Verliefd op een prostituee (nr.1 topic van hookers)

[Roba]

En terecht

Die kleren maken zichzelf niet schoon!

 

[Vagebond]

Zijn er hier nog Rotterdam kenners in da house? Zouden jullie mij nog even een PB kunnen sturen met wat tips over een leuke bar/café waar twee tortelduifjes na een dinner nog goed zouden kunnen vertoeven met een beetje moderne muziek? Liefst lekker naast elkaar in een love seat of bank nippend aan mojitoes.

Ik kom er misschien 2x per jaar, dus ben helaas niet zo goed bekend.

Liever niet openbaar posten, ik heb geen behoefte aan een erehaag mijn dank is groot.

Trouwens, de enige klappen die een vrouw hoort te krijgen is tijdens spanking als zij daarom vraagt.

Niemand? Ik zweer dat ik niet uit Amsterdam kom

 

[Jimmy80]

Niemand? Ik zweer dat ik niet uit Amsterdam kom

Pathe de kuip heeft een paar stoelen tussendoor zonder tussenleuning zodat je knus tegen elkaar an kan zitten tijdens de film

 

[Stoeprand]

Ik heb het gevoel ook zwaar te pakken. Wandel nu zo'n 1,5 jaar en ben in m'n eerste maand een dame tegen gekomen waar ik nu verliefd op ben.

Ben haar steeds frequenter gaan bezoeken en het gemiddelde is nu zeker wel 3 keer per week.

Ze is onwijs knap. Mooie stevige grote ronde borsten, zongebruinde huid en een heerlijk koppie. Type milf.

De bezoekjes zijn altijd heerlijk, ben dan echt in de wolken. Ze duren ook steeds langer maar gewoon nog voor het bedrag wat ik een jaar geleden ook betaalde. Ze weet gewoon dat ze aan mij een goede klant heeft en laat het toe.

Er gaat geen dag meer voorbij dat ik niet aan haar denk. Het is echt een obsessie aan het worden. Toch weet ik dondersgoed dat het niks gaat worden. Ze is hier puur voor het werk en geld. Haar goed recht.

Toch begint het steeds meer aan me te knagen. Op moment suprême is het allemaal top maar als ik dan weer in de auto stap dan begin ik een depri gevoel te krijgen. Wetende dat ze dan waarschijnlijk al weer met iemand seks heeft. Die gedachte maakt me jaloers en gek.

Ik probeer dat gevoel te onderdrukken en mezelf voor te houden dat ik er gewoon van moet genieten en accepteren dat dit haar job is en ik niet de enige ben. Bezoek ook nog andere dvp's en dan heb ik dit gevoel totaal niet. Laat ik alles los na het bezoekje en denk ik er vervolgens niet meer aan. Het is echt alleen bij mijn vaste dvp waarbij ik dit heb.

Zoals ik al zei begint het een obsessie te worden. Ze vertrekt as dinsdag naar haar thuis land voor 2 maanden. Het klinkt misschien gek maar ik ben eigenlijk wel blij dat ze er even een tijdje niet is. Ze weet me altijd zo perfect te bespelen maar diep in me weet ik dat het allemaal een act is. Toch krijg ik haar maar niet uit m'n hoofd. Cold turkey afkicken is in deze denk ik zo gek nog niet.

 

[Kees de Beffer]

In mijn carrière als hoerenloper heb ik aantal dames ontmoet waarmee er een dusdanige een klik was, dat ze eigenlijk ook wel in het echte leven zou willen zien. Ik kon naast lekker met ze neuken, ook goed met ze praten.

Dat ik dat nooit gedaan heb, is omdat al een vrouw thuis heb. Buiten de deur neuken is mijn (geheime) hobby. Ik probeer deze twee gestrikt gescheiden te houden.

Afgelopen vrijdag heb ik dusdanig lekker gesekst met een DVP, dat ik eigenlijk vandaag ook weer langs wil gaan. Verliefd ben ik niet, maar ik zit wel vol geile lustgevoelens voor haar. Dat zal wel de dopamine zijn.

Het liefst zou ik nu op mijn fiets springen en richting het bordeel rijden waar ze werkt. Mijn portemonnee zegt nee, maar kleine Kees is het dat niet mee eens.

 

[lovemachine]

Ik heb het gevoel ook zwaar te pakken. Wandel nu zo'n 1,5 jaar en ben in m'n eerste maand een dame tegen gekomen waar ik nu verliefd op ben.

Ben haar steeds frequenter gaan bezoeken en het gemiddelde is nu zeker wel 3 keer per week.

Ze is onwijs knap. Mooie stevige grote ronde borsten, zongebruinde huid en een heerlijk koppie. Type milf.

De bezoekjes zijn altijd heerlijk, ben dan echt in de wolken. Ze duren ook steeds langer maar gewoon nog voor het bedrag wat ik een jaar geleden ook betaalde. Ze weet gewoon dat ze aan mij een goede klant heeft en laat het toe.

