Hoe heb je je vrouw zover gekregen jou te laten wandelen?

Welkom op Girlsreview.nl

Lid worden van deze geweldige club? Minder reclame? Meld je nu aan!

Registreren
Mijn gouden regel is dat een relatie (vriendin/ vrouw/ whatever) niet duurder mag zijn dan een dvp. Het moet uit de lengte of uit de breedte komen. Dus als ze goed voor me is gaat er weinig geld naar dvp's en omgekeerd. Ik zit momenteel op 50/50 😂
Natuurlijk spelen er ook nog andere zaken een rol, maar je moet zelf ook je leven een beetje aangenaam leven.
Je kan over dvp bezoekjes trouwens mijns inziens het beste gewoon niet praten, snappen ze toch niet. Gewoon doen, ervan genieten en je mond houden.
 
Ik vind het goed te horen dat je juist niet haar wilt belazeren, maar de discussie wilt openen. Ik zeg....ga ECHT met elkaar praten. Probeer uit te vinden waar de schoen wringt. Toen jullie elkaar ontmoetten was het wel goed, neem ik zo maar aan. Dus waar is het mis gegaan, en wat kan je daar samen aan doen. Dat kan ook met professionele hulp. Uitzichtloisheid of financiele zorgen kunnen ook een oorzaak zijn. Als je ondanks je relatie, toch liever naar een dvp gaat, dan kan je beter met deze relatie stoppen.
Maar, er zijn ook echt mensen die a-sexueel zijn of frigide. Daar kan je weinig aan doen, en ja...Dan zou ze je in het kader van het behoud van de relatie toch maar een beetje losser moeten laten.
Door goed met elkaar te praten zijn wij uiteindelijk swingers geworden, laten elkaar veel vrij en zijn gelukkiger dan ooit!
 
Ik ga gewoon zeggen zoals het is. Je kan haar niet overtuigen, ze vindt je niet meer aantrekkelijk en hoe je het draait of keert zal hier nooit verandering in komen, steek er geen moeite in. Er is ook een redelijke kans dat ze vreemdgaat want een vrouw heeft ook gewoon seks nodig, dat ze seks niet belangrijk vindt is een klassiek fabeltje. Ik denk dat je zelfs geen toestemming moet vragen om te gaan rondneuken met dvp's, ze weet zelf heel goed dat je het nodig hebt alleen doet ze alsof het allemaal choquerend is. Die vrouw tolereert je maar, er is geen liefde in die relatie.
Dat zal zeker soms het geval zijn maar ca 10% van vrouwen is asexueel en daarbij zijn er veel die (zeker nadat het primaire doel, stichting gezin en nazaten) het nut er op een gegeven moment niet meer van inzien.
 
Ik heb nu best wat reacties maar nog helemaal geen antwoord op mijn vraag.;)
Ik denk persoonlijk dat het in de meeste gevallen ook niet werkt om het open te spelen. Zeker als ik je verhaal lees herken ik het wel. Openheid werkt in mijn ogen alleen als je in ieder geval de waarde van intimiteit en sexualiteit ongeveer gelijk beoordeeld.
 
Er is naar mijn mening inderdaad een risico dat je - na bezoek van een DVP - uit elkaar gaat groeien, omdat hetgeen je mist begint te groeien en "voelbaar" wordt. Je weet dat je het een deur verder kunt halen, dus waarom ga je dan nog op de bank zitten de hele avond naar GTST kijken...... Dat gevoel dus.

Dat de vrouw het niet pikt omdat je je aandacht aan een DVP geeft, kan ik ook omdraaien: je kunt als man je aandacht niet kwijt bij een vrouw, dus geef je dat stukje (want het is enkel een sexuele aandacht) aan een ander. En zij wil je die aandacht niet geven terwijl je die nodig hebt. Dus het is zowiezo dat zij jou dan iets zou verwijten terwijl ze zich er zelf schuldig aan maakt.
Ik moet het tegendeel inbrengen. Juist het feit dat je een DVP bezoekt maakt de kans groter dat je niet op de eerste de beste vrouw die je aandacht geeft verliefd wordt.
Bovendien is de frustratie van geen of weinig intiem contact hebben weg en is de rest van de relatie (je houdt van iemand om zoveel redenen) weer nadrukkelijker aanwezig.
 
