenden wij niet veel van de sector, eerst wilden we hier in het Schipperskwartier flats en kantoren bouwen", klinkt het. "Maar toen kwam de stad dus af met het plan om hier een nieuw soort prostitutiebuurt te bouwen. Er zijn te veel meisjes op straat aan het werk, er zijn te weinig ramen, zei men. M'n man en ik zijn hier toen een paar keer komen rondwandelen, om te zien hoe het eraan toeging. Dat er nogal wat bouwvallige panden waren, zag je vanaf de straat al. Huizen waar de duiven boven de hoofden vlogen. Eén reden om mee te stappen in het Villa Tinto-verhaal was de foute tussenfiguren er helpen uit halen, door ons rechtstreeks kamers aan sekswerkers te laten verhuren. In het begin vreesden we daarom voor represailles, ja. We hielden onze bezoekjes stil, en vertrokken soms weer langs de kelder. Eén keer is m'n man aangesproken door iemand, maar gelukkig bleef het bij woorden."
Villa Tinto by night. Het kamercomplex geldt als een voorbeeld voor andere steden die een veilige buurt willen.

Villa Tinto by night. Het kamercomplex geldt als een voorbeeld voor andere steden die een veilige buurt willen. — © Nattida-Jayne Kanyachalao

Luisterend oor

De tijd vóór Villa Tinto is de tijd die buurtbewoners en enkele sekswerkers met meer dan 20 jaar ervaring zich nog scherp herinneren. Het was de tijd van pooiers die meisjes 'beschermden' – en een deel van de koek lustten. De tijd van een Rus die bij een dokter op het Falconplein een pistool op tafel legde om duidelijk te maken dat die dokter maar beter z'n best deed. De tijd waarin politie nog maar een pand met namaakkledij leeggehaald had, of het werd alweer gevuld. En of de buurt een metamorfose onderging. Overal hangen camera's, de politie patrouilleert openlijk én anoniem. Op het voormalige 'rode plein' openden zelfs een hippe pokebowl-zaak en een matcha-studio. (Dat laatste heeft niks met gevaarlijke seks te maken, maar alles met Japanse groene thee.)
In Villa Tinto, met zicht op de binnenkoer.

In Villa Tinto, met zicht op de binnenkoer. — © Nattida-Jayne Kanyachalao
Van Amsterdam tot New York kwamen ze al kijken naar Villa Tinto. Onlangs nog wees de Amsterdamse burgemeester – een vrouw – naar het Antwerpse megabordeel als voorbeeld voor een verhuis uit het historische stadscentrum. Tien jaar geleden al beschreef een experte in The New York Times het Schipperskwartier als "kennelijk een van Europa's beste prostitutiebuurten". En als je 't aan de doorsnee Antwerpse bezoeker vraagt, wordt dat natuurlijk gewoon de beste ter wereld.
"De werkomstandigheden van de sekswerkers verbeteren was uiteraard ook een reden om hierin te stappen", aldus Vander Elst, die ook meewerkt in het bouwbedrijf van haar man. "Dat alle kamers in Villa Tinto bijvoorbeeld rood geverfd zijn, komt er op hun vraag. Blijkbaar doen rode muren het menselijke lichaam het meeste eer aan. (lachje) Heel veel is in overleg met de sekswerkers zelf gebeurd. Elke kamer een eigen bad, dachten wij eerst. Néé, zei een mondig meisje, daarin kan iemand je verdrinken. Dus werden het lavabo's en douches. Een klusjesman staat bijna continu klaar om zaken zoals de chauffage of een lekkende kraan te repareren. Hier wordt 24 op 7 geleefd. Over de twee shifts gezien is er een bezettingsgraad van tachtig procent, voor één dag- of nachtshift (van 8 uur 's morgens tot 8 uur 's avonds, en van 9 uur 's avonds tot 6 's ochtends, red.) betaalt een sekswerker 110 euro. Op een recente meeting met de stad rees de vraag of meisjes niet ook mochten overnachten in de kamer."

(Lees verder)
 
Financiële druk

Hoezeer de werkomstandigheden ook verbeterden, Vander Elst blijft niet blind voor de problemen die er zijn. Niet alles is roze schijn en mannengeur. Zo is er vooral overdag meer leegstand. Een gevolg van corona – toen ook sekswerkers de voordelen van thuiswerk ontdekten – en zeker nu de inflatie toeslaat, is het niet moeten betalen van raamhuur meegenomen. Voldoende parking in de buurt is ook een bezorgdheid. "Het bezoekersaantal daalt, ja. Maar de sekswerkers die zich specialiseren, blijven wel goed verdienen. Ik denk dat er altijd een publiek voor deze vorm van raamprostitutie zal blijven bestaan. Het blijft al bij al vrij anoniem." En spannend, gezien het handjevol mannen op het binnenplein die nog altijd aan het kiezen zijn. Karin Vander Elst vat het wereldje nog altijd niet helemaal, praat er in de privésfeer niet zo veel over maar leest zich wel bij, en liet al meer dan één vooroordeel varen, zegt ze.
Passanten over het binnenplein van Villa Tinto.

