Er spelen 2 dingen, ten eerste iemand die aangeeft niet gefotografeerd te willen worden, fotografeer je niet, punt aan de lijn, dat heet respect.
Ten tweede het wettelijke aspect. Iemand die zich op het openbare domein begeeft geeft impliciet toestemming om gefotografeerd te worden, bij publicatie moet er toestemming zijn. Echter, de dames bevinden zich niet op het openbare domein, maar in een pand, wat betekent dat je ze niet mag fotograferen of filmen. Wat de consequenties zijn als je betrapt wordt weet ik niet, ik weet wel dat ik eens een vol blikje fanta over me heb gekregen, bedoeld voor een onverlaat die foto's stond te nemen. De dame in kwestie heeft zich wel honderd keer geexcuseerd en elke keer ik haar passeer moeten we er nog steeds om lachen.
Daarbij gaat het om het Belgische
recht van afbeelding. Bij het maken van foto's moeten we volgens de Belgische wetgeving op de volgende zaken letten:
- Maak je een gericht beeld, heb je toestemming nodig van de persoon of personen waarop de camera gericht is, en wanneer deze personen duidelijk herkenbaar zijn. Een uitzondering geldt voor journalisten als ze de foto maken voor bij een verslag of artikel.
- Je hebt geen toestemming nodig bij niet gerichte beelden, dus wanneer het niet de bedoeling is iemand duidelijk in beeld te brengen. Deze foto's worden als sfeerbeelden beschouwd. En sfeer, dat mag!
- Als iemand duidelijk weigert om gefotografeerd te worden, dan mag het nooit. Sfeerbeeld of niet.