Een man kan wel nog steeds van een vrouw houden, ookal krijgt die geen seks, een vrouw daarentegen niet, als de seks stopt of als het zo moeizaam en tegenzinnig moet gebeuren dan is het een duidelijk signaal dat ze je niet meer aantrekkelijk vindt.
Mannen hebben gewoon meer last van waanbeelden, de relatie zit meer tussen hun oren dan in de realiteit.
Je kletst werkelijk uit je nek.
 
Ik moet het tegendeel inbrengen. Juist het feit dat je een DVP bezoekt maakt de kans groter dat je niet op de eerste de beste vrouw die je aandacht geeft verliefd wordt.
Bovendien is de frustratie van geen of weinig intiem contact hebben weg en is de rest van de relatie (je houdt van iemand om zoveel redenen) weer nadrukkelijker aanwezig.
Dat is niet het tegendeel van wat ik zeg, maar eerder een aanvulling. Als je als man je sexuele aandacht niet kwijt kunt en niets ontvangt (geven en nemen), dan is de kans aanwezig dat je verliefd wordt op iemand anders inderdaad mogelijk groter. Kun je dat sexuele stuk kwijt bij een DVP, loop je minder "gevaar" verliefd te worden op een ander en blijft je relatie in stand, met aanvulling van DVP-bezoek.

Een DVP zal niet snel verliefd op je worden. Ga je vreemd met een niet-DVP, dan loop je dat risico. De vrouw zal als ze verliefd is, je helemaal willen en je relatie kapot maken terwijl je dat niet wil.

Daarom denk ik dat je beter naar een DVP kan gaan als je je relatie in stand wil houden en er een gebrek aan sex is, dan vreemdgaan met een niet-DVP.

We zijn het dus met elkaar eens i.p.v. dat we een andere mening hebben. ;)
 
Een man kan wel nog steeds van een vrouw houden, ookal krijgt die geen seks, een vrouw daarentegen niet, als de seks stopt of als het zo moeizaam en tegenzinnig moet gebeuren dan is het een duidelijk signaal dat ze je niet meer aantrekkelijk vindt.
Mannen hebben gewoon meer last van waanbeelden, de relatie zit meer tussen hun oren dan in de realiteit.
En wat als de vrouw in de overgang is en het een hormonale kwestie is? Of een ander psychisch of fysiek probleem a.g.v. bijv iets dat ze meegemaakt heeft, een operatie, noem maar op?

Als je werkelijk van mening bent dat er maar één reden is (namelijk dat de vrouw de man onaantrekkelijk is als ze geen sex meer met hem wil) en dat een vrouw niet zonder sex kan en een man wel, dan sluit ik me aan bij @Lady_Lover .
 
Dat is niet het tegendeel van wat ik zeg, maar eerder een aanvulling. Als je als man je sexuele aandacht niet kwijt kunt en niets ontvangt (geven en nemen), dan is de kans aanwezig dat je verliefd wordt op iemand anders inderdaad mogelijk groter. Kun je dat sexuele stuk kwijt bij een DVP, loop je minder "gevaar" verliefd te worden op een ander en blijft je relatie in stand, met aanvulling van DVP-bezoek.

Een DVP zal niet snel verliefd op je worden. Ga je vreemd met een niet-DVP, dan loop je dat risico. De vrouw zal als ze verliefd is, je helemaal willen en je relatie kapot maken terwijl je dat niet wil.

Daarom denk ik dat je beter naar een DVP kan gaan als je je relatie in stand wil houden en er een gebrek aan sex is, dan vreemdgaan met een niet-DVP.

