Geen onzin. Als de dames daar daadwerkelijk hun benodigdheden kopen hebben ze al snel (veel) meer voordeel dan die €10 of €20 korting die de andere verhuurders bieden op de shiftprijs als de dame de hele week vooruit betaald."Er is ook een zaaltje met lockers, en een gelegenheidswinkeltje met goedkope glijmiddelen en condooms voor elke sekswerker die zich voor haar (of zijn) shift meldt. "Goedkoper dan in veel nachtwinkels", zegt de onthaaldame. "Met de inflatie zijn ook die dingen flink duurder geworden. Op deze manier willen we de meisjes steunen."
Wat een onzin, de meisjes steunen??..........maar wel 770,- per week voor een kamer vragen.......andere eigenaren vragen 500, 550 of max 600,- per week.......dus wie steun je dan?
Johnny Walk
Meubelstuk
Laten de verhuurders jullie alle huurbetalingen per kamer per meisje zien aan jullie? Bijzonder...
En dan nog, wat doet dat er toe voor ons?
En dan nog, wat doet dat er toe voor ons?
Er zijn inderdaad verhuurders die mij de huurprijzen, eventuele kortingen en andere bijzondere voorwaarden en afspraken vertellen. En er zijn ook diverse dames die mij vertellen wat zij aan huur en andere kosten kwijt zijn.
Uiteraard maakt het niet echt uit. Je gaat niet daardoor bij een dame of in een bepaald pand binnen, of juist niet. Je krijgt er wel een veel beter beeld door wat er allemaal in het wereldje speelt.
Uiteraard maakt het niet echt uit. Je gaat niet daardoor bij een dame of in een bepaald pand binnen, of juist niet. Je krijgt er wel een veel beter beeld door wat er allemaal in het wereldje speelt.
Laatst bewerkt:
Johnny Walk
Meubelstuk
En wat moet je als klant dan met die info? Vraag je ook de dame haar andere vaste lasten of inkomsten en vertel je die van jezelf ook aan haar of haar verhuurder?
Zoals mechelen ook al zegt. Achtergrond informatie. Je hebt een veel completer beeld van het wereldje. En voor de duidelijkheid, ik vraag niet specifiek om die informatie, die komt dan gewoon in een gesprek ter sprake en ja ik vertel dan ook wel dergelijke zaken over me zelf. Uiteraard niet zo maar aan iedereen. Dergelijke zaken worden uiteraard niet besproken bij een eerste of tweede bezoek. Er moet inmiddels wel een zekere vriendschapsband/vertrouwensband zijn.
relaxje
Newbie
- 23
- 25/08/22
- 28
Moet het er voor ons toe doen dan? Dit is toch de rubriek stamcafe, een rubriek waar we over zo'n dingen kunnen babbelen. Of mag het alleen maar gaan over wie PCZ of hoe groot de borsten zijn?
En ja, er zijn sommige mensen die meer info hebben dan andere, zoals Janus en ikzelf bijvoorbeeld.
Het is gewoon grappig dat er een stuk in de gazet staat van een dame die er zelf nooit is, schrijft dat ze meedenkt met de dames, maar de hoogste huur vraagt, en zegt dat er een klusjesman 24/7 is, maar ondertussen moeten de dames een week minimaal wachten als er iets gerepareerd word.
Kortom:
Hebben we er iets aan als we weten hoeveel ze betalen....neen.
Kunnen we er over babbelen....ja.
Het gaat sowiso allemaal nergens over......dus houd het luchtig...
Johnny Walk
Meubelstuk
Ja mij bij mij ook maar nogmaals waarom moet dat gedeeld worden? Ik heb ook een prima beeld van hun inkomsten , huurkosten etc, maar het is info waar we als klant naar elkaar niks mee kunnen. Voor mijn kennis van achtergrond info of de betaalde sex die ik ga beleven is het totaal niet relevsnt hoeveel huur een dame betaalt en hoeveel meer of minder ze betaalt dan een ander.
relaxje
Newbie
- 23
- 25/08/22
- 28
Daarom is dit volgens mij de rubriek "stamcafe" aan de stamtafel komen altijd dingen langs waar je niet altijd wat aan hebt, maar dat hoeft ook niet.