Er gaat geen dag meer voorbij dat ik niet aan haar denk. Het is echt een obsessie aan het worden. Toch weet ik dondersgoed dat het niks gaat worden. Ze is hier puur voor het werk en geld. Haar goed recht.

Toch begint het steeds meer aan me te knagen. Op moment suprême is het allemaal top maar als ik dan weer in de auto stap dan begin ik een depri gevoel te krijgen. Wetende dat ze dan waarschijnlijk al weer met iemand seks heeft. Die gedachte maakt me jaloers en gek.

Ik probeer dat gevoel te onderdrukken en mezelf voor te houden dat ik er gewoon van moet genieten en accepteren dat dit haar job is en ik niet de enige ben. Bezoek ook nog andere dvp's en dan heb ik dit gevoel totaal niet. Laat ik alles los na het bezoekje en denk ik er vervolgens niet meer aan. Het is echt alleen bij mijn vaste dvp waarbij ik dit heb.

Zoals ik al zei begint het een obsessie te worden. Ze vertrekt as dinsdag naar haar thuis land voor 2 maanden. Het klinkt misschien gek maar ik ben eigenlijk wel blij dat ze er even een tijdje niet is. Ze weet me altijd zo perfect te bespelen maar diep in me weet ik dat het allemaal een act is. Toch krijg ik haar maar niet uit m'n hoofd. Cold turkey afkicken is in deze denk ik zo gek nog niet.

Niet meer bezoeken, hoe verliefd je ook bent. Dat is mijn advies. Het depri gevoel wordt alleen maar meer. Bovendien ben je jaloers en dat is nooit goed. Als je een relatie wil met een DVP, zal je moeten accepteren dat ze met meer mannen sex heeft. Of ga je eisen dat ze het werk ook neer moet leggen?

Het lijkt me een kansloze situatie. Dan kun je twee dingen doen: jezelf voor de gek blijven houden en nog heel veel geld uitgeven of het draadje doorknippen, de pijn doorgaan en verder gaan met je leven.

In mijn carrière als hoerenloper heb ik aantal dames ontmoet waarmee er een dusdanige een klik was, dat ze eigenlijk ook wel in het echte leven zou willen zien. Ik kon naast lekker met ze neuken, ook goed met ze praten.

Dat ik dat nooit gedaan heb, is omdat al een vrouw thuis heb. Buiten de deur neuken is mijn (geheime) hobby. Ik probeer deze twee gestrikt gescheiden te houden.

Afgelopen vrijdag heb ik dusdanig lekker gesekst met een DVP, dat ik eigenlijk vandaag ook weer langs wil gaan. Verliefd ben ik niet, maar ik zit wel vol geile lustgevoelens voor haar. Dat zal wel de dopamine zijn.

Het liefst zou ik nu op mijn fiets springen en richting het bordeel rijden waar ze werkt. Mijn portemonnee zegt nee, maar kleine Kees is het dat niet mee eens.

Dat ken ik. Er zijn enkele meiden waarmee ik verrukkelijke sex heb gehad, met wie het klikte, die bijzonder aantrekkelijk waren, me helemaal gek maakten, waarmee het gezellig praten was, noem maar op. Zou die meiden nog heel wat keren hebben willen bezoeken, maar ze zijn gestopt. Het hing in een bepaald geval tegen verliefdheid aan, maar gelukkig op tijd het tij weten te keren. Zou toch niks geworden zijn en dan liever zelf de stekker er uit trekken dan pijn lijden.

 

[Voormalig lid 21987]

Ik heb het gevoel ook zwaar te pakken. Wandel nu zo'n 1,5 jaar en ben in m'n eerste maand een dame tegen gekomen waar ik nu verliefd op ben.

Ben haar steeds frequenter gaan bezoeken en het gemiddelde is nu zeker wel 3 keer per week.

Ze is onwijs knap. Mooie stevige grote ronde borsten, zongebruinde huid en een heerlijk koppie. Type milf.

De bezoekjes zijn altijd heerlijk, ben dan echt in de wolken. Ze duren ook steeds langer maar gewoon nog voor het bedrag wat ik een jaar geleden ook betaalde. Ze weet gewoon dat ze aan mij een goede klant heeft en laat het toe.

Er gaat geen dag meer voorbij dat ik niet aan haar denk. Het is echt een obsessie aan het worden. Toch weet ik dondersgoed dat het niks gaat worden. Ze is hier puur voor het werk en geld. Haar goed recht.

Toch begint het steeds meer aan me te knagen. Op moment suprême is het allemaal top maar als ik dan weer in de auto stap dan begin ik een depri gevoel te krijgen. Wetende dat ze dan waarschijnlijk al weer met iemand seks heeft. Die gedachte maakt me jaloers en gek.

