Verliefd op een prostituee (nr.1 topic van hookers)

[FrisseFrits]

Wordt waarschijnlijk in Columbia voorgeschreven aan de hele familie wat dan echte aardige mensen en een half jaar later komen er opeens levensgevaarlijke ziektes op de proppen die alleen nog te redden zijn door een wonderdokter die wel een paar centen kost.

Denk dat jij moet praten met een professional

 

[Voormalig lid 54375]

Kennelijk valt dat (het tonen van gevoelens) niet of moeilijk te rijmen met een vrouw (meestal dan) die haar werk op de automatische piloot uitvoert, of zou moeten uitvoeren...

Sekswerker ontwikkelen professionele vaardigheden om emotionele grenzen te handhaven tijdens hun werk.

 

[Beffie]

Denk dat jij moet praten met een professional

Denk dat jij eens een vliegtuig moet pakken en weg gaat uit je prachtige Nederland dan leer je misschien hoe mensen in andere landen te werk gaan.

 

[Il Commendatore]

Sekswerker ontwikkelen professionele vaardigheden om emotionele grenzen te handhaven tijdens hun werk.

Dat is het en juist daarom wordt het door sommigen voor onmogelijk gehouden dat een sekswerker toch meer ziet in iemand die als klant binnenkomt.
(of gewoon ergens op straat tegenkomt)

 

[Voormalig lid 54375]

Dat is het en juist daarom wordt het door sommigen voor onmogelijk gehouden dat een sekswerker toch meer ziet in iemand die als klant binnenkomt.
(of gewoon ergens op straat tegenkomt)

Goed punt!
Het idee dat professionele vaardigheden iemand 'immuun' maken voor echte gevoelens is te zwart-wit gedacht.
Mensen zijn complexer dan dat - een verpleegkundige die leert professionele afstand te bewaren kan nog steeds verliefd worden op een collega, een therapeut die grenzen handhaaft kan nog steeds persoonlijke vriendschappen hebben.

Professionele vaardigheden zijn tools die je inzet wanneer nodig, niet een permanent emotioneel pantser.

Het vermogen om emotionele grenzen te handhaven toont juist emotionele intelligentie - en dat betekent ook dat iemand bewust kan kiezen wanneer die grenzen wel of niet van toepassing zijn. Als er een oprechte persoonlijke connectie ontstaat, is dat iets heel anders dan de professionele context.
Het zou eigenlijk respectloos zijn om te beweren dat iemand door hun beroep niet meer in staat is tot authentieke gevoelens - dat ontkent hun menselijkheid.

 

[Marco]

Sekswerker ontwikkelen professionele vaardigheden om emotionele grenzen te handhaven tijdens hun werk.

Tsja... DVP's zijn wellicht ook (gewoon) mensen!

 

[Il Commendatore]

Goed punt!
Het idee dat professionele vaardigheden iemand 'immuun' maken voor echte gevoelens is te zwart-wit gedacht.
Mensen zijn complexer dan dat - een verpleegkundige die leert professionele afstand te bewaren kan nog steeds verliefd worden op een collega,

Dat het soms ongezonde vormen kan aannemen, bleek naderhand toen de levensloop van Michael Panhuis bekend werd.

15 jun. 2018 · Drugsgebruik, een relatie met een begeleidster en het fatale proefverlof.

In dat geval had er afstand bewaard moeten worden.

 

[Voormalig lid 54375]

Het onderwerp "verliefd worden op een prostituee" komt regelmatig voorbij op dit forum, en dat heeft me aan het denken gezet over mijn eigen ervaringen.

Voor mij persoonlijk is dit scenario heel onwaarschijnlijk, en ik wil graag uitleggen waarom.

Een tijd geleden merkte ik dat een sekswerker meer interesse in mij leek te hebben dan puur professioneel. Toen ik dat doorhad, heb ik bewust afstand genomen door andere buurdames te bezoeken, waarbij ik per se wilde dat ze dit zag dus ik wachtte ook totdat ze voor het raam stond. Dit deed ik niet uit onrespect, maar omdat ik de grenzen van de professionele relatie wilde bewaren.

Hoewel ik veel waardering heb voor sekswerkers als personen en professionals, blijft het voor mij altijd een zakelijke transactie - ook bij een GFE (girlfriend experience).