We zijn het dus met elkaar eens i.p.v. dat we een andere mening hebben. ;)
Eens, dan begreep ik het verkeerd.
 
Iedereen bedankt voor de reacties en het meedenken! Ik ben er nog niet uit wat ik precies ga doen omdat ik mezelf ken en dit niet stiekem kan doen. Dat gaat veel te snel aan me vreten en ik denk dat ik dezelfde dag nog door de mand val:p. Op zich natuurlijk goed om van jezelf te weten.

Ik krijg wel de indruk dat veel personen die hebben gereageerd helemaal niet zoveel moeite hoefden te doen om toestemming te krijgen om te gaan wandelen en misschien een net iets "makkelijkere" wederhelft hebben.

Ach ja, stiekem heb ik de hoop (tegen beter weten in denk ik) dat ze aan het idee gewend raakt en beseft dat ik het juist los van onze relatie zie en er misschien nog eens een wonder gebeurt.;)
 
Beetje late reactie, maar ben ook maar net ingeschreven bij deze site.

Ik lees hier heel veel reacties dat het niet goed kan gaan. Dat een vrouw dat nooit accepteert, nou ik kan vertellen dat dit totale onzin is.

Ik ben al vanaf mijn 18e een bezoeker van dvp's. Was niet zo handig met de vrouwen, verlegen een beetje onzeker.

Het gemak van een dvp sprak me aan. Betalen voor seks, weten waar je aan toe bent, prima deal.

Tot ik mijn huidige vrouw leerde kennen. Ik ben altijd van de eerlijkheid geweest. Tijdens onze eerste date kwam ter sprake dat ik wel eens sekslijnen belde en dat vond ze totaal geen probleem.

Ik ben jaren gestopt met dvp's bezoeken, maar het kriebelde af en toe. Toen heb ik de stoute schoenen aangetrokken en vertelt over mijn verleden en hoe zij over prostitutie dacht.

Het antwoord was helder: fijn dat er vrouwen zijn die dit werk doen. En als je daar behoefte aan hebt, geen probleem.

We zijn inmiddels ruim 20 jaar samen. Seks hebben we samen niet meer, omdat ze hier geen behoefte aan heeft. Ik red mezelf prima met masturberen en dus regelmatig naar de dames gaan. Ik houd zielsveel van mijn vrouw, wil haar voor geen geld kwijt. We houden van elkaar, er is echte liefde tot op zielsniveau. En ik krijg de volledige vrijheid om naar de dames te gaan.

Ik noem het altijd wandelen, zeg gewoon schat ik ga vanavond wandelen. Ga mezelf douchen, scheren en vertrek. En ze wenst me veel plezier.

Uit respect vraag ik regelmatig of ze het niet erg vindt en dat als de dag ooit komt ze dat eerlijk moet zeggen.

Ik moet er niet aan denken steeds met een schuldgevoel te lopen omdat ik het stiekem moet doen. We zijn samen gelukkig zo. En daar mag iedereen van denken en vinden wat hij/zij wil. Maar voor ons werkt het zo prima.

Heerlijk toch, gewoon kunnen zeggen, schat ik ga wandelen en dan een knuffel en een kus krijgen en vertrekken zonder schuldgevoel. Ik prijs mezelf een Lucky en happy man 👌
 
Beetje late reactie, maar ben ook maar net ingeschreven bij deze site.

Ik lees hier heel veel reacties dat het niet goed kan gaan. Dat een vrouw dat nooit accepteert, nou ik kan vertellen dat dit totale onzin is.

Ik ben al vanaf mijn 18e een bezoeker van dvp's. Was niet zo handig met de vrouwen, verlegen een beetje onzeker.

Het gemak van een dvp sprak me aan. Betalen voor seks, weten waar je aan toe bent, prima deal.