Ik probeer dat gevoel te onderdrukken en mezelf voor te houden dat ik er gewoon van moet genieten en accepteren dat dit haar job is en ik niet de enige ben. Bezoek ook nog andere dvp's en dan heb ik dit gevoel totaal niet. Laat ik alles los na het bezoekje en denk ik er vervolgens niet meer aan. Het is echt alleen bij mijn vaste dvp waarbij ik dit heb.

Zoals ik al zei begint het een obsessie te worden. Ze vertrekt as dinsdag naar haar thuis land voor 2 maanden. Het klinkt misschien gek maar ik ben eigenlijk wel blij dat ze er even een tijdje niet is. Ze weet me altijd zo perfect te bespelen maar diep in me weet ik dat het allemaal een act is. Toch krijg ik haar maar niet uit m'n hoofd. Cold turkey afkicken is in deze denk ik zo gek nog niet.

Wees eerlijk tegen je zelf en ga naar die 2 maanden ook niet naar haar toe.bescherm je zelf ze weet je goed te bespelen ,maar dat gaat alleen om je geld en daar is ze goed in zoals je schrijft .geniet van andere dames ,en doe is een keer iets anders wat je leuk vind wat je gedachten verfrist .en sla eens een paar weken over en bezin wat je je zelf aan doet ,want je moet genieten en niet verliefd worden want daar gaat het bij de dames niet om . Maak je zelf niet gek leef ! ,en de sex met de dames is allen maat voor de fun bekijk het als sport .en daarnaast gewoon lekker genieten van de rest

In mijn carrière als hoerenloper heb ik aantal dames ontmoet waarmee er een dusdanige een klik was, dat ze eigenlijk ook wel in het echte leven zou willen zien. Ik kon naast lekker met ze neuken, ook goed met ze praten.

Dat ik dat nooit gedaan heb, is omdat al een vrouw thuis heb. Buiten de deur neuken is mijn (geheime) hobby. Ik probeer deze twee gestrikt gescheiden te houden.

Afgelopen vrijdag heb ik dusdanig lekker gesekst met een DVP, dat ik eigenlijk vandaag ook weer langs wil gaan. Verliefd ben ik niet, maar ik zit wel vol geile lustgevoelens voor haar. Dat zal wel de dopamine zijn.

Het liefst zou ik nu op mijn fiets springen en richting het bordeel rijden waar ze werkt. Mijn portemonnee zegt nee, maar kleine Kees is het dat niet mee eens.

Laat je portemonnee je leiden ,word je veel gelukkiger van ,die gekke gedachten hebben alle wandelaars

Niet meer bezoeken, hoe verliefd je ook bent. Dat is mijn advies. Het depri gevoel wordt alleen maar meer. Bovendien ben je jaloers en dat is nooit goed. Als je een relatie wil met een DVP, zal je moeten accepteren dat ze met meer mannen sex heeft. Of ga je eisen dat ze het werk ook neer moet leggen?

Het lijkt me een kansloze situatie. Dan kun je twee dingen doen: jezelf voor de gek blijven houden en nog heel veel geld uitgeven of het draadje doorknippen, de pijn doorgaan en verder gaan met je leven.


Dat ken ik. Er zijn enkele meiden waarmee ik verrukkelijke sex heb gehad, met wie het klikte, die bijzonder aantrekkelijk waren, me helemaal gek maakten, waarmee het gezellig praten was, noem maar op. Zou die meiden nog heel wat keren hebben willen bezoeken, maar ze zijn gestopt. Het hing in een bepaald geval tegen verliefdheid aan, maar gelukkig op tijd het tij weten te keren. Zou toch niks geworden zijn en dan liever zelf de stekker er uit trekken dan pijn lijden.

TOP advies

 

[Dorussie]

Je moet altijd in gedachten houden: een dvp is net als het race autootje bij de supermart .....zodra de tijd om is mag er weer een ander jongetje ..... Daar moetje wel tegen kunnen idd

 

[J.B.]

Zodra je gevoelens begint te krijgen afstand houden en een andere bezoeken; zo doe ik het tenminste. Ben zelf regelmatig in de "gevarenzone" gekomen en dit werkt voor mij het beste om mezelf niet te verliezen. Nu heb ik inmiddels best wel een lange lijst met vaste dames verzameld die ik afwissel en ik geef elke dame hun portie (betaalde) liefde. Werkt prima op mijn gemoedsrust.

 

[Stoeprand]

Thanks voor de reacties. Besef zelf ook wel dat ik niet gezond bezig ben. Ga het maar een tijdje laten rusten (kan nu ook niet anders) en ben van plan om jullie raad op te volgen en haar dus niet meer te bezoeken zodra ze terug is.