De dingen die relevant zijn lees je in de reviews over de dames, hier lees je onzin, en randzaken, waar we niets, of misschien wel wat aan hebben...who cares.
Johnny Walk
Meubelstuk
Daarom dat ik ook dat mag vragen, benieuwd mij, denk dat het ego element van zie wat ik weet een rol speelt, wat wij mannen vaak automatisch hebben.
Wij mannen???? Spreek voor u zelf
Johnny Walk
Meubelstuk
Lol dank voor je bevestiging
Ga wa wandelen in plaats van hier wa te zagenLol dank voor je bevestiging
Het Nieuwsblad heeft z'n best gedaan, zeg. Nóg een artikel over het SKW:
In twintig jaar tijd veranderde véél in het Schipperskwartier, maar de meisjes achter de ramen zijn altijd de motor gebleven. "Als de klant correct betaalt, kan hij veel van mij krijgen."
Ivana groet 's morgens de dingen. Haar Gucci-handtas, de taxichauffeur die haar afzet in het Schipperskwartier, haar schoothondje dat mee naar het werk mag. Vóór ze aan de slag gaat, meldt ze zich bij de gerant van het pand waar ze binnenstapt. Rond Ivana hangt een zwaar bloemenparfum, in het pand hangt een foto van een man op A4-formaat. "Die man probeert altijd een beroep te doen op de diensten van iemand nieuw", zegt de gerant, "zonder te betalen." Een gewaarschuwde vrouw is er twee waard. Met twee biljetten van vijftig betaalt Ivana voor de plek in het pand die ze die dag huurt. In het kantoor hangt een flinke kniptang. Niet om de klaploper klappen te geven, maar om lockers leeg te halen van meisjes die nooit meer terugkomen.
Behalve Ivana – een fictieve naam van een sekswerker – is níéts fictief aan die passage. Zo begint in het Schipperskwartier de werkdag van velen. Zo'n 1.500 sekswerkers kent de stad Antwerpen, dankzij een pandregister en een online aanmeldingssysteem. Interessanter nog dan de statistieken die de stad daarmee verzamelt, is zien hoe het er achter het raam aan toegaat. En in de hoofden van de prostituees.
Terwijl de uren verstrijken, passeert de hele sociale piramide voor het raam. Over de middag stapt er alweer eentje binnen: een potige werkman, duidelijk in de buurt aan de slag en klaar voor een extraatje bij de lunch. Zo bekeken stel je je onvermijdelijk de vraag: hoeveel klanten kan zo'n Ivana op één shift van ruwweg negen uur ontvangen? Een vijftal? Zes, zeven? Toch geen tíén? "En waarom zouden tien klanten tijdens één shift niet kunnen?", vraagt de vrouw in café The Skipper. Iliana's (artiesten)naam noteren kan, een foto nemen niet. Ook zij neemt even een middagpauze. De ervaren sekswerkster wil even met ons praten.
Omdat tien klanten misschien wat veel fysieke overgave vraagt van één vrouw, proberen we? Iliana glimlacht. "Je moet goed voor je lichaam zorgen, dat klopt", zegt ze in gemengd Engels-Spaans. "Veel body cream gebruiken. Goed eten. Een beetje aan fitness doen." En, zegt ze: "Niet elke klant wil per se penetratieseks. Dus tien lukt, ja."