Ik denk dat mijn perspectief mede gevormd is door observaties die ik heb gedaan. Ik heb gezien dat sekswerkers een zeer diverse clientèle hebben - mannen van alle leeftijden, achtergronden en uiterlijkheden. Deze realiteit houdt me eraan herinnerd dat ik een van de vele klanten ben.

Deze ervaring heeft ervoor gezorgd dat ik de professionele aard van de interactie niet uit het oog verlies.

Wanneer ik verhalen lees van
mannen die wel gevoelens ontwikkelen, kan ik me daar moeilijk in verplaatsen, hoewel ik begrijp dat dit voor hen een echte ervaring is.
Iedereen beleeft deze situaties anders, en dat is volkomen normaal.

Dit is simpelweg mijn persoonlijke perspectief.

 

[MrSmith]

Een tijd geleden merkte ik dat een sekswerker meer interesse in mij leek te hebben dan puur professioneel. Toen ik dat doorhad, heb ik bewust afstand genomen door andere buurdames te bezoeken, waarbij ik per se wilde dat ze dit zag dus ik wachtte ook totdat ze voor het raam stond. Dit deed ik niet uit onrespect, maar omdat ik de grenzen van de professionele relatie wilde bewaren.

Ik zou me best goed voelen als een dame meer dan professionele interesse had. Maar jij liet het niet toe. Dus dan zul je inderdaad minder snel verliefd raken als je de gevoelens niet toelaat.

Ik ben meer van go with the flow. Plaats alles niet direct vooraf alles in boxes. Leuk persoonlijk contact daar hou ik van. Hoeft niet direct verliefdheid te zijn maar vriendschap of net iets meer kan ook heel leuk zijn. Ik laat dat gewoon gebeuren.

Maar jij staat er heel zakelijk in. Of wil dit niet laten gebeuren. Ook goed toch.

 

[Mila]

Voor mij persoonlijk is dit scenario heel onwaarschijnlijk, en ik wil graag uitleggen waarom.

Een tijd geleden merkte ik dat een sekswerker meer interesse in mij leek te hebben dan puur professioneel. Toen ik dat doorhad, heb ik bewust afstand genomen door andere buurdames te bezoeken, waarbij ik per se wilde dat ze dit zag dus ik wachtte ook totdat ze voor het raam stond. Dit deed ik niet uit onrespect, maar omdat ik de grenzen van de professionele relatie wilde bewaren..

Deze ervaring heeft ervoor gezorgd dat ik de professionele aard van de interactie niet uit het oog verlies.

In deze situatie is je dat gelukt omdat je zelf niet degene was die gevoelens had.
Dat overkomt je. In dit geval dus bij de ander.

 

[Voormalig lid 54375]

In deze situatie is je dat gelukt omdat je zelf niet degene was die gevoelens had.
Dat overkomt je. In dit geval dus bij de ander.

Ik heb nog nooit gevoelens gekregen voor een sekswerker.

 

[Hush]

Ik heb momenteel heel erg leuk contact met een dame. Zowel de dag voordat ze begint met werken en de dagen achteraf spreken we met elkaar af.

Inmiddels weet ik o.a. haar volledige naam (niet haar werk alias). Haar adres. Heel veel details over haar privé leven.

We weten beiden wat we aan elkaar hebben en dit zal niet uitlopen in een romantische relatie. Maar soms heb je een relatie waarin alles gewoon makkelijk gaat, makkelijk met elkaar praat en makkelijk dingen deelt. Het is geen liefde, maar je gunt elkaar gewoon het beste en je merkt dat dit gewoon echt wederzijds is.

 

[Mila]

Ik heb nog nooit gevoelens gekregen voor een sekswerker.

Dat is precies m'n punt.
Dat het nog niet is gebeurd wil niet zeggen dat het niet kan gebeuren. Dat is het ding met gevoelens. Je kiest ze niet, het overkomt het je.

 

[Voormalig lid 54375]

Dat is precies m'n punt.
Dat het nog niet is gebeurd wil niet zeggen dat het niet kan gebeuren. Dat is het ding met gevoelens. Je kiest ze niet, het overkomt het je.