 

[limlars]

Thanks voor de reacties. Besef zelf ook wel dat ik niet gezond bezig ben. Ga het maar een tijdje laten rusten (kan nu ook niet anders) en ben van plan om jullie raad op te volgen en haar dus niet meer te bezoeken zodra ze terug is.

Doen waar je jouzelf goed bij voelt en met een wetenschap dat het ook zomaar in een keer kan eindigen, of dat zij niet het gelijke voelt als wat jij voelt.

Je kan, met die wetenschap, haar toch gewoon blijven bezoeken...? Als het toch goed voelt zou je er anders ook spijt van krijgen wanneer je haar niet meer bezoekt. Gewoon ervan genieten, morgen kan het allemaal anders zijn.

 

[GuntherF]

Wat jammer dat we geen verslag hebben mogen lezen van vagebond...die zou dit weekend toch met zijn dvp stappen....?

 

[Dorussie]

Wat jammer dat we geen verslag hebben mogen lezen van vagebond...die zou dit weekend toch met zijn dvp stappen....?

Het is nog geen weekend he

 

[Ernstige Neuker]

In al die jaren dat ik nu wandel, heb ik slechts 2 dames meerdere malen bezocht. De en is gestopt, neem ik aan. Het huis waar ze werkte bestaat niet meer en ik heb nooit iets van haar op internet terug gezien.

De andere werkte in Den Haag en kwam uit Zeeland. Leuke meid, paar keer in het prive huis bezocht, zei is met onbekende bestemming vertrokken zonder iets te zeggen.

Verliefd worden wordt ik zelden. Als het al gebeurd dan op een keurige dame die wel van DVP's gehoord heeft, maar het zelf niet is. Verder kan ik een DVP leuk vinden, maar gek genoeg nooit meer dan 1x bezoeken.

Wel ga ik regelmatig naar Heerwaarden, waar amateur prosti is. Ik neuk dan dezelfde dames. Heel leuk, heel gezellig, maar alleen om de zak te legen en een beetje slap te ouwhoeren aan de bar.

 

[GuntherF]

Het is nog geen weekend he

Hij had eerst twee weekenden geleden aangekondigd en toen dat niet doorging zou hij afgelopen weekend doen....maar denk dat we er niks meer van horen...hahahahaha

 

[Dorussie]

Hij had eerst twee weekenden geleden aangekondigd en toen dat niet doorging zou hij afgelopen weekend doen....maar denk dat we er niks meer van horen...hahahahaha

We horen het wel....ik zelf ben meer een mooi weer wandelaar misschien hij ook?

 

[Vagebond]

Ik zie dat er een aantal mensen zitten te vissen naar hoe het dit vorig weekend verlopen is.

Ja, we zijn samen weg geweest. Was het leuk? Jazeker. Komt er een vervolg? Voorlopig even niet.

Dat lag niet aan het weekend, maar vooral aan complicaties rond elkaar vaak genoeg zien om ook echt wat op te kunnen bouwen. We hebben beide gevoelens voor elkaar, meer dan een beetje, maar voor haar heeft werk een duidelijke prioriteit en haar werktijden zijn dusdanig onregelmatig dat afspreken wanneer we elkaar gaan zien bijna onmogelijk is. Tel daarbij op dat het voor mij minimaal anderhalf uur enkele rit is waardoor spontaan binnen vallen op rustige tijden ook niet te doen is.

Aangezien zij niet minder wil/kan werken om haar dromen te verwezenlijken en ik het niet zie zitten om haar hooguit één of twee uren per week te zien, zag ik er geen heil meer in. Betalen om langs te komen mocht ik niet van haar, dus dan zijn de opties een eind op.

Ze heeft geen vaste werktijden, staat 24/7 klaar. Daar heb ik mij vooraf grandioos op verkeken en niet beseft dat dit een spelbreker zou kunnen zijn. Gaat ze minder werken, dan gaan haar plannen om binnen twee jaar te stoppen niet door. Ik begrijp haar, maar kan haar niet volgen zonder zelf eraan onderdoor te gaan.

Ik baal ervan, we hebben prachtige momenten beleefd in Rotterdam, ze was aan het stralen toen we samen uit eten gingen, de jacuzzi zal ik ook niet snel vergeten, de markthal, remastered, euromast, maar ik kan m'n leven niet twee jaar op hold zetten en er zo weinig tijd samen voor terug krijgen, zeker niet als zij mij niet goed genoeg kan afschermen voor haar contact met klanten.

We hebben nog contact met elkaar en zijn beide de boel aan het verwerken. We hebben beide pijn, want willen elkaar niet kwijt, maar een middenweg is er niet. Het is of haar manier, of niets. Ik heb afgelopen woensdag voor mijn eigen gezondheid gekozen. De bal ligt bij haar.