Tot ik mijn huidige vrouw leerde kennen. Ik ben altijd van de eerlijkheid geweest. Tijdens onze eerste date kwam ter sprake dat ik wel eens sekslijnen belde en dat vond ze totaal geen probleem.

Ik ben jaren gestopt met dvp's bezoeken, maar het kriebelde af en toe. Toen heb ik de stoute schoenen aangetrokken en vertelt over mijn verleden en hoe zij over prostitutie dacht.

Het antwoord was helder: fijn dat er vrouwen zijn die dit werk doen. En als je daar behoefte aan hebt, geen probleem.

We zijn inmiddels ruim 20 jaar samen. Seks hebben we samen niet meer, omdat ze hier geen behoefte aan heeft. Ik red mezelf prima met masturberen en dus regelmatig naar de dames gaan. Ik houd zielsveel van mijn vrouw, wil haar voor geen geld kwijt. We houden van elkaar, er is echte liefde tot op zielsniveau. En ik krijg de volledige vrijheid om naar de dames te gaan.

Ik noem het altijd wandelen, zeg gewoon schat ik ga vanavond wandelen. Ga mezelf douchen, scheren en vertrek. En ze wenst me veel plezier.

Uit respect vraag ik regelmatig of ze het niet erg vindt en dat als de dag ooit komt ze dat eerlijk moet zeggen.

Ik moet er niet aan denken steeds met een schuldgevoel te lopen omdat ik het stiekem moet doen. We zijn samen gelukkig zo. En daar mag iedereen van denken en vinden wat hij/zij wil. Maar voor ons werkt het zo prima.

Heerlijk toch, gewoon kunnen zeggen, schat ik ga wandelen en dan een knuffel en een kus krijgen en vertrekken zonder schuldgevoel. Ik prijs mezelf een Lucky en happy man 👌
Als dat werkt top, fijn voor jou. Niet elke vrouw is zo ruimdenkend en zal dit goedkeuren. Vaak gedreven door onwetendheid. Fijn dat het jullie iig werkt. Persoonlijk zou ik er moeite mee hebben als mijn vrouw helemaal geen seks meer met me wilt.
 
Als dat werkt top, fijn voor jou. Niet elke vrouw is zo ruimdenkend en zal dit goedkeuren. Vaak gedreven door onwetendheid. Fijn dat het jullie iig werkt. Persoonlijk zou ik er moeite mee hebben als mijn vrouw helemaal geen seks meer met me wilt.
Ik weet dat mijn situatie een hele bijzondere is. Ik kan me ook prima voorstellen dat je niet zonder seks met je vrouw wil. In mijn geval is dit zo gegroeid en ik houd veel teveel van haar om daarvoor de relatie te beëindigen. Ik voel me er prima bij, voor mij staan seks en houden van ver van elkaar af. Ik weet ook dat mijn vrouw het niet oké zou vinden als ik een affaire zou beginnen. En dat snap ik, want dan komt houden van ook om de hoek kijken (althans, die kans is groot). Daar blijf ik van vandaan. En om maar eens een cliché erin te gooien, waar ik echt zeker van ben. Elke affaire wordt vroeg of laat ook weer gewoontjes. Bij dvp's weet je beiden dat er geen relatie uit voort zal komen. Een prima oplossing. Hoewel ik het soms naar de dvp's wel eens lastig vind om in te schatten hoe vrijwillig het allemaal is. Maar dan praat ik het voor mezelf maar goed met de gedachten "ik behandel haar in elk geval volledig respectvol".
 
Ik denk dat er zeer weinig wandelaars zijn die "toestemming" hebben gevraagd aan hun vrouw. Ik zelf zou het me zelf niet in mijn hoofd halen om er over te praten.
Ik ook niet. En last van schuldgevoel of gewetensbezwaren ofzo heb ik (gelukkig) ook totaal niet 😁 Als mijn partner zin heeft is ze de beste, en als ze geen zin heeft of geen zin wil maken, dan ga ik wel eventjes buiten de deur mijn ding doen. Iedereen happy 😁 (ze heeft het erg goed 😇, ter info)
Maar ieder het zijne hoor. Als een relatie werkt, dan werkt het.
 