Iliana is een mooie vrouw met donkere Zuid-Amerikaanse ogen. Met haar vijfenveertig jaar is ze een stukje ouder dan de gemiddelde leeftijd hier. Acht jaar al werkt ze in Antwerpen, daarvoor zat ze aan het Brusselse Noordstation. "Horrible", vond ze de werkomstandigheden daar. En dan zegt ze iets wat veel vrouwen in het Schipperskwartier zeggen: hier in Antwerpen is het tenminste veilig. "De politie controleert veel. De meeste klanten zijn respectvol. En als er eentje te opdringerig is, heeft elke sekswerker een noodknop waardoor een agent zo bij je staat." Al bij al, zegt Iliana, doet ze het werk graag. "Als de klant correct betaalt, kan hij veel van mij krijgen: normal sex, SM… I like the job. Ik ga je niet vertellen hoeveel, maar it's good money."
"Simpel", zegt een verhuurder van meerdere ramen. "Als je in Roemenië geen kruiwagen kan bedienen, kan je daar niks betekenen." Kansarmoede dus. In combinatie met een toekomstdroom als eigenares van een nagel- of andere beautystudio. Dan kan het snelle geld van sekswerk in West-Europa die droom snel dichterbij halen. Ten slotte ligt Antwerpen op maar 24 uur rijden van Boekarest. "Soms komt een halve familie mee", zegt een andere verhuurder. "En je moet oppassen dat niemand van die familie je dan geld probeert afhandig te maken. Ik heb het al meegemaakt dat iemand me iets vroeg voor de uitvaart van een oma die een jaar voordien al eens gestorven was."
Gekker nog zijn de Roemeense jonge mannen die om de meisjes zwermen. Ze zijn stoer, unisono Roemeenstalig en niet zelden vol getatoeëerd. Desgevraagd verwijzen de meisjes naar hen als boyfriends. Liefjes dus. Echt? "In sommige gevallen klopt het", zegt een pandgerant. "Dan zie je hen voor of na een werkdag effectief kussen. Maar anderen zijn… twijfelachtiger. (zucht) Ik waarschuw nieuwe meisjes er soms voor, dat deze job en een relatie moeilijk samengaan. Sommige meisjes hebben geen eigen bankrekening, en dan is zo'n vriendje met bankrekening natuurlijk handig. Inclusief die sportauto die ze samen kopen, of een flat in Boekarest. Maar als dat vriendje er op een dag vandoor gaat, staat het meisje daar. Het is geen pooierschap zoals vroeger, maar misschien wel soms profitariaat. Zo zie ik het."
(Lees verder.)
De meisjes van (niet altijd) plezier in het Schipperskwartier: "Tien klanten op één dag? Natuurlijk lukt dat"
In twintig jaar tijd veranderde véél in het Schipperskwartier, maar de meisjes achter de ramen zijn altijd de motor gebleven. "Als de klant correct betaalt, kan hij veel van mij krijgen."
Ivana groet 's morgens de dingen. Haar Gucci-handtas, de taxichauffeur die haar afzet in het Schipperskwartier, haar schoothondje dat mee naar het werk mag. Vóór ze aan de slag gaat, meldt ze zich bij de gerant van het pand waar ze binnenstapt. Rond Ivana hangt een zwaar bloemenparfum, in het pand hangt een foto van een man op A4-formaat. "Die man probeert altijd een beroep te doen op de diensten van iemand nieuw", zegt de gerant, "zonder te betalen." Een gewaarschuwde vrouw is er twee waard. Met twee biljetten van vijftig betaalt Ivana voor de plek in het pand die ze die dag huurt. In het kantoor hangt een flinke kniptang. Niet om de klaploper klappen te geven, maar om lockers leeg te halen van meisjes die nooit meer terugkomen.
Behalve Ivana – een fictieve naam van een sekswerker – is níéts fictief aan die passage. Zo begint in het Schipperskwartier de werkdag van velen. Zo'n 1.500 sekswerkers kent de stad Antwerpen, dankzij een pandregister en een online aanmeldingssysteem. Interessanter nog dan de statistieken die de stad daarmee verzamelt, is zien hoe het er achter het raam aan toegaat. En in de hoofden van de prostituees.