Ik vertel dit terwijl ik weet dat de eerste ziellepoten al klaar staan om zich te verkneukelen aan andermans verdriet. Ik hoop alleen dat mijn bijdrage anderen wat meer inzicht kan geven in waar ze rekening mee moeten houden voordat ze aan een dergelijke onderneming beginnen.

Heb ik er spijt van? Nee. Zou ik het een ander aanraden? Onder bepaalde omstandigheden. Als ze vaste werktijden had gehad, al was het maar één dag in de week, dan hadden we/ik een kans gehad om door die twee jaar heen te komen.

Het is niet definitief van de baan, dus ik zie wel wat we gebeurt verder.

 

[Jimmy80]

Ik zie dat er een aantal mensen zitten te vissen naar hoe het dit vorig weekend verlopen is.

Ja, we zijn samen weg geweest. Was het leuk? Jazeker. Komt er een vervolg? Voorlopig even niet.

Dat lag niet aan het weekend, maar vooral aan complicaties rond elkaar vaak genoeg zien om ook echt wat op te kunnen bouwen. We hebben beide gevoelens voor elkaar, meer dan een beetje, maar voor haar heeft werk een duidelijke prioriteit en haar werktijden zijn dusdanig onregelmatig dat afspreken wanneer we elkaar gaan zien bijna onmogelijk is. Tel daarbij op dat het voor mij minimaal anderhalf uur enkele rit is waardoor spontaan binnen vallen op rustige tijden ook niet te doen is.

Aangezien zij niet minder wil/kan werken om haar dromen te verwezenlijken en ik het niet zie zitten om haar hooguit één of twee uren per week te zien, zag ik er geen heil meer in. Betalen om langs te komen mocht ik niet van haar, dus dan zijn de opties een eind op.

Ze heeft geen vaste werktijden, staat 24/7 klaar. Daar heb ik mij vooraf grandioos op verkeken en niet beseft dat dit een spelbreker zou kunnen zijn. Gaat ze minder werken, dan gaan haar plannen om binnen twee jaar te stoppen niet door. Ik begrijp haar, maar kan haar niet volgen zonder zelf eraan onderdoor te gaan.

Ik baal ervan, we hebben prachtige momenten beleefd in Rotterdam, ze was aan het stralen toen we samen uit eten gingen, de jacuzzi zal ik ook niet snel vergeten, de markthal, remastered, euromast, maar ik kan m'n leven niet twee jaar op hold zetten en er zo weinig tijd samen voor terug krijgen, zeker niet als zij mij niet goed genoeg kan afschermen voor haar contact met klanten.

We hebben nog contact met elkaar en zijn beide de boel aan het verwerken. We hebben beide pijn, want willen elkaar niet kwijt, maar een middenweg is er niet. Het is of haar manier, of niets. Ik heb afgelopen woensdag voor mijn eigen gezondheid gekozen. De bal ligt bij haar.

Ik vertel dit terwijl ik weet dat de eerste ziellepoten al klaar staan om zich te verkneukelen aan andermans verdriet. Ik hoop alleen dat mijn bijdrage anderen wat meer inzicht kan geven in waar ze rekening mee moeten houden voordat ze aan een dergelijke onderneming beginnen.

Heb ik er spijt van? Nee. Zou ik het een ander aanraden? Onder bepaalde omstandigheden. Als ze vaste werktijden had gehad, al was het maar één dag in de week, dan hadden we/ik een kans gehad om door die twee jaar heen te komen.

Het is niet definitief van de baan, dus ik zie wel wat we gebeurt verder.

Als ik jou was zou ik haar maar zo snel mogelijk vergeten, de wil is er niet van haar kant want ieder mens kan tijd vrij maken om met iemand af te spreken als je echt wil

 

[Vagebond]

Als ik jou was zou ik haar maar zo snel mogelijk vergeten, de wil is er niet van haar kant want ieder mens kan tijd vrij maken om met iemand af te spreken als je echt wil

Het is niet zo zwart wit Jimmy. Kan ze minder werken. Tuurlijk. Maar dan komt haar huidige planning in het geding. Ze is hier een x aantal maanden en moet genoeg geld hebben om mee te nemen naar huis om daar een maand of 5 te verblijven zonder daar te hoeven werken.

Ik had het anders aangepakt als ik haar was, maar ik kan haar niets opleggen.

Ik heb wel tegen haar gezegd dat ik niet op haar ga wachten. Ze mag altijd contact met mij opnemen als ze van gedachte verandert, maar ik ga niet sneu in een hoekje alleen zitten wachten hopend op een belletje.

 

[GuntherF]

Nou Vagebond terug met beide voetjes op de grond.

 

[Adriaan van Disco]

Ik heb wel tegen haar gezegd dat ik niet op haar ga wachten.

Je verhaal gelezen en ook je eerdere berichten hierover gevolgd. Krijg het idee dat haar dromen voorop staan. Als er sprake is van echte liefde dan pas je je plannen hierop aan en dat doet / wil ze niet.

