Deze discussie zal wel eeuwig door blijven dreinen in de cadans van welles nietes.
Als dvp bezoeker, vooral voor de onervaren, kan je makkelijk verliefd worden op een dvp. Een dvp, vooral de rondreizende die toch een eenzaam bestaan lijden kunnen ook gevoelens koesteren voor een klant met een beetje empathie richting hun kant.
De kans dat zoiets uiteindelijk uitgroeit tot een sprookjeshuwelijk is zeer gering. Omdat gelijk bij het begin de kaarten al oneerlijk verdeeld zijn zal het vrij lastig worden een gelijkwaardige relatie op te bouwen.
Uit eigen ervaring; Ik had in mijn jongere jaren ook eens een wederzijdse crush met een dvp. Dat er geen bijbedoelingen waren weet ik zeker. Ik had in die tijd namelijk geen cent te makken. Pure liefde dus.
Maar dan nog, een hoop praktische problemen. Ik kon haar niet in haar onderhoud voorzien, ik kon mezelf amper bedruipen. Ik kon haar niet huisvesten en laat staan haar te laten stoppen met werken.
Uiteindelijk op pijnlijke wijze afscheid van elkaar genomen.
Dus wat ik eigenlijk wou zeggen; beschouw een dvp als een dvp. Geniet van elkaar, maar beter wordt je niet verliefd.