Tiktok-stress
Bij Ivana is de dagshift inmiddels begonnen. Ze ziet de politie en een stoet aan potentiële klanten rondjes maken. Beiden kijken graag eens goed rond voor ze ergens binnengaan. Maar van de jongeren die met hun smartphone snel een foto of filmpje maken, wordt Ivana pas écht gek. No pics, staat op haar raam. En daar is sinds dingen als Facebook en Tiktok een erg goeie reden voor. Ivana's moeder in Bulgarije weet welk werk ze doet. Maar daarom niet de hele familie. Ivana moest maar eens in haar witte niemendalletje op het schermpje van een neefje passeren.
Terwijl de uren verstrijken, passeert de hele sociale piramide voor het raam. Over de middag stapt er alweer eentje binnen: een potige werkman, duidelijk in de buurt aan de slag en klaar voor een extraatje bij de lunch. Zo bekeken stel je je onvermijdelijk de vraag: hoeveel klanten kan zo'n Ivana op één shift van ruwweg negen uur ontvangen? Een vijftal? Zes, zeven? Toch geen tíén? "En waarom zouden tien klanten tijdens één shift niet kunnen?", vraagt de vrouw in café The Skipper. Iliana's (artiesten)naam noteren kan, een foto nemen niet. Ook zij neemt even een middagpauze. De ervaren sekswerkster wil even met ons praten.
Omdat tien klanten misschien wat veel fysieke overgave vraagt van één vrouw, proberen we? Iliana glimlacht. "Je moet goed voor je lichaam zorgen, dat klopt", zegt ze in gemengd Engels-Spaans. "Veel body cream gebruiken. Goed eten. Een beetje aan fitness doen." En, zegt ze: "Niet elke klant wil per se penetratieseks. Dus tien lukt, ja."
Iliana is een mooie vrouw met donkere Zuid-Amerikaanse ogen. Met haar vijfenveertig jaar is ze een stukje ouder dan de gemiddelde leeftijd hier. Acht jaar al werkt ze in Antwerpen, daarvoor zat ze aan het Brusselse Noordstation. "Horrible", vond ze de werkomstandigheden daar. En dan zegt ze iets wat veel vrouwen in het Schipperskwartier zeggen: hier in Antwerpen is het tenminste veilig. "De politie controleert veel. De meeste klanten zijn respectvol. En als er eentje te opdringerig is, heeft elke sekswerker een noodknop waardoor een agent zo bij je staat." Al bij al, zegt Iliana, doet ze het werk graag. "Als de klant correct betaalt, kan hij veel van mij krijgen: normal sex, SM… I like the job. Ik ga je niet vertellen hoeveel, maar it's good money."
Twee keer overleden
Het komen en gaan nam in het Schipperskwartier al veel verschillende gedaanten aan. Nog maar een handvol Belgische en zwarte sekswerkers zijn er actief, ook de latina's namen af, terwijl de Zuid-Amerikaanse shemales in aantal oprukten. Antwerpen blijft een aanmeerplek en wereldstad. Eén sekswerkersnationaliteit steekt er anno 2023 wel hoog bovenuit: zeker de helft van de werkende vrouwen zijn van Roemeense komaf. Grosso modo van 19 tot 49 jaar. Wandel een dag door de wijk: je ziet en hoort ze overal. Op het terras van het café dat door een Roemeense gerund wordt. Bij het Roemeense restaurant daar tegenover. In een auto met Roemeense nummerplaat, dikwijls vergezeld van kleine hondjes of, zoals bij Ivana, een zwaar bloemig parfum. Vaak reikt hun Engels niet veel verder dan de vriendelijke woorden die nodig zijn voor sigaretten in de night shop. Hoe komt het dat de Roemeense meisjes zo talrijk zijn?"Simpel", zegt een verhuurder van meerdere ramen. "Als je in Roemenië geen kruiwagen kan bedienen, kan je daar niks betekenen." Kansarmoede dus. In combinatie met een toekomstdroom als eigenares van een nagel- of andere beautystudio. Dan kan het snelle geld van sekswerk in West-Europa die droom snel dichterbij halen. Ten slotte ligt Antwerpen op maar 24 uur rijden van Boekarest. "Soms komt een halve familie mee", zegt een andere verhuurder. "En je moet oppassen dat niemand van die familie je dan geld probeert afhandig te maken. Ik heb het al meegemaakt dat iemand me iets vroeg voor de uitvaart van een oma die een jaar voordien al eens gestorven was."