Mijn advies: niet meer mee afspreken.

 

[Vagebond]

Je verhaal gelezen en ook je eerdere berichten hierover gevolgd. Krijg het idee dat haar dromen voorop staan. Als er sprake is van echte liefde dan pas je je plannen hierop aan en dat doet / wil ze niet.

Mijn advies: niet meer mee afspreken.

Dat gevoel heb ik ook. Ik heb haar gezegd dat het van twee kanten moet komen. Ik heb haar niet gevraagd te stoppen en volledig op mij te leunen. Maar bijvoorbeeld iets minder werken en over 2½ jaar stoppen ipv 2. Waarom zou dat geen optie kunnen zijn?

Die beslissing zou ze niet eens direct hoeven nemen, ze kent me net, maar stel dat we elkaar iets langer kennen en het zou over een half jaar een optie kunnen zijn, dan zou ik er vrede mee kunnen hebben. Wat mij vooral dwars zat was het op voorhand uitsluiten van een toekomstig compromis.

 

[Voormalig lid 21987]

Ik zie dat er een aantal mensen zitten te vissen naar hoe het dit vorig weekend verlopen is.

Ja, we zijn samen weg geweest. Was het leuk? Jazeker. Komt er een vervolg? Voorlopig even niet.

Dat lag niet aan het weekend, maar vooral aan complicaties rond elkaar vaak genoeg zien om ook echt wat op te kunnen bouwen. We hebben beide gevoelens voor elkaar, meer dan een beetje, maar voor haar heeft werk een duidelijke prioriteit en haar werktijden zijn dusdanig onregelmatig dat afspreken wanneer we elkaar gaan zien bijna onmogelijk is. Tel daarbij op dat het voor mij minimaal anderhalf uur enkele rit is waardoor spontaan binnen vallen op rustige tijden ook niet te doen is.

Aangezien zij niet minder wil/kan werken om haar dromen te verwezenlijken en ik het niet zie zitten om haar hooguit één of twee uren per week te zien, zag ik er geen heil meer in. Betalen om langs te komen mocht ik niet van haar, dus dan zijn de opties een eind op.

Ze heeft geen vaste werktijden, staat 24/7 klaar. Daar heb ik mij vooraf grandioos op verkeken en niet beseft dat dit een spelbreker zou kunnen zijn. Gaat ze minder werken, dan gaan haar plannen om binnen twee jaar te stoppen niet door. Ik begrijp haar, maar kan haar niet volgen zonder zelf eraan onderdoor te gaan.

Ik baal ervan, we hebben prachtige momenten beleefd in Rotterdam, ze was aan het stralen toen we samen uit eten gingen, de jacuzzi zal ik ook niet snel vergeten, de markthal, remastered, euromast, maar ik kan m'n leven niet twee jaar op hold zetten en er zo weinig tijd samen voor terug krijgen, zeker niet als zij mij niet goed genoeg kan afschermen voor haar contact met klanten.

We hebben nog contact met elkaar en zijn beide de boel aan het verwerken. We hebben beide pijn, want willen elkaar niet kwijt, maar een middenweg is er niet. Het is of haar manier, of niets. Ik heb afgelopen woensdag voor mijn eigen gezondheid gekozen. De bal ligt bij haar.

Ik vertel dit terwijl ik weet dat de eerste ziellepoten al klaar staan om zich te verkneukelen aan andermans verdriet. Ik hoop alleen dat mijn bijdrage anderen wat meer inzicht kan geven in waar ze rekening mee moeten houden voordat ze aan een dergelijke onderneming beginnen.

Heb ik er spijt van? Nee. Zou ik het een ander aanraden? Onder bepaalde omstandigheden. Als ze vaste werktijden had gehad, al was het maar één dag in de week, dan hadden we/ik een kans gehad om door die twee jaar heen te komen.

Het is niet definitief van de baan, dus ik zie wel wat we gebeurt verde

Ik zie dat er een aantal mensen zitten te vissen naar hoe het dit vorig weekend verlopen is.

Ja, we zijn samen weg geweest. Was het leuk? Jazeker. Komt er een vervolg? Voorlopig even niet.

Dat lag niet aan het weekend, maar vooral aan complicaties rond elkaar vaak genoeg zien om ook echt wat op te kunnen bouwen. We hebben beide gevoelens voor elkaar, meer dan een beetje, maar voor haar heeft werk een duidelijke prioriteit en haar werktijden zijn dusdanig onregelmatig dat afspreken wanneer we elkaar gaan zien bijna onmogelijk is. Tel daarbij op dat het voor mij minimaal anderhalf uur enkele rit is waardoor spontaan binnen vallen op rustige tijden ook niet te doen is.

