Eenzaamheid ondanks dvp-bezoeken

[VilandreJohn]

Ik wil iedereen een compliment maken!
Dit zijn mooie en kwetsbare bijdragen en gaan dieper dan veel andere draadjes zoals 'op welke muziek neuk je het liefste' of 'hoeveel DVP's heb je al geneukt'.

Wat mezelf betreft; ik ben en voel me niet eenzaam. Maar denk dat het bezoeken van DVP's geen enkele bijdrage levert aan het minder eenzaam voelen. Een DVP bezoek je, plat gezegd, voor lekkere sex en daarna scheiden de wegen weer.
Wat natuurlijk niet betekent dat je geen leuke klik kunt hebben en hoevel DVP's het voor het geld doen, willen ook zij een prettige tijd hebben.

 

[Marco]

Nu, ja... alles platneuken! Sex is lekker. Maar er zijn heus nog wel heel wat andere dingen in het leven!

Pas als je weet hoe die verschillende ballen te 'jongleren'... heb je een gebalanceerd leven... lijkt me.

 

[feestje]

Maar denk dat het bezoeken van DVP's geen enkele bijdrage levert aan het minder eenzaam voelen. Een DVP bezoek je, plat gezegd, voor lekkere sex en daarna scheiden de wegen weer.

Wat ik wel heb, maar dat heeft niet per se met eenzaam te maken, als bezoekje top was, dan voel ik me de dagen daarna nog steeds lekker in mijn vel.

 

[Marco]

Wat mezelf betreft; ik ben en voel me niet eenzaam. Maar denk dat het bezoeken van DVP's geen enkele bijdrage levert aan het minder eenzaam voelen. Een DVp bezoek je, plat gezegd, voor lekkere sex en daarna scheiden de wegen weer.
Wat natuurlijk niet betekent dat je geen leuke klik kunt hebben en hoevel DVP's het voor het geld doen, willen ook zij een prettige tijd hebben.

Nu... bezoek aan (leuke) DVP's... fun... en lekkere sex... kunnen er alvast wél voor zorgen dat je je 'goed' voelt in je vel! Zo van... 'ik zie alvast ook mijn deel van de actie'!

Lijkt me ook wel dat voor alleenstaande mannen... dat zelfs een motivatie kan zijn om zich te verzorgen... fit blijven... er goed uit zien

En... dan kan je er weer lekker tegenaan!

 

[Koudvuur]

Wat mezelf betreft; ik ben en voel me niet eenzaam. Maar denk dat het bezoeken van DVP's geen enkele bijdrage levert aan het minder eenzaam voelen. Een DVP bezoek je, plat gezegd, voor lekkere sex en daarna scheiden de wegen weer.
Wat natuurlijk niet betekent dat je geen leuke klik kunt hebben en hoewel DVP's het voor het geld doen, willen ook zij een prettige tijd hebben.

Ja, dat vat het voor mij ook wel samen. Toen ik als getrouwd man ging wandelen, besloot ik gelijk de grens te stellen. De dames zijn een aanvulling op mijn seksleven. Mijn vrouw is er voor de liefde en die taak vervult ze met verve.

Ondanks dat ik de dames voor de seks bezoek, zie ik de klik als iets onmisbaars. Van onpersoonlijke seks word ik heel ongelukkig. Ik wil echt contact met de dame. Het moet gezellig zijn en er moet een leuk praatje mogelijk zijn. Graag kom ik zo vaak mogelijk terug bij dames bij wie ik een klik hebt.

Maar daarin trek ik een grens. Ik heb nog nooit een dame gezien buiten de slaapkamer waar het allemaal plaatsvond. Nooit een bioscoopje of terrasje gepakt met een dvp. Nooit op wat voor manier dan ook contact buiten de dates. Niet omdat ik ze niet leuk vind, want dat vind ik ze zeker wel. Maar omdat ik begrens tot hoe ver ik ze in mijn leven toelaat. Ik heb een gezinsleven dat voor alles gaat.

Vorig jaar stopte mijn favoriet aller tijden. We appten nog even als afscheid en dat was het dan. Ik merkte dat ik het vrij gemakkelijk achter me kon laten, het was niet te vergelijken met liefdesverdriet. Omdat ik toch dat ene stukje binding niet was aangegaan dat je wel met een geliefde aangaat.

OK, als ze morgen weer begint, ben ik de eerste die aanklopt, dat dan weer wel...

 

[J.B.]

Happy single hier na een paar langdurige relaties en voel me echt totaal niet eenzaam meer. Elke dag is gewoon een feestje voor mij; geen gezeik aan mijn kop en geen rekening te hoeven houden met iemand die op me zit te wachten. Heb mijn schaapjes inmiddels wel op het droge; genoeg geld om volop van al dat lekkers te genieten. Zodra ik na een van de vele topdates met knikkende knietjes de deur uitstap wandel ik fluitend weer heerlijk mijn vrijheid tegemoet zonder me te hoeven verantwoorden. En elke avond is het ook volop genieten in mijn warme zachte kingsize bed die ik niet hoef te delen met iemand.

 

[Marco]

Nu... daar kan ik me dus ook wel in vinden! Niks vreselijker dan erop-en-eraf! Onpersoonlijke sex! Ik hou echt van die passie! De fun!

En... daarna vaak nog wat verdere berichtjes...

Maar dan stopt zo'n vrouw (en is echt al vaker gebeurt) en dan denk je met plezier terug aan die leuke herinneringen... en op naar de volgende!

 

[VilandreJohn]

Maar daarin trek ik een grens. Ik heb nog nooit een dame gezien buiten de slaapkamer waar het allemaal plaatsvond. Nooit een bioscoopje of terrasje gepakt met een dvp. Nooit op wat voor manier dan ook contact buiten de dates. Niet omdat ik ze niet leuk vind, want dat vind ik ze zeker wel. Maar omdat ik begrens tot hoe ver ik ze in mijn leven toelaat. Ik heb een gezinsleven dat voor alles gaat.

Zo zie ik het ook. De verhouding tussen klant en DVP is nu eenmaal niet gelijkwaardig.
De DVP levert een dienst (sex), en daar staat simpelweg betaling tegenover.

Natuurlijk is het voor beide partijen prettiger wanneer er een klik is en de sfeer goed voelt. Maar het blijft iets heel anders dan een relatie met een vriendin of vrouw, waar seks een normaal en gezond onderdeel van de verbinding is (of zou moeten zijn).

Hoe dan ook: DVP's nemen eenzaamheid niet weg; dat is ook helemaal niet hun functie.

 

[richard Snep]

eenzaamheid is denk ik ook een vorm van gevoel en beleving ..
je kunt in een relatie zitten met iemand en dan helemaal uit elkaar groeien..
of er achter komen dat iemand toch anders in elkaar steekt dan hij/zij zich eerst voordeed..
ben je mooi klaar mee..
persoonlijk heb ik na doordeweeks veel met mensen in aanraking te komen gewoon behoefte om alleen te zijn..
zou soms best op zo'n plastic stoeltje aan een stil meer kunnen zitten ,uren lang..gewoon effe niks..
ik rijd soms met de motor naar zo'n plek in Zeeland ,dan ga ik daar gewoon in het gras liggen ,luisteren naar de vogels en de zee..dan kan ik er weer een tijd tegen..
op een onbewoond eiland gedropt worden zou denk ik teveel van het goede zijn ,buiten dat als ze me
na een jaar zouden komen redden..er een strandhuis met stromend water en elektra ,aanlegsteiger met houten boot stond (ga natuurlijk niet stilzitten)..heb ik toch wel behoefte aan mensen om me heen..alleen niet 24/7/365