Gekker nog zijn de Roemeense jonge mannen die om de meisjes zwermen. Ze zijn stoer, unisono Roemeenstalig en niet zelden vol getatoeëerd. Desgevraagd verwijzen de meisjes naar hen als boyfriends. Liefjes dus. Echt? "In sommige gevallen klopt het", zegt een pandgerant. "Dan zie je hen voor of na een werkdag effectief kussen. Maar anderen zijn… twijfelachtiger. (zucht) Ik waarschuw nieuwe meisjes er soms voor, dat deze job en een relatie moeilijk samengaan. Sommige meisjes hebben geen eigen bankrekening, en dan is zo'n vriendje met bankrekening natuurlijk handig. Inclusief die sportauto die ze samen kopen, of een flat in Boekarest. Maar als dat vriendje er op een dag vandoor gaat, staat het meisje daar. Het is geen pooierschap zoals vroeger, maar misschien wel soms profitariaat. Zo zie ik het."
(Lees verder.)
Na lang zoeken is er uiteindelijk één Roemeense sekswerker, zonder zo'n vriendje en met wat meer jaren op de teller, die ons wil spreken. Over die dubieuze boyfriends van anderen kan ze niet veel kwijt, maar één ding weet ze zeker: "Het is héél moeilijk om in deze wereld te weten wie je kan vertrouwen, en echte vriendschap te vinden. Dat geldt trouwens ook voor de band met klanten." Eén van de vervelendste problemen bij meisjes blijkt immers niet van fysieke aard – iedereen krijgt een wasbeurt – maar van emotionele aard. "Niet zelden ontwikkelen vaste klanten valse verwachtingen, en staan ze om de haverklap met cadeaus bij je. Dan moet je kiezen tussen te vriend en op afstand houden. Daarom drink ik in principe niks met klanten buiten de werkuren."
Tot slot heldert onze gastvrouw ook het mysterie op van het wel erg populaire bloemenparfum. De meisjes dragen het blijkbaar om de volgende klant te vrijwaren van eventuele geursporen van de vorige. "Maar ik doe het nog anders", zegt onze gastvrouw. "Ik draag herenparfum, om de vrouwen van mijn mannelijke klanten niet te alarmeren als ze thuiskomen."
Het loopt tegen acht uur 's avonds en achter haar raam raapt Ivana net als zoveel anderen haar spullen bijeen. Wat overblijft van hun pakjes sigaretten, de keukenrollen, het geloof in een stabiele relatie. Straks is het aan de nachtshift, maar eerst ruimen pandverhuurders de kamer even op. In de snackbar aan het Falconplein zegt een meisje met een opbrengst van zeshonderd euro dat de dag okay was, maar nog beter kon.
Snel nog een hap voor ze huiswaarts gaat. De hoofduitgang uit het Schipperskwartier, op de grens met het mondainere Eilandje, is tegelijk een levendige entree. Er verschijnen almaar meer sekswerkers die zich melden voor de nacht, en andere die vertrekken per taxi. Bestemming onbekend.