Aangezien zij niet minder wil/kan werken om haar dromen te verwezenlijken en ik het niet zie zitten om haar hooguit één of twee uren per week te zien, zag ik er geen heil meer in. Betalen om langs te komen mocht ik niet van haar, dus dan zijn de opties een eind op.

Ze heeft geen vaste werktijden, staat 24/7 klaar. Daar heb ik mij vooraf grandioos op verkeken en niet beseft dat dit een spelbreker zou kunnen zijn. Gaat ze minder werken, dan gaan haar plannen om binnen twee jaar te stoppen niet door. Ik begrijp haar, maar kan haar niet volgen zonder zelf eraan onderdoor te gaan.

Ik baal ervan, we hebben prachtige momenten beleefd in Rotterdam, ze was aan het stralen toen we samen uit eten gingen, de jacuzzi zal ik ook niet snel vergeten, de markthal, remastered, euromast, maar ik kan m'n leven niet twee jaar op hold zetten en er zo weinig tijd samen voor terug krijgen, zeker niet als zij mij niet goed genoeg kan afschermen voor haar contact met klanten.

We hebben nog contact met elkaar en zijn beide de boel aan het verwerken. We hebben beide pijn, want willen elkaar niet kwijt, maar een middenweg is er niet. Het is of haar manier, of niets. Ik heb afgelopen woensdag voor mijn eigen gezondheid gekozen. De bal ligt bij haar.

Ik vertel dit terwijl ik weet dat de eerste ziellepoten al klaar staan om zich te verkneukelen aan andermans verdriet. Ik hoop alleen dat mijn bijdrage anderen wat meer inzicht kan geven in waar ze rekening mee moeten houden voordat ze aan een dergelijke onderneming beginnen.

Heb ik er spijt van? Nee. Zou ik het een ander aanraden? Onder bepaalde omstandigheden. Als ze vaste werktijden had gehad, al was het maar één dag in de week, dan hadden we/ik een kans gehad om door die twee jaar heen te komen.

Het is niet definitief van de baan, dus ik zie wel wat we gebeurt verder.

Hallo vagebond .denk goed na en kies voor je zelf er zijn genoeg leuke dames om iets mee te krijgen ,ga hier niet verder mee dan word je ongelukkig en de tijd loopt door .en verliefdheid is een raar ding maar toch zet het op zij een relatie met deze dame ,en start opnieuw met je leve ga met een goede vriend vriendin even er tussen uit en breng een gesprek opgang en laat ze vrijuit spreken zowel goed als slecht .naaste kunnen en mogen toch iets meer tegen je zeggen om dat ze van je houden dan ga je het misschien anders zien . kop op en ga doe iets wat je leuk vind en gooi die dame uitje leven want anders word het triest voor je zelf

 

[Paulus2]

@Aanbidder
Kan je je reactie onder de quote zetten ipv erin?

 

[Vagebond]

@Aanbidder
het lukt even niet om te quoten. Dus ik doe het even zo.

Ik heb niemand buiten deze groep die van mijn gewandeld en het bovenstaande avontuur af weet. Ik heb ook voor mezelf gekozen, ik heb nadrukkelijk gezegd niet op haar te wachten. Elke dag met de onzekerheid en de wens zitten dat ze van gedachte verandert en mezelf geen plezier gunnen terwijl zij doorwerkt zou pure masochisme zijn.

Het is alsof de duivel er mee speelt, maar ik ben afgelopen weekend door een hele aantrekkelijke dame op een zeer serieuze manier benaderd. De timing kom niet slechter Ik ga eerst lekker op vakantie. Even helemaal niets doen met vrouwen, mezelf ontkoppelen van mijn dvp en daarna eens kijken of deze andere dame leuk is.

 

[Jimmy80]

Kijk aan

 

[Voormalig lid 21987]

@Aanbidder
het lukt even niet om te quoten. Dus ik doe het even zo.

Ik heb niemand buiten deze groep die van mijn gewandeld en het bovenstaande avontuur af weet. Ik heb ook voor mezelf gekozen, ik heb nadrukkelijk gezegd niet op haar te wachten. Elke dag met de onzekerheid en de wens zitten dat ze van gedachte verandert en mezelf geen plezier gunnen terwijl zij doorwerkt zou pure masochisme zijn.

Het is alsof de duivel er mee speelt, maar ik ben afgelopen weekend door een hele aantrekkelijke dame op een zeer serieuze manier benaderd. De timing kom niet slechter Ik ga eerst lekker op vakantie. Even helemaal niets doen met vrouwen, mezelf ontkoppelen van mijn dvp en daarna eens kijken of deze andere dame leuk is.

wens je veel geluk en plezier op vacantie geniet er van

 

[marc marc marc]

@Aanbidder
het lukt even niet om te quoten. Dus ik doe het even zo.