Passanten over het binnenplein van Villa Tinto. — © N.-J. Kanyachalao
"De banken werken ook niet echt mee", haalt ze een heikel punt aan. "Zelfs voor de bouw van Villa Tinto kregen wij destijds geen krediet. Door voldoende eigen middelen is het toch gelukt. Maar daarmee is het probleem niet van de baan. Ondertussen zijn de meeste sekswerkers hier ingeschreven als zelfstandige, maar ze blijven op banken botsen als ze daar een rekening willen openen. Waar moeten ze dan met hun cash naartoe? Dat banken niet willen 'meewerken' aan prostitutie, is een achterhaald iets, in 2023. Het is echt niet zo dat hier nog vrouwen onder dwang werken. De pooiers zijn er intussen van tussenuit. Al hoor ik ook weleens verhalen van een meisje met een fout vriendje dat profiteert van haar geld, ja."
En dan is er nog de overheid, die bekijkt hoe van sekswerkers zelfstandigen en zelfs werknemers te maken. Er stijgt een zucht op. "Sorry, maar daar voel ik me dus niet goed bij. Nu verhuren wij louter ruimtes. Als sekswerkers werknemers worden, zijn ze dan niet langer eigen baas? Iemand in een kledingwinkel vragen dingen sneller op te vouwen zou ik nog kunnen, maar ik wil nooit tegen iemand zeggen met wie of hoe die persoon seks moet hebben. Ethisch is dat een grens. Nee, als de overheid ons dat statuut oplegt, stoppen we er nog liever mee."
https%3A%2F%2Fstatic.gva.be%2FAssets%2FImages_Upload%2F2023%2F08%2F20%2F34072d81-16d4-4177-bdbd-e3a49fdc78ce.jpg

© N.-J. Kanyachalao
Tijd om een luchtje te scheppen. Buiten is het inmiddels een komen en gaan van volk dat halt houdt bij bordjes als sm, shemale of normal sex. Geen man die oog heeft voor de zaakvoerster van Villa Tinto, wegens ogen te kort voor schaarser geklede vrouwen. Een spel met klanten en passanten. Al heeft Vander Elst intussen geleerd 'haar' sekswerkers ook als klant te beschouwen. "Wij moeten hén ook bedanken omdat ze het hier mee laten draaien. De keren dat we een bedrijfsfeestje hadden en de sekswerkers uitnodigden als klant, zag je dat velen zich meteen een stuk meer gewaardeerd voelden. Want sommigen voelen zich weleens minderwaardig. Dat maakt het extra moeilijk om weer de stap naar een leven buiten deze sector te zetten. Er zijn er die een man en kinderen hebben. Maar er zijn er ook die twijfelen of ze ooit weer een job in bijvoorbeeld een kledingwinkel kunnen hebben. En nog naar een man kunnen kijken op een andere manier dan ze het zolang gewoon zijn."

Niet overal is het zo modern

https%3A%2F%2Fstatic.gva.be%2FAssets%2FImages_Upload%2F2023%2F08%2F21%2Fb4ace47a-26e4-4b95-a437-f35b92f6878c.jpg

In het Schipperskwartier is niet alles goud wat blinkt. In de omliggende straten vind je ook wat minder moderne panden dan Villa Tinto. Zoals het pand waar zestiger Dany ons binnen leidt. Niks smerigs, maar hier en daar kan het wel een likje opfrissing hebben, zegt Dany. Hij verhuurt een paar ramen in het pand voor de oudere huisbaas, die voorbij de taalgrens woont.
"500 euro per week is de prijs", zegt Dany, terwijl we achter een leeg raam staan. "Voor de dagshift heeft nog niemand zich gemeld. Het is al gebeurd dat een affiche met m'n nummer een week uithing zonder dat iemand belde", zegt hij. "De gouden jaren 90 zijn voorbij. Ondertussen is het leven drie keer zo duur geworden, kijken meisjes soms om ergens in de stad een kamer te hebben, en regelen ze hun bezoek via het internet."
Dany maak je niks meer wijs in de wereld waarin hij al zolang meedraait. "Er dienen zich tegenwoordig ook meisjes aan die dat misschien beter niet doen", klinkt het. "Onlangs nog een Roemeense moeder en dochter. Pardon, maar de moeder zag er niet uit. Onverzorgd, scheel kijkend." Het is dan al duidelijk dat in het Schipperskwartier andere normen gelden dan de politiek correcte.
Op de verdieping boven het raam staat het bed. In de ene hoek een kast met een grote dildo, in de andere hoek een tv ("om porno te kijken") en wat geldstukken op de grond. "De Zuid-Amerikanen denken dat dat geluk brengt", zegt Dany. Zelf zou hij vooral willen dat het stilgevallen HookUp-computersysteem van de stad weer opgestart raakt – daarmee worden sekswerkers geregistreerd – én dat de muur boven de hoofdsponde van het bed een nieuw laagje verf krijgt. Nu zijn handafdrukken zichtbaar van velen die hier al op de knieën gingen.
Rond acht uur melden twee Oost-Europese blondines zich voor de nachtshift. De ene wil Dany meteen de biljetten toestoppen om de ramen te huren. "Niet op straat," antwoordt hij. "Kom mee, naar binnen." De werkdag kan beginnen.
 