***
Een standaard bezoek van vijftien tot twintig minuten aan een raamprostituee kost 50 euro. Inclusief intieme wasbeurt, een condoom en de daad. Wil je langer blijven of extra diensten, dan betaal je meer. Want time is money voor een sekswerker. Elk halfuur dat iemand nodig heeft om een klant te bedienen, is een halfuur waarin geen andere klant naar binnen kan. Het verklaart waarom een bezoekje snel 100 euro kan kosten, in plaats van 50.
Ook thuiswerk
Terwijl het leven het jongste jaar gevoelig duurder werd, is het basistarief voor een bezoek niet zoveel gestegen. Wat sinds de coronacrisis wel opvallend veranderde, is de bezetting van de ramen, vooral overdag. Er is leegstand omdat ook sekswerkers het thuiswerk ontdekten. Ze geven er een stuk sociale controle en veiligheid mee op, maar winnen financieel flink. De prijs om in het Schipperskwartier een raam te huren, schommelt rond de 100 euro per shift. "Je eerste twee klanten leveren niks op", luidt een cliché onder sekswerkers. Wie thuis ontvangt, betaalt niet zo'n dag- of shiftprijs, en kan per maand tot 2.000 euro aan raamgeld besparen. Vooral de Belgische sekswerkers lijken er in Antwerpen voor gekozen te hebben om (vaker) thuis te werken. "De Belgische vrouwen zijn zich nog meer van de inflatie bewust dan bijvoorbeeld de Roemeense", zegt een raamverhuurder. "Daarom kiezen zij vaker voor sekswerk thuis of op bezoek bij een klant."
Een website als Redlights.be is de virtuele variant van een prostitutiebuurt. Zonder prijsvermelding, want ook daar geldt de regel van het keuzeaanbod. Een bekend gezicht dat daar wel een indicatie geeft, is Hot Marijke. Zij zet in op escortewerk tijdens zakenreizen waarbij haar dagprijs 750 euro bedraagt. Dat lijkt redelijk wat, maar loopt wel gelijk met wat een sekswerker in het Schipperskwartier op één (goeie) dag kan verdienen.
Tot slot heldert onze gastvrouw ook het mysterie op van het wel erg populaire bloemenparfum. De meisjes dragen het blijkbaar om de volgende klant te vrijwaren van eventuele geursporen van de vorige. "Maar ik doe het nog anders", zegt onze gastvrouw. "Ik draag herenparfum, om de vrouwen van mijn mannelijke klanten niet te alarmeren als ze thuiskomen."
Nachtploeg
Het loopt tegen acht uur 's avonds en achter haar raam raapt Ivana net als zoveel anderen haar spullen bijeen. Wat overblijft van hun pakjes sigaretten, de keukenrollen, het geloof in een stabiele relatie. Straks is het aan de nachtshift, maar eerst ruimen pandverhuurders de kamer even op. In de snackbar aan het Falconplein zegt een meisje met een opbrengst van zeshonderd euro dat de dag okay was, maar nog beter kon.
Snel nog een hap voor ze huiswaarts gaat. De hoofduitgang uit het Schipperskwartier, op de grens met het mondainere Eilandje, is tegelijk een levendige entree. Er verschijnen almaar meer sekswerkers die zich melden voor de nacht, en andere die vertrekken per taxi. Bestemming onbekend.
***
Startprijs: 50 euro
Alles wat ruimer gaat dan "normal sex", heeft z'n prijs. En zo kan een bezoekje aan een raamprostituee snel oplopen.Een standaard bezoek van vijftien tot twintig minuten aan een raamprostituee kost 50 euro. Inclusief intieme wasbeurt, een condoom en de daad. Wil je langer blijven of extra diensten, dan betaal je meer. Want time is money voor een sekswerker. Elk halfuur dat iemand nodig heeft om een klant te bedienen, is een halfuur waarin geen andere klant naar binnen kan. Het verklaart waarom een bezoekje snel 100 euro kan kosten, in plaats van 50.