Sinds de coronacrisis heb ik last gekregen van angststoornissen, paniekaanvallen en hartritmestoornissen. Om die reden neem ik al geruime tijd antidepressiva maar daar word ik depressief van en ook mijn zin in seks is weg. Ik heb geprobeerd om te stoppen maar het is dat of doodsangsten uitstaan. Dat laatste is geen pretje want op den duur durf je niets meer en heb je geen vertrouwen in je lichaam meer. Vorig jaar heeft mijn man me gevraagd of hij van mij mocht wandelen omdat hij daar toch wel behoefte aan had. Ik wist al lang dat hij dat stiekem deed en zo lang het om een behoefte ging en er geen relatie met een ander zou van komen had ik er niet zoveel problemen mee.

Het is een hele tijd goed gegaan tot begin dit jaar met een DVP uit Hasselt. Die heeft geprobeerd om met hem een relatie te beginnen om van hem te profiteren. Dit is nu gelukkig voorbij maar het heeft me enorm veel pijn gedaan en ik ben bang dat het opnieuw zou kunnen gebeuren. Dit kan ik geen tweede keer meer aan. Een vraag aan jullie: gebeurt dat eigenlijk regelmatig dat DVP's proberen relaties aan te gaan met klanten? Ik heb uiteraard geen ervaring met dit wereldje.

Ik heb toen ook op RedLights zitten rondneuzen om te zien waar mijn man allemaal mee bezig was, maar dat heeft mijn laatste beetje sexdrive helemaal gekelderd. Eigenlijk heb ik nu wel ergens spijt dat ik dat heb toegelaten. Hij bezoekt nu wekelijks andere DVP's en dat gaat goed maar mijn angst blijft. Iemand tips?
 
Mijn gouden regel is dat een relatie (vriendin/ vrouw/ whatever) niet duurder mag zijn dan een dvp. Het moet uit de lengte of uit de breedte komen. Dus als ze goed voor me is gaat er weinig geld naar dvp's en omgekeerd. Ik zit momenteel op 50/50 😂
Natuurlijk spelen er ook nog andere zaken een rol, maar je moet zelf ook je leven een beetje aangenaam leven.
Je kan over dvp bezoekjes trouwens mijns inziens het beste gewoon niet praten, snappen ze toch niet. Gewoon doen, ervan genieten en je mond houden.
En als ze erachter komt?

Of hetzelfde zou doen?
 
Sinds de coronacrisis heb ik last gekregen van angststoornissen, paniekaanvallen en hartritmestoornissen. Om die reden neem ik al geruime tijd antidepressiva maar daar word ik depressief van en ook mijn zin in seks is weg. Ik heb geprobeerd om te stoppen maar het is dat of doodsangsten uitstaan. Dat laatste is geen pretje want op den duur durf je niets meer en heb je geen vertrouwen in je lichaam meer. Vorig jaar heeft mijn man me gevraagd of hij van mij mocht wandelen omdat hij daar toch wel behoefte aan had. Ik wist al lang dat hij dat stiekem deed en zo lang het om een behoefte ging en er geen relatie met een ander zou van komen had ik er niet zoveel problemen mee.

Het is een hele tijd goed gegaan tot begin dit jaar met een DVP uit Hasselt. Die heeft geprobeerd om met hem een relatie te beginnen om van hem te profiteren. Dit is nu gelukkig voorbij maar het heeft me enorm veel pijn gedaan en ik ben bang dat het opnieuw zou kunnen gebeuren. Dit kan ik geen tweede keer meer aan. Een vraag aan jullie: gebeurt dat eigenlijk regelmatig dat DVP's proberen relaties aan te gaan met klanten? Ik heb uiteraard geen ervaring met dit wereldje.