Gevoelens zijn inderdaad iets dat je "overkomt" in de zin dat je ze niet bewust kunt kiezen of bestellen - je kunt niet besluiten om verliefd te worden of om niet verdrietig te zijn. Ze ontstaan vaak spontaan als reactie op wat je meemaakt, denkt of waar je mee wordt geconfronteerd.

Maar tegelijkertijd speelt openheid wel een rol. Als je jezelf compleet afsluit - emotioneel, mentaal of fysiek - dan maak je het moeilijker voor bepaalde gevoelens om zich te ontwikkelen. Denk aan liefde: die ontstaat vaak pas als je jezelf kwetsbaar durft op te stellen en ruimte maakt voor verbinding.

Het is misschien meer een wisselwerking. Gevoelens kunnen je onverwacht treffen, maar jouw houding, je openheid en hoe je in het leven staat beïnvloedt wel welke gevoelens de kans krijgen om te ontstaan en te groeien. Je kunt bijvoorbeeld wel kiezen om jezelf open te stellen voor nieuwe ervaringen, of juist je hart op slot te doen uit zelfbescherming.

Als je mijn bericht goed leest, kom je tot de constatering dat ik er totaal niet voor opensta bij dvp's door de observaties voor de raambuurten.

 

[Harold999]

Het onderwerp "verliefd worden op een prostituee" komt regelmatig voorbij op dit forum, en dat heeft me aan het denken gezet over mijn eigen ervaringen.

Voor mij persoonlijk is dit scenario heel onwaarschijnlijk, en ik wil graag uitleggen waarom.

Een tijd geleden merkte ik dat een sekswerker meer interesse in mij leek te hebben dan puur professioneel. Toen ik dat doorhad, heb ik bewust afstand genomen door andere buurdames te bezoeken, waarbij ik per se wilde dat ze dit zag dus ik wachtte ook totdat ze voor het raam stond. Dit deed ik niet uit onrespect, maar omdat ik de grenzen van de professionele relatie wilde bewaren.

Hoewel ik veel waardering heb voor sekswerkers als personen en professionals, blijft het voor mij altijd een zakelijke transactie - ook bij een GFE (girlfriend experience).

Ik denk dat mijn perspectief mede gevormd is door observaties die ik heb gedaan. Ik heb gezien dat sekswerkers een zeer diverse clientèle hebben - mannen van alle leeftijden, achtergronden en uiterlijkheden. Deze realiteit houdt me eraan herinnerd dat ik een van de vele klanten ben.

Deze ervaring heeft ervoor gezorgd dat ik de professionele aard van de interactie niet uit het oog verlies.

Wanneer ik verhalen lees van
mannen die wel gevoelens ontwikkelen, kan ik me daar moeilijk in verplaatsen, hoewel ik begrijp dat dit voor hen een echte ervaring is.
Iedereen beleeft deze situaties anders, en dat is volkomen normaal.

Dit is simpelweg mijn persoonlijke perspectief.

Dus als die spetter die bij de supermarkt werkt waar jij boodschappen doet, je mee uitvraagt... Dan ga je ook gelijk naar een andere supermarkt.
Om de zakelijke relatie te bewaken.
Wat een onzin.
Het enige dat ik lees is dat jij ze kennelijk puur als dvp ziet, en dat het voor jou dus niet mogelijk is te begrijpen dat het mensen zijn die werken als dvp.
En dat je expres in haar zicht bij een ander naar binnen gaat, is meer een machtsspelletje van jou. Als ze al echt wat meer voor jou zou voelen, waarom zou je dat dan doen?
Baseer je al de beslissingen in je leven op 'de verhalen van anderen'?
Dat kan dan namelijk ook kwetsend zijn, en dan weet je best.
Waarom praat je er dan niet gewoon over met haar? Of is dat te moeilijk voor je?
Maar goed, als je zo weinig voeling hebt met gevoelens van anderen en bol staat van de vooroordelen, dan acht ik de kans groot dat jij haar gevoelens sowieso al verkeerd inschatte.