Ook thuiswerk
Terwijl het leven het jongste jaar gevoelig duurder werd, is het basistarief voor een bezoek niet zoveel gestegen. Wat sinds de coronacrisis wel opvallend veranderde, is de bezetting van de ramen, vooral overdag. Er is leegstand omdat ook sekswerkers het thuiswerk ontdekten. Ze geven er een stuk sociale controle en veiligheid mee op, maar winnen financieel flink. De prijs om in het Schipperskwartier een raam te huren, schommelt rond de 100 euro per shift. "Je eerste twee klanten leveren niks op", luidt een cliché onder sekswerkers. Wie thuis ontvangt, betaalt niet zo'n dag- of shiftprijs, en kan per maand tot 2.000 euro aan raamgeld besparen. Vooral de Belgische sekswerkers lijken er in Antwerpen voor gekozen te hebben om (vaker) thuis te werken. "De Belgische vrouwen zijn zich nog meer van de inflatie bewust dan bijvoorbeeld de Roemeense", zegt een raamverhuurder. "Daarom kiezen zij vaker voor sekswerk thuis of op bezoek bij een klant."
Een website als Redlights.be is de virtuele variant van een prostitutiebuurt. Zonder prijsvermelding, want ook daar geldt de regel van het keuzeaanbod. Een bekend gezicht dat daar wel een indicatie geeft, is Hot Marijke. Zij zet in op escortewerk tijdens zakenreizen waarbij haar dagprijs 750 euro bedraagt. Dat lijkt redelijk wat, maar loopt wel gelijk met wat een sekswerker in het Schipperskwartier op één (goeie) dag kan verdienen.
staat eigenlijk niks in de krant wat de moeite is om te lezen....was interessanter om eens te kijken of de roemeense hoeren in belgie belasting betalen en hoeveel....want met al de gaten in de weg en losliggende stoeptegels daarzo kunnen ze in belgié wel wat extra geld gebruiken.....hahahaha....onzin artikel!
Ik was gisteren in Antwerpen, kent iemand de blondine op de Verversrui 22 in het meest rechtse raam (5?), ze was helaas langere tijd bezet waardoor ik haar naam niet kon vragen.
In de avond shift is dat Maya haar raam.
Voormalig lid 18138
Meubelstuk
Ze betalen natuurlijk geen belasting. De huisjesmelkers geen idee en pooiers ook niet. Maar aan de andere kant , dan werd een wip ook weer duurder.
Overigens zijn de wegen in België de laatste jaren veel verbeterd.
huisjesmelkers betalen onroerendgoed belasting....pooiers moeten normaal inkomsten aangeven....volgens jou betalen hoeren daaroh niks....raar hoor...
Trouwens als ik naar belgie rijd neem ik altijd een extra reservewiel mee...ik vertrouw het niet...
Neuk ze mannen!
Voormalig lid 18138
Meubelstuk
Ja en liever recensies, en( dan graag van nieuwe meiden , die ouwe meuk die er al 4 jaar of langer zitten , die kennen we al )dan " achtergrondinformatie " Het zal allemaal wel.
Bij voorbaat dank.
Bij voorbaat dank.
swtdisposition
Stamgast
Dat klopt, maar niet alle info die jullie verteld wordt is daarom altijd correct ...
Johnny Walk
Meubelstuk
De snelweg is behoorlijk verbeterd hoor
Johnny Walk
Meubelstuk
Inderdaad of niet compleet of conclusies die ze trekken uit die info niet correct. Ook niet belangrijk. Hoe de dames leven is hun zaak zoals ons leven onze zaak is
Zondag ga ik na een langere tijd nog eens nr het SKW.
Wat is er aan te raden ?
Dag shift of avond/nacht shift ?
Dank alvast
Wat is er aan te raden ?
Dag shift of avond/nacht shift ?
Dank alvast
Vergelijkbare onderwerpen
- Gesloten