Ik heb toen ook op RedLights zitten rondneuzen om te zien waar mijn man allemaal mee bezig was, maar dat heeft mijn laatste beetje sexdrive helemaal gekelderd. Eigenlijk heb ik nu wel ergens spijt dat ik dat heb toegelaten. Hij bezoekt nu wekelijks andere DVP's en dat gaat goed maar mijn angst blijft. Iemand tips?
Wat een vervelend verhaal. Om je gerust te stellen, zelf heb ik toestemming van mijn vrouw en ik ga al vanaf mijn 18e naar dvp's. In al die tijd ben ik nog nooit een dvp tegen gekomen die een relatie wilde beginnen, of zelfs misbruik wilde maken.

Uit mijn ervaring puttende heb je dus waarschijnlijk gewoon pech gehad dat je man hiermee te maken heeft gekregen. Daarnaast ben je er als man natuurlijk ook zelf nog verantwoordelijk voor of je er gehoor aan geeft.

Voor mij geldt juist liever een dvp dan een scharrel of tinder date, omdat je daar wel het risico loopt gevoelens te ontwikkelen.

Mijn ervaring komt vanuit raamprostitutie, daar is het gewoon een zakelijk transactie. Misschien ligt het weer anders bij privé ontvangst, omdat het een andere omgeving betreft.

Hopelijk heb je wat aan deze reactie. Maar als ik je verhaal zo lees zit er een flink stukje wantrouwen en dat is niet zomaar weggenomen.

Ik wens je in elk geval veel sterkte ook met je angststoornis!
 
Mijn ervaring komt vanuit raamprostitutie, daar is het gewoon een zakelijk transactie. Misschien ligt het weer anders bij privé ontvangst, omdat het een andere omgeving betreft.

Hopelijk heb je wat aan deze reactie. Maar als ik je verhaal zo lees zit er een flink stukje wantrouwen en dat is niet zomaar weggenomen.

Ik wens je in elk geval veel sterkte ook met je angststoornis!

Heel erg bedankt voor jouw reactie. Persoonlijk zou ik liever hebben dat mijn man DVP's binnen de raamprostitutie zou bezoeken maar hij wil dit niet. Uiteindelijk kan iedereen zomaar een advertentie voor privé ontvangst zetten. Ik lees op het forum ook dat mensen hier zelfs telefonisch bedreigd zijn geweest na contacten in het kader van privé ontvangst.

Het wantrouwen is nog erg aanwezig en mijn alias is ook niet zomaar gekozen :)
Mijn man wordt nogal makkelijk verliefd en die DVP heeft daar misbruik van gemaakt en heeft mij maandenlang alle hoeken en kanten van de hel laten zien. Ze heeft mijn man op een gegeven moment ook compleet tegen mij opgezet en in februari heb ik zo op een gegeven moment knallende ruzie gehad met mijn man. Ze heeft hem toen ook met zijn verliefde kop een bom geld afhandig weten te maken.

Gelukkig (voor mij) is ze in maart rare dingen beginnen te doen in verband met een andere man waar ze ook mee aanhoudt en heeft mijn man zo haar echte persoonlijkheid leren kennen. Anders was ik hem waarschijnlijk kwijt geweest.

Sindsdien hebben we niets meer van die DVP gehoord, maar vorig weekend heeft ze plots weer out of the blue een "onschuldig" berichtje naar mijn man gestuurd om weer contact te zoeken. Ik heb hem overtuigd om daar niet op te reageren. Het is bijna een obsessie maar sindsdien denk ik van 's morgens tot 's avonds aan die DVP. Ik voel een verschroeiende haat en angst dat alles vroeg of laat weer opnieuw gaat beginnen. Na alles wat er gebeurd is weet ik zelfs niet meer of ik mijn man eigenlijk nog wel graag zie.