 

[Mila]

Gevoelens zijn inderdaad iets dat je "overkomt" in de zin dat je ze niet bewust kunt kiezen of bestellen - je kunt niet besluiten om verliefd te worden of om niet verdrietig te zijn. Ze ontstaan vaak spontaan als reactie op wat je meemaakt, denkt of waar je mee wordt geconfronteerd.

Maar tegelijkertijd speelt openheid wel een rol. Als je jezelf compleet afsluit - emotioneel, mentaal of fysiek - dan maak je het moeilijker voor bepaalde gevoelens om zich te ontwikkelen. Denk aan liefde: die ontstaat vaak pas als je jezelf kwetsbaar durft op te stellen en ruimte maakt voor verbinding.

Het is misschien meer een wisselwerking. Gevoelens kunnen je onverwacht treffen, maar jouw houding, je openheid en hoe je in het leven staat beïnvloedt wel welke gevoelens de kans krijgen om te ontstaan en te groeien. Je kunt bijvoorbeeld wel kiezen om jezelf open te stellen voor nieuwe ervaringen, of juist je hart op slot te doen uit zelfbescherming.

Als je mijn bericht goed leest, kom je tot de constatering dat ik er totaal niet voor opensta bij dvp's door de observaties voor de raambuurten.

Erg veel tekst om tot dezelfde conclusie te komen. Het kan je overkomen, en er daarna wel of niet naar handelen.

 

[Voormalig lid 54375]

Erg veel tekst om tot dezelfde conclusie te komen. Het kan je overkomen, en er daarna wel of niet naar handelen.

Nee helemaal niet , het is niet dezelfde conclusie. Het kan je dus overkomen als je er voor openstaat, wat een belangrijke voorwaarde is.

 

[MrSmith]

Ook als je er min of meer niet voor openstaat kan het je overkomen. Wel moeilijker dat wel.
Maar het kan inslaan als een bom en dan doe je er niets aan.

 

[Harold999]

Nee helemaal niet , het is niet dezelfde conclusie. Het kan je dus overkomen als je er voor openstaat, wat een belangrijke voorwaarde is.

Dus jij voelt - bijvoorbeeld - ook pas verdriet als je je daar voor openstelt? En alleen dan.

 

[Mila]

Nee helemaal niet , het is niet dezelfde conclusie. Het kan je dus overkomen als je er voor openstaat, wat een belangrijke voorwaarde is.

Nee dat is niet hoe het werkt heb je überhaupt wel eens gevoelens gehad voor iemand? Het gebeurt of het gebeurt niet. Er voor open staan is leuk, maar dan ben je er naar op zoek en kan je het tegenkomen. Ook als je het liever niet wil kan je gevoelens krijgen.

 

[Voormalig lid 54375]

Nee dat is niet hoe het werkt heb je überhaupt wel eens gevoelens gehad voor iemand? Het gebeurt of het gebeurt niet. Er voor open staan is leuk, maar dan ben je er naar op zoek en kan je het tegenkomen. Ook als je het liever niet wil kan je gevoelens krijgen.

Er bestaat geen patent/ waarheid op dit gebied. Als je goed leest, zie je dat ik mijn mening geef hoe het voor mij werkt. En tuurlijk heb ik weleens gevoelens gehad voor iemand, ik ben niet van steen . Ik ben nu single en dat blijft denk ik ook zo.

Hoe zit dat bij jou eigenlijk? Heb jij een relatie naast je werk als dvp?

 

[bonobo]

Er wordt in dit topic veel met grote stelligheid beweerd. Ik ben zelf in het verleden één keer in de verleiding geweest een relatie met een DvP te beginnen, de dame in kwestie gaf duidelijk te kennen dat ze ervoor te porren was maar ik durfde de stap uiteindelijk niet te zetten. Ik heb nog sporadisch vriendschappelijk contact met haar.

Verder ken ik welgeteld één DvP die gelukkig is geworden met een voormalige klant. Zij stelde als voorwaarde dat ze dit werk wilde blijven doen, en intussen zijn ze getrouwd en werkt ze nog steeds, maar wel veel minder dan voorheen. Ze ziet het als bijverdienste om te sparen voor eigen zaken en om haar familie te kunnen helpen. Hij was gelukkig ruimdenkend genoeg om in te zien dat hij haar door dit werk heeft leren kennen en hij vindt dat hij niet kan eisen dat ze ermee ophoudt, ook al zou hij dat ook best vinden. Ik spreek nog af en toe met haar af; ze hebben het heel fijn samen.