"Er is ook een zaaltje met lockers, en een gelegenheidswinkeltje met goedkope glijmiddelen en condooms voor elke sekswerker die zich voor haar (of zijn) shift meldt. "Goedkoper dan in veel nachtwinkels", zegt de onthaaldame. "Met de inflatie zijn ook die dingen flink duurder geworden. Op deze manier willen we de meisjes steunen."


Wat een onzin, de meisjes steunen??..........maar wel 770,- per week voor een kamer vragen.......andere eigenaren vragen 500, 550 of max 600,- per week.......dus wie steun je dan? :ROFLMAO: :ROFLMAO: :ROFLMAO:
 
Bijna alle verhuurders rekenen €100 of €110 per shift. Daar zitten dus maar kleine verschillen. Sommigen geven wel een korting als er vooraf voor een hele week huur betaald wordt. Vroeger was VT de goedkoopste verhuurder. Tegenwoordig hanteren ze dezelfde prijzen. En er zijn ook nog duurdere kamers.
 
Janus zei:
Bijna alle verhuurders rekenen €100 of €110 per shift. Daar zitten dus maar kleine verschillen. Sommigen geven wel een korting als er vooraf voor een hele week huur betaald wordt. Vroeger was VT de goedkoopste verhuurder. Tegenwoordig hanteren ze dezelfde prijzen. En er zijn ook nog duurdere kamers.
Klik om te vergroten...
Voor een pand betaal je gemiddeld 150 € a 200 € per dag . Dat hebben ze mij toch al verteld ..
 
Janus zei:
Bijna alle verhuurders rekenen €100 of €110 per shift. Daar zitten dus maar kleine verschillen. Sommigen geven wel een korting als er vooraf voor een hele week huur betaald wordt. Vroeger was VT de goedkoopste verhuurder. Tegenwoordig hanteren ze dezelfde prijzen. En er zijn ook nog duurdere kamers.
Klik om te vergroten...
Er zijn geen duurdere kamers dan 770,- per week........en zoals je zegt, er is korting als je voor een week betaald, bij villa tinto niet, dus daar zit toch een groot verschil.....
600,- per week of 770, ....kan je een hoop gelletjes en condoompjes voor kopen bij de duurdere nachtwinkel...;)
 
relaxje zei:
Er zijn geen duurdere kamers dan 770,- per week........en zoals je zegt, er is korting als je voor een week betaald, bij villa tinto niet, dus daar zit toch een groot verschil.....
600,- per week of 770, ....kan je een hoop gelletjes en condoompjes voor kopen bij de duurdere nachtwinkel...;)
Klik om te vergroten...
Er zijn echt wel duurdere kamers. Niet veel, maar er zijn er echt wel. In VT krijg je geen korting als je de hele week vooruitbetaalt, maar wel als je dubbele shifts werkt.
 
relaxje zei:
"Er is ook een zaaltje met lockers, en een gelegenheidswinkeltje met goedkope glijmiddelen en condooms voor elke sekswerker die zich voor haar (of zijn) shift meldt. "Goedkoper dan in veel nachtwinkels", zegt de onthaaldame. "Met de inflatie zijn ook die dingen flink duurder geworden. Op deze manier willen we de meisjes steunen."


Wat een onzin, de meisjes steunen??..........maar wel 770,- per week voor een kamer vragen.......andere eigenaren vragen 500, 550 of max 600,- per week.......dus wie steun je dan? :ROFLMAO: :ROFLMAO: :ROFLMAO:
Klik om te vergroten...
Hypocriete lui.
"We zijn allemaal hypocriet maar sommigen zijn meer hypocriet dan anderen "
 

Vergelijkbare onderwerpen

Wallie64
WHEM Dominante meesteres Selma, Purmerend
Reacties
3
Weergaven
847
Hansjuh
H
D
  • Gesloten
WHEM Sarah nightshift Schipperstraat 8/3 Antwerpen
Reacties
5
Weergaven
1K
dorisday
D
R
Recensie Luxandra, Verversrui 22/1
Reacties
0
Weergaven
870
Rekkerke1983
R
B
Recensie Maria (Ven), Den Haag, Doubletstraat P31 k3
Reacties
5
Weergaven
2K
modjomaster
modjomaster
R
Recensie Latisha
Reacties
5
Weergaven
772
Paulus2
P

Partners

Leden online

... en 111 meer.
Totaal: 1.094 (leden: 186, gasten: 908)

Nieuwste berichten

Forum statistieken

Onderwerpen
37.864
Berichten
736.712
Leden
33.903
Nieuwste lid
Fantasyparadise

Deel deze pagina

Terug
Bovenaan Onderaan