Dat alles heeft mij ook niet geholpen met mijn angststoornis. Tijdens die ruzie in februari heeft mijn man me gedwongen om plots met de antidepressiva te stoppen. Dat is absoluut geen goed idee maar het was dat of een echtscheiding. De eerste anderhalve maand heb ik daardoor bijna manisch rondgelopen. Dan zijn de angsten teruggekomen, heviger dan ooit samen met hartritmestoornissen. Ik ben nu terug aan de Paroxetine, maar ik heb nog steeds last van hartritmestoornissen.

Het is ook moeilijk om bij anderen steun te vinden en erover te praten, want dan moet ik bijna mijn man zijn wandelgeschiedenis op tafel gaan gooien. Ook mijn dokter neemt het allemaal niet zo serieus, maar ik heb het gevoel dat je als vrouw al makkelijk als hysterisch of psychiatrisch geval weggezet wordt.
 
Heel erg bedankt voor jouw reactie. Persoonlijk zou ik liever hebben dat mijn man DVP's binnen de raamprostitutie zou bezoeken maar hij wil dit niet. Uiteindelijk kan iedereen zomaar een advertentie voor privé ontvangst zetten. Ik lees op het forum ook dat mensen hier zelfs telefonisch bedreigd zijn geweest na contacten in het kader van privé ontvangst.

Het wantrouwen is nog erg aanwezig en mijn alias is ook niet zomaar gekozen :)
Mijn man wordt nogal makkelijk verliefd en die DVP heeft daar misbruik van gemaakt en heeft mij maandenlang alle hoeken en kanten van de hel laten zien. Ze heeft mijn man op een gegeven moment ook compleet tegen mij opgezet en in februari heb ik zo op een gegeven moment knallende ruzie gehad met mijn man. Ze heeft hem toen ook met zijn verliefde kop een bom geld afhandig weten te maken.

Gelukkig (voor mij) is ze in maart rare dingen beginnen te doen in verband met een andere man waar ze ook mee aanhoudt en heeft mijn man zo haar echte persoonlijkheid leren kennen. Anders was ik hem waarschijnlijk kwijt geweest.

Sindsdien hebben we niets meer van die DVP gehoord, maar vorig weekend heeft ze plots weer out of the blue een "onschuldig" berichtje naar mijn man gestuurd om weer contact te zoeken. Ik heb hem overtuigd om daar niet op te reageren. Het is bijna een obsessie maar sindsdien denk ik van 's morgens tot 's avonds aan die DVP. Ik voel een verschroeiende haat en angst dat alles vroeg of laat weer opnieuw gaat beginnen. Na alles wat er gebeurd is weet ik zelfs niet meer of ik mijn man eigenlijk nog wel graag zie.

Dat alles heeft mij ook niet geholpen met mijn angststoornis. Tijdens die ruzie in februari heeft mijn man me gedwongen om plots met de antidepressiva te stoppen. Dat is absoluut geen goed idee maar het was dat of een echtscheiding. De eerste anderhalve maand heb ik daardoor bijna manisch rondgelopen. Dan zijn de angsten teruggekomen, heviger dan ooit samen met hartritmestoornissen. Ik ben nu terug aan de Paroxetine, maar ik heb nog steeds last van hartritmestoornissen.

Het is ook moeilijk om bij anderen steun te vinden en erover te praten, want dan moet ik bijna mijn man zijn wandelgeschiedenis op tafel gaan gooien. Ook mijn dokter neemt het allemaal niet zo serieus, maar ik heb het gevoel dat je als vrouw al makkelijk als hysterisch of psychiatrisch geval weggezet wordt.
Dit klinkt toch wel erg als een toxic relatie. Je man heeft natuurlijk nooit het recht van je te verlangen om te stoppen met noodzakelijke medicatie. De inhoud gaat wel erg off topic voor dit onderwerp, mocht je er behoefte aan hebben, mag je me gerust een pb sturen. Sterkte met deze lastige situatie.
 
Terug
Bovenaan Onderaan