Kortom, het kan echt, ook al blijft het vrij uitzonderlijk.

 

[Jan Nessinga]

Heb ik 1 keer gehad,
Silvie, ontving in De Boerderij bij 024 dorp.
Leuk, lief, deed echt alle moeite voor je.

 

[Mila]

Hoe zit dat bij jou eigenlijk? Heb jij een relatie naast je werk als dvp?

Dat gaat je niets aan

 

[Paradiso]

Hier lopen rationeel redeneren en emoties een beetje door elkaar heen.

Wat Mila lijkt mij bedoelt is dat je wel een standpunt kunt innemen of een besluit kunt nemen, maar dat nou net de gevoelens die je voor iemand kunt krijgen niks te maken hebben met een standpunt, visie of mening.
Die drie komen allemaal uit je hoofd.

Gevoelens komen uit je hart. En daar controle over krijgen is best lastig.
Als het je overkomt moet je maar net in staat zijn om de discussie met je hart te winnen.

 

[Spee - Dee]

Dat is precies m'n punt.
Dat het nog niet is gebeurd wil niet zeggen dat het niet kan gebeuren. Dat is het ding met gevoelens. Je kiest ze niet, het overkomt het je.

De vraag is wat voor gevoelens? Ik voel vrijwel bijna altijd wel emphatische gevoelens voor een dame, al is de service nog zo slecht. Romantische gevoelens ook bij een dame waar ik een goede klik mee heb. Maar amoureuze gevoelens, in de zin van "en ze leefden nog lang en gelukkig" geloof ik toch niet zo in.

 

[Sjonnie Walker]

Bij een bepaalde dvp lijkt het wel of ik gehypnotiseerd ben, ik open mijn beurs en lap daar gekleurd papier neer voor haar.Daarna is het tijd voor sport en spel.

Die dames weten precies hoe een man te interesseren en terug doen komen.
Maak je geen illusies, en houd het zakelijk.
Maar voor elk wat wils !

 

[Spee - Dee]

Neem altijd gepast geld mee en laat je niet gek maken

 

[Aphrodita]

Verliefdheid is in de wereld van de betaalde liefde gewoon super onhandig. Zowel voor de dame als voor de heer.

Maar het lastige van gevoelens is dat ze je overkomen. Het zijn emoties. Je kunt je rationeel wel voornemen dat het je niet gaat gebeuren, maar soms word je gewoon opgetild door een golf.

Wat je er dan mee doet is een tweede natuurlijk.

Dus inderdaad: laten we ons vooral niet gek (laten) maken

 

[Mila]

Hier lopen rationeel redeneren en emoties een beetje door elkaar heen.

Wat Mila lijkt mij bedoelt is dat je wel een standpunt kunt innemen of een besluit kunt nemen, maar dat nou net de gevoelens die je voor iemand kunt krijgen niks te maken hebben met een standpunt, visie of mening.
Die drie komen allemaal uit je hoofd.

Gevoelens komen uit je hart. En daar controle over krijgen is best lastig.
Als het je overkomt moet je maar net in staat zijn om de discussie met je hart te winnen.

Inderdaad. Wat ik vooral bedoel is dat dit gebeurt als het gebeurt, hoe goed je er mee om kan gaan en of je er wel of niet naar gaat handelen is een tweede.
Als je gevoelens krijgt wanneer je er niet voor open staat, heel knap dat je direct het contact verbreekt. Maar dat neemt niet weg dat je die gevoelens hebt gekregen.

De vraag is wat voor gevoelens? Ik voel vrijwel bijna altijd wel emphatische gevoelens voor een dame, al is de service nog zo slecht. Romantische gevoelens ook bij een dame waar ik een goede klik mee heb. Maar amoureuze gevoelens, in de zin van "en ze leefden nog lang en gelukkig" geloof ik toch niet zo in.

Wat is volgens jou het verschil tussen romantische gevoelens en amoureuze gevoelens?

Dat het je onwaarschijnlijk lijkt is iets anders dan dat het je niet kan overkomen. dit is zo'n eindeloze discussie.