Ik heb niemand buiten deze groep die van mijn gewandeld en het bovenstaande avontuur af weet. Ik heb ook voor mezelf gekozen, ik heb nadrukkelijk gezegd niet op haar te wachten. Elke dag met de onzekerheid en de wens zitten dat ze van gedachte verandert en mezelf geen plezier gunnen terwijl zij doorwerkt zou pure masochisme zijn.

Het is alsof de duivel er mee speelt, maar ik ben afgelopen weekend door een hele aantrekkelijke dame op een zeer serieuze manier benaderd. De timing kom niet slechter Ik ga eerst lekker op vakantie. Even helemaal niets doen met vrouwen, mezelf ontkoppelen van mijn dvp en daarna eens kijken of deze andere dame leuk is.

Groot gelijk dat je even afstand neemt. Al met al heb je super lekkere momenten gehad met je dvp Voor mij zeer herkenbaar om iets meer op te bouwen dan alleen Sex dates

 

[Roxas]

@Aanbidder
het lukt even niet om te quoten. Dus ik doe het even zo.

Ik heb niemand buiten deze groep die van mijn gewandeld en het bovenstaande avontuur af weet. Ik heb ook voor mezelf gekozen, ik heb nadrukkelijk gezegd niet op haar te wachten. Elke dag met de onzekerheid en de wens zitten dat ze van gedachte verandert en mezelf geen plezier gunnen terwijl zij doorwerkt zou pure masochisme zijn.

Het is alsof de duivel er mee speelt, maar ik ben afgelopen weekend door een hele aantrekkelijke dame op een zeer serieuze manier benaderd. De timing kom niet slechter Ik ga eerst lekker op vakantie. Even helemaal niets doen met vrouwen, mezelf ontkoppelen van mijn dvp en daarna eens kijken of deze andere dame leuk is.

Dat was de slimste keuze dat je voor je zelf kiest. Je ziet wel wat er komt.

 

[Scorpio]

Ik heb het gevoel ook zwaar te pakken. Wandel nu zo'n 1,5 jaar en ben in m'n eerste maand een dame tegen gekomen waar ik nu verliefd op ben.

Ben haar steeds frequenter gaan bezoeken en het gemiddelde is nu zeker wel 3 keer per week.

Ze is onwijs knap. Mooie stevige grote ronde borsten, zongebruinde huid en een heerlijk koppie. Type milf.

De bezoekjes zijn altijd heerlijk, ben dan echt in de wolken. Ze duren ook steeds langer maar gewoon nog voor het bedrag wat ik een jaar geleden ook betaalde. Ze weet gewoon dat ze aan mij een goede klant heeft en laat het toe.

Er gaat geen dag meer voorbij dat ik niet aan haar denk. Het is echt een obsessie aan het worden. Toch weet ik dondersgoed dat het niks gaat worden. Ze is hier puur voor het werk en geld. Haar goed recht.

Toch begint het steeds meer aan me te knagen. Op moment suprême is het allemaal top maar als ik dan weer in de auto stap dan begin ik een depri gevoel te krijgen. Wetende dat ze dan waarschijnlijk al weer met iemand seks heeft. Die gedachte maakt me jaloers en gek.

Ik probeer dat gevoel te onderdrukken en mezelf voor te houden dat ik er gewoon van moet genieten en accepteren dat dit haar job is en ik niet de enige ben. Bezoek ook nog andere dvp's en dan heb ik dit gevoel totaal niet. Laat ik alles los na het bezoekje en denk ik er vervolgens niet meer aan. Het is echt alleen bij mijn vaste dvp waarbij ik dit heb.

Zoals ik al zei begint het een obsessie te worden. Ze vertrekt as dinsdag naar haar thuis land voor 2 maanden. Het klinkt misschien gek maar ik ben eigenlijk wel blij dat ze er even een tijdje niet is. Ze weet me altijd zo perfect te bespelen maar diep in me weet ik dat het allemaal een act is. Toch krijg ik haar maar niet uit m'n hoofd. Cold turkey afkicken is in deze denk ik zo gek nog niet.

Enigzins herkenbaar. Ik krijg een bepaalde DVP ook niet meer uit mijn hoofd en weet ook dat ik er al geruime tijd een flinke "crush" op heb. Heb me echter voorgenomen dit nooit tegen haar te zeggen omdat het uiteraard een zinloze exercitie zal zijn en alleen maar kan leiden tot ongemak.
Het verschil bij mij is echter dat ik niet jaloers word bij de gedachte dat ze met andere kerels seks heeft. Seks (lust) staat bij mij los van emotie en zegt dus niks over haar betrokkenheid daarbij. Ook krijg ik geen depri gevoel als ik weer in mijn auto naar huis rijd. Wel begin ik haar te missen na ongeveer een week.. Om die reden denk ik soms weleens de bezoekjes uiteindelijk toch maar te stoppen (vanwege de financiële last). Maar... makkelijker gezegd dan gedaan.